Lögberg - 29.06.1939, Qupperneq 5

LÖGBEBG, FIMTUDAGINN 29. JÚNÍ 1939
5
um orð á þá leitS, að fólk frá
stærri þjóðurn heimsins, sem
miklaÖist af þeim, ætti aÖ koma
á Islandssýninguna. “ÞiS hafiÖ
afrekaÖ meir aÖ tiltölu viÖ fólks-
► fjölda og landrými heldur en
nokkur önnur þjóÖ í víÖri ver-
öld,” mælti hann til íslendinga.
Næsti ræÖumaÖur var Joseph
T. Thorson sambandsþingmaÖur.
Rakti hann í glöggumi dráttum
stjórnarfarslega sögu íslands og
komst meÖal annars þannig aÖ
oröi: “ísland og sjálfstæÖi, ís-
land og þjóÖfrelsi, ísland og ein-
staklingsfrelsi eru eitt og hiÖ
sama, því aÖ í anda þjóÖfrelsis
og einstaklingsfrelsis var hiÖ
forna íslenzka lýÖriki stofnað.”
Þá brá ræðumaður upp skýrri
mynd af fiutningi íslendinga til
Vesturheims og lagði áherzlu á,
að hin forna norræna frelsisást
hefði þar aftur að verki verið
og ilifi enn í hjörtum afkomenda
íslenzku landnemanna vestan
hafs. Flutti hann áheyrendum
kveðjur íslendinga í Canada og
\ rnælti á íslenzku (þó ræðan væri
í auðvitað ,annars á ensku) : “Við
gleymum aldrei, að viÖ erum af
Iislenzku bergi brotin.”
Gerald P. Nye, þingmaður
NorÖur Dakota ríkis i öldunga-
deild Bandaríkjaþingsins og
frægur friðarvinur, hrósaði ís-
landi, í ágætri ræðu, fyrir af-
stöðu þess til friðarmálanna og
dró sérstaklega athyglina að
þeirri staðreynd, að íslenzka
þjóðin hefÖi bæði hugrekki og
skynsemi til þess, að byggja
■eigi traust sitt á hervörnum.
Hann fór einnig hinum lofsam-
iegustu orðum um íslendinga,
sem hérlenda borgara. “Ameríka
á enga betri borgara heldur en
Íslendinga,” sagði ræðumaður.
Robert Ð. Kohn, vara-forseti
HeilmJssýningarinnar, f lutti kveðj-
ur af hennar hálfu. Dr. Vil-
hjálmur Stefánsson, landkönn-
uður, mælti fyrir ’hönd Þjóð-
ræknisfélags fslendinga í Vestur-
heimi og dvaldi viÖ hina merki-
legu sögu íslenzku þjóðarinnar
og hlutdeild hennar í heims-
menningunni.
íslenzkir söngvar voru sungnir
og hljómsveit lék íslenzk lög.
Varpaði það vita-nlega islenzkari
blæ á hin tilkomumiklu hátíða-
hötd þessa merkilega og minnis-
verða dags. Var athöfninni út-
varpað; nutu ýmsir íslendingar
hér i borg útvarpsins og létu hið
bezta af því. Stórblöðin í New
York fluttu einnig ítarlegar
fregnir af þessum fslandsdegi,
t. d. “New York Tiines,” og er
grein þessi einkum bygð á frá-
sögn þess blaðs.
Má óhætt fullyrða, að hátíða-
'höldin hafi bæði verið íslandi til
mikils sóma og gagns. Þau
vöiktu eftirtekt þúsunda (og jafn
vel miljóna) á landinu sjálfu,
atburðarfkri sögu þjóðarinnar og
menningu hennar að fornu og
nýju.
Islendingadagurinn
að Silver Lake
Samkvæmt bréfi frá herra
Lindoln S. Johannsson, ritara
íslendinigadagsnefndarinnar í
Seattle, er nefndin nú önnum
kafin við að undirbúa hina ár-
legu fslendingahátíð landa vorra
á þeim slóðum, sem haldin verð-
ur nú í tólfta sinn að Silver
Lake i nágrenni Seattle borgar,
sunnudaginn 6. ágúst. Þeir, senr
sótt hafa íslendingadaginn þar
1 21/2 af hundraði
í gróðahlutdeild ...
lJað borgar sig að skifta við Hydro vegna
J>ess að af hverjum dollar, sem eytt er á
Gity Hydro orku, er greidd gróðahlutdeild
eða endurborgun I2V2 al' hundraði, sem
rennur í bæjarsjóð til lækkunar á sköttum.
Um tveggja ára skeið liefir City Hydro
þannig lagt fram $500,000 í þesfium til-
gangi. Og þetta er til viðbótar hinum ár-
iega skatti, sem stofnuu þessi, samkvæmt
álagningu, greiðir borginni.
Aðeims notkun Hydro orku verður yður
til gagns á þenna hátt, — munið þess-
vegna
CITY HYDRO
Það er yðar eign—Notið það!
vestra, vita, að þangað er jafnan
ánægjulegt að koma og mikið á
hátíðahaldinu að græða, því að
vel er vandað bæði til skemti-
skrár og íþrótta. Á það ekki
sízt við í ár.
Ræðu heldur á íslendingadeg-
inum að Silver Lake að þessu
sinni Einar Páll Jónsson, skáld
og ritstjóri “Lögbergs”. Er það
fyrsta sinni, að hann gistir hina
fögru Kyrrahafsströnd og heim-
sækir landa sína á þeim slóðum.
Verður frú hans í för með hon-
um. Hlakka menn til komu
þeirra.
íþróttir dagsins eru einnig
fjölbreyttari en verið hefir und-
arifarið. íþróttavöllurinn hefir
verið bættur og stækkaður. Öll-
um kemur sarnan um, að íslend-
ingadagúrinn í fyrra í Siiver
Lake hafi hepnast með afbrigð-
um vel. Fékk hann einnig hið
mesta hrós, t. d. í höfuðblaði
Norðmanna á Vesturströndinni,
“Washington Posten” í Seattle,
er komst svo að orði, að ís-
lendingar í Seattle væru öðrum
skandinaviskum frændum þeirra
á þeim slóðum til fyrirmyndar
rnn siíkt hátíðahald, bæði að því
er snerti menningarlega og sögu-
lega skemtiskrá og fjölbreytni
íþróttanna. Hefir jafnan verið
mikið vandað til tvorttveggja.
Mega menn því, sem endranær,
eiga von á hinni beztu skemtun,
hátíð, sem þeim lifir lengi í
minni, sæki þeir Íslendngadag-
inn að Silver Lake þ. 6. ágúst.
Er þeim, sem þessar iínur
ritar, sérstök ánægja, að vekja
athygli íslendinga á þjóðminn-
ingardegi þeirra landanna í
Seattle, þvi að hann átti því láni
að fagna, að vera gestur þeirra,
og annara landa þar vestur frá,
fyrir nokkrum árulml. Veit hann
því aí eigin reynd, hversu gott
og skemtiiegt er þangað að
koma,
Richard Beck.

— this rare old rye,
for real rye enjoyment!
■ Sfá/íatn Z/aJ/&riC
OLD RYE WHISKY /
PRODUCT OF HIRAM WALKER & SONS, CANADA
DISTILLERS OF
HIRAM WALKER’S LONDON DRY GIN
No. 302—12 oz. $1.00 No. 301—25 oz. $2.15
No. 300—40 oz. $3.25
This advertisement is not inserted by the Govemment Liquor Control Commission. The
Commissionis not responsible foratatementsmade astoqualityof products advertised.
Kiettafjöll og
Kyrrahaf
Eftir Sigr. Júl. Jóhannesson
(Framh.)
Oft er um það rætt að sam-
göngufærin hafi svo fullkomnast
á síðustu- árum, að alldr fjar-
lægðir séu svo að segja horfnar.
Þetta eþ satt. Nú er t. d. hægt
að leggja af stað frá Winnipegf
kl. 3 að morgni og koma í tæka
tíð til vinnu sinnar í Toronto
sama morgun.
En þrátt fyrir þetta eru þeir
samt tiltölulega fáir, sem tæki-
færi hafa til þess að skoða og
þekkja yfirleitt landið, sem við
búum í og þá merkisstaði sem
þar hafa skapast.
Það er með héruðin og borg-
irnar eins og mennina. Þegar
maður sér stóran hóp af fólki,
virðist þar hver öðrum líkur,
fljótt á að líta; en þegar maður
kynnist einstaklingunum, þá er
hver þeirra sérstakt ríki út af
fyrir .sig ‘með sérstökum hæfi-
leikum, sérstökum göllum og
gæðum, sérstökum einkennum
og frábrigðum. Eins er það
með borgirnar og héruðin. Þegar
járnbrautarlestin þýtur í gegnum
bæina hvem eftir annan eða yfir
eitt héraðið eftir annað, þá virð-
ist það alt vera furðu líkt. En
náin eftirtekt og skoðun draga
fram einkenni og sérkenni.—
Við erum .stödd í Calgary; það
et hér um bil 80 milur fyrir
austan Banff. Calgary er
merkileg borg að ýmsu leyti;
ekki þó rnjög stór — þar búa
aðeins um 85,000 manns; en hún
er talin merkasta borgin milli
Winnipeg og Vancouver. Þ.air
er rnikill iðnaður og verzlun og
hún er miðstöð allrar mentunar
og lærdóms í Albertafylki.
Rétt hjá járnbrautarstöðinni,
að austanverður em stórbygg-
ingar, sem C.P.R. félagið á; eru
þar aðalskrifstofur, þaðan sem
stjórnað er öllum námum og
náttúruauðæfum félagsins í
allri Vestur-Canada.
Félagið á 3,000,000 ekrur af
landi á þessu svæði, sem smátt
og smátt er verið að veita á
vatni. Félagið selur þessi á-
veitulönd með þeim skilyrðum
að 7% af söiluverði sé greitt
þegar kaupin eru gerð; að því
búnu hefir kaupandinn ábúðar-
og nytjarétt í eitt ár endurgjalds-
laust, og borgar síðan verðið á
35 árum í jöfnum borgunum.
Fjöldi nnyndarlegra og blómlegra
heimila hefir skapast í sambandi
við slík kaup. Sumir hafa þó
aðrá sögu að segja, því þeir em
margir, sem tapað hafa löndum
sínum eftir langa baráttu.
Calgary bær stendur framar-
lega að því er snertir almennings-
eign opinberra nytja. Bærinn á
sjálfur vatsleiðslu, rafleiðslu til
iðnaðar og ljósa; asfaltsgerð og
strætisvagna. Landsstjórnin í
Canada á þar kornhlöðu, sem
rúmar 2,5od,ooo mæla af korni.
Þegar farið er frá Calgary
byrja svo að segja Klettaf jöllin
Þau sjást fyrst umi 60 mílur
fyrir austan bæinn. Á leiðinni
frá Calgary til Banff, sem em
um 80 milur, fer brautin upp á
við sem svarar 1100 fetum.
Járnbrautin fylgir þar svo að
segja áltaf jökulá’, sem heitir
Bow River (Bugá).
Áin hverfur stöku, sinnum, en
birtist altaf aftur innan stund-
ar; hún er eins og tryggur hund-
ur, sem hleypur frá manni við
og við, en yfirgefur mann aldrei
til lengdar.
Klettaf jöllin eru svo merkileg
og margbreytt að um þau inætti
skrifa langt mál; en eg ætla að
halda áfram vestur á Kvrra
hafsströndina í þetta skifti og
fara heldur nokkrum orðum um
Fjöllin á leiðinni austur, Þó
verð eg að minnast á það, sem
kallað er “The Great Divide.”
Það er 122 mílur fyrir vestan
Calgary; þar er hæzti depillinn,
sem járnbrautin fer yfir; eru
>að 5338 fet yfir sjávarmál. Það
er á landamærulm Alberta og
British Columbia fylkjanna.
Þessi depill er auðkendur með
bogabrú yfir á, og undir brúnni
skiftist vatnið. Sumt rennur í
austur alla leið út i Atlantshaf
eða norður í Hudsonsflóa; hitt
sem vestur leitar rennur í Col-
umbia ána og með henni út í
Kyrrahaf.
Vinstra megin við bogann er
steinsúla reist til minningar um
Sir James Hicks; en hann fann
>að, sem kallað er “The Kicking
forse” hlið, og þar fer járn-
brautin í gegn. “Kicking Horse”
hliðið hlaut nafn sitt af því að
hestur’ sló einn landkönnunar-
manninn, þegar þeir voru að
rannsaka Klettafjöllin.
Eg kveð Klettafjöllin þangað
til eg fer austur aftur.
Við kamium árla morguns til
Vancouver; var þar að mæta
okkur herra Andrew Danielson
fyrverandi þingmaður frá
flaine; eg þekti hann lítið eitt
áður, en þó nokkuð. Hann
veitti okkur alla aðstoð að þvi
er ráðstöfun ferðalagsins snerti.
Ók liann siðan með okkur til
New Westminster til fornvinar
mins Jónasar kennara Pálssonar.
Þar töfðum við all-lengi og hlut-
um hinar ágætustu viðtökur.
Jónasi líður vef, hefir góða at-
vinnu, á ágætt hús á skemtileg-
um stað í borginni og lék við
hvern sinn fingur eins og i
gamla daga. Kona hans hefir
yngst á Ströndinni. Eg minn-
ist þeirra síðar.
Næst J.ögðum við af stað með
Mr. Danielson til Blaine; var
okkur tekið þar eins og við vær-
uml igamlir vinir og gistum við á
heimili þeirra hjón^ dagana, sem
vð dvöldum í .Blaine.
Þegar við komum inn í húsið
varð okkur hverft við; þar var
kona, sem kom á móti okkur
þegar dyrnar opnuðust, faðmaði
okkur og kysti eins og hún væri
systir okkar, sem hefði heimt
okkur úr helju. Þetta var stúlka
frá Winnipeg, gömul félagssystir
okkar; liún hét þá Rósa Egils-
són, en er gift kona í Victoria
og heitir Mrs. Semple. Hafði
hún kamið aila leið frá Victoria
Blaine ti) þess að mæta okkur.
(Framh.)
Úr danskri kosningaræðu . .
En hundurinn liggur sjálfsag
grafinn í því, að andstæðingu
minn setur sjónaukann fyri
blida augað eins og strúturinn.