Lögberg - 21.12.1939, Side 1

PHONE 86 311
Seven Unes

and Satlafactlon
52. ÁRGANGUR
PHONE 8« 311
Seven Llnes
Æ

*'or
Better
'#'3> Hry Cleaning
^ and Tjnundry
LÖGRERG, FIMTUDAGINN 21. DESEMBER 1939
NÚMER 50
t\7^
WN.
Lögberg árnar íslenzka mannfélaginu
Gleðilegra Jóla
Gleðileg Jól!
“ó, herra vertu hjá oss
o<j hjörtun vermdu köld
Ef aldrei fer þú frá oss
mun friðar ríkja öld.
Um alla himna og geima,
i hjarta sérhvers manns,
lát tifsins lindir stregma
og Ijósið kærleikans’’
Jólin flytja okkur margvíslegan boðskap. Þau
minna okkur meðal annars á það hversu fljótt
tiininn líður. Hver jólahátíð er eins og ný varða,
sem við förum framhjá á vegferð lifsins. Við
erum sem á járnbrautarlest, sem þýtur áfram. Við
komum ekki til baka með hraðlest tímans. Áfram,
áfram, lengra og lengra áleiðis út að strönd eilífð-
arinnar er ferðinni heitið. Um leið þjóta ta'kifærin
fram hjá. Jólahátíðin ætti á hverju ári að minna
okkur á það að nota vel hverja líðandi stund.
Jólin minna okkur á hið nána samband, sem
er milli himins og jarðar, þau brúa bilið milli
heims og helju. Himin og jörð verða eitt á jól-
unum. Við erum ekki ein eftir skilin í heimi
stríðs og sorga. Guð er með okkur. Hann vill
einnig að við séum með sér, elskum sig, trúum á
sig, og þjónum sér. Það er boðskapur og innihald
hinnar sönnu jólahátíðar. Kristur er hin mikla
jólagjöf Guðs til okkar. Ef við veitum þeirri gjöf
viðtöku fáum við og aðrir gjafir sem varða miklu,
ekki einungis fyrir eilífðina, heldur einnig fyrir
lífið, sem nú stendur yfir. Við fáum sannfæring
fyrir nálægð Guðs á hverjum stað, fyrir hluttekn-
ing frá honum i sorgum okkar, fyrir styrk frá
honum í baráttu lífsins, við öðlumst þá vísu von
að lifið er, þrátt fyrir alt og alt “sigur og guðleg
náð.”
Einmitt vegna þess að jólin staðfesta og end-
urnýja á ári hverju í meðvitund kristinna manna
sambandið milli himins og jarðar, rpinna þau
okkur ekki einungis á návist Guðs, og hann sem
“gerðist maður vor vegna” hin fyrstu jól, heldur
einnig á þá sem okkur hafa verið kærir á jörðu,
en eru nú burtu numdir. Víða í bygðum okkar
eru nú auð sæti, sem fyrir ári síðan voru skipuð
ástvinum og kunningjum. Hversu dýrlegt er að
ininnast þess, að þrátt fyrir likamlega fjarlægð, er
andi þeirra okkur nálægur, og mætir okkur á jól-
unum í sameiginlegum lofsöng allrar tilveru
frammi fyrir altari jólabarnsins.
Jólin eru hátíð barnanna. Þá verða full-
orðrtir menn og aldraðir aftur börn. Hin barns-
lega gleði, viðkvæmni, tilhlökkun og kærleiks.
lund hlýtur ávalt að vera saml'ara sönnu jóla-
haldi. Á jólunum gleðjum við börnin og gleðj-
umst með þeim. Á jólunum hugsum við ekki
eingöngu um okkur sjálf, heldur einnig um aðra.
einkum þá, sem eiga bágt. Á jólunum fyrirgefum
við þeim, sem hafa gert okkur rangt til. Við
tölum vel um alla menn. Við reynum að vera
rífleg, eftir því sem efni leyfa við hina fátæku.
Við gerum alt, sem i okkar valdi stendur til þess
að öllum megi liða vel á jólunum.
Jólin flytja okkur yndislegt fyrirheit fyrir
framtiðina. Oft vill það gleymast að boðskapur
engilsins á hinum fyrstu jólum var ekki aðeins
yfirlýsing, heldur og fyrirheit, sem nær til allra
þjóða, enda þótt það sé ekki enn að fullu fram
komið. Það var fyrirheitið um frið á jörðu, fýrir-
heit, sem allar þjóðir þrá að megi rætast, en sem
virðist þvi miður nú svo fjarri þeim flestum.
Fyrsti jóladagsmorguninn sagði við hina
myrku nótt syndarinnar, sem var undanfari hans:
Héðan í frá átt þú( að minka, en eg að vaxa. Sá
spádómur hefir ræzt, þrátt fyrir hina nýju skálm-
öld, sem nú er upp runnin i heiminum. Ýms
vormerki i heimi andans standa einmitt i sam-
bandi við hið nýhafna strið. -Aldrei voru gerðar
jafn ákveðnar og ítrekaðar tilraunir til að afstýra
ófriði. Aldrei hefir ath.æfi stjórnarvaldanna i
árásarlöndunum bakað kristnum Iýð allra þjóða
eins sára hugraun. Aldrei hefir kristin kirkja
verið jafn treg til að leggja blessun sína yfir viga-
ferli þjóðanna eins og hin siðustu tuttugu ár, og
aldrei hefir hún þorað að andmæla striði jafn
kröftuglega og nú. Alt er þetta vottur þess er
verða mun. Nóttin fer þverrandi. Jólaljósið er
að skapa mönnunum vit og vilja til að breyta rétt.
Skuggar næturinnar teygja sig að visu enn yfir
mannlífið, en það roðar að nýjuin degi.
Guð gefur ennþá gleðileg jól.
V. J. E.
)