Lögberg - 10.08.1939, Side 1

PHONE 8« 311
Seven Ijlnes
J&,

■*y
W'
*'OT
Better
Dry Cleanlng
and Ijaundry
NÚMER 31
Gullafmæli Islendingadagsins
. Jón Magnús Jónsson
Grein sú er hér fylgir birtist
í desember (38) hefti tíma-
ritsins “The Palette” sem gef-
ið er út í borginni Wichita,
Kansas. Er tímarit þetta ,
helgað fagurfræð,i, listamönn-
um og starfi þeirra. Birtist
hér í lauslegri þýðing um
sögn um íslenzkan mynd-
höggvara sem þá var nýkjör-
inn heiðursineðlimur í lista-
mannafélagi, er nefnir sig
Delta Phi Delta. Er hr. Jóns-
son, samkvæmt frásögn blaðs-
ins tíundi maðurinn, sem
þann heiður hefir hlotið á
sextán árum. Lesendur is-
lenzku blaðanna “heima” og
hér fagna jafnan velgengni is-
lenzkra manna á hinum marg-
víslegu starfssviðum lífsins.
Hér er um mann að ræða, sem
með frábærri elju og þraut-
seigju hefir unnið sjálfum sér
frægð og þjóð sinni frama á
einhverri þeirri erfiðustu braut
sem menn geta valið sér —
braut myndhöggvaralistarinn-
ar. Er þetta vissulega þess
vert að þess sé getið og eftir
því munað er ritaðir verða
annálar landnemanna og
barna þeirra á vesturvegum.
Annars skýrir greinin sig
sjálf.
Höfundur greinarinnar er
M. Mauney, aðalritstjóri “The
Palette.”
. “JÓN IMAGNÚS JÓNSSON er
draumamaður, hugsjónamað-
ur og skáld. Hin beztu verk
hans eru frábærlega skáldleg
i túlkun hinna fögru hug-
sjöna er hann býr yfir. Verk
hans eru frjálsleg og kröftug;
ýmist skáldlegs eða fagur-
fræðilegs eðlis, en ávalt ein-
kend af fegurð og föstu formi.
Hann þekkir steininn, eðli
hans og möguleika. Hann er
talinn með hinnm hæfustn
ineðal ungra ameriskra mynd-
höggvara. Verk hans eru ávalt
í samræmi við þær reglur list-
arinnar, sem viðteknar hafa
verið uin aldaraðir, en laus
við alt prjál og tildur. Hann
er einna fremstur meðal
þeirra listamanna er höggva
steinmyndir fyrir byggingar og
stórhýsi (architectural sculp-
(Frainh. á bls. 4)
Fimtugasta þjóðhátíð Vest-
ur-fslendinga var haldin, svo
sem áður hafði auglýst verið,
í Gimli Park. Talið er að milli
þrjú og fjögur þúsund manns
hafi verið á staðnum. Margir
voru langt að komnir, bæði
úr Bandaríkjunum og fjarlæg-
um fylkjum. Hátíðin var
prýðilgea undir búin, og fór
hið bezta fram, að þvi er
menn fengu við ráðið. Forseti
dagsins, hr. J. J. Samson, setti
samkomuna með itarlegri
ræðu þar sem hann gerði
grein fyrir sögu íslendinga-
dagsins á umliðnum fimtíu
árum. Auk hinnar ákveðnu
skemtiskrár sem hefir verið
prentuð í blöðunum voru
kveðjur fram bornar af heið-
ursgestum, J. T. Thorson,
þingmanni, Guðmundi Gríms-
son, dómara, frú Láru Salver-
son, skáldkonu, Grettir Jó-
hannson, ræðismanni, sem
einnig bar frain símskeyti frá
forsætisráðherra íslands, Her-
manni Jónassyni, og Thor
Thors alþingismanni, sem ný-
lega var hér á ferð. Aðrir
heiðursgestir sem tóku til máls
voru þeir Árni G. Eylands,
ráðunautur, sem einnig flutti
kvæði er síðar inun verða birt
í þessu blaði, og Vilhjálmur
Þór, formaður íslandssýning-
arinnar í New York. Einnig
flutti W. G. Johnson frá
Winnipeg, meðlimur hinnar
fyrstu íslendingadagsnefndar
samkomunni stutt kvæði.
fþróttir fóru fram fyrri hluta
dagsins. Var þátttaka í þeim
mjög almenn, og gerður að
þeim hinn bezti rómur. Er
seig á seinni hluta skemtiskrár
dimdi mjög í lofti, og fylgdi
brátt steypiregn svo mikið að
lengi mun í minnum haft af
þeim, sem fyrir urðu, en þeir
voru margir. Á fáeinum
augnablikum tvístraðist mann-
fjöldinn í allar áttir. Hver
hljóp í það skýli, er næst var
hendi, og stóðu menn og kon-
ur þannig lengi sem hestar í
harðviðri unz af létti flóðinu
mikla. Var sem forsjónin
vildi á það minna að fimtíu
ára ferill frumbyggjanna ís-
lenzku hefði ekki ávalt verið
sólu glæstur. En æskan lét
hvorki vatn né vinda á sig fá.
Margir hinna eldri hurfu frá
glaðir en gegndrepa, en dans
var stiginn, að sögn, lengi
nætur af þeim er velli héldu.
Þrátt fyrir hina óvæntu
vatnsskírn mun það hafa ver-
ið alment á tilfinningu manna
að samkoman hafi hepnast vel
og að ánægjulegt hafi verið
að heimsækja Gimli þennan
minningaríka dag. Heillaóska
skeytin, sem lesin voru, eru
birt ásamt umsögn þessari.
New York 1. ág., 1939
Icelandis Consulate,
910 Palmerston Ave.
Winnipeg.
Áður en við förum heim,
biðjum við þig að flytja is-
lenzku blöðunum og fslend-
ingadeginum að Gimli inni-
legar þakkir og allar beztu
óskir. Hittumst heil.
Augusta og Thor Thors.
•
Reykjavík 1. ág., 1939
Icelandic National League
45 Home St., Winnipeg
Vegna íslenzku þjóðarinnar
sendi eg fslendingum í Vest-
urheimi hugheilar þakkir fyrir
hálfrar aldar þjóðræknisstarf-
semi og trygð við gömlu ætt-
jörðina. óska að þessi tima-
mót megi marka upphaf að
enn nánara samstarfi allra fs-
lendinga báðu megin hafsins.
Hermann Jónasson
forsætisráðherra
•
Seatlle, Wash. 7. ág. 1939
John J. Samson,
Chairman Icelandic
Celebration Committee,
Gimli, Man.
Congratulations and best
wishes on your fiftieth Ice-
landic celebration.
./. //. Straumfjord,
Chairman Seattle
Icel. Celebration
Committee
•
Revkjavík 1. jú 1., 1939
The President,
Celebration Committee,
Gimli, Man.
The first Vestmannadagur
in Iceland sends all guests
gathered at Gimli and all Ice-
landers across the sea sincere
greetings and good wishes on
the fiftieth anniversary of the
Icelandic Celebration Day in
Canada.
Sigfús Halldórs
frá Höfnum,
President.
Hr. Vilhjálmur Þór, for-
stjóri íslandssýningarinnar i
New York, er um þessar
mundir gestur, ásamt frú
sinni og þremur börnuin, á
heimili þeirra Mr. og Mrs. G.
Finnbogason, 641 Agnes St.
Frú Þór er bróðurdóttir Mr.
Finnbogason.
Hr. Þór býst við að halda
til San Francisco með við-
komustað í Saskatchewan.
“Alexaner mikli, Karl mikli
og eg stofnuðum allir víðlend
ríki með hervaldi. Kristur
stofnaði hins vegar ríki sitt
með kærleika. Eg verð að
standa augliti til auglitis við
fólk, til þess að hrífa það með
angnaráði mínu og rödd. En
1800 árum eftir að Jesús
Kristur er hættur að vera sýni-
legur meðal mannanna, hlýða
menn boði hans. Hann heimt-
ar menn óskifta og þeir ganga
honum skilyrðislaust á hönd.
Slikt er dásamlegt.”
—Napoleon á St. Helena.
Sigurgeir Sigurðsson
vígður biskup
sunnudaginn 25.
júní 1939
Sunnudagurinn rann upp
bjartur og skínandi eins og
íslenzkur miðsumarsdagur get-
ur fegurstur verið. Þennan
dag var mikið um að vera
viðsvegar í nágrenni höfuð-
staðarins: Hvanneyringamót,
kommúnistamót að Eerjukoti,
Árnesingamót á Þingvöllum
m. m.
Það var því margt, sem
dregið gat að sér athygli
Sigurgcir Sigurðsson biskup
manna þennan dag — þó ekki
sé minst á veðrið og sumar-
dýrðina. Þó var það kirkjan,
sem þennan dag átti at-
hygli höfuðstaðarins og þjóð-
arinnar allrar, og hennar
vegna verður þessi dagur fest-
ur í annála hinnar íslenzku
þjóðar, geymdur í minningum
kirkju vorrar. Það var vígð-
ur nýr biskup, nýju nafni
bætt inn í röð íslenzkra
biskupa.
•
Þess mátti verða vart und-
anfarið, að kirkjuleg tíðindi
voru í aðsigi. Prestarnir
voru að safnast til bæjarins
undanfarandi daga hvarvetna
að af landinu. Liklega hafa
ekki strándferðaskip siglt hér
í höfn síðustu dagana né bíl-
ar runnið ofan Laugaveginn
utan af landi, án þess að þar
væri einhver klerkur innbyrt-
ur. Það kom lika á daginn,
þegar alt var heimt, að fleiri
prestar voru saman komnir
hér en nokkru sinni fyr, og
líklega hafa aldrei í sögunni
jafnmargir kirkjunnar þjónar
verið á einum stað á íslandi,
eins og sunnudaginn 25. júni
1939.
Kl. 9^2 á sunnudag fóru
prestar að safnast saman í Al-
þingishúsinu, til þess að skipa
sér í skrúðfylkingu. Voru
allir hempuklæddir. Séra
Friðrik Hallgrímsson prófast-
ur hafði umsjón með ytra
fyrirkomulagi vigsluathafnar-
innar, og skipaði hann mönn-
um niður í fylkinguna. Fyrir
utan Alþingishúsið og Dóm-
kirkjuna tók þegar fólk að
(Framh. á bl. 5)
Ruth Benson
Þessi unga, efnilega stúlka
lagði af stað í gærkveldi á-
leiðis til Ottawa, þar sem hún
tekst starf á hendur á einni
af skrifstofum Dominion
stjórnarinnar. Hafði hún
fyrir ári síðan tekið próf það
sem stjórnin leggur fyrir um-
sækjendur um slíkar stöður.
Ruth er dóttir Björns S. Ben-
son lögmanns frá Selkirk, og
konu hans Florentínu Júlíus
Benson. Björn lögmaður dó
úr spönsku veikinni í nóvem-
ber 1918. Var Ruth þá á öðru
ári, eldri systir hennar, Norma
þriggja ára, og bróðir aðeins
ófæddur. Með miklum dugn-
aði og ósærplægni hefir ekkj-
an stundað uppeldi barna
sinna, en jafnframt verið fyr-
irvinna þeirra. Ruth hlaut
undirbúningsmentun sína á
s k ó 1 u m Winnipegborgar.
Stundaði hún nám við Daniel
Mclntyre miðskólann, Dom-
inion Business College og
Wesley College. Síðastliðið ár
hefir hún starfað í þjónustu
J. C. Berg lögmanns. Ruth
hefir einnig starfað með elju
og alúð í yngra söngflokk
Fyrsta lúterska safnaðar, og
sömuleiðis í ungmennafélagi
hans og sunnudagaskóla.
Margir vinir hennar og sam-
verkafólk munu sakna hennar
úr sínum hóp, ekki síður en
annara, sem kvaddir hafa ver-
ið burtu með svipuðum hætti.
Allir, sem til þekkja munu
óska henni til hamingju, og
biðja henni góðs gengis í hinu
nýja starfi.
íslendingar eru sízt snarir
að snúa sig út úr erfiðleikum.
Hér er ein saga, sem gerðist
i Reykjavík nýlega. útlend-
ingur sá fagurt, hvitt gæru-
skinn í búðarglugga. — Hann
fór inn og vildi kaupa, en
spurði áður, af hvaða skepnu
það værL Konan í búðinni
komst í vandræði. Hún kunni
ekki mál mannsins. Um stund
starir hún vandræðalega á
manninn en þrífur svo gæru-
skinnið, sveiflar því um herð-
ar sér og jarmar vel og lengi
framan í útlendinginn. Það
mál skildu bæði.
Hannes á horninu.
—Alþýðubl.