Lögberg - 11.10.1951, Síða 1

An Official Announcement
PÁLL REYKDAL
Maður var hann einarður
og fylginn sínum flokki
og fór ei leynt með skoðun sína
sannfæring og trú.
Það bar á þessum einkennum
meðan hann var hnokki.
Hann hélt þeim maður gamall
við sporð á Gjallarbrú.
Þótt afyeg færi hann stundum
sem ófær þótti hinum
og um hann blési löngum
í deilumálum hvast.
Hann matti sína andstæðinga
átti þá að vinum
og átti þeirra hylli
en hélt við mál sitt fast.
P. G.
Hraðinn er mikill í mannlífinu—og
mikið er órækfað ó íslandi
At a meeting of the Board of
Governors of the University of
Manitoba held on Wednesday,
October 3rd, the first appoinÞ
ment to the endowed Chair of
Icelandic Language and Littera-
ture was made. Mr. Finnbogi
Guðmundsson was appointed
Chairman of the Department of
Icelandic Language and Litera-
ture with the rank of Associate
Professor.
Professor Guðmundsson was
born at Reykjavík in 1924. His
parents are the late Guðmundur
Finnbogason, Ph.D., and Mrs.
Laufey Finnbogason (nee Vil-
hjálmsdóttir).
He passed his Matriculation
examniations at Menntaskóli in
Reykjavík 1943 with honurs. He
took the Cand. Mag. Degree
(Icelandic Language, Literature
and History) at the University
of Iceland, 1949 (first grade). He
taught Latin in the Mennta-
skóli 1946-47 and Icelandic
1949-50.
Professor Guðmundsson was
strongly recommended for this
appointment by Dr. Alexander
Opinber
tilkynning
Á fundi, sem háskólaráð
Manitobaháskólans hélt á mið-
vikudaginn þann 3. október, fór
fram hin fyrsta embættisskipun
til kenslustólsins í íslenzkri
tungu og íslenzkum- bókment-
um, er íslendingar með fjár-
framlögum höfðu stofnað til. Hr.
F i n n b o g i Guðmundsson var
skipaður formaður fræðsludeild-
arinnar í íslenzku og íslenzkum
bókmentum með aðstoðar pró-
fessors nafnbót.
Finnbogi prófessor er fæddur
í Reykjavík 1924, sonur Dr. Guð-
mundar heitins Finnbogasonar
og Laufeyjar Vilhjálmsdóttur;
hann lauk stúdentsprófi við
Mentaskóla Reykjavíkur 1943
með ágætri einkunn, en meist-
araprófi í íslenzku, bókmentum
og sögu við Háskóla íslands
1949. Hann kendi latínu við
Mentaskólann 1946—’47, en ís-
lenzku 1949—’50.
Finnbogi prófessor hlaut ein-
dregin meðmæli til þessa nýja
embættis frá rektor Háskóla Is-
lands, Dr. Alexander Jóhannes-
syni, hinni norrænu deild Há--
skólans og frá Dr. Stefáni Ein-
arssyni prófessor við Johns
Hopkins háskólann.
Faðir prófessor Finnboga var
frábær lærdómsmaður, þjóð-
kunnugt glæsimenni og um langt
skeið yfirbókavörður við lands-
bókasafn íslands.
Hinum unga prófessor er
þannig lýst, að hann sé hinn á-
litlegasti í framkomu, og að
námsferill hans við Háskóla
Islands hafi verið með ágætum;
nokkra æfingu hefir hann haft
varðandi útgáfu fornrita, svo
sem Flateyjarbókar.
Þess er vænst, að prófessor
Finnbogi komi til Manitoba inn-
an nokkurra næstu vikna. Hann
gefur sig ekki formlega við
kenslu yfirstandandi háskólaár,
en mun í þess stað ferðast um
og heimsækja hin ýmsu, ís-
lenzku bygðarlög, eigi aðeins í
Manitoba, heldur og á öðrum
stöðum í Norður-Ameríku.
A. H. S. GILLSON
forseti Manitobaháskólanfe
Finnbogi Guðmundsson
Prófessor
Hinn fyrsti kennari við íslenzku
fræðsludeildina við Manitoba-
háskólann.
Jóhannesson, Rector of the Uni-
versity of Iceland, and also by
the Faculty of Icelandic Lang-
uage and Literature at that
University, as well as by Dr.
Stefán Einarsson of Johns
Hopkins University.
Professor Guðmundsson’s
father was eminent sc’holar and
national figure having been
Librarian of the National
Library of Iceland. He has been
described as a very personable
young man, whose scholastic
record at the University of Ice-
land is indeed a fine one. He has
already hand some experience
in editing old Icelandic texts
(Flateyjarbók).
It is expected that Professor
Guðmundsson will arrive in
Manitoba within the next few
weeks. During this academic
year he will give no formal
instruction, but will be expected
to travel and visit various Ice-
landic communities not only in
Manitoba but in other parts of
North America.
A. H. S. GILLSON
Presidení Universiiy
of Maniloba.
SÍÐAN ég yfirgaf Island fyrir
40 árum og settist að vestur í
Kanada get ég ekki sagt að ég
hafi heyrt íslenzkt orð nema
þann stutta tíma, sem ég dvaldi
í Winnipeg.
Þannig komst frú Jónína John
son, 71 árs gömul íslenzk kona,
að orði er blaðið hitti hana sem
snöggvast að máli í gær á heim-
ili bróður hennar, Hjálmars
Þorsteinssonar húsgagnameist-
ara. Hún hefir dvalið hér heima
s.l. 3 mánuði.
Frú Jónína talar ágæta ís-
lenzku.
— í hvaða tilgangi fóruð þér
vestur?
— Ég fór þangað með mann-
inum mínum, sem er íslenzkur
í aðra ættina og norskur í hina,
til þess að setjast þar að.
/
Þurfium að vinna mikið.
— Og svo hafið þið búið þar
síðan?
— Já, við bjuggum fyrst eitt
og hálft ár í Winnipeg, en síðan
fengum við fermílufjórðung í
Manitoba fylki og reistum þar
bú haustið 1912. Landið okkar
'var skógi vaxið og þar voru líka
mýrakviksyndi. Þetta var erfitt
land en við ræktuðum það mest
allt og bjuggum þar í 13 ár. —
Höfðum nautgripi, kindur, svín,
hesta og hænsni.
— Var ekki lífið fremur erfitt
þarna?
— Jú, við þurftum að vinna
mikið. Við höfðum aldrei vinnu-
fólk. Þá voru heldur engir vegir
á þessum slóðum og gerði það
alla flutninga til og frá búinu
miklu erfiðari.
Ðyggðu samkomuhús.
— En svo hættuð þið búskapn-
um?
— Já, við fluttum í nálægt
þorp, þar sem heitir Moosihorn
og settum þar upp verzlun og
byggðum þar samkomuhús, sem
ekkert var þar til. Þar hefir okk-
ur vegnað ágætlega. Þar búa
aðallega þýzkir, pólskir og rúss-
neskir innflytjendur. Námu-
gröftur er aðalatvinnugrein
fólksins þar. Afkoma þess er
góð, þar hafa allir nóg að bíta
og brenna og búa í sæmilegum
húsakynnum.
— Hafði ekki styrjöldin marg-
vísleg áhrif á líf almennings
þar?
— Jú, heimsstyrjaldirnar báð-
ar bitnuðu á marga lund á fólk-
inu. Allar vörur voru skammt-
aðar og fjöldi af ungum mönn-
um voru kallaðir í herinn. Sum-
ir þeirra komu aldrei heim aftur.
Þeir féllu á vígvöllunum.
Mikið eftir að rækía.
— Og nú eruð þér aftur komn-
ar heim til gamla landsins.
— Já,' mér finnst indælt að
hafa fengið tækifæri til þess að
sjá margvíslegar breytingar, sem
hér hafa orðið síðan ég fór. En
það er mikið eftir af óræktuðu
landi á íslandi ennþá, landi, sem
er auðvelt að brjóta og hafa af
góðan arð og uppskeru.
— Eruð þér á leiðinni vestur
aftur?
— Já, ég fer á miðvikudaginn
kemur fljúgandi, verð líklega
um það bil 30 klst. alla leið vest-
ur í Moosehorn. Flýg um New
York, Toronto og Winnipeg en
þaðan er stutt heim til mín. Það
er mikill hraðinn í mannlífinu
nú á tímum.
— Ég vildi mega biðja Morg-
unblaðið að flytja skyldfólki
mínu og vinum innilegt þakk-
læti fyrir ánægjulegar samvistir
hér heima í þessa þrjá mánuði,
sem ég hef verið hér. Ég er þeim,
og þá ekki sízt Hjálmari bróður
mínum, sem ég hef dvalið hjá,
þakklát fyrir að hafa fengið að
sjá marga fegurstu staði íslands
á þessu ferðalagi mínu.
Þannig komst þessi sjötugi
Vestur-íslendingur að orði. 1
kvöld heldur frú Jónína í annað
sinn vestur um haf. S. Bj.
—Mbl. 5. sept.
SÖNN VINÁTTA
Efiir Alberl L. Halldórsson
Sönn vinátta veitt og þegin
er vermandi ljós frá sól.
Hún verður ei mæld né vegin,
hún veitir í hríðum skjól.
Og lííið þá finst oss fegra
ef finnum vér trúan vin,
og helgara’ og hátíðlegra —
sem himinsins endurskin.
Sönn vinátta’ er verndargyðja,
sem veitir í þrautum lið.
Hún fús er að styrkja’ og styðja:
hún stendur oss æ við hlið.
Á heimsvegum bröttum, hálum
þó háð séum margri rún,
frá skaðsemi skyldum sálum
og skelfingu bjargar hún.
Ef öldurnar stormur ýfir
og afneitar friði’ og ró,
er vináttan höfn, sem hlífir
við háska á lífsins sjó.
Sem limrík og laufguð hrísla
hún lúnum er hvíld og værð.
Þar hugljúfar raddir hvísla. —
Vor hugsun og sál er nærð.
Sönn vinátta veitt og þegin
er vermandi Ijós frá sól;
hún verður ei mæld né vegin:
hún veglýsir pól frá pól.
Og megi hún metin verða
og mikluð kyn eftir kyn:
því guð ann þeim gæfuferða,
sem gaf hann trúfastan vin.
Sig. Júl. Jóhannesson þýddi
Jack St. John
Við bæjarstjórnarkosningarn-
ar í Winnipeg, sem fram fara
þann 24. þ. m., leitar Jack St.
John bæjarfulltrúi endurkosn-
ingar í 2. kjördeild; hefir hann
reynst einn hinn ágætasti mað-
ur í bæjarstjórn, og ætti að eiga
endurkosningu vísa.
Úr borg og bygð
Nýlátin er á Gimli frú María
Borgfjörð, mæt kona hnfgin að
aldri; maður hennar, Magnús
Borgfjörð, lézt fyrir nokkrum
árum.
☆
Mr. Thor Stephenson, sem er
kunnur lærdómsmaður í þjón-
ustu National Research Council
of Canada, hefir verið valinn til
að sækja alþjóða flugmálaþing,
kynna sér Aero Nautical stofn-
anir og framleiðslu flugvéla.
Mr. Stephenson verður nálægt
tveggja' mánaða tíma á ferða-
laginu, og heimsækir, auk Eng-
lands, Frakkland, Holland og
Svissland.
☆
Fundur í Stúkunni HEKLU,
I.O.G.T. næstkomandi mánudag,
15. október, á venjulegum stað
og tíma.
Þing kvaf’t til funda
Á þriðjudaginn var sambands-
þingið í Ottawa kvatt til funda,
og las landsstjórinn, Alexander
vísigreifi, boðskap stjórnarinnar
til þingsins; eitt fyrsta málið.
sem þingið vafalaust tekur til
meðferðar, lýtur að fullgyldingu
Uii tyrkslöggjafarinnar, en slíkt
verður í rauninni einungis
formsatriði, því áður en þingi
var frestað, í sumar, tjáðu allir
þingtlokkar sig eindregið fylgj-
andi málinu; þá má þess og
vænta, að brátt komi til um-
ræðu og úrslita, ráðstöfun
stjórnarinnar í þá átt, að senda
canadíska herdeild til Þýzka-
lands á öndverðum vetri til
stuðnings varnarbandalagi Vest-
ur-Evrópu.
Victor B. Anderson
Mr. Anderson hefir um langt
skeið átt sæti í bæjarstjórninni
í Winnipeg, og yfir höfuð reynst
hinn nýtasti fulltrúi, þó Lögberg
sjái ekki auga til auga við hann
í núverandi deilu um raforku-
málin. Mr. Anderson leitar
endurkosningar í 2. kjördeild
þann 24. þ. m.
Elisabeth ríkisarfi og herfoginn af
Edinburgh komin í heimsókn
Nokkru fyrir hádegi á sunnu-
daginn var, komu flugleiðis til
Montreal frá London, Elizabeth
ríkisarfi og maður hennar, her-
toginn af Edinburgh; fagnaði
þeim hjartanlega margmenni á
Dorval flugvellinum; um leið og
hinir konunglegu gestir stigu
niður úr flugfarinu, lék hljóm-
sveit mikil brezka þjóðsönginn,
en um leið buðu þeir Alexander
vísigreifi landstjóri í Canada og
Mr. St. Laurent forsætisráð-
herra hina tignu gesti velkomna
til landsins; næst var ferðinni
heitið með járnbrautarlest til
Quebecborgar.
Vegna öryggisástæðna, voru
sjö herskip .á siglingu á þeim
svæðum, er flugvél hinna tignu
gesta fór yfir, og stóðu skipin í
stöðugum radiosamböndum við
•fkigvélina; milli skipanna voru
aðeins þrjú hundruð mílur. Ferð
in gekk að öllu hið ákjósanleg-
asta.
Hinum konuglegu gestum
verður fagnað í Winnipeg þann
16. yfirstandandi mánaðar.
£
Fró Kóreu
Þó fréttir frá Kóreu séu ekki
sem ljósastar um þessar mundir,
bendir eitt og annað til þess, að
hugsanlegt sé að viðræður varð-
andi vopnahlé, kunni þá og þeg-
ar að hefjast; snarpar orustur
fara daglega fram á öllum víg-
stöðvum, og hafa herir samein-
uðu þjóðanna í flestum tilfell-
um, unnið einn sigurinn öðrum
meiri.
Sendinefnd fró íran
Komin er til New York sendi-
nefnd frá íran undir forustu
Mossadegh forsætisráðherra, til
að mæla máli þjóðar sinnar í ör-
yggisráði sameinuðu þjóðanna,
þangað höfðu brezk stjórnarvöld
skotið máli sínu varðandi lausn
olíudeilunnar miklu; hvernig
fram úr ræðst, er vitaskuld enn
á huldu.
Mr. Mossadegh er maður
hniginn að aldri og mjög bilað-
ur á heilsu; verður hann að haf-
ast við í sjúkrahúsi í New York.
Gert við brúna
ó Fjarðaró
Frá fréttaritara Tímans
Borgarfirði eystra.
Vinna er hafin við uppfyll-
ingu að Fjarðarárbrú, er
skemmdist um mánaðamótin.
Fyllt verður upp í farveg þann,
er áin gróf sunnan brúarinnar.
Er dýpt farvegsins allt að fimm
metrar og breiddin fimmtán til
tuttugu metrar. —
Árni Pálsson, verkfræðingur
hjá vegagerðinni, kom hér fyrir
síðustu helgi, og taldi hann
brúna færa öllum minni bifreið-
um, en nánari athugun mun
fara fram á burðarmagni brúar-
innar. — Fjarðarárbrú er 42
metra löng, byggð árið 1945.
—TÍMINN, 20. sept.