Lögberg - 07.02.1957, Blaðsíða 4

4
LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 7. FEBRÚÁR Í957
Lögberg
Gefið út hvern fimtudag af
THE COLUMBIA PRESS LIMITED
303 KENNEDT STREET, WINNIPEG 3, MANITOBA
Utanáskrift ritstjórans:
EDITOR LÖGBERG, 3Ú3 Kennedy Street, Winnipeg 3, Manitoba
Ritstjóri: EINAR P. JÓNSSON
Skrifstofustjóri: INGIBJÖRG JÓNSSON
Verð $5.00 um árið — Borgist fyrirfram
The ‘‘Lögberg'’ is published by The Columbia Press Limited,
303 Kennedy Street, Winnipeg 3, Manitoba, Canada
Printed by Columbia Printers Limited
Authorized as Second Class Mail, Post Office Department, Ottawa
PHONE 93-9931
Innfak úr ræðu,
sem ELMAN GUTTORMSON, M.L.A., flulli við seiningu
Maniiobaþingsins hinn 30. janúar síðasiliðinn.
Háttvirti þingforseti:
Það er ávalt mikil sæmd falin í því, er nýkjörinn þing-
maður verður fyrir vali til að styðja svarræðuna við stjórnar-
boðskapinn, ekki einungis vegna hlutaðeigandi þingmanns
sjálfs, heldur vegna kjósendanna, sem hann, góðu heilli, fer
með umboð fyrir á þingi.
í þessu tilfelli er um tvenns ,konar heiður að ræða; í
fyrsta lagi, ekki einungis vegna þess, að ég er yngsti maður-
inn, sem sæti á í þinginu að þessu sinni, heldur og ennfremur
og engu síður af þeirri ástæðu, að fyrirrennari minn í kjör-
dæminu, sem nú hefir sent mig á þing, var virtur og dáður
af þeim öllum, er hann komst í kynni við.
Fólkinu í St. George þótti vænt um Chris Halldórsson og
það ekki að ástæðula^isu; hann var ávalt boðinn og búinn
til að rétta fram hjálparhönd hvar, sem því varð við komið
og þörfin var mest.
Stjórnmál má telja, að því er mér skilst, til hinna mikil-
vægustu sérfræða, jafnvel þeirra djúpstæðustu með lýðræðis-
þjóðum, og ég geng þess eigi dulinn hver ábyrgð því er sam-
fara, að forréttindunum ógleymdum, að hafa tekið sæti á
þingi. Sérfræði slíkrar tegundar krefst langvarandi undir-
búnings, og það hefi ég ljóslega á vitund hér í dag.
Þau orjð, sem ég við þetta tækifæri læt mér um munn
falla, eru sögð í fylztu auðmýkt og af einlægum þakkarhug
fyrir það umburðarlyndi, sem nýir og óreyndir þingmenn
verða aðnjótandi á þessum stað.
Hvort, sem stjórnmálaferillinp verður skemri eða lengri,
er ég sannfærður um, að hver sá sem verið hefir í framboði
til þingmensku og náð kosningu, verður aldrei að öllu ná-
kvæmlega sami maðurinn; og víst er um það, að ég gleymi
eigi auðveldlega þeirri reynslu, er ég lifði upp, átökunum og
hinni miklu ánægju,' sem ég varð aðnjótandi meðan á kosn-
ingahríðinni stóð í haust sem leið. •
Þó að ég væri borinn og barnfæddur í St. George kjör-
dæmi og hafi átt þar heima meginhluta ævinnar, og ferðast
áður um það þvert og endilangt, var það þó ekki fyr en ég
hóf kosningaleiðangurinn, að mér varð ljóst hve þekkingu
minni var áfátt og hve mikið ég enn átti ólært.
Saga heimabygðar hvers einstaklings felur í sér aðdrátt-
arafl, og um það verður heldur ekki deilt, að St. George
kjördæmi eigi að baki sér svipbrigðaríka sögu; bygðarlagið
er í rauninni eitt hið elzta í Vestur-Canada, þó straumur
innflytjenda til millivatnasvæðisins kæmi ekki til fram-
kvæmda fyr en árið 1879. Bygðarlögin urðu lengi að bíða
eftir járnbrautarsambandi, og voru bændur í millitíðinni til-
neyddir að sækja og flytja lífsnauðsynjar sínar á uxasam-
stæðum til Stone Wall eða Winnipeg, en slík ferðalög stóðu
yfir í tíu til fjórtán daga; ný samgöngutæki hafa svo stytt
vegalengdina nú í dag, að engan veginn er sambærilegt við
það, sem áður var, öllum til ósegjanlegs fagnaðar.
Nú eru liðin fjörutíu og þrjú ár frá þeim tíma, er St.
George hlaut löggildingu sem sérstakt kjördæmi, en á því
tímabili hefir það átt fimm þingfulltrúum á að skipa; mörg
þjóðerni búa í svo ákjósanlegu bróðerni innan takmarka
kjördæmisins, að til fyrirmyndar má teljast.
Kjölfestan í St. George er landið sjálft og þangað verðum
við að leita varðandi lífsframfærslu okkar og velferð kjör-
dæmisins.
Sveitirnar veita íbúum sínum margfaldan yndisauka og
verðskulda <að þeim sé allur hugsanlegur sómi sýndur; bún-
aðurinn er undirstöðu iðnaður þessa fylkis, og er innihalds-
ríkari en svo að þeir, sem hann stunda, fái aðeins dregið fram
lífið; það er hið nána samstarf moldar og manns, sem lýsir
upp bændabýlin og krefst að minsta kosti þess, að tekjur
bænda, öryggi og lífsþægindi séu eigi innan við það, sem aðrir
canadiskir þjóðfélagsþegnar nú njóta.
Mér er það mikið ánægjuefni, að veita því athygli í
hásætisræðunni, að stjórnin, sem ég styð, er staðráðin í að
Additions to Betel Building Fund
Frá Árborg, Manitoba
Mr. Kristinn A.
Kristinsson,
Mr. Helgi Pálsson,
Mr. & Mrs.
Th. G. Sigvaldason,
Mr. & Mrs.
Björgvin Holm,
Mr. & Mrs.
I£. N. S. Fridfinnsson, 50.00
Mis§ Stefanía Sigurdson, 50.00
Mr. John Gunnarsson, 50.00
M. Gíslason and
Miss Torfa Gíslason, 30.00
Mr. K. O. Einarsson, 25.00
í kærri minningu um for-
eldra mína Friðfinn og
Jakobínu Einarsson og syst-
ur Sigríði.
Mrs. Thorbjörg
Sigurðsson, $25.00
Mr. & Mrs.
Arthur Sigurdson, 25.00
Mr. John J. Sigurdson, 25.00
Mr. Gunnlaugur Johnson 25.00
Mr. & Mrs.
Halli Gíslason 25.00
Mr. K. Th. Johnson 25.00
Mr. B. J. S. Böðvarsson 25.00
Mr. & Mrs.
W. S. Eyólfson 25.00
í kærri minningu um Lúð-
vík og Fa^iney Holm, kæran
bróður og tengdasystur.
Miss Val. S.
Sigurðsson $25.00
Mr. Ben I. Danielson 20.00
Mr. & Mrs.
Bjössi Jónasson 10.00
Mr. & Mrs.
Jóhann Vigfússon 10.00
Mr. & Mrs.
Pete Bjornson 10.00
Mr. & Mrs.
Victor A. Borgfjord 10.00
Mr. & Mrs.
Raymond Johnston 10.00
In loving memory of father
Kristján Magnússon.
Mrs. Friðrikka
Magnússon $10.00
In loving memory of my
husband Kristján Magnús-
son.
Mrs. Elín Einarsson $10.00
Miss Alda Sigvaldason 10.00
Miss Hulda Sigvaldason 10.00
Mr. & Mrs.
Th. Thorsteinsson 5.00
Mr. & Mrs.
Siggi S. Guðmundsson 5.00
Mrs. Rikka Johnson 5.00
Mr. Magnús
Guðmundsson 5.00
Mr. B. G. Anderson 5.00
Mr. Valdimar
Guðmundsson 5.00
Mr. Lárus Pálsson, Jr. 5.00
$100.00
100.00
50.00
50.00
Skrattinn hittir ömmu sína
Árið 1894 átti ég heima á
Fishtrapp í N. Dakota, 10 míl-
ur vestur af Walhalla-bæ. Ég
var þá nýkominn frá íslandi,
og átti ég heima hjá föður
mínum, Ólafi Jónssyni. Ná-
granni okkar hét Sveinbjörn
Björnsson (Breiðfirðingur).
Sveinbjörn þótti ódæll og
harður í horn að taka, og
brellinn í viðskiptum. Þetta
umgetna ár, að hausti til, átti
Sveinki (svo var hann ætíð
nefndur) viðskipti við norskan
mann, er Oleson hét. Sá var
svartur á hár og skegg, og ærið
illúðlegur, enda var hann, er
hér getur um, nýkominn úr
tugthúsi. Þessi Oleson, sem
hafði að auknefni Svarti-
Oleson, hafði átt skuldavið-
skipti við Sveinka, á sleða er
Sveinki átti og kjöt er Oleson
átti að fá hjá Sveinka, en galt
ekki á tilteknum tíma.
Kom því Oleson einn dag í
Ijósaskiptum til Sveinka og
heimtaði kjötið. — Sveinki
kvaðst ekki hafa kjötið, en
Oleson hafði ætíð byssu sína
til taks, og nú ögrar hann
Sveinka með byssunni.
Sveinki læst þá verða hrædd-
ur, og segist skuli sjá hvað mik
ið hann hafi til. Lætur Oleson
sér það vel líka, og segir hon-
um að hann skuli bíða, en ef
hann svíki sig, muni lítið
verða eftir af hauskúpunni á
Sveinka. Sveinki fer nú inn og
er litla stund inni, þar til hann
kemur aftur fram í dyrnar og
leggur byssu sína við hurðar-
stafinn og miðar á Svarta-
Oleson og segir: Nú drep ég
þig, helvískur norskarinn, ef
þú hefur þig ekki í burtu hið
bráðasta.
Oleson vei;ður heldur en
ekki bilt við, slær upp á og
keyrir allt hvað af tekur í
burtu.
Næsta dag kom svo Sveinki
til okkar og sagði okkur frá
alveg eins og ég hef sagt hér,
og hló mikið. — Þá sagði ég
við Sveinka: Þessu lýgur þú,
Sveinki, því þú áttir enga
byssu. „Já, karl minn“, sagði
Sveinki: „Það er nú alveg
satt, ég átti enga byssu,“ En
hvað var það þá, er þú hafðir?
„Já, karl minn — það var
bara kústaskapið mitt.
Kristján Ólafsson,
New Westminster, B.C.
hrinda í framkvæmd ráðstöfunum, sem líklegar eru til að
verða kjördæmi mínu og þúsundum utan takmarka þess til
raunverulegra hagsbþta.
Bóndanum verður ekki réttilega borin síngirni á brýn,
þó hann^ svo sem sjálfsagt er, krefjist fullrar hlutdeildar í
framleiðsluauðlegð þjóðarinnar fyrir sig og fjölskyldu sína;
velgengni bænda í þessu landi táknar þjóðarvelgengni í heild.
Mér þykir vænt um, að hásætisræðan víkur að hinni
brýnu þörf, sem víða er á aukinni framræzlu með hliðsjón
af því hve lengi ofraki tíðum hvílir á yfirborði jarðvegsins.
—FRAMHALD
Mr. & Mrs.
Earl Stansell 2.00
Mr. & Mrs.
Einar Nordal 2.00
Miss Halldóra Anderson 2.00
Miss Thórunn Vigfússon 2.00
Mr. & Mrs.
Mike Sigurdson 1.00
Mr. & Mrs. Roy Epp 1.00
Mr. Hallur Johnson 1.00
----0----
Riverton Lutheran
Ladies Aid $50.00
----0----
Mr. D. J. Jensson,
359 Kilbride Ave.,
Winnipeg, Manitoba 5.00
-----------0----
Ray and Jennie Bushnell,
2550 — 26th*Avenue,
San Francisco, Cal. 10.00
A memorial to Mrs.
Karólína Thorlaksson. v
-----------0----
A memorial gift in loving
memory of Jónas J. Thorvard-
son given by his nieces and
nephews, the children of his
brother Bergthor Thorvardson
of Akra, N. Dakota $10.00
-------------0----
Gefið í minningu um hjart-
kæra systur, (Guðrúnu Good-
man) Sigurdson dáin í Win-
nipeg 18. janúar 1956 $100.00
-------------0----
Superior Roofing Co. Limited,
91 Marion Street,
Norwood, Manitoba
Mr. Oscar Bjorklund,
Manager $500.00
----0----
Mr. & Mrs. G;. Baldwinson,
983 Dominion Street,
Winnipeg 10, Man. $50.00
"Bef-el" $180,000.00
Building
Campaign Fund
----—180
—160
—140
Make your donations to the
"Betel" Campaign Fund,
123 Prlncess Street,
Winnipeg 2.,