Kirkjublaðið - 01.02.1893, Side 3

Ið
£ir íram á hjeraðsf. 1890. Á þeim fundi, er 29 prestar
og fulltrúar sóttu, kom í ljós, að prófin höfðu mælzt vel
fyrir undantekningarlaust, og við fyrnefnda ályktun, frá
17- sept. ’89, var í einu hljóði bætt eptirfylgjandi ákvörð-
unum:
*h. 'I-il prófsins skulu koma börn á aldrinum, er nefndur er
undir stafl. a, og einnig er leyft, ab til prófsins komi börn þau,
er fermd voru vorið áður; sömuleiöis yngri börn en 12 ára, ef vill.
c. Þótt börnin kunni að eins lítið eitt annaðhvort að skrifa
eða reikna, skulu þau samt kölluð og prófuð í því, er verður, og
skal sýna nœrgætni í kröf'um, bæði eptir aldri og öðrum ástæðum.
d. Yitnisburði skal gefa hverju barni í hverri námsgrein (á-
gætl., dáv. o. s. frv., með + og eins og í barnaskólum, og
senda síðan prófasti fyrir júlílok prófskýrslu með eiginhandar-
undirskript prests og prófnefndar. Fyrirmynd fyrir skýrslu þess-
ari skal prófastur semja.
e. Raða skal börnum eptir aldri í skýrslunum,
f- Geta skal presturinn þess í athugasemd, hve mörg börn á
hinum ákveðna aldri hafi komið til prófsins, og hvaða orsök hann
alítur, að haíi hindrað komu þeirra, er ekki komu, og verði hann
var mótþróa eða hirðuleysi á barni, skal hann bera sig saman
við sóknarnefndina um það, hvort beita eigi við hlutaðeigendur
akvæðum laga um uppfræðing barna í skript og reikningi, f'rá 9.
jan. 1880, 4. gr.
g- Skýrsla um barnapróíið í próíastsdæminu skal lögð fram á
næsta hjeraðsfundi á eptir«.
Þessum ákvæðum var síðan nákvæmlega fylgt í
hverri sókn í öllu próf.d. vorið 1891. Mjer er vel kunn-
llgt, að prófln urðu örfandi að miklum mun, og náðu al-
fflenningshylli, og á næsta hjeraðsf. 1891, er á voru 22,
var samþykkt i einu hljóði, sem fyr, að halda barnapróf-
unum áfram hið næsta ár með sama fyrirkomulagi og
aður, þó með þeim breytingum:
, a’ bætt verði við einni námsgrein, rjettritun, er prófað verði
i ramvegisc, (sjera J. Benidiktsson uppástungum.)
, * Prestum sje heimilt, að kveðja somu menn til að vera
P o omendur við öll próf í hverju prestakalii«,
cn gætu þeir eigi fengið neina, yrði að álíta, að það væri
8 ylda safnaðarfuiltrúans, og eins sóknarnefndarmannsins,
sem fyr. Þetta var ákveðið til þess að fá meiri sam-
jóðun í vitnisburðargjöfina í hverju prestakalli. Varð
þessu víðast komið við næstliðið vor, fyrir greiðvikni