Lögberg - 26.01.1939, Blaðsíða 4
4
LÖGKBER/G, FIMTUDAGINN 26. JANtJAR, 1939
--------— lögtíErg ----------------------------;—
Gefið út hvern fimtudag af
THE COLiUMBIA PRESS, LIMITED
695 Sargent Ave., VVinnipeg, Manitoba
Utanáskrift ritstjórans:
EDXTOR LÖGBERG, 695 Sargent Ave., Winnipeg, Man.
Editor: EINAR P. JÓNSSON
Verð $3.00 um árið — Borgist fyrirfram
The “Lögberg” is printed and published hy The Columbia Press,
Limited, 695 Sargent Avenue, Winnipeg, Manitoba
PHONE 86 327
Steinar lagðir í grunninn
Þeir skildingar, margir eð'a fáir, sem íslendingar
vestan hafs láta af mörkum til stunðnings Islandsdeild
heimssýningarinnar í New York, eiga að verða, ogsenni-
lega hljóta að verða, steinar í grunn varanlegs viðskifta
sambands milli Norður-Ameríku og íslands; lánist slíkt,
er megin tilganginum náð; um þörfina verður ekki deilt;
þverrandi markaðir íslenzkra afurða í Norðurálfu vegna
ófriðarfiggs og borgarastyrjalda, svo sem viðgengst á
Spáni þann dag í dag, geta óhjákvæmilega til þess leitt,
að Norður-Ameríka verði eina bjargarvonin; hún varð
það í styrjöldinni miklu frá 1914, og hún getur orðið
það enn, jafnvel fyr en flesta varir, eins og við horfir
á vettvangi mannfélagsmálanna víðsvegar um Norður-
álfuna. , /
Þetta er í fyrsta skiftið sem íslenzka þjóðin tekur
opinberan þátt í heimssýningu; ný þróunarsaga er í
sköpun, sem mikið veltur á að vel og giftusamlega takist
til um; þegar metnaður íslenzku þjóðarinnar á í hlut,
rennur oss vestrænum ættbræðrum hennar blóðið ört til
skyldunnar; þá verðum vér allir eitt.
“Hin fórnandi máttur er hljóður.”
Hjörtu hinna hljóðlátu Yestur-lslendinga. slá engu
síður í takt við málstað íslands, en þeirra, sem hærra
láta og meira berast á; kornið fyllir mælirinn; almenn
þátttaka af hálfu vestur-íslenzkrar alþýðu, leiðir fjár-
söfnunina í sambandi við sýningardeildina til fullnaðar
sigurs; ekkert minna getum vér heldur sætt oss við;
vér megum eigi við málið skiljast fyr en upphæð' sú, sem
farið er fram á er að fullu fengin. Vestur-lslendingar
vilja ógjarnan taka sér nokkuð fyrir hendur, er þeir
eigi sjá að fullu farborða.
Akjósanlegt nefndarval
Eins og þegar hefir verið frá skýrt, lýsti Mr. Brack-
en yfir því á fundinum, sem hófst í Winnipeg þann 12.
desember síðastliðinn og fjallaði um sölu búnaðarafurða
vestanlands, einkum hveitis, að skipuð' yrði nefnd fyrir
öll Sléttufylkin með það fyrir augum að hrinda málinu
áleiðis; nú hefir samsetning nefndarinnar verið gerð
heyrinkunn, og vej-ður ekki annað réttilega sagt, en hið
bezta hafi tekist til um valið; í nefndinni eiga sæti land-
búnaðarráðherrar Sléttufylkjanna þriggja, kornyrkju og
kvikfjárræktar bændur, kornkaupmenn, gripakaupmenn
og umboðsmenn hveitisamlags og kornhlöðufélaga; þessu
til viðbótar hafa þáskólar allra Sléttufylkjanna heitið
nefndinni aðstoð sértra'ðinga sinna.
Það væri synd að segja að Mr. Bracken sv«‘fi á
verði; hann er ávalt með einhverjar nújungar á prjón-
um; nýjungar, sem líklegar eru til margháttaðra um-
bóta. Lánist þessari nýju nefnd starf sitt þannig, að
eftirtekja bænda verði nokkru lífvænlegri en nú á sér
stað, var óneitanlega betur farið en heima setið. Mr.
Bracken er einn þeirra manna, sem sæti eiga í nefndinni.
Margháttaðar athafnir í vœndum
Meginþorri dagblaðanna í þessu landi, og fjölmörg
vikublöð líka, fara lofsamlegum orðum um frumvörp
Kingstjórnarinnar og boðskap liennar til þingsins; þar
á meðal ýms þau blöð, sem stjórinni eru yfir höfuð and-
víg, svo.sem Winnipeg Tribune. Eitt vikublað, gefið
út í þessari borg, ííkir j)ó stjórnarboðskapnum við vind-
högg, og furðar engan á því úr jæirri átt, sem staðhæf-
ingin kemur.
í samræmi við boðskap stjórnarinnar í þingbyrjun
um auknar athafnir í landinu, hefir verkamannaráð-
herrann, Hon. Norman Rogers, lýst yfir því í þinginu,
að á fjáraukalögum verði ætlaðar stórar upphæðir til
margháttaðra atvinnubóta, er fólgnir verði í mannvirkj-
um, er sambandsstjórn og stjórnir hinna einstöku fvlkja
kosti að jöfnu; þessu til vibbótar gerir Mr. Rogers það
heyinkunnugt, að á næsta fjárhagsári verji stjórnin þrem
miljónum dala til hagkvæmilegrar fræðslu meðal ung-
menna; hafa verkamanna samtök þjóðarinnar einkum og
sér í lagi farið lofsamlegum orðum um starfsemi stjórn-
arinnar í þessu augnamiði, og talið hana miða til raun-
verulegra þjóðheilla; j)á má þess og vænta samkvæmt
ummælum verkamálaráðherra að stjórnin beiti sér rögg-
samlega fvrir aukinni þátttöku í þeirri þungu byrði, sem
I
sveitarfélög hafa verið knúð til
að bera vegna fjárfrarmlaga til
atvinnuleysingja; alt þetta virðist
spá, góðu um framtiðina og auk-
ið athafnalíf innan vébanda
þjóðarinnar.hvort sem einhverj-
um, örfáum einstaklingum finst
viðeigandi að kalla það vind-
högg eða ekki.
Ekki myrkur í máli
Mr. Anthony Eden, fyrrum
utanríkisráðherra Breta, flutti
ræðu í kjördæmi sinu. siðastliðið
mánudagskveld, og var alt annað
en myrkur i máli; taldi hann af-
stöðu einræðisríkjanna til hjað-
ninga víganna á Spáni með öllu
óverjandi frá hvaða sjónanmdði
sem skoðað væri; ef til þess
kæmi að Franco gengi sigrandi
af hólmi, ætti hann einvörðungu
sigur að þakka erlendum stuðn-
ingi ;svo kölluð hlutleysisnefnd
væri að nafni til enn við lýði;
þó næði hlutleysið ekki lengra en
það, að annan aðiljann hefði
mátt styðja með mannafla og
öllum hugsanlegum tegundum
morðtóla, en hinn ekki. Mr.
Eden skoraði í lok ræðu sinnar
á Breta og.Frakka, að hlutast til
um það áður en það yrði um
seinan, að þeir enn hefði óhind-
ruð siglinga umráð á Miðjarðar-
hafinu, því það væri i rauni uim
viðskiftalega lífæð beggja þjóð-
anna að ræða.
Til
Bjarna og Guðrúnar
Ingimundarson
LANGRUTH, MAN.
í gullbrúðkaupi þeirra
24. desember 1938
Þau skáldin yrkja um auð og
völd,
og ást og trú og fleira.
Þau reisa fögur töfra tjöld
og tala margt um vísdómsi öld
svo hátt að fáir heyra.
En hér í kvöld er frétta fátt
í fámenni úti’ á landi.
Hér mœtir fólk í friði og sátt
og forðast háværð, agg og þrátt,
er vinsemd verði að grandi.
En hvað mun vekja hugsun þá
þeim hóp er inni situr?
Hvort er það gull—þau gjöldin
há,
sem greiðast þeim, er í þau ná
og þá til frægða flytur.
Nei, það er gull, sem glæðir sýn,
er göfgi og fegurð metur,
sem hreytir þjóðlífs vatni í vin,
er vonrík ástar sólin skín,
og svip á lífið setur.
Hér ein er hugsun efst á^skrá
um atvik fyrri tíða,
er hálfrar aldar minning má
sitt merki reisa þeim er sjá
og hugarboðum hlýða.
Það band, er fyrrum1 bundið var
af bljúgum heiðurs presti,
og ástar löggjöf þuldi þar
í þágu Bjarna og Guðrúnar,
nú gleður vora gesti.
Því þau, sem áður unnu heit,
er ástin færði í letur,
og gilda enn, — svo helg og heit,
þau heimurinn aldrei sundúr sleit.
Þeim ekkert grandað getur.
Svo blessi drottinn? Öll þau ár,
sem eiga þau að baki.
Og hann, sem þeirra þerrar tár
og þeirra grgfðir hjartasár,
of þeirra vegum vaki.
S. B. Benedictsson.
VANCOUVER FRÉTTIR
(Fratnh. frá i. bls.)
Þann 24. November komu
saman hópur af ungum stúlkum
á heimili þeirra Mr. og Mrs. G.
F. Gíslason til að stofna félags-
skap fyrir íslenzkar stúlkur í
Vanvouver. Þrjár aðal ástæður
lágu til grundvallar stofnun
þessa félagsskapar; Fyrst til
að tryggja samvinnu og samúð
meðal íslenzkra ungmenna.
Einnig til að styðja að og vekja
áhuga fyrir íslenzkri menningu
og listum, sérstaklega söng og
bókmentum. Síðast til að greiða
vegu íslenzkra ungmenna sem til
borgarinnar koma. Félagið var
nefnt “Ljómalind” og var Beat-
rice Gislason kosin forseti og
Mona Bjarnason kosin skrifari
Síða,n hefir “Ljómalind” haldið
fund á heimili Mr. og Mrs,
Sanders. Næsti fundur verður
á heimili Mr. og, Mrs. Peterson,
1936 W. 8th Ave., þann 8. Feb-
rúar. Félagsskapurinn telur nú
uro 45 meðlimi og mun hafa tvo
erindreka á fundum Vancouver
Youth Council.
Hingað kom til borgarinnar
þann 8 .Janúar Helgi Eliason
frá Arras í Peace River hérað-
inu og gerir ráð fyrir að dvelja
hér um tíma að minsta kosti.
Þann 27. Desember messaði
séra K. K. Olafson í Dönsku
kirkjunni á Burns og igth Ave.
Var messon vel sótt þrátt fyrir
EF ÞÉR KENNIÐ MAGNLEYSIS
NOTIÐ NUGA-TONE
pau hin ýmsu eiturefni, er setjast
atS I líkamanum og frá meltingar-
leysi stafa, verða aö rýma sæti, er
NUGA-TONE kemur til sögunnar;
gildir þetta einnig um höfuöverk,
o. s. frv.
NUGA-TONE vísar öhollum efn-
um á dyr, enda eiga miljónir manna
og kvenna því heilsu sína aö þakka.
Notiö UGA-SOL viÖ stýflu. petta
úrvals hægöalyf. 50o.
snjóinn. Messaði séra Kristinn
bæði á ensku og Islenzku. Eftir
messu hafði félagið “Ljómalind”
kaffi og veitingar fyrir alla. Ef
dæma mætti þennan nýja félags-
skap eftir veitingunum þennan
dag þá hefir maður sannarlega
bjartar vonir uinn dugniað þess i
framtíðinni.
Nýi borgarstjórinn okkar, Dr.
Telford, sem um skeið hefir
starfað i C.C.F. flokknum hér í
B. C. hefir vakið mikið umtal
hér um slóðir. Þegar hann tók
embættis-eið sinn þá afsagði
hann að nota hempuna og fest-
arnar sem fyrirrennarar hans
höfðu notað. Einnig afsagði
hann aðstoð nokkurs klerks við
þetta* tækifæri. Sumu fólki
þótti þetta nokkuð langt farið og
áleit að þetta yrði úthrópað til
endimarka jarðarinnar.
Eru nú komnar í hann liam-
farir að rusla til f kotinu. Hann
vi-11 taka alla þessa stóru gas-
geyma sem inn í borginni standia
og flytja þá út þangað sem eng-
in hætta stafar af þeim. Mörgu
Fáið Dráttarvél Sem . . .
... Afkastar MEIRU
...Kostar MINNA að Starfrœkja
ÍÞessi Case fyrirmynd L dráttarvél plægir og sáir í 4
ekrur á klukkustund, segir eigandinn; án sáðvélarinnar
plægir hún 5 ekrur á klukkustund. Case clréttarvélar eru
þannig gerðar, að sem mest dáttarmagn fáist af hverjum
punds-þunga og full orka úr hverri únzu eldsneytis, hvort
sem þér notið ódýrustu efnablöndun eða gasoliu.
En mesti sparnaðurinn er í viðhaldinu — aðeins partur af því,
sem viðgengst um algengar dráttarvélar. Hundruð af eigendum
Case dráttarvéla, 8, 9 og 10 ára gamalla, skýra frá því, að við-
haldskostnaður sá aðeins 1 Vi cents á vinnustund. Og þessir
menn segja dráttarvélar sina i góðu lagi, líklegar til þess að
endast í 9 ár enn.
Finnið Case umboðsmanninn nú þegar. Látið hann sýna yður
orkusparnaðaráhöldin og þá aðra leyndardóma, sem lengja starfs-
æfi og lækka reksturskostnað Case dráttarvéla. Byrjið á því nú,
að flýba fyrir bændavinnunni og draga úr kostnaði við hana með
Case dráttarvél.
J. I. CASE CO.
Calgary, Edmonton, Regina, Saskatoon, Winnipeg, Toronto
Búmaðurinn koátar minna með því að nota