Lögberg - 15.06.1939, Side 7

7
Klettafjöll og
Kyrrahaf
Eftir Sig. Júl. Jóhannesson
(Framh.)
Þegar eg hafði hlustað stund-
arkorn á þessa pólitisku kapp-
ræðu, fór eg í gegnum hvern
vagninn eftir annan. Þeir voru
allir fullir af fólki, og kendi þar
margra grasa. Þar voru ríkir
og fátækir, ungir og gamlir, hvít-
ir og mislitir, háir og lágir.
Járnbrautarlestin er eins og lítil
eftirhermumynd af landinu,
þjóðinni og lífinu; mun eg geta
uiu nokkur dæmi því til söfinun-
ar síðar.
'lvestin nálgaðist Alberta og
leið þangað inn yfir landamær-
in milli fylkjanna, án þess að
nokkur maður yrði þess var. Eg
hafði búist við að hún ræki sig
á eða tæki eitthvert snögt við-
bragð þegar þangað kæmi. Eg
hafði heyrt-svo margar trölla-
sögur úr ríki Aberharts að eg
gat búist við öllu mögulegu og
ómögulegu — sérstaklega öllu
ómögulegu. En ekkert skeði.
Mig hafði lengi langað að
koma til Alberta. Þar var svo
margt einkennilegt. Mér hefir
fundist það vera nokkurs konar
riki eða land út af fyrir sig;
eitthvert millibilsríki milli dverg-
heima, tröllheima, álfheima og
mannheima. Þar voru Kletta-
f jöllin ; ein hinna stórkostlegustu
klettaklasa, sem þessi heimur
þekkir. Þar var hið mikla bú
Játvarðar áttunda Englakonungs,
sem nú er kominn í sömu stöð-
una og hann Jón á Brekku:
hann er nú aðeins maðurinn
hertnar frú Simpson. En lengstar
og viðkvæmastar verða samt
minningarnar um hann allra
Englandskonunga, þótt hann
ríkti þeirra skemst.
Þar var — og er og verður —
Stephan G. Stephansson; þótt
hann sé horfinn úr tölu þeirra,
sem líkamlega lifia, þá stendur
hann þar um aldur og æfi á eins
föstum grundvelli og Klettafjöll-
in sjálf. Mig langaði sannarlega
að geta satt augun stundarkorn
með því að sjá heim til Stephans.
En þess var mér varnað. Eg
“lét því aftur augun til þess að
sjá betur’’ eins og Einar Bene-
diktsson segir, þegar eg var næst
heimili Stephans, þótt það væri
^alllangt í burt, og fyrir innri
sjónum sá eg standa hinn and-
lega konung Klettaf jallanna. Frá
þeim háu tindum og djúpu döl-
um hefir heilagúr andi hins ó-
dauðlega imáls svifið yfir þeim
stað er samtímis var hústaðir'
hins fátæka bónda, sem “alt sitt
á undir sól og regni” og hins
volduga stjórnanda, sem leiddi
og leiðbeindi, auðgaði og endur-
fæddi sál þjóðar sinnar. Og eg
ryfjaði upp í huganum nokkra
daga, sem við áttum þvi láni að
fagna að hafa Stephan G. á
heimili okkar. Hann var þá á
ferð um Vatniabygðimar svo-
nefndu og við áttum heima að
Leslie. Og mér hefir altaf fund-
ist það skrítið að sá stóri andi
skyldi rúrnast í þeim: litla kofa.
Sumir halda þvi fram að
Stephan G. hafi verið einrænn
og kaldur í lund. Vikutímann,
sem hann dvaldi hjá okkur sann-
færðist eg um hversu röng sú
skoðun er og f jarstæð. Hann sat
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 15. JÚNÍ 1939
tímum saman með litla stúlku,
sem við áttum, hjúfraði hana
upp að sér, raulaði við hana vís-
ur, lék við hana og hagræddi
henni eins og hann væri vön og
viðkvæm barnfóstra.
Nei, Stephan G. var ekki kald-
ur í lund.—
í Alberta er annar miaður, sem
mig langaði til að heimsækja;
maður sem eg hefi þekt síðan
við vorunj unglingar heima á
íslandi. Það er prestaöldungur-
inn blindi, séra Pétur Hjálmsson.
Eg vann með honum við skurða-
gröft á Svarfhóli í kringum
i8go; hann var þá búfræðingur.
Eg hefi aldrei þekt nokkurn
mann eins vinnuharðan við sjálf-
an sig og séra Pétur. Búfræð-
ingar á íslandi í þá daga voru
yfir höfuð álitnir latir og sér-
hlifnir; hvort það var rétt álitið,
veit eg ekki; en hitt er víst að
séra Pétur vann svo ákaft og
hvildarlaust að engu verður til
jafnað. Eg var — og hefi altaf
verjð — kraftalítill, en ekki ó-
nýtur að vinna. Eg reyndi að
hanga í honum' eftir megni og
kasta hnausunum frá pálnum
svo fljótt að ekki stæði á, en eg
hefi aldrei verið eins þreyttur á
æfi minni. Eg lét hann þó ekk-
ert vita af þvi; fyrirvarð mig
fyrir að láta bera á því. Séra
Pétur er einn binna allra hrein-
lyndustu og einlægustu manna,
sem eg hefi þekt—Já, mér hefði
þótt gaman að geta heimsótt
blinda öldunginn; geta skammað
hann fyrir vinnuhörkuna forðum
og þakkað honum fyrir margt
ög margt.—
Nú er komið svo langt áleiðis
að Klettafjöllin blasa við í allri
sinni hátign. Tilsýndar í fjar-
lægð líta þau út eins og geysi-
miklir skýjablóstrar í íslenzkum
útsynningi og eru svo hrikaleg
að manni stendur stuggur af. En
þeir, sem lesið hiafa kvæðið
“Klettafjöll” eftir Stephan G. og
sérstaklega þeir sem sjálfir hafa
ferðast um þessi fjöll í heiðskíru
veðri, geyma í huga sér mynd
ógleymanlegrar náttúrufegurðar;
þeir taka undir með Birni Pét-
urssyni og segja:
“Þar hefir drottinn sjálfum sér
sumarbústað valið.”
(Framh.)
Campbell River, B.C.
(7. júní, 1939)
Herra ritstjóri Lögbergs :—
Það má segja að hér sé alt
fremur “quiet on the northern
front.” Tiðarfarið hefir verið
hagstætt fyrir allan jarðargróð-
ur, svo bæði ávextir og garða-
afurðir dafna og þroskast og
gefa von um góða uppskeru.
Heilsufar á rneðal landa hér er
gott, engin veikur það eg til veit.
Þann I. júní byrjaði hér fiski-
vertiðin “The Commercial Fish-
ing” og fiskiniðursuðuhúsið opn-
að, og tekið til starfa. Er það
á Valdez eyjunni sem er um
þrjár mílur undan liandi, hér úti
á firðinum, og mest allir, sem
þar vinna eru Indíánar. Síðan
hafa streymt hér inn fiskimenn
með báta sína úr öllum áttum, i
hundraða tali, því það er álitið
að hér sé eitt af betri fiskimið-
um, hér við eyjuna, fyrir lax-
veiði. Hefir niðursuðuhúsið
báta hér í förum á rneðal fiski-
manna til að kaupa fiskinn af
þeim eins og hann kerniur úr
sjónum, og borga 8 cents fyrir
pundið.
Hér hafa verið nokkrir landar
á ferðinni nú í seinnitíð. Ólí
Jónasson frá Árnes í Manitoba
var hér unl miðjan* maí; var
hann að sjá sig um hér; hefir
hann verið heilsutæpur um nokk-
Urt skeið, svo aðal-erindi hans
hingað vestur á Ströndina er að
vita hvort loftlagið hér á betur
við hann, en í Manitoba. Hann
er farinn til baka til Vancouver
og bjóst við að verða þar fyrst
um sinn.
Gunnlaugur Jacobsson frá
Geysir P.O. i Manitoba kom
hingað þann 21. maí. Var hann
einnig að skoða sig um hér,
áður en hann lagði af stað til
Smith’s eyjunnar sem er nálægt
Prince Rupert. Eru þar búsettir
nokkrir fslendingar sem: stunda
fiskiveiðar, og bjóst Mr.
Jacobsson við að verða þar í
sumar. Ekkert er það ólíklegt
að hlann komi aftur á þessar
slóðir, þvi honum leizt hér vel á
sig.
Mr. og Mrs. Andrés Gíslason
og Sverrir Gíslason frá Hayland
P.O. í Manitoba voru á ferð hér
um mánaðamótin. Þetta fólk er
búið að vera hér á eyjunni síðan
síðastliðið haust, og hefir verið
í Port Alberny á vesturströnd
eyjarinnar, hafa þeir haft þar
vinnu við smíðar. Þessu fólki
leizt vel á sig hér og hafði orð
á því að koma hingað aftur í
sumar, og máske setjast þá að
hér á ströndinni.
Núna eru hqr staddir Sigurjón
Borgfjörð frá Lonly Lake, Man.
Carl Sigurðson frá Narrows,
Mian. og Árni Sigurdson frá Bay
End. Man. Eru þeir fiskimenn
og eru að líta hér eftir tækifær-
um til _ að stunda fiskiveiðar.
Þessir náungar eru ungir, frísk-
ir og framgjarnir mienn, og hafa
verið á fljúgandi ferðinni síðan
þeir komu, að búa sig til að taka
til starfa. Eru þeir búnir að
kaupa sér bát og nauðsynleg
veiðarfæri. Líka keyptu þeir
sér tjald til að búa i og ætla að
hialda til að Valdez-eyjunni í
sumar, því þar verða þeir betur
settir, nær fiskimiðunum. Með
þeim kom ung stúlka, Miss Þóra
Sigurðsson, er hún systir þeirra
Sigurðssons bræðra; fékk hún
strax vist í þorpinu Campbell
River.
Mrs. Margret Stephenson frá
Vancouverj er hér í heimsókn til
Mr. og Mrs. K. Eiriksson.
Þá eru konungshjónin og alt
fylgilið þeirra komið og farið.
Við hér aðeins heyrðum óminn
frá ;allri þeirri dýrð, í blöðunum
Víst eru allir samimála um það,
að þeim tignu gestum væri sýnd
öll sú virðing og viðhöfn, senj
tign þeirra væri samboðin. Líka
eru augljós þau betrandi áhrif
sem þessi heimsókn þeirra hefir
á alt samband og samvinnu milli
Bretaveldis og Canada. Allir
canadiskir þegnar hafa verið
samróma með að bjóða þau vel-
komin og þakka þeim; fvrir kom-
uná. Mjög eru samt skiftar
skoðanir fólks um það, hvort
fyrirkomulagið sem haft var til
að tak:a á móti þessum tignu
gestum, hafi verið skynsamlegt
þegar allar aðstæður eru teknar
til greina. Canada þjóðin er fá-
menn, og vafin skuldum eins og
skrattinn skömmunum og þar
sem tíunda hver mannssál dreg-
ZIGZAG
S
Orvals pappír í úrvaís bók
5'
2 Tegundir
SVÖRT KAPA
Hinn upprunalegi þ u n n i
vindlinga pappír, sem flestir,
er reykja "Roll Your Own”
nota. BitSjiB um
“ZIG-ZAG” Black Cover
BLA KÁPA
“Egyptien" úrvals, h v í t u r
vindlinga pappír — brennur
sjálfkrafa — og gerir vindl-
ingana eins og þeir væri
vaföir I verksmitSju. BiSjið
um
“ZIG-ZAG” Blue Cover
ur fram lífið á lélegum stjórnar-
styrk. Konungshjónunum er
þetta ískyggilega ástand sjálf-
sagt kunnugt, og hafa því ekki
átt von um neinar svona íburðar-
frekar móttökur, sem gengur
langt fram úr þvi sem nokkurn
tima áður hefir átt sér stað i
Canada. Þó reynt væri á allán
hátt, að láta ekki konungshjónin
sjá Ístandið í Canada eins og
það raunverulega er, þá bendir
ír.argt til þess að konung hafi
grunað fleira en hann fékk séð.
Þessari staðhæfingu til stuðnings
ætla eg að minna á að það var
ákvarðað að konungshjónin
kæmu ekki við á ýmsum stöðum
þar sem séð er fyrir sjúkum og
fötluðum hermönnum. Til dæm-
is var það ákvarðað að þau kæmi
ekki á Shaughnessy spítalann i
Vancouver, þar sem fjöldi af
veikum, hermönnum halda til.
Konungurinn fékk því ráðið
sjálfur, að konungshjónin heim-
sóttu hælið, og töluðu þau bæði
við eins marga af sjúklingunum
eins og ttminn leyfði. Líka er
þess getið að konungur hafi orð-
ið fyrir vonbrigðum, er hann
mætti og ávarpaði “The War
Veterans” í \rancouvcr. Er skýrt
frá því, að hann hafi verið vikn-
andi er hann var að tala fyrir
þeim. Þarna voru mennirnir,
sem höfðu lagt lífið í sölurnar
fyrir landið og konunginn sinn.
Þama voru þeir, þegar aðrir
voru þar prúðbúnir, voru flestir
af þeim í einu ræflunum sem
þeir klæddust daglega, því ekki
var annað til, horaðir og ræfils-
legir. Þetta var eitt af þvi sem
konungshjónin áttu ekki að sjá.
Eg tek hér upp eina málsgrein
úr grein, sem birtist í “The Van-
couver Sun” 2. júní, þar sem
er verið að skýra frá þessum at-
burði:
. . . ’“The contrast was so
noticeable and His Majesty’s
touching recognition must have
gladdened their hearts, and
should have shamed us.”
Eg er á þeirri skoðun að það
hefði verið miklu skynsamlegra
lað einhverri upphæð af þeirn
auð, sem var verið að sóa hér,
(Framh. á bls. 8)
í
Today, there is no need for you and
your family to be out of touch with
the social and business activities around
you. For a few cents a day you can
have your own home telephone—by
this modern low-cost method you
can quickly arrange get-togethers
with your neighbors—keep in touch
with distant relatives-—secure the
highest price for your produce.
Do not be isolated through the
lack of a telephone.
Order Your Home
Telephone Today
NE SY5TEM