Alþýðublaðið - 19.03.1921, Blaðsíða 2

2
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Munið eftir hlj ómleikunum á, Fj allkonunni.

Aíigreidsla
blaösinr er í Alþýðuhúsinu við
fngólfsstræti og Hverfisgötu,
I: Sími 988.
Auglýsingum sé skilað þangað
cða i Gutenberg í sfðasta tagi M.
ZO árdegis, þann dag, sem þær
eiga að koraa s bisðið,
Áskriftargjaíd e i zz ls r . á
snánuði.
Auglýsingaverð kr. 1,50 cm.
eindálkuð.
Utsölumens beðnðr að gera skil
til afgreiðslunnar, að minsta kosti
ársfjórðungslega.
Alþingi.
(í gær.)
Efri deilð.
Landsreikningarnir 191S og
3919 samþ. til 2. umr.
Fjáraukaiögin íyrir árin 1918
og 1919 samþ. með smábreyting-
am til 3. umr.
Neðri dellð.
Sala á kirkjujörðinni Upsum i
Svarfdælahreppi samþ. og afgr.
íil e. d.
Frv. til laga um eignarnám á
Andakíls fossum o. fi , saraþ. með
smábreytingum til 3. umr.
Frv. til laga um verzlun með
tilbúinn áburð og fóðurbætir var
1il 2. umr. Urðu klukkutíma um>
ræður um málið, og tóku ýmsir
íil máls. Var frv. loks samþ. með
nokkrum breytingum og vísað til
3. umr.
Biskupskosninga-frv. Sig. Stef.
fékk nokkura andbyr. Töiuðu þeir
J„ Möller og P. Ottesen á móti
því. Vildi Jakob halda því íram,
að frv. væri mjög í afturhaldaátt,
og óttaðist hann að gömlu prest-
arnir mundu verða of mjög á
eftir tðmanum í trúmálum. Magnús
Jónsson hljóp undir bagga með
Sigurði, og andmælti Jakob
,fóstra" sínum. Frv. samþ, til 3.
umr. með 19 atkv. gegn 1.
Fry. til sölu á landspiidu ti!-
heyrandi Þingeyraklausturspresta-
kalli, til Blönduósshrcpps, samþ.
til 3. umr.
Frv. um iækkun dýrtíðarupp-
bótar embættismanna um 30%.
borið fram af Sig. Stef. og Ó1
P/oppé, var tekið aftur af flutn
ingsmönnum, sem eðlilegt var.
Fr. um löggtlding verziunar
staðar á Suðureyri við Talkna-
fjörð, samþ. ttl 2. umr.
Frv um hvíidartíma háseta á
íslenzkum botnvörpuskipum, flutt
fram af Jóni Baldvinssyni, var til
1. umr. Fíutti Jón snjaila ræðu,
og færði gild rök fyrir frv. Jón
Þorláksson sýadi það, eins og
fyrri daginn, að hann er fjand
maður verkalýðsins, Tók hann
svari auðvaidsins óáleitilega, og
bar fram alis konar vífilengjur,
sem ekki komu málinu við. Fór
hann með svivirðileg ósannindi í
málinu, eins og við mátti búast
af honum, og rangfærði það á
ýmsa !und. Svaraði flutningsmað-
ur honum, og hrakti staðhæfingar
hans. Málinu vfsað til 2. umr.
með 15 atkv. gegn 1 (Þórarinn á
Hjaitabakka) og til sjávarútvegs-
nefndar.
Útgeröarmenn.
Útgerðarmenn segja að útgerð-
in geti ekki borið sig með þessu
háa kaupi, sem þeir svo kalla.
Ef það kemur fyrir eitt einasta
ár, að ekki verði stórgróði bjá
togaraeigendum, þá á fátækasta
stétt landsins að blæða fyrir það,
með því að vinna fyrir svo litlu
kaupi, að þeir geta ekki Iiíað af
því. Allir heilvita menn sjá að
þetta nær engri átt. Jafnvel hinir
svartsýnustu útgerðarmenn sjá að
þetta getur ekki gengið eftir því
sem skýrsla þeirra sýndi á Sjó-
mannaféiagsfundinum miðvikudag-
inn 2. marz. Eitt atriði í þeirra
útreikningi er það að fæðið á
togurum kosti 7 kr. um sólar-
hringinn á mann, fyrir utan nýj-
an fisk, kol og kaup matsveins.
En vilja útgerðarmenn ekki svara
því, hvernig þeir ætlast til að
maður, sem hefir fimm til sex
manns í heimili, geti framfleitt
heimilinu með þvf að fá þriðjungi
minna kaup en faana nú hefir?
Þó fæðið kostaði heimingi minna
en útgerðarmenn reikna, sem sagt
3.50 kr. á mann á dag, þá þarf
samt af þessu kaupi að borga
húsaleigu (eins og hún er ódýr)
og aðra skatta. Eftir framkomu
útgerðaimanna mætti búast við
að þeir svari „Ja“ alt má reikna
nógu hátt. Það iítur út fyrir að
útgerðarmannafélagið hafi ákveðið
að láta hætta veiðum og eru
miklar líkur til að það sé af þv£
hve slæmur markaður fyrir fsfisk
hefir verið í Englandil Þeir ætla
að nota sér það um Ieið að at»
vinnuleysi hefír verið með mesta
móti hér í vetur, með því að
iækka kaup verkamanna og sjó-
manna um þriðjung, „fyr má nú
rota en dauðrota", til dæmis sendi
eitt útgerðarféiagið heim til nokkra
fátækra verkamanna, sem oft hafa
unnið hjá félaginu, með þau skiia-
boð að tala við verkstjóra sinn.
Þegar þeir kömu til verkstjórans
var þeim boðið að vinna fyrir
eina krónu um klukkutímann eða
eftir væntaniegum samningi við
veikamannafélagið D.gsbrún, næð-
ist ekki samkomulag áttu þeir að
fá aðeins eina krónu.
Við verkamenn sem eigum við
þessi bágu kjör að búa, vitum
hvað ieitt það er fyrir menn sem
atvinnuiausir eru, að neita vinnu
þegar hún býðst, en hvað skal
gera þegar þeir sjá að ef þeir
taka þessu smánarboði, kveija þeir
lífið úr sér og sínum.
Sí-snar.
Nú þegja þau! Auðvaldsblöð-
in „Vísir« og „Moggi" þegja al-
gerlega um það, sem allur bærinn
talar um: Verkbannið. Hvers
vegna? Af þvf að þau hafa
ekkert, bókstaflega ekkert, sem
þau gefá sagt útgerðarmönnum
til málsbóta, íyrir það, að reyna
að ganga á gerða saraninga.
Greinin um systurnar, sem
farið var iila með (húsinu velt
ofan af) verður þvf miður að bfða
þar til eftir heigina.