Lögberg - 28.02.1957, Side 1
SAVE MONEYI
use
LALLEMAND
quick rising
DRY YEAST
In V* Lb. Tlns
Makes the Flnest Bread
Avallable at Your Favorlte
Grocer
SAVE MONEYl
use
LALLEMAND
quick rising
DRY YEAST
In V* Lb. Tlns
Makes the Finest Bread
Avallable at Yonr Favorite
Grocer
70- argangur
WINNIPEG, FIMMTUDAGINN 28. FEBRÚAR 1957
NÚMER 9
íslenzk gullbrúðhjón hylt af mannfjölda
ÓLAFUR HALLSSON og frú GUÐRÚN HALLSSON
DR. RICHARD BECK
Kjörinn forseti Þjóðræknis-
félagsins
^r- og Mrs. Arthur Furney,
^ra Thorold, Ont., komu til
^imli 16. þ. m. í heimsókn til
Mrs. Ingu Furney, móður Mr.
urney; þau fóru til Winnipeg
ta að vera viðstödd, er Victor
®°nur þeirra útskrifaðist frá
C- A. F. sjómannaskólanum
Par. .— Mrs. Emma von
j-^nessee hafði samsæti á
nnimili sínu 17. þ. m.; var það
v°rttveggja í senn til að
a§na komu Mr. og JVIrs.
Urney og afmælisveisla fyrir
PrJÚ af viðstöddu skyldfólki,
Seni áttu afmæli næsta dag,
Voru það Mrs. Inga Furney
Séra PHILIP M. PÉTURSSON
Endurkosinn varaforseti
Þ j óðræknisf élagsins
(tengdasystir Mrs. Renessee),
Siggi Eyjólfsson frá Árborg,
bróðir Mrs. Furney og Mrs.
B. A. Eyjólfsson frá Winnipeg.
Var veizlan í alla staði hin
ánægjulegasta.
----0----
Dr. Richard Beck, frá Grand
Forks, N.D., kom til Betel 17.
þ. m. Eftir að hafa heimsótt
móður sína, frú Vigfúsínu
Beck, kom hann saman með
vistfólki kl. þrjú í samkomu-
salnum og flutti þar hið gull-
fallega ljóð sitt „Erfðafé“, er
hann flutti á Frónsmóti s.l.
Framhald á bls. 8
Síðastliðinn föstudag áttu
þau merkishjónin Ó 1 a f u r
Hallsson kaupmaður að Eriks-
dale, Man., og frú Guðrún
Hallsson gullbrúðkaup, og var
atburðarins minst þá um dag-
inn með fjölmennum og glæsi-
legum mannfagnaði. Athöfnin
hófst með því, að fjölskyldan
safnaðist saman á heimili
sonar brúðhjónanna, Halls
kaupmanns og frúar hans þar
í bænum, þar sem neytt var
sameiginlegrar máltíðar af
hálfu fjölskyldunnar, gjafir
afhentar, og skemt sér við
samræður og söng; öll börn
þeirra Ólafs og Guðrúnar voru
viðstödd, Hallur, sem þegar
hefir verið minst á og dætur
þeirra þrjár, Ingibjörg (Mrs.
H. W. McGlynn), Kristjana
(Mrs. Ingólfur Bergsteinsson),
Orange, California, og Gyða
(Mrs. G. O. Ryckman). í för
með þeim Ingibjörgu og Gyðu
voru menn þeirra og börn, og
sex af tíu barnabörnum gull-
brúðhjónanna voru viðstödd
mannfagnaðinn; börnin og
sifjalið þeirra sæmdu gull-
brúðhjónin verðmætum gjöf-
um, svo sem Clock Radio,
Electric Blanket og Money
Tree.
Um kvöldið söfnuðust sam-
an í Orange Hall yfir 200 ná-
grannar og vinir gullbrúð-
hjónanna til að hylla þau og
votta þeim virðingu sína; for-
sæti skipaði Rev. Ronald
Johnston, en hann er persónu-
legur vinur fjölskyldunnar.
Fyrstu ræðuna flutti Elman
Guttormson þingmaður St.
George kjördæmis, er af hálfu
fólksins í kjördæminu þakkaði
gullbrúðhjónunum mikilvægt
og nytsamt forustustarf. Mr.
Guttormson lauk ræðu sinni,
er fagnað var hið bezta, með
svofeldum orðum:
„Kæru vinir, Guðrún og
Ólafur Hallsson — ég þakka
vinskap ykkar og óska ykkur
og börnum ykkar blessunar á
afmælinu. Á demantsafmæli
ykkar ætla ég að tala alveg á
íslenzku.“
Aðalræðuna fyrir minni
gullbrúðhjónanna flutti Mr.
Óli Johnson frá Vogar, og var
hún rómuð mjög. Af hálfu
bygðarlagsins talaði Mr. John
H. Knox og fékk heiðursgest-
um til eignar og umráða vand-
aðan gólflampa og nokkura
upphæð í fríðu. Miss Emma
Sigurðsson frá Winnipeg
þakkaði gullbrúðhjónunum
ljúfa viðkynningu og sæmdi
frú Guðrúnu fögrum blóm-
sveig. Dr. Guðmundur Paul-
son þakkaði heiðursgestunum
vinfengi þeirra og risnu og
dáði menningarbraginn á
heimili þeirra, þar sem ís-
lenzkir og canadiskir menn-
ingarstraumar héldist fagur-
lega í hendur; á veizlufagnað
þennan jók eigi alllítið ein-
söngur - Miss Ingibjargar
Bjarnason frá Winnipeg.
Gullbrúðguminn, sem er á-
gætlega máli farinn, þakkaði
með fögrum og vinhlýjum
orðum þá miklu sæmd, sem
þeim hjónum hefði fallið í
skaut með þessu virðulega
samsæti og hinum verðmætu
gjöfum, en fegurstu orðin
helgaði hann konu sinni, sem
verið hefði verndarengill hans
í hálfa öld.
Ég, sem þessar fábrotnu
línur rita, var viðstaddur
brúðkaup þeirra Ólafs Halls-
sonar og frú Guðrúnar, en það
fór fram á heimili frænku
minnar, frú Katrínar Sigfús-
dóttur, ekkju Ármanns verzl-
unarstjóra Bjarnarsonar frá
Viðfirði, hinn 22. febrúar 1907.
Séra Jóhann Þorkelsson dóm-
kirkjuprestur gifti, en ég var
organistinn og mælti fyrir
minni brúðhjónanna; þessi at-
burður stendur mér eins ljós-
lifandi fyrir hugskotssjónum
og hann hefði gerzt í dag.
Ólafur Hallsson er sunn-
lenzkur að uppruna, kom
barnungur til Seyðisfjarðar og
ólst þar upp, og hann hugsar
og talar eins og hreinræktaður
Austfirðingur; ættir okkar frú
Guðrúnar koma nokkuð sam-
an, en hún er dóttir Björns
bónda á Vaði í Skriðdal, fyrir-
myndar húsmóðir og bókfróð
vel.
Þau Ólafur og Guðrún komu
til Vesturheims árið 1910 og
vorið eftir fluttust þau til
Eriksdale, en þar stofnsetti
hann brátt verzlun, er hann
rak af góðri forsjá og alkunn-
um dugnaði.
Ólafur er söngvinn vel og
hefir samið eigi allfá lög, er
tekin hafa verið á hljómplötur,
og hann er einnig alvöru-
maður um andleg mál, er
sungið hefir tíðir við góðan
orðstír víðsvegar í bygðunum
við Manitobavatn.
Hallssons-heimilið í Eriks-
dale, er annálað fyrir alúð og
risnu; það hefir ávalt staðið í
þjóðbraut, og þannig stendur
það enn þann dag í dag. Gott
fólk gengur ávalt á Guðs veg-
um; á öðrum götum eða gang-
stígum hefir aldrei þurft að
leita gullbrúðhjónanna í
Eriksdale, sem nú hefir hér
verið stuttlega minst.
Með þökk fyrir órjúfandi
vináttu. Ykkar einlægur,
Einar P. Jónsson
lllyiðrasamt
Veðurfar víðsvegar um
Norðurálfu hefir ekki verið alt
í gæzkunni upp á síðkastið;
fannfergi hefir herjað Frakk-
land og Þýzkaland, og í Sviss-
landi hafa verðið óvenju hörk-
ur; á Norðurlöndum hefir
veðrið einnig verið umhleyp-
ingasamt, í Danmörku ísing og
slydda.
VALDIMAR BJORNSON
Kjörinn heiðurfélagi
Þjóðræknisfélagsins
GUNNAR THORODDSEN
Kjörinn heiðursfélagi Þjóðræknisfélagsins
Fréttir fra Gimli, 25. FEBRÚAR, 1957