Kirkjublaðið - 01.04.1893, Blaðsíða 12

76
í sambandí við þetta, um innblástur ritningarinnar,
andmælir Fjallk.höf. þeirri setningu í grein sjera Sigurð-
ar, að jarðfræðislegar rannsóknir nýrri tima sanni að
ýmsu leyti sköpunarsöguna. Þótt það að minni hyggju
skipti minnstu, hve nákvæmlega sú frásaga biflíunnar
kemur heim við visindalegar rannsóknir, eða rjettara
sagt vísindalegar tilgátur, — sannleikurinn oss til sálu-
hjálpar er og verður sá, að almáttugur G-uð hefir heiminn
skapað —, þá er það eptirtektavert, hvernig hin einfalda
frásaga, skráð fyrir barnslegan skilning, sem vjer reynd-
ar ekki enn þá erum vaxnir frá, getur samþýðst vísinda-
legu rannsóknunum, eða tilgátunum. Heimildir fyrir því
munu innan langs tima birtast í Kbl.
----sse------
„Kenningin um eilífa fordæming“.
I oktbl. »Sameiningarinnar«, sem hingað barst með
síðasta pósti, er alliöng grein með þessu nafni eptir sjera
Lárus Halldórsson. Greinin barst Kbl. seint í fyrra sum-
ar og sendi jeg hana með fyrstu ferð til millibilsritstj. »Sam.«,
sjera Friðriks J. Bergmann, og tjáði honum meðal annars
þá ástæðu til að grein sjera Lárusar gengi til »Sam.«, að
jeg ætti von á hugvekju í Kbl., sem færi í líka átt og
þessi grein, og mjer þætti meiri slægurinn í. Þrem
vikum síðar skrifaði jeg aptur sjera Friðrik, að hann
skyldi senda mjer aptur um hæl greinina, til upp-
töku í Kbl., kæmi hún eigi í »Sam.«, þar sem von mín
um hitt hefði brugðizt. Bæði þessi brjef hafa komið fram,
að því er jeg get sjeð.
Þessa athugasemd gjöri jeg vegna lesenda »Sam.«,
því að sjera Friðrik ter þar í sama tölubl. allþungum
orðum um það, hve »raunalegt« það sje, að Kbl. þetta
eina kirkjulega málgagn á landinu, skuli hafa verið lok-
að fvrir öllum raustum »til að verja kenningu kirkjunn-
ar og bitlíunnar«.
Þessi athugasemd sjera Friðriks kemur mjer óvænt,
þegar jeg minnist míns fyrra brjefs til hans í sept., og
en óskiljanlegra er mjer, að hann skuli eigi hafa leið-