Lögberg - 29.08.1957, Blaðsíða 2

2
LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 29. ÁGÚST 1957
Mágarnir, Onassis og Niarchos
og konur þeirra
Það eru einkum tveir menn,
sem bera höfuð og herðar yfir
aðra á sviði siglingamála og
skipaiðnaðar heimsins, og
báðir eru þeir grískir að upp-
runa, — nefnilega mágarnir
Onassis og Niarchos. Socrates
Onassis fluttist til Argentínu
sextán ára gamall og var þá
blásnauður. Hann hóf við-
skiptastörf sín sem tóbaks-
kaupmaður, en keypti tvö skip
til þess að fá hagstæðari farm-
gjöld á tóbakinu, og þegar
hann var 21 árs, hafði hann
grætt fyrstu milljónina. —
Stavros Niarchos er aftur af
ætt malarafjölskyldu, en
byrjaði með lítinn verzlunar-
skipaflota, sem hann hafði
komið sér upp, þegar hann
var þrítugur að aldri. Báðir
græddu þessir menn mikið fé
á styrjaldarárunum, og það
var hörð samkeppni milli
þeirra, sem raunar heldur enn
áfram þótt þeir séu orðnir
mágar. Þeir giftust grískum
systrum, Eugenie og Tinu,
sem eru dætur hins svonefnda
Lundúnar-Grikkja, — Stavros
Livanos. Livanos var einnig
útgerðarmaður og.auðugri en
bæði Onassis og Niarchos.
Vegna loftárásanna á England
1941 og annars hættuástands,
flýði hann með fjölskyldu sína
til Montreal í Kanada, en þá
voru dætur hans enn ungar
skólatelpur.
Tveimur árum síðar, 1943,
flutti Livanos inn á Placa
Hótel í New York ásamt fjöl-
skyldu sinni. Eugenie var ung
og fögur, sem blóm á Vori, en
Tina var enn barnsleg í útliti.
Báðar voru telpurnar fremur
smáar í vexti, en þrungnar
suðrænu fjöri og þokka, sem
hinu enska uppeldi hafði ekki
tekizt að má brott úr fari
þeirra.
Tina var send í heimavist-
arskóla í Greenwich, Con-
necticut, og Eugenie hóf nám
í virðulegum kvennaskóla í
New York, þar sem einungis
voru samankomnar dætur
helztu auðjöfra í Ameríku.
Þegar þær voru heima' í
fríum sínum, sáu þær að hinn
stóri salur í íbúð föður þeirra
á Plaza Hotel, var eins konar
einkaskrifstofa hans, þar sem
rædd voru mikilsvarðandi við
skiptamál, skipakaup og leig-
ur og vöruflutningar til
Evrópu.
Tina var nú einnig að verða
fullvaxin mey, en mesta á-
hugamál hennar, hvar sem
hún var, voru hestar. Hún var
fjórtán ára að aldri, þegar
hestur hennar fleygði henni af
baki, og hún varð undir hon-
um. Hún varð fyrir töluvert
miklum meiðslum og kom
heim á hækjum-
í viðtali • einu hefur Tina
sagt þannig frá um fyrstu
fundi þeirra „Ari“ Onassis:
„Ég var þá aðeins fjórtán
ára, en ég man alltaf hvaða
dag það var, — og vikudaginn
meira að segja líka . . .“
Og hún sýnir um leið gull-
armband, sem búið er til úr
gullmynt frá dögum Alex-
anders mikla. Á það er grafin
þessi áletrun: „Laugardag kl.
7 em. — 17. apríl 1943. —
T.I.L.Y."
— Maðurinn minn stað-
hæfir, að á þessu augnabliki
hafi hann séð mig í fyrsta
sinn, segir Tina. — Já, og ég
man hann auðvitað líka, en í
augum mínum var hann þá
aðeins sem einn af vinum
föður míns, yngri og fríðari
en flestir aðrir . . . en ekkert
annað né meira.
Ari Onassis hefur síðar
viðurkennt að hann hafi raun-
verulega orðið ástfanginn af
Tinu litlu í fyrsta sinn, er
hann leit hana. — Það var
Onassis, sem kom Livanos-
fjölskyldunni til þess að
kaupa hús í Oyster Bay við
New York, en þar er leik-
vangur hinna amerísku mill-
jónamæringa.
Sumarið eftir, þegar Tina
var heima í orlofi, fékk hún
tækifæri til þess að kynnast
nánar hinum „argentíska“
Grikkja. Hann var þá vanur
að þeytast um á listibát, sem
þeytti vatninu aftur undan
sér þannig að í röstinni
mynduðust bókstafirnir: —
TILY.
—Tily, hvað táknar það?
spurði Tina-
— Tina, I love you, — svar-
aði hann.
Og er þetta jafnframt skýr-
ingin á áletruninni á arm-
bandinu.
— Ég tek það aldrei af mér,
segir hún. — Mér þykir vænt
um það!
Þetta sumar eyddi Tina og
Ari miklum tíma í listibátnum
og á sjóskíðum, — og þau
opinberuðu trúlofun sína í
júlí.
„Þegar G r i k k i mætir
Grikkja" segir gamalt mál-
tæki, og það er ekkert leynd-
armál, að grísk hjónabönd
eru ákveðin og skipulögð
löngu fram í tímann af fjöl-
skyldum hjónaefnanna, og
grískir skipaeigendur og mill-
jónamæringar hafa bundizt
tengdum kynslóð fram af
kynslóð. En þessu var þó ekki
þannig háttað varðandi hjóna-
band Tinu og Ari Onassis, —
heldur var það ástin sjálf, sem
réði þar úrslitum.
Tina varð seytján ára 28.
desember 1946, þegar hún
giftist Aristotele Socrates
Onassis. Fór hjónavígslan
fram í New York og brúð-
kaupsveizlan var haldin á
Plaza Hotel.
— Brúðkaupsferðin var dá-
samleg, friðsæl og truflunar-
iaus, sagði Tina síðar.
Systurnar höfðu alizt upp í
anda viðskiptalífsins, því að í
kringum föður þeirra voru
jafan mikil umsvif og annríki.
Þær voru vanar að líkja föður
sínum við rakettu, því að
hann var sífellt á ferð og
flugi. Hann hvarf jafn snögg-
lega og hann kom.
Ari Onassis, sem hugsar
hraðar en flestir aðrir, er aftur
á móti hægur í hreyfingum og
rólegur, eins og honum liggi
aldrei neitt á.
Tina lýsir föður sínum og
eiginmanni þannig: — Faðir
minn gengur aldrei. Maðurinn
minn hleypur aldrei!
Ari Onassis hafði skipulagt
brúðkaupsferð sína og hinnar
ungu brúðar sinnar, þannig að
þau gætu notið friðar og
kyrrðar. Þau sigldu í bát sín-
um í rólegheitum eftir ám og
vötnum Ameríku til suðurs í
stefnu á Florida.
Eftir tvo mánuði var Onas-
sis aftur kominn til starfa
sinna. Skip hans sigldu milli
allra heimsálfa, og það var
engin leið fyrir Tinu að fylgja
honum eftir í viðskiptaerind-
um hans. En hún ferðaðist
aftur á móti einsömul, og féll
það vel.
Tina er ekkert fyrir það að
vekja á sér athygli, og hún er
venjulega mjög látlaust búin.
Tina og Onassis eiga tvö
börn, Alexander og Christinu-
Eugenie, sem er tveim árum
eldri en Tina systir hennar,
átti lík örlög og Tina. Hún
giftist Stavros Niarchos, og
þeyttist land úr landi til þess
að geta verið nærri honum,
sem sífellt var á ferðalögum.
Og nú eru nöfn máganna,
Onassis og Niarchos, orðin
þekktari um heim allan, en
nafn tengdaföður þeirra, stór-
útgerðarmannsins S t a v r o s
Livanros.
Það er sameiginlegt með
skipum Onassis og Niarchos,
að þau sigla undir fánum
þeirra landa, þar sem skattar
eru lágir. Til þess að komast
hjá því að greiða skatta ákvað
Onassis að setjast að í Mon-
aco, en sportklúbburinn Monte
Carlos neitaði að selja hon-
um land. En þá gerði Onassis
sér lítið fyrir og keypti allan
sportklúbbinn, Casinoið og
fleiri hótel og aðrar stóreignir,
og varð mjög óþægur ljár í
þúfu hinum opinbera gest-
gjafa Monte Carlo. Þar að
auki tók hann á leigu Chateau
de la Croe, sem er helgaður
gestum eins og Windsor-
hjónunum og Leopold fyrr-
verandi Belgíukdnungi.
Umsvif máganna, Onassis
og Niarchos, eru með fádæm-
um mikil. Nýlega keypti
Onassis til dæmis Greek Air-
lines — gríska flugfélagið með
húð og hári. Og Niarchos
byggir risastór olíuskip með
svo miklum hraða, að það
þótti varla tíðindum sæta, er
hið 47 þúsund smálesta olíu-
skip „Evgena Niarchos" var
nýlega sjósett í Southampton.
Báðir eru þeir heimsborgar-
ar miklir og hafa góð sam-
bönd á æðri stöðum. Onassis
talar fimm tungumál galla-
laust ,og málakunnátta Niar-
chos er álíka. Báðir taka
skjótar ákvarðanir í viðskipta-
málum sínum, og báðir eru
snillingar að ráða fram úr ó-
göngum og að notfæra sér al-
þjóðavandamál, — eins og
Suez-deiluna — sér til eigin
framdráttar.
Eugenie Qg Tina eru auð-
vitað orðnir heimsborgarar
eins og menn þeirra. Þær til-
heyra hinum alþjóðlega há-
aðli, og þær verða sífellt að
vera á ferð og flugi til þess að
eftir þeim sé tekið. Viðskipti
nágranna krefjast þess, að
fyrirtæki þeirra, sem varla
eiga sér nein takmörk, eigi
skrifstofur og heil hús um
allar jarðir. Venjulega hafa
þeir konur sínar með á ferða-
lögunum, — og sem milljóna-
mæringar hafa þeir efni á því
að eiga sér uppbúin heimili,
svo að segja hvar sem leið
þeirra liggur.
Ein af þeim spurningum,
sem oft er lögð fyrir systurn-
ar, er þessi: „Hafið þið það
ekki á tilfinningunni, að þið
séuð rifnar upp með rótum í
hvert sinn, er þið ferðizt frá
New York til Parísar, til
Sviss, Rivierunnar, Lundúna,
eða þegar þið farið í langar
skemmtisiglingar?“
Tina hefur svarað þessu
þannig: — Ég hef það aldrei
á tilfinningunni að ég sé rót-
slitin. Það er mér ekkert
vandamál að pakka niður
föggum mínum. Hvar sem við
komum, er allt tilbúið fyrir
móttöku okkar. Og nú höfum
\rið heimilið sí fellt með okk-
ur, hvert sem við förum, því
að börnin eru orðin það stór,
að þau geta verið með okkur ..
Eugenie á einnig tvö börn,
Philip, sem er fimm ára og
Spyros tveggja ára. — Hvar
sem við erum stödd í heimin-
um, segir hún, reyni ég alltaf
að vera með börnum mínum
stundarkorn á hverju kvöldi.
Og hafi ég tækifæri til, þá fer
ég með þau í kirkju á hverj-
um sunnudegi.
í blaðaviðtali einu hefur
Eugenie sagt frá því er hún
fór í bíúðkaupsveizlu með
manni sínum á listisnekkju
hans „Eros“, sem er um 180
lestir, og á að þola öll veður.
— Við hrepptum aftaka
veður úti fyrir Antigua, sagði
hún. — Skipið valt skelfilega,
og ég varð ógnarlega sjóveik.
Þá sagði ég við mann minn,
að ég vildi aldrei framar
koma á sjó. En síðar gerði
ljómandi fagurt veður, og ég
samdi frið við manninn minn
— og hafið. Og nú er „Eros“
orðin eitt af dásamlegustu og
notalegustu heimilum mínum.
Tina Onássis ferðaðist með
manni sínum 1954 til Mið-
Asíu á listisnekkjunni „Chris-
tina“. Þetta er 1800 lesta skip,
og áhöfn þess er 40 manns. 1
þessari ferð heimsótti Ari
Onassis og Tina Saudi-Arabíu,
Sýrland og Sudan, og flug-
vélin, sem þau fluttu með sér
um borð í skipinu, flaug með
þau langt inn yfir löndin. —
Margar sagnir hafa gengið um
Manitoba gefur
framtíðinni auga . . .
Börn okker eru okkar
mesla auðlegð
ÞAÐ ER VIÐFANGSEFNI ALLRA, jafnt foreldra
sem annara þegna, a8 hlutast tll um aS börn vor
komist sem fyrst á leiS þroskans.
Þegar fjölskyldulíf sundrast
verSa börnin vanrækt
VÉR BERUM ÖLL, ABYRGÐINA
í Manitoba eru þaS barnaverndarfélögin, sem annast
um velfarnan vanræktra barna. Þessi félög njóta
mikils stuSnings af hélfu heilbrigBis- og velferöar-
málaráSuneytísins. 1 þeim bygSarlögum þar sem
Children’s Aid Society er ekki viS lltSi, skulu allar
fyrirepurnir stílast til Director of Public, Welfare.
Áhuga almennings og fyrirspurnum er vel fagnaS.
MANITOBA DEPARTMENT
0F HEALTH AND PUBLIC WELFARE
R. V. BEND K. O. MACKENZIE
Minister Deputy Minister of Public Welfare