Kirkjublaðið - 01.03.1893, Blaðsíða 1

mánaðarrit
handa islenzkri alþýðu.
III.
RVÍK, MAKZ 1893.
4
Páskasálmur.
Páskasólin bjarta, blíða,
breiðir geisla’ um lönd og höf,
páskasóiin sú hin skæra,
sem fær birtu’ úr Jesú gröf.
Hátíðir og helgidagar
hafa birtu’ af þeirri sól;
gröflna’ enn ef bjargið byrgði
börnin hefðu engin jól.
Gröíina’ enn ef bjargið byrgði
byggju’ i villu allir menn;
enginn geisli guðlegs frelsis
gegn um myrkrið skini enn;
enginn Jesús; ónýt trúin;
afilaus von, og lifið tál;
annað líf ei eptir þetta;
allt af jörðu; til ei sál.
Heljarbjargið hrökk i burtu,
hræddir varðmenn fjellu’ á jörð;
opnast munu allar graflr;
enginn framar heldur vörð.
Nú er dauðans broddur brotinn,
birtu slær á dimma gröf.
Lærum vel að þekkja’ og þakka
þessa Drottins miklu gjöf.