Lögberg - 16.05.1957, Blaðsíða 4

V
4
LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 16. MAl 1957
Lögberg
Geflð út hvern fimtudag af
THE COLUMBIA PRESS LIMITED
303 KENNEDY STREET, WINNIPEG 2, MANITOBA
Utanáskrift ritstjórans:
EDITOR LÖGBERG, 303 Kennedy Stree, Winnipeg 2, Manitoba
Ritstjóri: EINAR P. JÓNSSON
Skrifstofustjóri: INGIBJÖJtG JÓNSSON
Verð $5.00 um árið — Borgist fyrirfram
"Lögberg” is published by Columbia Press Limited,
303 Kennedy Street, Winnipeg 2, Manitoba, Canada
Printed by Columbia Printers
Authorized as Second Class Mail, Post Office Department, Ottawa
PHONE 93-9831
Við þjóðveginn
Eftir því sem nær dregur sambandsþingskosningunum,
gerist mönnum tíðræddara um horfurnar og fer það að von-
um, því að hvað ætti að vera eðlilegra en það? Úrslit kosn-
inganna varða velfarnan allra þjóðfélagsþegnanna án hlið-
sjónar af stéttaskipan, eða þjóðernislegum uppruna.
Kjörseðillinn hefir réttilega verið kallaður lífæð þing-
bundins stjórnarfyrirkomulags; hann er það í dag og hann
verður það líka á morgun, og hann verður það alltaf með
þeim þjóðum, er draga vilja fána mannhelginnar efst að hún
hvernig sem viðrar og hvað sem í móti blæs í þann og
þann svipinn.
Naumast verður það til nýlundu talið þó farið sé óvirð-
ingarorðum um stjórnmálamenn og stjórnmálaflokka, ekki
sízt er kosningar eru í aðsigi; þessa hefir einnig orðið vart
undanfarna daga á strætum og gatnamótum; menn hafa
heyrzt fleygja því gáleysislega fram, að þeir léti sér það svo
sem í léttu rúmi liggja hvernig alt kútveltist í hinu og þessu
kjördæminu, hvort Liberali, Konservatívi, C.C.F.-sinni, Social
Credit trúboði, eða jafnvel Kommúnisti, fengi yfirhönd, því
þegar alt kæmi til alls, yrði þar venju samkvæmt hver silki-
húfan upp af annari,- loforð öðrumegin en svik hinumegin,
eins og Bólu-Hjálmar komst einhverju sinni að orði; hugsun-
unarháttur af þessari tegund er ómannsæmandi og ætti í
rauninni að vera kyrktur í fæðingunni.
Dularfult fyrirbrigði verður það að teljast, að það, sem
af er kosningahríðinni heyrist Lester B. Pearson, sem fram
að þessu var svo að segja á hvers manns vörum, naumast
nefndur á nafn. Hvað veldur? Er hann þó ekki viðurkendur
einn allra hæfasti maðurinn, sem sæti á í ráðuneytinu, maður,
sem unnið hefir sér heimsfrægð á vettvangi alþjóðamála og
verið einn allra áhrifamesti maðurinn á þingum Sameinuðu
þjóðanna? Vonandi er að sjálfsmorð Normans sendiherra og
bægslagangur ýmissa stórblaða, einkum austanlands í því
sambandi, ráði þar engu um. —
Ferðalögum forsætisráðherrans um Vesturlandið er nú
lokið, og má hann vel við una þær undirtektir, er hann hvar-
vetna fékk; nú er hann í þann veginn að hefja innreið sína
yfir Strandfylkin, Newfoundland, Ontario og Quebec.
Fréttaritarar, sem ferðast hafa með forsætisráðherra,
telja hjá honum hvergi þreytumerkja vart, þrátt fyrir vökur,
veizlur og ræðuhöld.
Leiðtogi íhaldsflokksins, John D. Diefenbaker, kom hing-
að til borgarinnar snemma á þriðjudaginn til þriggja daga
ræðuhalda í Manitobafylki; laust fyrir hádegi átti hann við-
ræðufund við ritstjóra vikublaðanna, sem hér eru gefin út á
öðrum tungum en ensku, og svaraði fyrirspurnum, sem fyrir
hann voru lagðar. Mr. Diefenbaker er gáfumaður mikill og
aðlaðandi í viðmóti; verður honum vafalaust hvarvetna vel
fagnað hver svo sem árangurinn af leiðangri hans kann að
verða um það, er yfir lýkur.
Mr. J. M. Coldwell, forustumaður C.C.F.-sinna, hefir
prédikað yfir öndunum í varðhaldi víðsvegar um Ontario-
fylki nokkra undanfarna cfpga við góða aðsókn og vinsam-
legar undirtektir; í ræðu ,sem hann flutti í Toronto á mánu-
daginn, var hann afar tannhvass í garð sambandsstjórnarinnar
og Liberalflokksins í heild; ásakaði hann stjórnina um verð-
bólguna, sem nú ríkti í landinu, er hann taldi hafa skapað
hana öldungis að ástæðulausu. Mr. Coldwell fór nokkrum
orðum um þá lítilmótlegu hækkun ellistyrks, er stjórnin
hratt í framkvæmd rétt fyrir þingrofið; taldi hann slíkt kák
hvorki meira né minna en óverjandi móðgun við hina öldruðu
þegna, er varið hefðu langri ævi í dygga þjónustu þjóðfélags-
ins; teljaöná víst, að Mr. Coldwell standi ekki einn uppi með
þessa skoðun sína.
Framsögumaður og foringi Social Credit trúboðsins,
Solon Low, hefir haldið margar ræður vestanlands við fremur
slælega aðsókn; hann er harðsvíraður Imperialisti, er nuddar
forsætisráðherra það um nasir, að hírnn hafi brugðist trúnaði
sínum við brezk stjórnarvöld, er hann þaut ekki upp til
Þetta sagði skólameistari, Þórarinn
Björnsson
Oft eru það lítilfjörleg mál,
sem vekja mikið umtal, en
það sem bezt er sagt ætti ekki
síður að verða minnisstætt og
almennt umræðu efni.
Þegar menn, sem hafa
reynslu, þekkingu, heilindi og
mannvit gott, bera sannleik-
anum vitni á eftirminnilegan
hátt og af góðvild, ætti slíkt að
vekja umtal og varanlega
umhugsun.
I skólasetningarræðu sinni,
á s.l. hausti, taldi Þórarinn
Björnsson, skólameistari
menntaskólans á Akureyri,
„næturgöltur og kvöldlíf æsku
manna eitt alvarlegasta upp-
eldisvandamálið". Þetta næt-
urgöltur og kvöldlíf unglinga
ber því vitni m. a. hversu upp-
alendur þjóðarinnar, bæði
heimili og skólar, hafa gefizt
upp að miklu leyti eða alger-
lega við að venja börnin allt
frá vöggunni við sjálfsagðan
og nauðsynlegan aga. Margt
bendir til þess, bæði fram-
koma unglinga í farartækjum,
almenningsvögnum, e i n n i g
við kvikmyndasýningar, og
margvísleg skemmdarstarf-
semi, að unglingarnir fái ekk-
ert aðhald eða að minnsta
kosti er það þá misheppnað og
gagnslaust. Agi og ástríki
verður að fara saman, full-
komin alvara og einbeitni, en
nöldur gerir aðeins illt verra.
Skólameistari sagði mörg
góð og viturleg orð. Hann
minntist t. d. á allan nútíma
hávaðann:
„Vélamenningin með öllu
sínu skrölti fyllir loft og eyru
með stöðugum hávaða. Sím-
inn hringir, ryksugan hvæsir,
útvarpið glymur, djassinn
mjálmar og veinar. Aldrei
er þögn“.
Um þetta hafa læknar í
seinni tíð einnig látið til sín
heyra og bent á, hve skaðlegt
heilsu manna allt þetta arg
og garg er. Útvarpið getur
verið dásamlegt, en einnig
hryllilegt. Því er til svarað,
að hverjum manni sé í sjálfs-
vald sett að loka tækinu. Nei,
því er nú ver. Við verðum oft
að kveljast undir þessu við-
bjóðslega væli og mjálmi,
þ e s s u m villimanna-kynóra-
tónhrotum. Og oft legg ég það
á mig t. d. að ganga alllanga
leið; heldur en að þurfa að
sitja undir þessu útvarpsgargi
í almenningsvögnum, et ganga
hér um Kópavogskaupstað.
Það verður að teljast frekasta
ókurteisi við farþega að dæma
þá til slíks ófagnaðar. Hví get-
um við hér á landi ekki notið
sömu réttinda í farartækjun-
um og farþegar hjá öðrum
menningarþjóðum, og verið
lausir við þenna sáldrepandi
hávaða?
Óskandi væri, að þeim
mætu mönnum fjölgaði hjá
þjóðinni, er tækju í sama
streng og skólameistari, ekki
aðeins viðvíkjandi þessu eina,
heldur og öðru, sem Þórarinn
Björnsson gerði að umtalsefni.
Og nú leyfir EINING sér að
birta hér kafla af ræðuút-
drætti þeim, sem TIMINN
birti 7. október 1956:
Mikið liggur á
„Og þá er það hraðinn.
Allir eru alltaf að flýta sér.
Additions to Betel Building Fund
Mrs. A. Nussberger,
Lára & Bergur Olafson, *
607 Arlington St.,
Winnipeg 10, man. $5.00
In memory of Sheridan
Dunning.
Mr. & Mrs. Oliver G. Bjornson
329 Cordova Street,
Winnipeg 9, Man. $25.00
--------------0—
Mrs. Gudrun Erickson
Box 311,
Chemoinus, B.C. $5.00
In loving memory of my
dear daughter and my dear
husband Mrs. Margaret Chris-
tine Say and Valdimar Erick-
son.
----0----
Frá Dauphin, Manitoba
Mr. & Mrs.
Murray A. McKillop
Box 1173 $10.00
In loving memory of her
parents Mr. & Mrs. S. W.
Sigurgeirson, Riverton, Man.
Mr. & Mrs. Joe Johannesson
233 — 3rd Ave., N.E. $5.00
Dr. & Mrs. G. Sveinson
1051 Fuller Street, $2.00
Mrs. Anna Wilkinson
124 Davidson Street, $1.00
----0----
Gudrun Olafson
Foam Lake, Sask.' $10.00
Til minningar um látna
vini Mr. & Mrs. Jón Ólafsson,
Leslie, Sask.
----0---- .
Sesselja Sigurdson
Foam Lake, Sask. $10.00
Til minningar um látni vini
Mr. & Mrs. Jón Ólafsson,
Leslie, Sask.
----0----
Thórarinn Gíslason,
Miss Gyða B. Gíslason,
Mr. Edward Gíslason,
Árborg, Manitoba $50.00
1 kærri minningu um eigin-
konu og móður, Soffíu Gísla-
son.
----0----
Rev. & Mrs. Eric H. Sigmar
151 Garrioch Avenue,
St. James, Manitoba $50.00
handa og fóta til að leggja blessun sína yfir árás Breta og
Frakka á Egyptaland og Suez-skurðinn í fyrrahaust; að Mr.
Low vaxi í augum kjósenda af slíku fleipri, verður að teljast
harla ólíklegt.
Það er svo margt, sem kallar
að, að menn eru alltaf á eftir
tímanum. Það er fundur hér
og fundur þar. Aldrei kyrrð.
Taugarnar eru í stöðugri
spennu ,og afleiðingin sú, að
þeim er ofþjakað.
Skortur á þögn á sinn þátt í
því, að skapa eirðarleysi nú-
timans. Gildi þagnarinnar
fyrir mannssálina er fólgið í
því, að í þögninni komast
menn bezt í samband við
eilífðina og sitt innsta eðli,
sem ef til vill er það sama.
Þegar þetta samband rofnar,
kemur eirðarleysið, auðkenni
nútímans.“
Gildi þagnarsiunda
Kaþólska kirkjan hefur
gjörla vitað, hvað hún var að
gera og hvert hún var að fara
með þögninni í klaustrum og^
kirkjum. Nú skortir okkur
hreinlega þagnarguðsþjónust-
ur. Það er mikið rætt um geð-
verndun, og sennilega væri
bezta ráðið, ef hægt væri að
koma á eins konar þagnar-
stundum. Einkum væru það
börn og unglingar með sínum
óhörðnuðu taugum, sem
þyrftu á kyrrð og næði að
halda, og allra helzt skóla-
æskan. Merking orðsins skóli
væri næði, og næði og kyrrð
væri nauðsyn til einbeitingar
hugans. Æskan þyrfti að geta
reynt kraftana, en hún þyrfti
líka að hafa næði til þess að
safna orku. Hér þyrfti jafn-
vægi. Hvíld og áreynsla þyrftu
að skiptast hæfilega á.
„En hér uggir mig,“ sagði
Framhald á bls. 5
"Befel" $180,000.00
Building
Campaign Fund
----—180
—160
Mak« your donatlons to tha
"Betol" Campaign Fundu
123 Princeæ Street,
Winnipeg 2.

\