Lögberg - 25.05.1939, Blaðsíða 3

/
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 25. MAÍ, 1939
3
Námsskeið!
Námsskeið!
Námsskeið!
Á öllurri tímum kemur sparnaður sér vel; þó ekki
hvað sízt þegar hart er í ári.—
Við höfum til sölu námsskeið við helztu verzl-
unarskóla (Business Colleges) borgarinnar. Það
borgar sig fyrir yður að leita upplýsinga hjá
okkur tafarlaust.
Tl\e Columbia Press Limited
SARGENT & TORONTO
'Winnipeg, Man.
urblíðu gleði þeirra. Það var
sem öll náttúran gerði sitt til að
fegra hinstu hamingjustundir
þeirra.
í afturelding fylgdi hann henni
heini að Hömrum. Þau kvöddust
í túninu. Og þá, í fyrsta sinni,
lagði hún hendur um háls hans
og kysti hann á munninn.
“Aldrei skal eg verða neins
annars imanns, eg skal altaf lifa
sem festarmey þín, Þormóður,
þvi heiti eg!” Hún hvislaði þetta
grátþrunginni röddu.
Ilann brosti aðeins, hann var
glaður í bragði, eins og hann
ætlaði til leika. Hún sá hann
taka hest sinn, sveifla sér létti-
lega á bak og ríða af stað. Svo
hvarf hann sýnum út í morgun-
mistrið. Hún heyrði hófatökin
fjarlægjast, — svo varð alt
< hljótt.
Þá var alt í einu eins og hún
vaknaði. Hungur hennar fyltist
þori og dug, aldrei hafði hún
þekt slíkan kjark. Hún gat ekki
sent hann svona i dauðann, hvað
sem það kostaði. Enn, meðan
hún hugsaði um þetta, og án
þess að hafa hugmynd um
hvernig hún ætti að aftra hólm-
göngunni, hljóp hún út að hest-
húsinu, náði út hesti og reið af
stað, áleiðis þangað sem hólm-
gangan átti að standa.
Þorimóður kom fyrst á stað-
'nn. Hann varð að bíða Arin-
hjarnar og manna hans. Sjálfur
hafði hann engin vitni, hvað
hafði það líka að þýða, endirinn
var auðsær. Hann settist niður
og hvíldi sig; það hafði kólnað
dálitið, en þokumistrið, sem
fylgdi komandi degi var að
hverfa, og grundirnar glitruðu
af náttfallinu. Árniður og lækja-
seytl heyrðist i morgunkyrðinni,
■— þetta var friðsæl stund.
Rétt fyrir sólaruppkomu kom
Arinbjörn Skorri; hann var lika
e'nn síns liðs.
Þeir köstuðust á kveðjum, og
stóðu svo hljóðir og biðu þess að
sólin kæmi upp fyrir fjöllin hin-
u,n megin fjarðarins. Ekkert
e,nvígi mátti byrja, fyr en sól
Var á loft komin, og heldur ekki
eRir að hún var sigin að sævi.
bað var forn venja.
Þormóði fanst hann aldrei
hafa séð sólina vera svona lengi
koima upp. Það var svo ó-
hemju langt, þangað til hún var
honiin upp fyrir brúnir fjall-
anna. En Ioksins kom þó að þvi.
Hann varpaði öndinni og sneri
ser að andstæðing sinum.
í sama bili kom Þorgerður
ríðandi á harðaspretti. Hún
kallaði og bað þá bíða, og stuttu
síðar var hún komin til þeirra.
Það sem hún sagði var all-
ruglingslegt og samhengislaust í
fyrstu. Þeir horfði báðir óþol-
inmóðir á hana, — hún hlaut að
skilja að það sem hún bað um
var ógerningur! Að berjast
ekki! Láta einvígið niður falla!
En hún hélt áfram að tala og
þrábiðja, langa stund. Loks
fanst Arinbirni nóg komið, hann
lyfti hendi og stöðvaði hana.
“Heyrimig,” sagði hann kulda-
lega. “Þú segir svo margt, kona,
leyf mér nú einnig að leggja orð
i belg! Máske er möguleiki til
að fara að orðum þínum, en eg
lofa engu þar um. En nú, þegar
þú ert hér með okkur báðurn,
sem þú hefir gefið kærleik þinn,
þá skaltu kjósa annan hvorn
okkar. f heyranda hljóði, að
okkur báðum viðstöddum, skaltu
segja, hvorn þú kýst þér til eigin-
manns. Og við það skaltu standa,
og vera honurn trúA hvort sem
hann fellur eða sigrar!
Það var sem þessi krafa hans
lamaði hana. Hún stóð þarna
eins og dæmd. Hún skildi hvað
hann var að fara, hina duldu
meiningu orða hans: Hann vssi
að hún unni Þormóði, og að hún
varð að kjósa hann. En hún
vissi líka að þá myndi hann vega
hann að henni ásjáandi! Honum
skaltu vera trú, hvart sem hann
fellur eða sigrar. Hann var mis-
kunnarlaus og krafðist hefndar
— yfir henni líka!
“Lofið þið þá. að láta þetta
mál niður falla, og fara hvor
heim til sín, þegar eg hefi
valið ?” Hún talaði svo lágt, að
vart heyrðist.
“Eg lofa engu!” svaraði Arin-
björn kuldalega. Þormóður
þagði; hann stóð grafkyr, og
bros lék um varir hans.
Það var löng þögn og hræði-
leg. Þorgerður stóð náföl, og
starði á tvímenningana, en hún
yfirvegaði skýrt og rólega. Hún
mundi hvers vegna hún var
hingað koimdn: Til að bjarga lifi
Þormóðs! Það skyldi hún líka
gera, hvað sem það kostaði!
“Arinbjörn,” sagði hún loks-
ins. “Þig kýs eg.” Og svo gekk
hún til hans, án þess að líta á
Þormóð, og staðnæmdist við
hlið honum, svo sem til að gefa
orðum sínum áherzlu.
Aftur varð þögn um langa
hríð. Svo krymti Arinbjörn.
Allur kuldasvipurinn var horf-
inn af andliti hans og hann líkt-
ist mest stórum sorgmæddum
dreng;
“Eg,” byrjaði hann og krymti
aftur. — "Eg — er ekki marg-
orður maður. Eg — hélt ekki
að þú ynnir honurn svo mjög.
Þú Þormóður — og Þorgerður
— við hirð Noregskonungs var
gott að vera! Eg hverf aftur
til Noregs. Gæfan fylgi ykkur.
Hann sneri á braut, án þess að
segja meira, og gekk að hesti
sínum. Þar sneri hann sér aftur
að þeiin og leit á Þornióð, gamla
félagann sinn, með góðmannlegu
brosi:
“Þú skalt vita, áður en eg fer,
að eg hefi altaf öfundað þig
Þormóður. Mér fanst þú altaf
standa mér miklu framar. Menn
hlustuðu á spæki þina og konur
sungu söngva þína. Mér fanst
>ú altaf vera mér meiri í öllu
?ví, sem rnáli skifti, og að allir
vissu með sjálfum sér, að þú
varst okkar mestur. En að þessu
sinni — að þessu sinni, félagi,
held eg að eg liafi borið sigur
af hóimi!”
Svo hlð hann stuttum fjörleg-
um hlátri og reið á brott.
—Lesbók.
Hugleiðingar um
feðralandið
SEM EG HEFI ALDREI SÉÐ
Ef eg má til fslands ná,
er mín spá eg krjúpi,
er fjöllin bláu yddir á
af unnar bláu djúpi.
Feðramóðir, þvi er það,
til þín minn óður færist;
þinn er gróður blómabað,
sem bali og rjóður klæðist.
Ef feðragjöldin! finnast nóg
fæst hjá höldu'm1 gaman,
þar sem f jöldi frænda bjó
fyrir öldunt satnan.
Aldrei þrotnar yndi þar,
en eykst nieð lotningunni;
flest til hlotnast fegurðar
fjalladrotningunni.
Þig að blessa er ósk min öll
og eiga sess við hjallann;
eg veit að þessi feðrafjöll
mig fjörga og hressa allan.
Yfir dal og hæð og hyl
heyrist valinn ómur,
unaðshjal um aftanbil,
sem uppheimssala hljómur.
Þá vetrartíðin færist fjær
firrist kvíða mengi,
sóley fríð og fjóla grær
fljótt u'm hlíð og engi.
Rís úr báli röðull skær,
ríki Njólu dvínar;
á rós og fjólu roða slær
reyr og sóley hlýnar.
Enginn týnir yndi hér,
alt, sem krýnir völlinn;
fögur sýn og svásleg er
þá sólin skín á fjöllin.
Áin þýtur áfrattii tær,
ærnar bíta í hjalla,
froðu spýtir foss og hlær
fram um hvíta stalla.
Vonahrunin þungan þjá,
það er grunur orðinn,
að þig muni aldrei sjá
isa og funa storðin.
Heim að ná var þyngsta þrá,
þinn fyrir smáa soninn;
fjöllin háu fýsti að sjá,
nú finst mér dáin vonin.
E. P. Sigurðsson.
Höllinni Ploschkowitz í Sud-
etalandi, sem áður fyr var bú-
staður Austurríkiskeisara og síð-
ar bústaður P.enes forseta í
Tjekkóslóvakíu, verður nú breytt
mikið og hún notuð sem skáli
fyrir foringjaefni innan nazista-
flokksins þýzka.
—Hvað er að sjá yður í dag,
skrifstofustjóri, þér eruð þó ekki
orðinn ástfanginn?
—Hvernig dettur forstóran-
um þetta í hug um mig kvæntan
manninn.
Business and Professional Cards
DR. B. H.OLSON Fhoiies: 35 07 6 906 047 Consultation hy Appoíntment Oniy Heimili: 5 ST. JAMES PLACB VVinnipeg:. Manitoha DR. B. J. BRANDSON 216-220 Medical Arts Bldg Cor. Graham og Kennedy Sts. Phone 21 834—Office tímar 3-4.30 Heimili: 214 WAVERLEY ST. Phone 403 288 Winnipeg, Manitoba

Dr. P. H. T. Thorlakson 20B Medica! Ajts Hldg. Cor. Graham og Kennedy St» Phone 22 89« Res. 114 GKKNKELL BLVD Fhone «2 200 DR. ROBERT BLACK Sérfrœðingur I eyrna, augna, nef og hélssjúkdúmum. 216-2 20 Medical Arts Bldg. Cor. Graham & Kennedy Viðtalstlmi — 11 til 1 og 2 tll 5 Skrifstofuslmi — 22 261 Heimili — 401 991

DRS. H. R. & H. W. TWEED Tannlœknar 406 TORONTO GENERAL TRUSTS BU1L.DINQ Cor. Portage Ave. og Smlth St. PHONE 26 546 WTNNIPBQ Dr. S. J. Johannesson » 272 HOME ST. STE. 4 THELMA APTS. á fyrsta gólfi Talsimi 30 877 Viðtalstlmi 3—5 e. h.

DR. A. V. I0HNS0N Dentíst 50G SOMERSET BLDG. Telephone 88 124 Home Telephone 36 888 H. A. BERGMAN, K.C. islenzkur löufrœðiití/ur Skrifstofa: Room 811 McArthur Building, Portage Ave. P.O. Box 1656 PHONES 95 052 o* 39 «43
LINDAL, BUHR & STEFÁNSSON Barristers, Solicitors, Notaries, etc. W. J. Lindal, IÍ.C., A. Buhi lljiim Stefánsson Telcphone 97 621 Offices: 325 MAIN STREET
DR. K. J. AUSTMANN 410 MEDICAL ARTS BLDG. Stundar elngöngu, Augna-, Eyrna-, Nef- og Háls- sjúkdóma Viðtalstlmi 10—12 fyrir hádegi 3—5 eftir hádegi Skrifstofusími 80 887 Heimilissími 48 551

J. T. THORSON, K.C. íslenzkur lögfrccOingvr 800 GREAT WEST PERM. BLD Phone 94 668
Thorvaldson & Eggertson lslenzkir lögfrœOingar G. 8. THOHVALDSON, B.A., LL.B. A. G. EGGEKTSON, K.C., LL.B. Skrifstofur: 705-706 Oonfederatíon Life Blg. SÍMl 97 024

J. J. SWANSON & CO. LIMITED 308 AVENUE BLDG., WPEG. Fasteignasalar. Leigja hús. Ot- vega peningalán og eldsábyrgO af öllu tsegi. PHONE 26 821

A.S. BARDAL 84 8 SHERBROOKE ST. Selui llkkistur og annast um út- farir Allur útbúnaður sá bezti Ennfremur selur hann allskonai minnisvarða og legstelna. Skrifstofu talsimi: 86 607 Heimllis talslmi: 501 56 2

ST. REGIS HOTEL 285 SMITH ST„ WINNIPEG pægilegur og róletjur bústaður 1 miObiki borgarinnar Herbergi *2.00 og bar yflr; m*5 baBklefa 83.00 og þar yfir Agætar máltiBir 40c—60c Free Parking for Ouetis