Lögberg - 11.02.1943, Qupperneq 1

PHONES 86 311
Seven Lines
dot
iíííSg'

jíísísí^
Co«
atvA
For Belíer
Dry Cleaning
and Laundry
PHONES 86 311
Seven Lines
. \ VtsvVie'
<£*«•*
cot-
vr&'1,
Service
and
Salisfaclion
56 ÁRGANGUR
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 11. FEBRÚAR 1943.
NÚMER 6
Islenzk stúlka hefir á
hendi ábyrgðarmikið
starf í New York
Miss Beatrice Gíslason.
Miss Betrice Gíslason kom
hingað til New York-borgar fyr-
ir rúmu ári síðan. Skömmu eftir
fór hún að vinna fyrir Banda-
ríkjastjórnina. Hún sýndi brátt
svo mikla hæfileika að hún hef-
ir fjórum sinnum verið hækk-
uð í tigninni, svo að nú hefir
hún bæði ábyrgðarmikla og vel
launaða stöðu. Þetta er sérstak-
lega athugavert þegar tekið er
til greina hvað samkepnin er
mikil í annari eins stórborg og
New York, og hvað erfitt er
fyrir einstaklinginn að rísa upp
úr fjöldanum.
Á menntasviðinu hefir Miss
Gíslason aðallega lagt stund á
stærðfræði. Síðan hún kom til
New York hefir hún tekið nám-
skeið við Columbía háskólann
og er nú því nær komin að því
takmarki að fá doktors nafnbót.
Foreldrar Miss Gíslason eru
Guðmundur og Ingibjörg Gísla-
son, sem heima hafa átt í Elfros,
Sask. og Winnipeg, nú til heim-
ilis í Vancouver, B. C.
Thor&tína Walters.
Merkur íslendingur
fallinn í val
Dr. V. A. Vigfússon.
íslenzka mannfélagið vestan
hafs, varð fyrir tilfinnanlegu og
óvæntu tapi, er Dr. V. A. Vig-
fússon lét líf sitt í bílslysi í
Saskatoon þann 1. des. síðastl.
Hann var aðeins 47 ára að aldri,
er dauða hans bar að, og höfðu
vinir hans og samverkamenn
Sert sér glaesilegar vonir um,
að hann enn ætti langan og
giptudrjúgan starfsferil fram-
undan, sjálfum sér til þroskunar
°g þjóðfélaginu til marghátt-
aðra nytja, því hann var mað-
ur heilsteyptur í lund og vissi
hvað hann vildi; en svo fór hér,
p«7-tef i-h
" ,nn,pcg Ave.
sem oftar, að fáir ráða sínum
næturstað.
Sá, sem þessi fáu minningar-
orð ritar, var þessum merka
syni íslands og Canada, ekki
nema tiltölulega lítið persónu-
lega kunnugur; atvik höguðu
því þannig til, að kynnin af
Helga bróður hans, og Narfa
föður þeirra af bréfum og af-
spurn, urðu nokkru auðveldari;
þó gat ekki hjá því farið, að
maður veitti athygli þróunar-
ferli þessa glöggskygna menta-
manns, er frá blautu barnsbeim
var staðráðinn í því, að ryðja
sér braut, sem þannig yrði vax-
in, að ógjarna fennti í sporin;
þessi ásetningur lánaðist hon-
um með slíkum ágætum, að
þar hafa fáir til jafns komist.
Dr. Vigfússon var fæddur í
íslendingabygðinni við Tantail-
ton í Saskatchewan fylkinu;
móðir hans, Anna, lézt 1930,
faðir háns, freklega áttræð-
ur, Narfi Vigfússon, býr í Tant-
allon ásamt Helga syni sínum,
en ein systir, frú Isafold Ólafs-
son, er búsett í Winnipeg.
Hinn víðfrægi íslendingur,
Dr. Thorbergur Thorvaldson,
prófessor í efnafræði við há-
skólann í Saskatoon lét þannig
um mælt, er honum barst til
eyrna fregnin um hið sviplega
fráfall Dr. Vigfússonar:
“Það fékk mér djúprar hrygð-
ar, er eg frétti um lát Dr. Vig-
fússonar; hann hafði verið sam-
vinnuþýður og ábyggilegur
starfsbróðir minn í 25 ár. Dr.
Vigfússon lauk B.A. prófi við
Saskatchewan náskólann árið
1917, og hafði gegnt prófessors
embætti í efnagreining svo að
segja ávalt síðan, að undantekn-
um þeim tíma, sem hann var í
Canadiska flughernum meðan á
fyrri heimsstyrjöldinni stóð.”
Árið 1925 tók Dr. Vigfússon
meistaragráðu í efnafræði við
háskóla Saskatchewan fylkis, en
1930 hlaut hann nafnbótina
Doctor of Philosophy við há-
skólann í Wisconsin; hann var
starfsmaður hinn mesti, og varði
svo að segja öllum frístundum
sínum til vísindalegra iðkana;
þekkingar þrá hans var ótæm-
andi; hann unni vísindum
vegna þeirra sjálfra, og kom það
aldrei til hugar að beita þeim
sér til persónulegrar sjálfsdýrð-
ar; enda var hann í hvívetna
maður yfirlætislaus, er ávalt
gekk heill og óskiptur að verki.
Dr. Vigfússon lét sér einkar
annt um íslenzk menningarmál,
og vildi veg þjóðflokks síns í
öllu; fráfall hans harma margir,
þó vitanlega sé þýngstur harm-
ur kveðinn að þeim, er næst hon
um stóðu.
Að aflokinni kveðjuathöfn í
Saskatoon, var lík Dr. Vigfús-
son sent heim til Tantallon, og
fór jarðsetning fram þann 6.
desember.
E. P. J.
Herbert Reed, látinn.
Síðastliðið laugardagskvöld
lézt á Grace sjúkrahúsinu hér i
borginni, Mr. Herbert Reed, er
um langt skeið hafði verið vél-
setjari í þjónustu Columbia
Press Ltd. Hann var maður um
sjötugt. Mr. Reed kom til þessa
lands frá Englandi, ungur að
aldri; hann var ágætur starfs-
maður meðan kraftar entust,
trúr og samvinnuþýður. Mr.
Reed lætur eftir sig ekkju, ásamt
dóttur og syni. Útförin fór fram
frá Bardals á þriðjudagsmorgun-
inn. Starfsmenn Columbia Press,
báru þenna vinsæla samverka-
mann til grafar. Rev. S. Smith,
prestur St. Judes-kirkjunnar
jarðsöng.
Lýkur meiriháttar prófi
í verzlunarfræði
Prófessor Thomas Thorleifson.
Prófessor Thomas Thorleifson,
kennari í verzlunarfræði á ríkis-
háskólanum í Norður-Dakota —
University of North-Dakota — í
Grand Forks, lauk nýlega meiri-
háttar prófi í bókfærslu og skyld
um greinum og var að því loknu
veitt mentastigið C. P. A. —
Certified Public Accuontant. —
Er hér um margþætt próf að
ræða í fyrnefndum greinum og
var það haldið undir umsjón
allsherja(-fél£tgsins ameríska í
þeim fræðum, “American Insti-
tute of Accountants”. Stóðst
Thomas prófið við fyrstu raun
og hlaut ágæta einkunn, en þess
eru næg dæmi, að kennarar í
þessum fræðum hafa orðið að
ganga undir próf þetta oftai’ e>^
einu sinni, áður en þeir báru þar
sigur úr býtum.
En Thomasi prófessor er eigi
í ætt skotið um andlegt atgervi.
Hann er sonur hins góðkunna
gáfu- og fróðleiksmanns, Gamah’
els Thorleifson, að Garðar, N.-
Dakota, og Katrínar konu hans,
sem látin er fyrir allmörgum
árum. Sumarið 1940 hlaut
Thomas meistara-nafnbót —
Master of Arts — við ríkishá-
skólann í N.-Dakota í verzlunar-
og hagfræði. Fjallaði prófritgerð
hans um skattamál. Hefir hann
síðan verið kennari — Assistant
Professor — í þeim fræðum, sér-
staklega bókfærslu, í verzlunar-
skóladeild ríkisháskólans.og get-
ið sér hið besta orð í kennslu-
starfinu, bæði af samkennurum
sínum og nemendum.
Thomas er kvæntur ágætri
konu og prýðilega mentaðri,
Margréti, dóttur þeirra Jóns og
Margrétar Hjörtson, sem lengi
hafa búið í grend við Garðar.
Lauk hún stúdentsprófi, B.A.,
á ríkisháskólanum í N.-Dakota
fyrir nokkrum árum síðan.
Richard Beck.
Manitobaþingið sett
Síðastliðinn þriðjudag var
fylkisþingið í Manitoba sett af
fylkisstjóranum, Hon. R. F. Mc-
Williams, er úr forsetastóli las
upp boðskap stjórnarinnar til
þingsins. í fyrsta skipti í 20 ár,
var Mr. Bracken fjarverandi við
þingsetningu,'og var til þess góð
og gild ástæða, þar sem hann
nú er fluttur á burt úr fyikinu.
og hefir tekið sér bólfestu í
Ottawa, sem nýdubbaður for-
ustumaður hins svonefnda Pro-
gressive-Conservative flokks í
landinu. Forseti þingsins, Mr.
Hawkings, las bréf frá Mr.
Bracken, þar sem hann form-
lega sagði af sér þingmennsku
fyrir Pas-kjördæmið. Hinn ný-
kjörni forsætisráðherra, Hon.
Stuart S. Garson, skipar nú það
sæti, er Mr. Bracken áður hafði
fylt; var Mr. Garson hyltur aí
þingheimi; hann er víðsýnn
maður og vinsæll, og líklegur
til hollrar forustu.
Ekki voru þau mál mörg, er
stjórnarboðskapurinn sérstak-
lega vék að, en öll miða þau til
bóta; veigamesta viðfangsefni
þingsins verður það, að gera ráð-
stafanir um óhjákvæmilega um-
bótaskipulagningu á málefnum
fylkisins að loknu stríði; frum-
varp til laga verður lagt fyrir
þingið, er fer fram á stofnun
sjóðs, er það markmið skal hafa,
að lána fátækum stúdentum fé
gegn vægum vöxtum til þess að
rjjXjUi námi; er hér um' nýmæli
ao ræða. Ráðstafanir verða og
gerðar til þess, að fylkið hækki
ellistyrks tillag sitt til styrkþega
um $1,25 á mánuði; er með þessu
stefnt í þá átt, að styrkurinn
nemi 25 dollurum á mánuði, og
þess vænst, að sambandsstjórnin
leggi fram það, sem upp á vant-
ar; vitanlega er hér einungis um
örlitla bragarbót að ræða, sem
engan veginn getur talist full-
nægjandi lausn í ellistyrksmál-
inu.
Þá verður og tekið til yfir-
vegunar, og vonandi fullra fram
kvæmda, málið um raflýsingu
fylkisins til yztu endimarka
þess.
Mr. G. S. Thorvaldson, K. C.,
einn af þingmönnum Winnipeg-
borgar, sá er studdi þingsálykt-
unartillöguna um að stjórnar-
boðskapurinn yrði viðtekinn,
lýsti yfir eindrægnu fylgi við
raflýsingarmálið, en hvatti
stjórnina jafnframt til þess, að
hlutast til um að raforkunefnd
fylkisins tæki í sínar hendur
allar orkustöðvar og orkuleiðsl-
ur við Winnipegána.
Leo E. Johnson. W. E. Hobson.
Forseti og framkv.stj. Varaforseti.
HOME SECURITIES LTD. Löggilt 1927.
Mr. Leo E. Johnson, er íslenzkur í báðar ættir, sonur þeirra
Mr. og Mrs. William Johnson, Ste 11 Acadia Apts. Leo er
hinn efnilegasti maður, og nýtur almennra vinsælda. —
Skrifstofa áminsts félags er að 468 Main Street, Winnipeg.
Aldursforseti íslenzkrar prestastéttar
vestan hafs látinn
Séra N. S. Thorlákson.
Síðastliðinn mánudagsmorgun
lézt að heimili dóttur sinnar
frú Erriku Eastvold, að Canton,
S. D., prestahöfðinginn og vah
mennið séra N. S. Thorlákson,
86 ára að aldri, ættaður úr Þing-
eyjarþingi, og fæddur 20. janúar
1857. Auk ekkju sinnar lætur
séra Steingrímur eftir sig fjóra
sonu og tvær dætur.
Lík þessa merka kirkjuhöfð-
ingja verður flutt hingað norð-
ur, og verður kveðjuathöfn hald-
in í Fyrstu lútersku kirkju kl.
11. f. h. á föstudaginn kemur; að
henni lokinni, verður líkið flutt
til Selkirk; kveðjumál hefjast í
kirkju Selkirksafnaðar kl. 2,30
e. h., en jarðsetning fer fram í
Mapleton grafreit.
Lögberg vottar sifjaliði þessa
látna leiðtoga innilega hluttekn-
ingu.
JAPANIR BÍÐA ÓSIGUR.
í baráttunni um yfirráð yfir
Guadalcanal, hafa Japanir beð-
ið fullnaðar ósigur; á stöðvum
þessum hefir mannfall í liði
Japana numið 90 þúsundum.
200 skipum hefir verið sökt, auk
þess, sem flugvélatapið nemur
fullum tveim þúsundum.
Flotamálaráðherra Bandaríkj-
anna, Col. Knox, tilkynnti á
þriðjudaginn, að viðnámi Jap-
ana umhverfis Guadalcanal,
væri nú að fullu og öllu lokið.
* * í
RÚSSAR
HALDA ÁFRAM SIGURFÖR.
Nú hafa Rússar náð á vald sitt
borginn Kursk á suðurvígstöðv-
unum, og sýnast að því komnir,
að umlykja Kharkov og Rostov.
Allar tilraunir til gagnsóknar af
hálfu Þjóðverja, hafa reynst
með öllu árangurslausar.
Afmælisvísur
Mörg þó báran hnekti hag,
huldust sár í geði;
sjötíu ára sólarlag
signir tár og gleði.
Hann, sem stýrir stunda hag
styrk og heilsu gefur;
eitt og sjötíu ár í dag
enn mér valið hefur.
Drottinn gaf og Drottinn tók
dugar ei að klaga,
sjötíu og tvö með blöð í bók
brosir augum saga."
Vorsins gleði, von og trú
veikist ei hið minsta;
sviphörð árin sjötíu og þrjú
signir kvöldið hinsta.
Heims var mjög við höpp og fár
hart með slögum okið;
sjötíu og fjögur svifin ár,
senn er dögum lokið.
Fátt mér einatt færði í sjóð
forlaganna vefur;
sjötíu og fimm þó ára óð
æfin letrað hefur.
Haustið kallar, húmið vex,
hörpu lýist strengur;
minna ára sjötíu og sex
sól að hafi gengur.
Enn þá kveð eg æsku brag
öruggur og vaki,
þó að sjötíu og sjö í dag
séu ár að baki.
Þreyta máttinn þögul tár,
þó eg sáttur glími,
sjötíu og átta sigruð ár
senn er hátta tími.
Minna dag munar sjóð
myiidir ýmsar ljóma;
sjötíu og níu ára óð
örlög tímans hljóma.
Eg hef rýrum safnað sjóð,
senn er stríðið unnið,
áttatíu ára flóð
út að hafi runnið.
* * *
Lát mig til þín hefja hug,
herra lífs og dauða,
ei svo vinni á mér bug
ellin gleði snauða.
Lífsins atvik ljúf og köld
ljóðar tíminn hraður,
þegar hinsta kemur kvöld
kveð eg heiminn glaður.
M. Markússon.