Lögberg - 17.03.1938, Side 7

LÖGBEBG, FIMTUDAUÍNN 17. MARZ, 1938
7
Œfiminnmg
MRS. JÚNTNiá MOYER
1871—1937
Jónina heitin var fædd á bænum
Skaga viÖ Efýrafjörð í Isafjarðar-
Výslu i. janúar 1871; foreldrar henn-
ar voru merkishjónin Búi Jónsson
og kona hans Þórlaug Guðbrands-
dóttir J>á búandi hjón á Skaga. Jón
faðir Búa og Guðbrandur faðir Þór-
laugar voru bræður og höfðu feður
þeirra og langfeðgar búið svo mörg-
um ættliðum skifti á Skaga; góðir
búmenn, miklir þroskamenn og sjó-
garpar. Móðir Búa kona Jóns á
Skaga var Ólöf Guðmundsdóttir frá
Sæbóli á Ingjaldssandi. Getið skal
þess að margt merkisfólk er í þess-
um ættum. .Búi er talinn 10. maður
frá Guðbrandi biskupi Þorlákssyni
(í móðurætt Búa) kona Guðbrandar
föður Þórlaugar var Halldis Bjarna-
dóttir frá Lambadal en kona Bjarna
í Lambadal var Elísabet Markúsdótt-
ir prests að Mýrum og Söndum i
Dýrafirði.
Jónína ólst upp hjá'foreldrum sin-
umá Skaga og fluttist með þeirn til
þessa lands þá á 16. ári að aldri, árið
1887, og var hjá þeim fyrstu bú-
skaparár þeirra í Nýja íslandi og svo
í bænunr Selkirk í þessu fylki, Mani-
toba, um nokkurt tímabil; mun hún
hafa unnið í vistum hjó enskumæl-
andi fólki við innanhýsstörf.
Eftir að foreldrar hennar fluttu til
Winnipegosis fór hún til þeirra og
vann hjá þeim í vetrarverstöð þeirra
á svonefndum Robinson Point hér
við vatnið Winnipegosis, og þaðan
giftist hún 14. febrúar 1906, manni
af þýzkum ættum, Alva Moyer að
nafni, góðum búhöld og áreiðanleg-
um til orða og verka. Þau bjuggu
góðu búi í svo nefndu South Bay
héraði 12 milur norður frá bænum
Winnipegosis hér í fylkinu Mani-
toba.
Heimili þeirra Moyers hjóna er
vel hýst og ber á sér hirtnissvip hús-
ráðenda; þar hafa líka jafnan staðið
við dyr eðallyndi og gestrisni sem
voru heimilisfastar dygðir þeirra
hjóna. Það var líka almanna rómur
hvað gott væri að heimsækja Moyers
hjónin. Þessum umgetnu hjónum
varð tveggja sona auðið, sem nú
eru báðir fulltíða menn; eldri sonur
þeirra, Daniel, býr nú á heimili for-
eldra sinna, en sá yngri, Wilfred að
nafni, er til heimilis í Winnipeg;
báðir eru þeir bræður myndarlegir
menn.
Siðastliðið vor, 1937, hættu gömlu
hjónin landbúskap og fluttu þá í
bæinnn Winnipegosis. Þau áttu þar
hús og tvær bæjarlóðir; þar ætluðu
þau að hvíla sín lúnu bein eftir 30
ára myndarbúskap í South Bay; en
þá voru dagar konunnar nærri taldir,
því seint i sumar sem leið varð hún
þess vör að hún var að missa sjónina.
Siðastliðið haust fór hún til Winni-
peg til að leita sér lækningar við
þessari sjóndepru; gekk hún undir
uppskurð, sem álitið var að hefði vel
tekist. En þá gerði einhvers konar
hj^arýaisjíúkleiki vart við sig, sem.
leiddi hana til bana 24. desember, að-
fangadagskveld jóla, 1937.
Systkini þessarar látnu kónu voru
Jón, giftur Björgu Jónsdóttur
(Reykja-Jóns), Björg ættuð úr
Skagafirði, Jón maður hennar dá-
inn; Ingvar Bjarni, giftur Guðrúnu
Jóhannsdóttur Sigvaldasonar frá
bænum Mjóadal í Húnavatnssýslu,
þau hjón bæði dáin; Guðrún, kona
Guðmundar Ásgeirssonar bjuggu í
Brandon, Man., bæði dáin; Ólafía
Guðrún, gift hérlendum manni, Ed-
ward Fletcher, bjuggu í Moose Jaw,
Sask., hún dáin; Ólöf hefir lifað
vestur á Kyrrahafsströnd, hún hefir
ekki gifst.
Góða, íslenzka kona, dauðinn hef-
ir nú flutt þig upp í daginn mikla,
upp i fögnuð herra þíns; þar hefir
þú haldið jólahátiðina með feðrum
þínum. En eftirlifandi vinir þínir
og skyldmenni minnast þín með þökk
fyrir allar gleðistundirnar, sem þeir
áttu með þér á lífsbrautinni.
Hjartnæm kveðjuorð flutti prest-
urinn Philip M. Pétursson að útfar-
arstofu A. S. ardal, að viðstöddum
nokkrum vinum og vandamönnum,
hinnar dánu konu. En líkið var f'lutt
til Winnipegosis og jarðað þar að
viðstöddu fjölmenni þar úr bænum
og bygðinni South Bay, þar sem
þessi merkiskona hafði búið alla sína
búskapartíð, vinsæl og vel metin af
öllum, sem henni kyntust.
F. H.
Sigríður Gunnlaugs-
dóttir
1843—1937.
Þess var getið í “Lögberg’i’ í
haust, að, Sigriður Gunnlaugsdóttir
hefði andast á heimili sonar síns og
tengdadóttur, Mr. og Mrs. Stefán
G. Einarsson í Brown-bygðinni 28.
október, og að hún hefði verið jarð-
sungin þar í bygðinni 30. október, af
séra Jóhanni Bjarnasyni frá Winni-
peg, Man. Var þess, að mig minnir,
getið að allur þorri íslenzka fólks-
ins í bygðinni hefði fylgt henni til
grafar. Þegar þetta skeði var sókn-
arpresturinn (séra H. Sigmar) las-
inn og ekki ferðafær. Hafði fyrst
verið til hans kallað þegar dauðsfall-
ið bar að; þvi hin látna hafði látið
í Ijósi þá ósk að sóknarpresturinn
yrði viðstaddur útför sina; var þess
að vænta, þar sem hann svo tíðum
hafði átt viðtal við hana síðustu árin.
En þegar svona fór, óskaði Stefán
spnur hennar eftir því að sóknar-
presturinn skrifaði fáein orð um
hana í “Lögberg’’ og félst hann á að
gjöra það. Eru nú línur þessar rit-
ONE of the most fascinating things
about conducting a column
is that you hear from all kinds
of people. It broadens one’s ac-
quaintanceship v e r y materially.
Some times, someone says the col-
umn s not so bad, ór that something
in it is worth while. Others say the
column is mostly all wrong, or very
annoying, or something.
But, it’s interesting to be hearing
from folks, even from the fault-
finders, but nobody needs to try to
conduct a column in order to hear
the songs of fault-finders. Some
folks find something wrong with
everything, and they get a lot of
enjoyment out of it.
The other day, a quiet old friend
was telling me that he has for some
time been watching folks who are
always complaining . and finding
fault with everything. He says he
has found that they all toe in, like
a bear, or part their hair in the mid-
dle. Sometimes I am going to check
up on that.
* * * ★
IN competition with four women,
three men took all the prizes for
dressing women’s hair in a con-
test at the Pennsylvania Beauty
Congress.
* * *
“There Ian’t Any One for Me to
Play With Any More.”—The last
words of Mark Twain.
THE elow is fading from the west-
ern sky,
And, one by one, my comrades
as of yore,
Have given up their play and said
good-bye.
There isn’t any one for me to
play with any more.
Don’t cry, dear heart! for I am worn
and old.
No longer have I largess in my
store.
E’en love’s best gifts to me I could
not hold.
There sn’t any one for me to play
with any more.
I miss the tender hand-clasp of old
friends,
The kisses of the loved ones gone
before.
’Tis lonely, when the heart first
comprehends,
There isn’t any one for me to play
with any more.
I need these loving hearts, so fond
and leal;
I want them in my arms, as here-
tofore;
When they are reached, I shall no
longer feel,
There sn’t any one for me to play
with any more.
—James Terry White.
aðar til þess meðal annars að verða
við þeirri réttmætu ósk.
Þess mun hafa verið getið í dánar-
fregninni að Sigríður sál. hafi verið
dóttir hjónanna Gunnlaugs Gunn-
laugssonar frá Baugaseli í Eyjafirði
og Kristbjargar Sigurðardóttur, og j
að hún hafi á ungum aldri gifst Oddi I
Sigurðssyni Oddssonar hreppstjóra
í Ljósavatnshreppi í Bárðardal, en
að hún hefði mist hann meðan hann
enn var á ungum aldri. Ennfremur
er getið um það að Sigríður sál.
fæddist 14. maí 1843, Flögu í
Hörgárdal í Eyjafjarðarsýslu.
1 fyrra var allrækileg grein um
Sigríði sál. í “Söguþætti af landnámi
íslendinga við Brown, Manitoba,”
sem birt var í Almanaki Ólafs sál.
Thorgeirssonar fyrir árið 1937. Er
þar greinilega sagt frá ætt hennar.
frá því hvar hún hafi dvalið. Þar er
einnig getið um börn hennar. Börn
hennar voru, Benoni, Sigurður
Snorri, Tryggvi, Stefán og Kristín,
sem öll voru í Arúeríku; eru nú að-
eins Sigurður Snorri og Stefán á
lífi. Auk þeirra er ein dóttir, Sig-
ríðar, á Islandi — frú Guðrún eigin-
kona Guðmundar Friðjónssonar á
Sandi. Finst mér þýðingarlaust að
endurtaka það alt, sem svo nýlega
hefir verið birt. Skal þess þó enn-
fremur getið, að hún kom til Ame-
ríku, þá ekkja, árið 1883, og fluttist
ásamt þrernur sonum sínum til
Brown-bygðarinnar í Manitoba árið
1900.
Einn af nágrönnum Sigríðar sál.
i Brown-bygðinni hefir sagt mér, að
hann álíti að í þeirri bygð hafi hún
lifað sin beztu og björtustu ár eftir
að hún kom til Ameríku. Sagði hann
mér að hún hefði átt heimili ásamt
þremur sonum sínum í dalnum fríða
];>ar við ána, og hafi þar unað hag
sinum ágætlega vel við nið fljótsins.
A þeim' árum naut hún náttúrlega
fullrar sjónar. Enda segir hann að
hún hafi haft gott og glatt viðmót,
ágætt minni og góðan skilning. Læt-
HITLER and Mussolini seem to
understand each other and are
getting along famously in their
respective lines. But, nothing goes
on forever. And, before long, may-
be, Hit. and Muss. will strike a snag
or a couple of snags. Like Haup-
mann and Al. Capone, f’rinstance.
They were sorta in the same line of
business, and finally something
snapped, and Haup. and Cap. fini-
shed up as Hit. and Muss.. will make
their exits one of these fine days.
And, when these' double-crossing
cutthroats and thugs come to the
ends of their ropes there will bet-
ter days for the Germans and Ital-
ians and the-rest of the world.
» * *
DR. H. M. CAVE. of Queen’s, says
there are 552,000,000,000,000,-
000,000,000 molecules in a cubic
inch of water. Even so, we imagine
people will go right on using the
stuff!
* * *
IMUST live my life-, not yours, my
friend,
For so it was written down;
We must follow our given paths to
the end,
But I trust we shall meet — in
town. —Wheeler.
* * *
MISS ROBERTA HALE, 90, of
of Washington, who, with her
sister, Olivia, saved more than
$10,000 during the 30 years they
lived on charity, died the other day.
Olivia died last month. Their hoard
was discovered recently when char-
ity workers visited their flat to take
the ailing sisters to a hospital.
* * »
OTHE rare Spring flowers! take
them as they come:
Do not wait for Summer buds
—they may never bloom.
Every sweet today sends, we are
wise to save;
Roses bloom for pullipg; the path is
to the grave.
* * *
TF. DONNELLY, Liberal M.P.
.for Wood Mountain, is no pessi-
mist. In parliament, the other
day, he said this: “Then we come to
soil drifting. For years most of us
did not know what soil drifting was.
I have been farming in Western Can-
ada for thirty years, and for prob-
ably twenty-five years of that time
we did not know whot soil drifting
meant. It is only in the last few
dry years that it has become a prob-
lem. I believe that when we have
rain again, as we hope we shall in
the near future, we shall not be
troubled with soil lrifting.”
There’s always some good fellow
with a word of cheer.
ur han þness getið að hún hafi á
stundum skemt sér við að semja
létt og lagleg smáljóð, þó hún léti
altaf lítið á því bera. Við þessa
umsögn bætti hann einnig þeirri at-
hugasemd, að hún hafi verið ágæt
móðir. Kom mér sú staðhæfing
ekki á óvart. Hún talaði stundum
með viðkvæm'ni um börn sín við mig,
og ekki sizt þau, sem voru lengst
frá henni og hún hafði ekki séð um
langt skeið.
Þegar eg fyjst kyntist Sigríði sál.,
fyrir svo sem tíu árum, var hún búin
að vera blind í mörg ár og rúmföst
æði lengi. En eftir því tók eg ávalt
er eg heimsótti hana að þó augun
gæti ekki lengur brosað, var altaf
bros á andliti hennar. En líka fann
eg til þess hvað hetjuleg hún var
þarna í rúminu, þó hún virtist svona
yfirbuguð líkamlega, eftir baráttu
Jífsins. Ávalt virtist hún glöð i
sinni og aldrei kom það fyrir að hún
kvartaði með einu orði, enda sagði
sonur hennar mér að frá hénni
heyrðist aldrei umkvörtunarorð, þó
líf hennar virtist nú vera orðið að
slíkri auðn. \Því blind og rúmföst
mun hún hafa verið um 20 ára
skeið. Eg fann ákaflega mikið til
þess hvað hún virtist vera bjartsýn
og rólynd að því er eg gat frekast
séð. Fanst mér það líka undrum
sæta, og fjölskyldunni, sem hún
dvaldi hjá til sæmdar, hve vel hún
var heima í mörgu því, sem var að
gjörast i heiminum, svo eg tali nú
ekki aðeins umi það hve vel hún
fylgdist með málum íslendinga hér
og heima.
Meðal þeirra stunda í sambandi
við starfsferil minn, sem eg lengi
minnist með ánægju og þakklæti, eru
þær stundir eftir messu i Brown-
bygðinni þegar eg ásamt með æði
stórum hluta safnaðarins, ók heim
að heimili þeirra Einarssons hjón-
anna. Veizlu var slegið upp á heim-
ilinu, og svo eftir viðtal við hina
þreyttu og blindu konu, sem þar var
rúmföst, flutti eg við rúmið hennar
stutta guðsþjónustu eða bænargjörð,
og flest of fólkinu sem með mér
hafði kornið tók undir við sálma-
sönginn. Þá ljómaði gleðin út úr
ásjónu Sigríðar sál. þó hún væri
blind.
Sigríður virtist vera mjög einlæg
í sinni trú; og þessar tilbeiðslustund-
ir virtust færa henni helgan frið og
sanna gleði.
H.S.
Dánarfregn
Þann 7. desemiber andaðist að
heimili sonar síns Noah Ásgeirsson i
Huntsville, Ontario, Ingibjörg Ól-
afsdóttir, kona Guðmundar Ásgeirs-
sonar. ‘Þau Guðmundur og Ingi-
björg voru með elstu íslendingunt
hér vestan hafs, og fyrir 2 árum
birtist í Lögbergi stutt grein um þau
og mjmd af þeim; er þau héldu 66
ára giftingarafmæli sitt. Ingibjörg
var fædd 25. júli 1844 a Bakka í
Bíjarnarfirði í Strandasýslu á Is-
landi, og /tar því 93 ára og fimm
mánaða gömul á sínu dánardægfi.
Hún var sterk og heilsugóð alla æfi,
og dugleg og ósérhlífin, og búin
að afkasta stóru dagsverki, á sinni
löngu lífsleið. Maður hennar Guð-
mundur, er alblindur síðan 1913, og
hún annaðist hann og hjálpaði hon-
um í öllu og las fyrir hann, eins lengi
og hennar eigin sjón þoldi og það
ásamt sínum húsverkum, er hún
vann að miklu leyti sjálf, þar til fá-
um mánuðum áður en hún veiktist.
Guðmundur og Ingibjörg fluttu
hingað vestur frá Steingrímsfirði i
Strandasýslu 1883, og settust fyrst
að i Davenporþ Ontario, um stutt-
an tíma. Þaðan fluttu þau á land ná-
lægt Bracebridge. Muskoka og eftir
nokkur ár þar, fluttu þau til íslend-
ingabygðarinnar við Hekla P.O.
1891. Þar keypti Guðmundur land
mjög efnalítill, en þeim búnaðist vel,
og nokkrum árum síðar keypti Guð-
mundur annað land, betra en það
sem hann keypti fyrst, og bjó þar
góðu búi þar til 1927, að hann seldi
land og bú og flutti til Huntsville,
og hafa þau lifað þar síðan.
Eftirlifandi og syrgjandi ástvinir
Ingibjargar sál. eru maður hennar
G. A. til heimilis hjá Noah syni sín-
um (lögmanni i Huntsville) ogkonu
hans, 94Ára, en heilsugóður að öðru
leyti en _sjónleysinu; Olaf “express
man” í Huntville, og Margréti, Mrs.
Larriet, 50 Graham Ave. South,
Hamilton, Ont., og systir Arnfríði
á-Laugastíg 15 í Reykjavík, og Jón-
ínu, Mrs. Oliverson í Hamilton, Ont.
Börnin eru öll efnalega sjálfstæð, og
hafa sýnt foreldrum sinum trygð og
góða umönnun. Margrét var yfir
móður sinni í banalegu hennar, og
segir að hún hafi verið biðjandi fyr-
ir sér og sínum, og tekið dauðanum
sem kærkomnum gesti, glöð yfir
þeirri fullvissu að verða komin til
himnesku föðurhúsanna fyrir jólin.
RADISH, ....Prench ....Breakfast
(Large Packet)
TITRNIP, Purple Top Strap
leaf. (Large Packet). The
early white summer table
turnip.
TPRNIP, Swerte Canarlian Gem
(Large Paeket)
ONTON, White Pickling (Large
Packet)
WHAT JOY. A Delightful Cream.
BEAITTY. Blush Pink.
SMILES. Salmon Shrimp Pink.
-Flowers, 15 Packets
MATHIOLA. Evening scented
stocks.
MIGNONETTE. Well balanced
mixtured of the old favorite.
NASTURTITTM. Dwarf Tom
Thumb. You can never have
too many Nasturtiume.
PETUNIA. Choice Mixed Hy-
brids.
POPPY. Shirley. Delicate New
Art Shades.
ZINNIA. Giant Dahlia Flowered.
Newest Shadee.
No. 3 COLLECTION
EDGING BORDER MIXTUKE.
ASTERS, Queen of the Market,
the earliest bloomers.
BACHEIjOR’S BUTTON. Many
new shades.
CALENDULA. New Art Shades.
CALIEORNIA POPPY. New
Prize Hybrids.
CLARKIA. Novelty Mixture.
CLIMBERS. Flowering climb-
ing vines mixed.
COSMOS. New Early Crowned
and Crested.
EVERLASTINGS. Newest shades
mixed.
__ROOT crop collection
Wl_Tah Pior ÓVPrcÍ70 PQ í'lntr.
BEETS, Half Long Blood (Large
Packet)
CABBAGE, Enkhuizen (Large
Packet)
CARROT, Cliantenay HaU Long
(Large Packet)
ONION, Yellow Globe Danvers,
(Large Packet)
LETTUCE, Grand Rapids. Thls
packet will sow 20 to 25 feet
of row.
Sendið áskriftargjald yðar í dag
(Notið þennan seðil)
To THE COLUMBIA PRESS, LIMITED, Winnipeg, Man.
Sendi hér með $.........sem ( ) ára áskriftar-
gjald fyrir “Lögberg.” Sendið póst frítt söfnin Nos.:
Nafn ..................................................
Heimilisfang ..........................................
Fylki ..................................................
WE'RE ALL NUTTY
HERE AND THERE
--—------By P. N. _____
Gamall vinur Asgeirson hjóna.
GEFINS
Blóma og matjurta frœ
ÚTVEGIÐ EINN NÝJAN KAUPANDA AÐ BLAÐ.
INU, EÐA BOBGIÐ YÐAR EIGIÐ ASKRIFTAR-
GJALD FYRIRFRAM.
Fræið er nákvæmlega rannsakað og ábyrgst að öllu leyti
TAKIÐ ÞESSU K0STAB0ÐI!
Hver gamall kaupandi, sem borgar blaðiO fyrirfram, ?3.00 áskrift-
argjald til 1. janúar 1939, fær aS velja 2 söfnin af þremur númerum,
1., 2. og 3 (f hverju safni eru ótal tegundir af fræi eins og auglýsingiri
ber meS sér).
Hver, sem sendir tvö endurnýjuS áskriftargjöld, $6.00 borgaSa
fyrirfram, getur valiS tvö söfnin af þremur, nr. 1., 2, og 3, og fær nr. 4
þar aS auki.
Hver, sem útvegar einn nýjan kaupanda og sendir áskriftargjald
hans, $3.00, fær aS velja tvö söfnin úr nr. 1., 2. og 3., og fær nr. 4 þar
aS auki. Hinn nýi kaupandi fær einnig aS velja tvö söfnin nr. 1., 2. og
3., og fær nr. 4. þar aS auki.
Allir pakkar sendir móttakanda aS kostnaSarlausu.
No. 1 COLLECTION—Vegetables, 15 Packets
BEETS, Detroit Dark Red. The best all round Beet. Sufficient
seed for 20 feet of row. ,
CABBAGE, Enkhuizen. Good all round variety. Packet will grow
1,000 ibs. of cabbage.
OARROTS, Iíalf Long Cliantenay. The best all round Carrot.
Enough seed for 40 to 50 feet of row.
CUCUMBER, Early Fortune. Pickles, sweet or sour, add zest to
any meal. This packet will sow 10 to 12 hilis.
LETTUCE, Grand Rapids. Loose Leaf variety. Cool, crisp, green
lettuce. This packet will sow 20 to 25 feet of row.
LETTUCE, Hanson, Head. Ready after the Leaf Lettuce.
ONION, Ycllow Globe Danvers. A splendid winter keeper.
ONION, Wliite Portugal. A popnlar white onion for cooklng or
plckles. Packet will sow 15 to 20 feet of drill.
PARSNIP, Half Long Guernsey. Sufficient to sow 40 to 60 feet of
drill.
PUMPICIN, Sugar. Packet will sow 10 to 15 hills.
RADISH, French Breakfast. Cool, crisp, quick-growing variety.
This packet will sow 25 to 30 feet of drill.
TOMATO, Earllana. The standard early variety. This packet will
produce 75 to 100 plants.
TURNIP, Whlte Summer Table. Early, quick-growing. Packet
will sow 2 5 to 30 feet of drill.
FLOWER GARDEN, Surprise Flower Mixture. Easily grown
annual flowers blended for a succession of bloom.
SPAGHETTI, Malahar Melon or Angel’s Hair. Boil and cut off the
top and the edible contents resemble spaghetti.
No. 2 COLLECTION
SPENCER SWEET PEA COLLECTION
8—NEW BEAUTIFUL SHADES—8
Regular full size packets. Best and newest shades in respective
color class. A worth-while saving buying two. See regular Sweet
Pea List also.
SEXTET QUEEN. Pure White.
Five and six blooms on a stem.
GEO. SHAWYER. Orange Pink.
WELCOME. DazDzling Scarlet.
MRS. A. SEARLES. Rich Pink
shading Orient Red.
RED BOY. Rich Crimson.