Lögberg - 27.08.1936, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 27. AGÚST, 1936
Island, vagga german-
skrar menningar
Þessvegna vilja Þjóðverjar
kynnast landi og þjóð.
Þ e g a r ferðamannahópur
Norramafélagsins þýzka var
hér um daginn, átti blaðið tal
um það viS formann félagsins,
dr. Ernest Timm, aS hann
sendi blaSinu línur eftir heim-
sókn þessa. BlaSinu hefir nú
borist eftirfarandi grein frá
iionum:
Sennilega er engin þjóð í heim-
inum, sem hefir' Island og íslend-
inga í jafn miklum metuim og ÞjóÖ-
verjar.
ÞaÖ er langt síSan aÖ ÞjóÖverj-
ar fóru að veita íslenzkri menningu
og íslenzkri sögu mikla athygli;
menn vissu og vita enn í Þýzka-
landi, aÖ arfur sá sem Eddurnar og
sögurnar hafa geymt heiminum eru
afrek sem hin islenzka þjóS ein hef-
ir unniS, þessar fyrstu germönsku
bókmentir hafa veriS kunnar, ekki
aSeins meSal faglærSra manna, held-
ur meSal allra mentaðra imanna í
Þýzkalandi yfirleitt.
SamúS sú, sem ÞjóSverjar hafa
með íslandi hefir þó hin siðari ár
verið allmjög af öSrum rótum runn.
in.
Nú eru Þjóðverjar sannfærðir
um, aS öll hin evrópiska menning
eigi rót sína aS rekja til manna og
þjóSa af norrænum kynstofnú og sé
þeirra verk.
En þó flestar þjóSir heimsins hafi
tekiS upp og fengið hlutdeild í ytra
formi þessarar menningar, þá sé það
aðeins fáar þjóSir sem hafa i sér
hinn skapandi þrótt til áframhald-
andi framfara,
Þessar fáu þjóSir og þá fyrst og
fremst NorSurlandaþjóSirnar eru,
eða ættu að vera, skjól og skjöldur
hinna þúsund ára gömlu hugsjóna
hins norræna kynstofns. En hug-
sjónir NorSurlandabúa eru þessar:
HeiSur, frelsi og sjálfstæði þjóð-
arinnar, einstaklingsfrelsi og virðing
fyrir rétti einsfaklinga, (sem vita-
skuld verða að haga sér eftir þjóS-
skipulaginu ).
En þessum hugsjónum er nú al-
varleg hætta búin, fyrir asíatiskum
kenningum, sem vilja láta einstakl-
ingsfrelsið víkja fyrir kommúnisma,
og þjóðfrelsi líða undir lok fyrir
harðstjórn.
ÞjóSverjar sjá ekki einasta Is-
land, sem vöggu hinnar dýrmætustu
germönsku menningar, heldur sjá
þeir líka hér augljóst dæmi um það
hve norrænir menn eru sérlega vel
til þess færir aS imynda með sér
þjóðfélag, dæmi um það, aS nor-
ræn þjóð, ef hún er vakandi, hefir
hún ávalt í sér þrótt til sjálfstæSis.
Þetta fordæmi sýnir ennfremur að
þjóðfrelsi er undirstöSuskilyrði fyr-
ir öllutn tnenningarlegum og efna-
legum framförum.
Þess vegna hafa ÞjóSverjar ekki
aðeins áhuga fyrir því að kynnast
sögu íslands og fornri menningu,
heldur einnig og ekki síður landi
og þjóS á líðandi stund. ViS viljum
læra að þekkja menningu, atvinnu-
vegi og tækni þessa lands. Og okk.
ur er þaS ánægja, aS persónuleg
kynni, visindaleg samvinna og verzl-
unarviSskifti fari vaxandi milli
ÞjóSverja og íslendinga, enda erum
viS fullvissir urn aS margt gott get-
ur af því leitt.
Þessi viÖleitni frá hendi ÞjóS-
verja er fullkomlega fjarskyld öll-
um stjórnmálum.
En þaS er á hinn bóginn eSlilegt,
aS mönnum í Þýzkalandi þyki það
leitt aS barátta sú, >sem Þjóðverjar
hafa verið þvingaSir út í, skuli vera
misskilin á NorSurlönduim vegna
þess hve menn á óskiljanlegan hátt
blanda saman nationalsósíalisma og
fascisma.
MeS þetta í huga og þessu áliti á
landi og þjóð tóku 600 ÞjóÖverjar
sig upp og lögÖu í ferS Norræna-
félagsins með Milwaukee til íslands,
Hugmyndir þessdra manna gerSu þá
ekki vonsvikna er til landsins kom.
ViS lærSum aS þekkja land, þar sem
mikilfengleg náttúra og bjart fjar-
sýni var í hinu bezta samræmi vi'Ö
stórvirki þjóðarinnar, er gáfu ti!
kynna af hvaSa bergi hún er brotin.
Allir ferÖafélagarnir voru sam- !
mála um, aS viÖstaÖan í landinu
hefSi veriS alt of stutt. Tel eg
nauSsyn á því, aS gerSur verði
samningur milli þjóðanna, sem geri
þýzkum ferSamönnum mögulegt aS
hafa þar lengri viðdvöl.
Norræna félagiS, sem hefir þaÖ
hlutverk, að útbreiða og auka þekk-
ingu og velvild til Islands meSal
þýzku þjóðarinnar, imun geta séS
fyrir því, aS ÞjóSverjar noti sér þá
möguleika til fulls, sem gerðir
verSa á þvi, að slikar ferðir verSi
farnar. Gæti þetta orðiS til þess aS
auka skipasamgöngur milli íslands
og Hamborgar.
ÞjóSverjar eru þeirrar skoSunar,
aS dýrmætasta eign hverrar þjóðar
séu sérkenni hennar.
ÞaS má því ekki taka það illa upp
fyrir mér, þó eg rétt minnist á, aS
nokkur vonbrigði voru þaS okkur
Þjóðverjuim er vér sáum, aS í hin-
um hröðu framförum landsins virS-
ist sem komiS hafi yfir þjóSina, og
þó einkum höfuSstaðarbúa, nokkur
amerískur blær, sem dragi úr þjóS-
ar sérkennunum.
Vitaskuld sjáum viS ÞjóSverjar
nauSsyn tekniskra framfara og vita-
skuld höfum viS trú á hinum miklu
möguleikum landsins, sem enn eru
ónotaSir.
En viS höfum sjálfir fengiS að
kenna á hættunni sem af því stafar,
er tækni og borgarlíf kippir fólkinu
út úr hinu þjóSlega umhverfi og get-
um því haft ástæðu til aS óttast að
svo geti fariS á íslandi.
En sennilega er þetta álit eða ótti
hvað íslendinga snertir sprottinn af
því, hve viðkynning okkar viS þjóS-
ina var stutt, og með meiri viðkynn-
ingu lærði maSur aS þekkja þá rót-
festu og þann styrkleika sem í þjó'S-
inni býr, því aS öðrum kosti væri
afrek nútíima íslendinga óskiljanleg
á sviði málaralistar, likamsmenning-
-ar, bókmenta, tækni og atvinnuvega.
Margir ferSamannahópar koma á
ári hverju til Islands. Varla nokkur
þeirra mun hafa eins mikinn skiln-
ing á þjóð og þjóSarhögum, eins
mikla þörf fyrir aS kynnast landi og
þjóð persónulega eins og hinir 600
ferðamenn, sem komu meS Mil-
waukee á vegum Norræna félagsins.
Þessir 600 vinir þjóðarinnar hafa
nú horfiS frá landinu. Norræna
félagiS mun halda áfram aS koma
slikurn ferSum á, og vonast jafn-
framt eftir, að sem flestir Islending-
ar komi til Þýzkalands.
Norræna félagiS hefir 30 skrif-
stofur víSsveg^r um Þýzkaland.
Mun félagiS meS ánægju leiSbeina
öllum íslendingum er til þess leita
og greiSa götu þeirra til þess aS
kynnast menningu. vísindum, at-
vinnuvegum og tækni ÞjóSverja
eftir því sem hver og einn óskar.
—Mbl. 28. júlí.
STJARNI
ÞaS var aS vorlagi, að Stjarni
kom í okkar eigu. Hann var þá illa
undan vetri genginn, magur og
skáldaÖur. Einnig var hann fóta-
veikur og veill í lungum. Hann var
þá tíu vetra.
MaSurinn minn hafði heyrt um
kosti hans sem “konu-hests” og þeir
brugðust ekki. Eftir aS viS eign-
uðuimst Stjarna átti hann góða daga
og komst aldrei í kynni viS hungur
eða þreytu. En veilan í lungum og
fótum skildi aldrei viS hann aS
fullu.
Eg veit ekki, hvort Stjarni var
nokkur afburða vit-hestur, en hann
var hugljúfi, sem ekki er unt aS
gleyma.
Stjarni var skeiÖhestur, þýður og
dúnmjúkur. MaSurinn minn hafði
oft orS á því viS mig, aS Stjarni
færi aldrei nema hálfa ferS hjá mér.
Og hann hafði rétt aÖ mæla. ÞaS
sá eg bezt þegar hann isettist sjálfur
á bak honum. Þá færðist Stjarni
i aukana og sýndi, hvaS í honum
bjó: SkapiS mikiS og flýtir meS
ágætum. Hann fann það, klárinn
minn, aS þeim kostum var bezt aS
stilla í hóf, þegar eg átti í hlut.
Stjarni tók miklu ástfóstri viS
brúnan reiShest, sem maðurinn
minn átti, mikinn grip og gamm-
vakran, og varS honuim mjög fylgi-
spakur. Enda áttu þeir oft samleiÖ
og voru jafnokar um margt
Einu sinni sem oftar, fylgdi eg
manni mínum vestur aS Öxnadals-
heiði, þegar hann var að fara í póst-
ferS. ReiS eg Stjarna. Þegar eg
á heimleiSinni var komin ofan fyr-
ir Bægisá, fór eg fram hjá þremur
útlendingum, sem áðu þar í gildragi.
Hélt eg áfram, en hafði skamt fariS,
er eg varð þess vör, að þeir .voru
komnir á hæla mér. BlakaSi eg þá
viS Stjarna og tók hann hraða skeiÖ-
sprett. Dró þá skjótt i sundur.
Þannig gekk ferðin niður Þelamörk
og suður KræklingahlíS. Stjarni
brá sér alt af á hlemmiskeiS, þegar
imennirnir voru komnir all-nærri.
Þegar komið var á móts viS Ásláks-
staði beygði eg af þjóÖveginum og á
veginn, sem liggur þangaS heim.
Leit eg þá til baka og sá, aS þessir
ferSalangar höfðu stigið af hestum
sínum og horfðu eftir okkur
Stjarna, sem nú fórum í hægðum
okkar. Þeir höfðu lítið af samfylgd
okkar að segja. Stjarni sá um þaS.
—Margs hefi eg aS minnast um
samveru okkar Stjarna, þótt þess
verði ekki hér getiÖ.
Það er haustdagur.
Stjarni er á túninu. Hann hefir
ekki tekið eflár póstlestinni, sem
kemur neðan veginn. Þegar hún
er komin heim i hlaS, lítur hann
snögt upp. Hann setur sig í kuð-
ung og fer á harÖa spretti upp bratt
túnið og hlaÖvarpann. ÞaS gljáir á
sívalan skrokkinn og hann er léttur
í spori og liðugur eins og ungviði.
Eg horfi á Stjarna og fæ sting í
hjartað . . . Eftir fáa daga á hann
aS deyja.
Einu sinni dreymdi mig Stjarna
eftir aS hann féll frá:
Eg þykist stödd á víÖáttu-miklum
völlum, grösugum og iSjagrænum.
Mér verSur litiS í suður-átt. Sé eg
þá hvar hestur er á fleygiferS og
stefnir i átt til mín. Þegar hann
nálgast, hægir hann á sér, og þekki
eg þar Stjarna minn. Hann geng-
ur til mín og íeggur höfuSiS upp viS
brjóst mitt. Og eg strýk honum og
klappa um brjóst og háls.....
Mér þykir vænt um þennan draum
og eg veit hann rætist. Eg hitti
hann aftur, blessaðan klárinn minn !
Guðrún Jóhannsdóttir,
frá ÁsláksstöÖum.
—Dýraverndarinn.
ur, nemendur hjálpar skólans. Allir
Islendingar ættu að innrita börn sín
í Jóns Bjarnasonar skóla, ef mögu-
íegt er. Eg óska skólanum alls góSs.
Roy H. Ruth, B.A.
ENSK IIEFÐARKONA
GEFUR ÞINGEYINGUM
STÓRMERKA BÖKAGJÖF
Bókasafn Þingeyinga í HúsaVÍk
hefir liýlegá fengiS aS gjöf frá
enskri konu, Miss May Morris, yfir
400 bindi ágætra bóka.
Benedikt bókavörSur Jónsson i
Húsavík skýrir þannig frá tildrög-
um aS gjöfinni og verSmæti henn-
ar:
Margir hér á landi munu kann-
ast viS hina ensku hefSarkonu, Miss
May Morris, dóttur enska lista-
mannsins og íslandsvinarins Wil-
liam Morris.
Miss Morris hefir dvalið og ferS-
ast hér á landi, og fyrir nokkrum
árum kom hún til Húsavíkur ásamt
vinkonu sinni Miss Vivian Lobb.
SkoSuSu þær sýslubókasafniS hér,
og undraðist Miss Morris, er hún
sá þar bækur eftir föður sinn og
fíeiri landa hennar, og mest undr-
aSist hún þó er hún varS þess vör,
aS bókavörÖurinn hafSi séS föSur
hennar og talaS viS hann, þá er hann
ferÖaSist hér á landi og gisti aS
Þverá í Laxárdal hjá föSur boka-
varÖarins, sem þá var ungur maður
heiima.
Nú nýlega hefir Miss Morris
sent sýslubókasafninu mikla og stór-
merkilega bókagjöf, rúmlega 4100
bindi, flest í skrautbandi. Eru í þess-
um bókum ritsöfn fjölmargra enskra
skálda og rithöfunda, alt frá Shake.
speare til nútíma höfunda, ýmisleg
merkileg ritsöfn, alfræðibækur og
bækur í ölluim helztu fræðagreinuín
og listagreinum.—Mbl. 28. júlí.
JÖNS BJARNASONAR
SKÓLl
Margt hefir veriÖ ritaS um Jóns
Bjarnasonar skóla. Sumir hafa
veriS skólanum vinveittir en aSrir
óvinveittir. Mér dettur ekki i hug
að deila um þaÖ málefni. Eg ætla
aSeins aS segja frá því, sem skól-
inn hefir gjört fyrir mig.
Eg hefi verið hvorttveggja, nem-
andi og kennari i Jóns Bjarnasonar
skóla. HaustiS 1927 innritaSist eg,
sem nemandi, i skólann og stundaSi
nám þar þangaÖ til um vorið 1930,
aS eg útskrifaðist. Eg lauk f jórum
bekkjum (Grades 9 to 12) á þremur
árum og hefi mikiS aS þakka skól-
anum fyrir þau ár. Eftir að eg fór
frá Jóns Bjarnasonar skóla stundaÖi
eg nám i háskóla Manitoba-fylkis og
kennaraskólanum og útskrifaSist úr
báSum þessum mentastofnunum.
Fór eg þá aS leita að kennara-em-
bætti og var þá Jóns Bjarnasonar
skóli aftur mér til hjálpar. Eg fékk
kennaraembætti i skólanum síðast-
liðið ár. Nýlega sagSi eg lausri
þessari stöSu vegna þess aS mér
bauSst miðskóla-embætti í stærri
skóla. Eg er Jóns Bjarnasonar
skóla þakklátur fyrir aS fá tækifæri
þar til aS kenna og einnig fyrir
námsár min i þeirri stofnun.
Jóns Bjarnasonar skóli hefir
hjálpaS fjölda ungmenna, íslenzkra
og hérlendra. Skólinn hefir gefiS
mörgum íslenzkum kennurum æf-
ingu sem er svo dýmæt. Eg er ekki
sá eini, sem hefi gott aS þakka skól-
anum. Skólinn er enn í dag aS
vinna þetta verk. SkólaáriS byrjar
í september og njóta þá, eins og áð-
Er œttarkjarna sveita-
fólksins hœttá búin?
(Framh. frá bls. 3)
bætt launakjör yfirleitt í kauptún-
um og kaupstöðum framar því, sem
í sveitum getur orðiS greitt — alt
þetta hefir leitt til þess, aÖ efnis-
mesta fólkiÖ, sem upp vex í sveit-
unum, sogast sjálfrátt og ósjálfrátt
þangaÖ, sein meiri virðist von vegs
og frama, og kemur ekki i sveitirnar
aftur, né afkomendur þeirra.
"ÞungamiSja þjóSlífsins,” sem á-
valt hefir verið í sveitum landsins,
er þannig smámsaman aS færast
þaSan í kauptún og kaupstaSi, og
þá einkum til Reykjavikur.
Þetta útsog úr sveitum i bæi og
borgir er ekkert sérstakt fyrirbrigði
fyrir ísland, né heldur hitt, að sá
hluti æskufólks sveitanna, sem fjöl-
hæfustum gáfum sé búinn, leiti þaS-
an burtu öðru fremur. ÞjóSfélags-
fræðingar í ýmsum löndum hafa
þrásinnis kveÖið fast aS orði um
það, aS borgirnar þurfi alt af aS fá
“nýtt blóS” úr sveitunum, ef menn-
ing þeirra eigi aS halda horfi. En
hitt er einkennilegt, að samhliða því
sem menn hafa komiS auga á þessa
reynslu, skuli ekki hafa bólaS á ótta
um, aS eÖliskostir sveitafólksins
gengi til rýrðar, við sífeldan útflutn-
ing úrvalsins af fólki þeirra. AS
sjálfsögSu ber aS kannast viS, aS
þaS er ekki nema litill hluti þess
fólks, sem úr sveitunum flytur, er
heitið getur úrval, en þaS raskar
ekki hinu, sem i þessu sambandi
skiftir öllu máli, aS meS núverandi
atvinnuháttum og þjóÖskipulagi
getur sveitunum ekki haldist á nema
litlu broti af kostamesta fólkinu, sem
þar vex upp — enda hefir borgun-
um fyrir þaS orSiS menningarlegur
styrkur aS “nýju blóSi” úr sveitun-
um, aS þær hafa dregiS til sín ríf-
legan hluta af blóma kynstofnsins
þar.
En hvaS veldur því, ef borgir,
sem um áratugi eða aldir hafa sogaS
til sín kjarnafólk sveitanna. þurfa í
sífellu á “nýju blóSi” þaðan að
PHYSICIANS and SURGEONS
DR. B. J. BRANDSON
216-220 Medical Arts Bldg.
Cor. Graham og Kennedy Sts.
Phone 21 834—Oífice timar 2-3
Heimili 214 WAVERLEY ST.
Phone 403 288
Winnipeg, Manitoba
DR. B. H. OLSON
Phones: 35 076
906 047
Consultation by Appointment
Only
Heimili: 5 ST. JA/MES PLACE
Winnipeg, Manitoba
DR. J. STEFANSSON
216-220 Medical Arts Bldg.
Talsími 26 688
Stundar augna, eyrna, neí og
kverka sjúkdóma.—Er a6 hitta
kl. 2.30 til 5.30 e. h.
Heimili: 638 McMILLAN AVE
Talslmi 42 691
Dr. P. H. T. Thorlakson
206 Medlcal Arta Bldg.
Cor. Graham og Kennedy Bta.
Phonea 21 211—21 144
Res. 114 GRENFELL BLVD.
Phone 62 200
Dr. S. J. Johannesson
ViBtalstlmi 3—5 e. h.
218 Sherburn St.—Sími 30 877
C. W. MAGNUSSON
NuddlœfcnW
41 FURBY STREET
Phone 36 137
Slml8 og semjiB um samtalstlna
BARRISTERS, SOLICITORS, ETC.
H. A. BERGMAN, K.C.
lalenxkur löolrœBingur
Skrifstofa: Room 811 McArthur
Building, Portage Ave.
P.O. Box 16 56
PHONES 95 052 og 39 04$
J. T. THORSON, K.C.
tslenekur löpfracBinour
800 GREAT WEST PERM. BLD.
Phone 94 668
BUSINESS CARDS
DR. A. V. JOHNSON
tsienzkur Tannlœknir
212 CURRY BLDG., WINNIPEG
Gegnt pósthúsinu
Slmi 96 210
Helmilis 33 321
Drs. H. R. & H. W.
TWEED
Tannlœknar
406 TORONTO GENERAL
TRUSTS BUILDING
Cor. Portage Ave. og Smith 8t.
PHONE 26 545 WINNIPEG
CorntoaU Ijottl
Sérstakt verB á viku fyrir námu-
og fiskimenn.
KomiB eins og þér eruB klæddlr.
J. F. MAHONEY,
framkvæmdarstj.
MAIN & RUPERT WINNIPEO
DR. T. GREENBERG
Dentist
Hours 10 a. m. to 9 p.m.
PHONES:
Office 36 196
Res. 51 466
Ste. 4 Norman Apts.
814 Sargent Ave., Wlnnipeg
A. S. BARDAL
848 SHERBROOKE ST.
Selur llkkistur og annast um út-
farir. Ailur útbúnaBur sá bezti.
Ennfremur selur hann allskonar
minnisvarBa og legsteina.
Skrifstofu talsími: 86 607
Heimilis talsimi: 501 662
J. J. SWANSON & CO.
LIMITED
601 PARIS BLDG., WINNIPEQ
Fasteignasalar. Lelgja hús. Út-
vega peningalán og eldsábyrgB af
öllu tægi.
Phone 94 221
A. C. JOHNSON
907 CONFEDERATION LIFE
BUILDING, WINNIPEG
Annast um fasteignir manna
Tekur aB sér aB ávaxta sparifí
fólks. Selur eldsábyrgS og bif.
reiBa ábyrgBir. Skriflegum fyrir-
spurnum svaraB samstundls.
Skrifst.s. 96 757—Helmas. 33 323
ST. REGIS HOTEL
285 SMITH ST„ WINNIPEG
pœoileour 00 róleour bústaBur i
miBbiki boroarinnar.
Herbergl $.2.00 og þar yfir; meB
baBklefa $3.00 og þar yfir.
Ágætar málUBir 40c—60c
Free Parkino for Ouests
halda? Ef alt væri meS feldu, ætti
blómi kynstot'nsins aS hafa náS þar
öruggri fótfestu, jafnvel hrein-
ræktaSri en í dreifbýlinu. Eitt er a.
m. k. vist, aS hver sú borg, eða ann-
ar staður, sem um langt skeið ‘hefir
dregið til sín úrvalsfólkiÖ úr um-
hverfinu, hlýtur eftir hlutarins eðli
að framleiða bezta efniviðinn, sem
sá kynstofn á til. Sé það því algild
reynsla, aS borgir þurfi sífelt á inn-
streyimi fólks úr sveitum — sem þær
þó eru búnar að mergsjúga lengur
e'Sa skemur — aS halda, þá getur
skýringin ekki verið önnur en sú, að
hiS bezta af efniviÖ borganna fari
forgörðum, vegna óheppilegra aS-
stæðna og áhrifa í uppvexti æsku-
lýðsins. Á því, að svo muni vera,
eða kunni að vera, er það nokkur
skýring, að mörgum þeim, sem á-
gætustum andleguim hæfileikum eru
búnir frá náttúrunnar hendi, er
hættara af freistingum og gengur
ver að festa sig í rásinni en algeng-
um meðalmönnum. Það er nú einu
sinni svo, að fáum er alt gefið og
skamt öfganna á milli.
Af því sem nú var sagt, er auð-
sætt, að því fólki, sem bezt er gert
að andíegum eiginleikum, væri að
jafnaði hollara að alast upp i .sveita-
umhverfi, þar sem freistingar eru
færri og störf æskulýðsins ákveðn-
ari og rótfastari viS tilgang sinn,
heldur en í bæ eSa borg, þar sem
gjálífi og glys freistar unglinganna
strax og þeir vitkast, og störf eru
meira unnin vegna kaups en árang-
urs. Persónuleg áhrif foreldra,
hversu ágæt sem þau kunna aS vera,
eru og eigi lengur það, sem mest
mótar unglinga í uppvexti, heldur
það umhverfi (milieu), sem þeii'
lifa i — skóli, leiksystkin, skemti-
staðir, götulif o. s. frv. — Þó hið
andlega umhverfi sveitanna hafi
'sina annmarka, þá hlýtur ráðningin
á þvi. að bæjum og borguim reynist
sérstök uppbygging aS innflutningi
sveitafólks, að vera sú, að umhverfi
sveitanna smíði betur úr bezta efni-
viðnum, sem er í æskulýðnum þar,
heldur en að jafnaSi tekst í um-
hverfi borga og bæja. Frá þessu.eru
vitanlega margar persónulegar und-
antekningar á báðar hliÖar, sem geta
glapið imönnum yfirsýn um regluna,
sem þó stendur óhögguð fyrir þeim.
Ummæli þessa kafla eru nálega
almenns efnis um málsatriðin. Taka
að vísu til þjóðlíf okkar, eins og
annara, en þó skal hér nú nánar
vikið að sérstakri afstöðu okkar til
málavaxta.
(Framh.)