Lögberg - 19.12.1957, Qupperneq 1
AVAILABLE AT
YOUR FAVORITE
CROCERS
FIRST SECTION
70. ÁRGANGUR WINNIPEG, FIMMTUDAGINN 19. DESEMBER 1957 NÚMER 51 og"52
Sjc itíu Ara M [inningarblað Lögb< srgs W
Jólahugleiðing
Gleðileg jól! Með þeim, eða
líkum orðum, munu menn
heilsast, er fundum ber saman
á jólunum, sem í hönd fara,
eins og fyrrum. Bréfspjöld,
með þeirri kveðju berast einn-
ig að dyrum manna. Það er
inndælt að flytja slíkar kveðj-
ur og að taka þeim.
Jólahaldið er slungið mörg-
um þáttum, og hefir mismun-
andi merkingu eftir innræti
manna, þroska og kringum-
stæðum.
Jólin eru hátíð kærleikans.
Kærleika sinn votta menn
með jólagjöfum- En á þessu
sviði hefir tízkan, eða aldar-
andinn, leitt menn út í öfgar.
Menn gefa og þiggja gjafir
oft langt umfram efni gefand-
ands og viðtakanda. Oft verð-
ur þetta byrði, sem menn
kvíða fyrir, og fátækt fólk fær
trauðla risið undir. En þegar
kærleiksverkin v e r ð a að
þvingun, sem menn eru knúð-
ir til að vinna af almennings-
álitinu, þá hverfur ánægjan
sem því fylgir að vinna þau.
Mikið af jólahaldi nútímans
er tildur eitt, sem á ekkert
skylt við aðalefni hátíðarinn-
ar. Kjarni jólahaldsins er hinn
fórnandi og óeigingjarni kær-
leiki, sem væntir sér engra
launa eða endurgjalds.
Jólin eru hátíð samfund-
anna. Á jólunum fer fjöldi
manna „hver til sinnar borg-
ar,“ eins og forðum, til þess
að heimsækja ástvini og
kunningja, og dvelja hjá þeim
í nokkra daga. Mikil tilhlökk-
un stendur oft í sambandi við
þenna þátt jólahaldsins, og
innilegur fögnuður ríkir á
þeim heimilum þar sem fjöl-
skyldan sameinast við borðið,
og um brauðið, — tákn hins
innilega kærleika, sem tengir
hjörtu mannanna órofabönd-
um.
Jólin eru hátíð endurminn-
inganna, einkum fyrir eldra
fólkið. Ótal minningar rifjast
upp frá jólahaldi æskuáranna.
Ef til vill var það jólahald
mjög einfalt, húsakynnin lág-
reist, og jólagjafirnar fá-
breyttar. En það var bjart í
bænum, og hugljúfur blær
yfir hugsunum og athöfnum
manna. Mörgum verður á að
spyrja hvort hið íburðarmikla
jólahald nútímans muni skilja
eftir jafn fagrar endurminn-
ingar hjá þeim, sem nú eru
ungir, þegar þeir eru orðnir
gamlir.
Jólin eru hátíð söngsins.
Það, að syngja, er einn af þeim
hæfileikum, sem Guð hefir
gefið mönnunum. Það er erfitt
að hugsa sér sönglaus jól.
Fátt er það sem hefir meira
aðdráttarafl á jólunum, en
söngvar barnanna, jólatrén og
jólaskrautið í kirkjum og
heimahúsum. Jólin eru barna-
hátíð fyrst og fremst, og eitt
af hinu dásamlega við þau er,
að þau skapa jafnvel hjá þeim
öldruðu og gömlu hæfileikann
til að verða börn á ný. Sá sem
ekki getur tekið á móti jólun-
um eins og barn, með söng og
fögnuði í hjarta sínu, getur
alls ekki haldið jól.
Jólin eru hátíð vonarinnar.
Mörgum er það ekki ljóst að
hverju vonir þeirra stefna, en
í hjörtum þeirra bærist óljós
þrá- Á þessum jólum, eins og
ávalt áður, eru margir sjúkir,
vinafáir og einmana. Góðir
menn munu minnast þeirra,
sem þannig er ástatt um, og
leitast við að glæða vonir
þeirra og fögnuð. Yfirleitt eru
menn ekki mjög bjartsýnir á
heiminn og mennina við að-
komu þessara jóla. óveðurs-
blikur eru í lofti, og menn
telja að vonlaust sé um að)
þessi heimur sé á batavegi,
hvað snertir siðgæði, og frið-
samlega sambúð manna. Ýmis
tákn virðast réttlæta þá böl-
sýni. En einhvern veginn
tendra þó jólin vonina um
bjartari og betri heim. Þótt
mennirnir séu tornæmir á hið
góða, er Guð þolinmóður, enn-
þá boðar hann frið á jörðu.
Margt hefir hlaðizt ofan á.
hina upprunalegu jólahátíð í
framrás aldanna. Á fyrstu jól-
um fóru me.nn rakleiðis til
Betlehem, til að sjá þann við-
burð, sem orðinn var. Það var
aðalatriðið. Nú hafa menn
naumast tíma til að koma þar
við, eða til að gefa gaum að
þeim stöðum og stofnunum,
þar sem „viðburðurinn,“ sem
varð tilefni jólanna, er rædd-
ur. En upp úr öllu hisminu og
soranum, sem menn hafa
hlaðið ofan á jólagjöfina
miklu, sem Guð gaf mönnun-
um í Jesú Kristi, örlar þó á)
eiginleikum hans. Þess vegna
eru jólin .enn hátíð kærleikans,
vonarinnar og hinnar barns-
legu gleði. —Gleðileg jól!
V. J. E.
Afmæliskveðja
frá forsætisráðherra íslands,
Reykjavík, 20. nóv. 1957
Einar P. Jónsson,
Editor Lögberg,
Columbia Press,
303 Kennedy Street,
Winnipeg, Canada.
Á sjötíu ára afmæli viku-
blaðsins LÖGBERGS er margs
að minnast. Saga vestur-
íslenzku vikublaðanna er sam-
ofin sögu Íslendinga í Vestur-
heimi. Það er ekki ætlun mín
að rekja þætti úr henni hér.
En ég vil þakka þann þátt,
sem „afmælisbarnið" hefur
átt í varðveizlu íslenzkrar
tungu meðal íslendinga í hin-
um nýju heimkynnum og þá
um leið menningarleg tengsl
þeirra við heimaþjóðina. ís-
lendingar í Vesturheimi eru
og eiga að vera góðir borgarar
síns nýja lands. En þeir verða
það eigi síður þótt þeir séu
minnugir uppruna síns og
arfleifðar, svo sem þeir jafnan
hafa verið. Og sumar dýrustu
perlur íslenzkra bókmennta
eru frá þeim komnar.
Ég sendi LÖGBERGI og
Vestur-íslendingum k æ r a r
kveðjur og árnaðaróskir.
Hermann Jónasson
Afmæliskveðja
til Lögbergs
frá forseta íslands
Reykjavík, 11. desember 1957
Einar P. Jónsson,
Editor Lögberg,
303 Kennedy Street,
Winnipeg, Canada:
í tilefni af sjötíu ára af-
mæli Lögbergs sendi ég þér
og blaðinu beztu árnaðaróskir
og þakkir fyrir þjóðlegt og
mikilsvert starf,- Ég dáist að
dugnaði Vestur-íslendinga við
útgáfu íslenzkra blaða. Blöðin
varðveita ættartengslin milli
Vestur- og Austur-íslendinga.
Ég óska Lögbergi langra líf-
daga og bið blaðið að flytja
öllum þeim sem af íslenzku
bergi eru brotnir innilegar
jóla- og nýársóskir.
Ásgeir Ásgeirsson,
Bessastöðum.
Afmæliskveðja
fil Lögbergs
frá biskupnum yfir íslandi
Reykjavík, 7. des. 1957
Einar P. Jónsson,
Editor Lögberg,
303 Kennedy St.,
Winnipeg, Man.
Minnist með virðingu og
þökk»70 ára starfs Lögbergs og
óska blaðinu allrar farsældar
og blessunar á komandi
tímum.
Ásmundur Guðmundsson
Árnaðaróskir
frá Þjóðræknisfélaginu
30. nóvember 1957
Á þessum sögulegu tíma-
mótum, sjötugsafmæli blaðs-
ins, sendir Þjóðræknisfélag
íslendinga í Vesturheimi,
Lögbergi hugheilustu kveðjur
og árnaðaróskir, ásamt þakk-
læti fyrir mikið og margþætt
starf í þágu þjóðræknismála
vorra.
í 70 ár hefir Lögberg verið
boðberi milli íslendinga hér í
álfu og yfir hið breiða haf, en
sú hliðin á starfsemi vestur-
íslenzku vikublaðanna er ó-
metanleg frá þjóðræknislegu
sjónarmiði. Með hinu marg-
háttaða íslenzka lesmáli, sem
Lögberg hefir flutt vikulega
inn á fjölda vesturíslenzkra
heimila öll hin liðnu ár, hefir
blaðið einnig drjúgum stuðlað
að varðveizlu íslenzks máls og
menningarerfða, og jafnframt
haldið vakandi íslenzkum
manndóms- og sjálfstæðis-
anda.
Allt þetta mikilvæga menn-
ingarstarf, að ógleymdum
beinum stuðningi blaðsins við
málstað Þjóðræknisfélagsins,
þökkum vér á þessum tíma-
mótum og óskum Lögbergi
góðs gengis um mörg ókomin
ár.
í nafni stjórnarnefndar
Þjóðræknisfélagsins,
Richaxd Beck, forseti
Haraldur Bessason, ritari
JÓLIN 1957
í FYRSTU LÚTERSKU KIRKJU
Sunnudaginn 22. des. gl. 11. — Hátíðarmessa á ensku, kl. 7
Jólasöngvar — Söngflokkar og söfnuður.
Aðfangadag jóla, 23. des. kl. 7.30 — Jólatréssamkoma sunnu-
dagaskólans.
Jóladag, 25- des. kl. 11 — Hátíðarguðsþjónusta á íslenzku.
(Messuform íslenzku þjóðkirkjunnar — hátíðarsöngvar).
Sunnud. milli jóla og nýárs, 29. des. kl. 11 — Móttaka nýrra
meðlima. — Sameiginleg altarisganga.
tets«etewteeststetetstetetet«e6iets!etetete«steie<e'eietstete<steteis«eteictetetcietetstcee«etste«6tst6tete«eieists<e!s«st«tstetstetctstststetsisietsietst«tetststetetstete*etetsistetetets«tstsie's<stete!eteistste!s«etseetstststets<s<e5s’siststs,.«
Lögberg óskar lesendum sínum gleðilegra jóla og nýórs