Lögberg - 20.12.1951, Blaðsíða 17

PHONE 21 374
* Lttw1fl<
tol*
u««,e
r\eaW
„» 5^06
1 Cleaning
Institulion
A Complete
WINNIPEG, FIMTUDAGINN, 20. DESEMBER, 1951
PHONE 21 374
tíotA
rXeftneT*
Dry
Compl..,
Cleaning
Institution
MINNINGARORÐ:
Gunnar Hjartarson
1891—1951
Árstíð ljósanna fer nú í hönd, og þá
vilja meðlimir þessa samvinnu-korn-
sölufyrirtækis, sem bændur sjálfir eiga,
flytja vinum og samferðamönnum hug-
heilar árnaðaróskir.
Megi allir njóta gleðilegra jóla, og megi
hið komandi ár færa öllum mannanna
börnum lífshamingju og frið!
United Grain Growers
Limited
Winnipeg - Calgary - Edmonton - Saskatc
INDEPENDENT
FISH COMPANY
WINNIPEG
Phone 22 331
UM JÓLIN
verða allir eitt!
• Fresh lip with 7-Up . .. the merry,
sparkling drink that puts a smile on
your face . . . a lilt in your laugh. Sip
it slowly . . . taste each sip . . . the
happy, whoiesome family fresh-up.
Vnn like it... it likes v'"‘
„Skjótt hefir sól brugðið
sumri“. Þessi fyrsta hending úr
erfiljóði Jónasar Hallgrímsson-
ar eftir Bjarna Thorarensen
flaug mér í hug þegar ég frétti
um hið sviplega fráfall vinar
míns, Gunnars Hjartarsonar,
hinn 29. ágúst síðastliðinn. Með
honum er horfinn úr hópi Vest-
ur íslendinga maður, sem var
þeim, og þjóð sinni yfirleitt, til
sóma, hvar sem hann fór.
Gunnar var fæddur að Flauta-
felli í Þistilfirði, Norður-Þing-
eyjarsýslu, 2. janúar, 1891. Hann
var því liðlega sextugur þegar
hann dó. Foreldrar hans voru:
Hjörtur hreppstjóri Þorkelsson,
bóndi á Flautafelli og síðar á
Ytra-Álandi í sömu sveit, og
kona hans, Ingunn Jónsdóttir.
Hjörtur og Ingunn eignuðust 9
börn — sjö drengi og tvær
stúlkur. Hver aldursröð þeirra
er veit ég ekki ;en nöfn þeirra
eru þessi:
Björn, dáinn fyrir nokkrum
árum; Ólafur, einnig dáinn;
Hallur, dó ungur; Hermann, dá-
inn; Gunnar, dáinn 29. ágúst,
eins og fyrr segir. Tveir bræðr-
anna eVu enn á lífi: Tryggvi og
Einar, báðir bændur á Langa-
nesströndum. Systurnar eru báð-
ar á lífi. Guðbjörg er gift séra
Jakob Einarssyni á Hofi í Vopna
firði, en Halldóra er gift Jóni
Jónssyni, bónda í Borgarfirði
syðra. Auk þessara barna ólu
þau hjónin upp Guðbjörgu
Jónsdóttur, nú Mrs. Anderson í
Winnipeg.
Þegar ég nú rita nöfn þessara
systkina, kemst ég ekki hjá því,
að minnast hins eina þeirra, fyr-
ir utan Gunnar heitinn, sem ég
hafði nokkur persónuleg kynni
af; en það var séra Hermann,
um eitt skeið prestur á Skútu-
stöðum við Mývatn. Árið 1935
vorum við Hannes bróðir minn
og séra Friðrik Friðriksson, pró-
fastur á Húsavík, gestir hans á
Skútustöðum. Kyntist ég þá, að
nokkru, risnu hans, höfðings-
skap og gáfum, er gjörði heim-
sóknina til hans minnisstæða.
En því minnist ég á þetta atvik
hér heima, að þegar ég kyntist
Gunnari bróður hans, skömmu
síðar, var mér vandalaust að
þekkja ættarmótið.
Sumarið 1911 flytur Gunnar
vestur um haf til Canada. En
ekki hefir hann staðnæmst þar
lengi, því næsta ár nemur hann
land í Montana í Bandaríkjun-
um í grend við þorpið Ethridge.
Hinn 15. desember 1916 kvænt-
ist hann eftirlifandi konu sinni,
Rósu Maríu Steinþórsdóttur,
Gunnlaugssonar, og byrjuðu þau
þá þegar búskap á landnáms-
jörð hans. Mörg fyrstu árin í
Montana voru erfið sökum
þurka og þar af leiðandi upp-
skerubrests. Fluttu þá margir
nágrannar þeirra burt af þeim
orsökum. En þau Gunnar sátu
kyr og biðu betra árferðis. En
staðfesta þeirra og þrautseigja
hefir borið þeim góðan ávöxt,
og voru þau komin í mjög góð
efni þegar örlögin kölluðu
Gunnar til hvíldar. Föður sinn
lifa þrír mjög efnilegir synir,
allir yfir sex fet á hæð, og allir
góðir drengir og manndóms-
menn. Eru þeir, eftir aldursröð:
Garðar, hann var í sjóher Banda
ríkjanna í síðasta stríði og var
sendur til íslands með því liði
er þangað fór. Notaði hann vel
tímann á ættjörðinni, því hann
hertók hjarta einnar Reykja-
víkur stúlknanna, Sigríðar að
nafni, og giftist henni. Eiga þau
nú þrjár litlar stúlkur. Steinþór,
giftur amerískri konu. Þau eiga
einn dreng. Hjörtur ,einnig gift-
ur amerískri konu. Steinþór og
Hjörtur voru einnig í Banda-
ríkjahernum, en ekki er mér
kunnugt um í hverri déild þeir
voru, eða stöðu þeirra.
Nokkur síðustu árin hafa þeir
Garðar og Hjörtur átt félagsbú
með föður sínum, en Steinþór
býr út af fyrir sig, nálægt Cut
Bank, skammt frá bræðrum
sínum. Til marks um það, að
þeir feðgar hafa fært út kvíarn-
ar má geta þess,»að á þessu síð--
astliðna sumri tóku þeir upp-
skeru af nærri 1000 ekrum af
korni, að líkindum mest hveiti.
Gunnar hafði notið talsverðr-
ar mentunar á íslandi og naut
þess vegna betur ágætra gáfna.
Enda varð hann brátt forustu-
maður ýmsra nytsamlegra fram-
kvæmda í sveit sinni hér vestra;
var hann t. d: formaður Toole
County Draft Board, meðlimur
í Bevevolent and Protective
Order of Elks,\No. 1632 of Cut
Bank, o. fl.
Þegar verið var að byggja Elli-
heimilið „Stafholt“, í Blaine, gaf
hann til þess fyrirtækis $1000.00.
Hann hafði ráðgert að heim-
sækja ættjörð sína, frændur og
vini þar, á komandi sumri, en
örlögin bundu skjótan enda á
það áform hans. Hann veiktist
um kl. 4 e. m., hinn 29. ágúst.
Læknir var þegar kallaður og lét
hann flytja Gunnar tafarlaust á
sjúkrahús í Cut Bank. Þar and-
aðist hann kl. 10 um kvöldið,
laugardaginn, hinn 1. sept. Var
hann jarðsunginn frá Lútersku
kirkjunni í Shelby, að viðstöddu
fjölmenni.
G u n n a r var einn þeirra
manna, sem maður telur sér
gróða í að hafa kynst. Hann var
hinn ásjálegasti að vallarsýn og
í svip hans lýsti sér sú festa í
skapgerð, sem vakti manni
traust til hans, jafnvel við fyrstu
sýn. Framkoma hans öll var hin
prúðmannlegasta og þó hann
héldi fast fram skoðunum sín-
um, þegar um skoðanamun var
að ræða, gjörði hann það með
kurteisi og skynsamlegum rök-
um, en aldrei með ofstopa eða
staðlausum staðhæfingum. Hann
var verulegur höfðingi í lund og
kom það meðal annars fram við
gesti, sem að garði bar. Voru
þau hjónin samhent í slíku, og
átti kona hans sinn fulla skerf
í því, hve gestum var þar gott
að koma sem þau réðu húsum.
Hann skilur eftir ljúfar og
fagrar minningar — ekki aðeins
í klökkum hjörtum konu og
barna, heldur einnig allra þeirra
er þektu hann. Og sveitin hans
saknar ötuls, hagsýns og góð-
viljaðs forystumanns.
Grátperlur glóa
Á gröf þinni vinur.
Frjófga þær foldu
Unz fögur blóm
Rísa mót röðli,
Er rökkrið dvín.
Ætt þinni og ekkju
Opnast þá heimur
Ljúfra minninga,
Er lífið veitti;
Færir þeim fró
Og frið í sál.
Hann er ei horfinn,
Sem harmið þið látinn;
Því augum ástar
Er ekkert hulið.
— Far þú sæll vinur
í föðurskaut.
• —A. E. K.
Efnafræðiprófessor: — Hvað
þýðir HN03, Guðmundur?
Guðmundur: — Það þýðir . . .
j, hm, hm, prófessor, ég man al-
veg hvað það er, en það er bara
á tungubroddinum.
Prófessorinn: — Þér ættuð að
flýta yður að spýta því út úr
yður, því það er saltsýra.

UM JÓLIN
verða allir eitt!
SARGENT JEWELERS
J. P/ KOSLOFSKY, Proprietor
Guaranteed Watch and Clock Repairs
WATCHES - DIAMONDS
CLOCKS - SILVERWARE
884 Sargent Ave., Winnipeg
RINGS
CHINA
Telephone 33 170
%»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»k»»»»»»»»»»»i»»i»»i»<ð
FRIÐRIK HANSEN:
GLERH ALLARVÍ K
Norðarlega undir Tindaatóli auatanverðum er vlk ein, er heitir
Glerhallarvlk. Dregur hún nafn a£ fágætum fallegum steinum, er
þar rekur úr hafi. Ofan við vlkina tru mörg ömefni og eru þjöðsögur
um þau. par er „óskatjörn” uppi I fjallinu. Og þar gerðist sagan um
óskasteininn. Höfundur styðst að nokkru við þjóðsögur I neðan-
greindu kvæði.
Söngfuglinn þegir. Sefur gróinn bær.
Sólin á tindana kvöldbjarma slær.
Sunnangolan andar á sef við Óskatjörn.
Sofa þar í brekkunni lítil álfabörn.
Sauðkindin liggur í laufgum hreiðurmó,
lambinu værðir við hlið sína bjó.
Litbrigði skreyta björg og bláan fjörð.
Blikinn út við eyjar og sker heldur vörð.
Hún situr undir Hamrinum hin sviphreina mær.
Sólgleði og fegurð í augunum hlær.
Óskasteininn hlaut hún álfunum frá.
Enginn má þó vita hvað hún kaus sér að fá. —
Húrr elskaði eins og guðir og óskaði svo heitt,
að allt það, sem hún þráði, var samstundis veitt.
Sveitin og landið og sjórinn urðu eitt,
sál hennar og draumur, og þó var engu breytt.
-----Svo dó hún — inn í fjallið — og hún dvelur þar enn
og demanta óskanna skapar fyrir menn.
Hún dreifir þeim með ströndinni, en báran björt og rík
á brjósti sínu flytur þá í Glérhallarvík.
Gangirðu þangað skólaus, er rökkva slær á rein,
réttir óséð hendi þér hvítan óskastein.
En enginn skilur vorið og óskanna þrótt,
sem ekki hefir vakað á Jónsmessunótt.
& «««««<«'•é’e^tetgtgtgtetetg <«<«•«<«>«<«<€?*!«!€<€■«*'«•« t«!«’g!gt«!etei«t«ts’«>«!€J«!«>«t«!cegt«t«t«®
i—.y. m
i
f
S
I
i
%»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»%»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»<«
Megi hátíð Ijósanna vekja
hvarvetna frið og fögnuð!
Með þökk fyrir greið og
góð viðskipti.
THE JACK ST. JOHN
DRUG STORE
Ein fegursta og vingjarnlegasta
lyfjabúð borgarinnar.
894 Sargeni Avenue
(Við Lipton St.)
Phone 33 110
Hlutdeild Yðar
i Velmeguninni!
Hin mikla útfærsla iðnaðarins í Manitoba eykur á vel-
megun allra. Á þremur árum hafa nálega 150 iðnfyrir-
tæki komist á laggir i fylkinu. Velgengni þeirra og
hinna eldri fyrritækja á rót sína að rekja til fyrir-
myndar samstarfs íbúa Manitobafylkis.
Ljóst dæmi þessarar sámvinnu er Deild Iðnaðar- og
Verzlunarmála, sem beitt hefir sér fyrir um þessa
þróun. Hinar nákvæmu upplýsingar, sem deild þessi
veitir, aflar yður aukinnar hlutdeildar í velmegun
fylkisins.
DEPARTMENT OF INDUSTRY
AND COMMERCE
LEGISLATIVE BLDG. WINNIPEG
HON. J. S. McDIARMID R. E. GROSE
Minister Asst. Deputy Minister