Kirkjublaðið - 01.07.1893, Blaðsíða 3

Il5
ttiinníngarefnisins eíns megi minnast sjerstaklega á öðruln
dögum. Þó að þeir dagar sjeu ekki helgir haldnirísum-
uni öðrum kirkjufjelögum, þá varðar oss ekki um það.
Fremur virðist mega missa annan dag hátíðanna sem
helgan dag, þar sem hátíðarefnisins hefir verið minnzt fyrri
daginn. En þó er sitthvað á móti því. Það er bæði það,
að það gjörir hátíðina hátíðlegri að hafa tvíheilagt, og þó
einkum það, að við það mundi hátíðamessum fækka; en
þær vilja fiestir söfnuðir liafa hjá sjer, að því leyti sem
kostur er á. Ef hver prestur hefði að eins eina kirkju,
þá væri nokkuð öðru máli að gegna að þessu leyti, því
að óvíða verður því við komið, að prestur messi á tveim-
ur kirkjum sama daginn. Bænadaginn eða kongsbæna-
daginn, sem almennt er nefndur, er mönnum sjálfsagt
minna sárt um, þar sem hann er ekki haldinn helgur í
minningu neins sjerstaks atburðar, og hin mikla helgi,
sem honum er ætluð, virðist aldrei hafa komizt fullkom-
lega inn í meðvitund safnaðanna, Öllum er það reyndar
orðið full-ljóst nú á dögum, að dagurinn er ekki til þess
ætlaður, að »biðja fyrir konginum«, eins og fávíst fólk
gjörði sjer í hugarlund fyr á tímum, heldur að þessi dag-
ur er til þess ætlaður, að vera almennur iðrunar- og bæna-
dagur. En til þess virðist ekki þurfa sjerstakan dag milli
sunnudaga. Fullt eins vel sýnist fara á því, að þessa
efnis sje minnzt sjerstaklega síðasta sunnudag kirkjuárs-
ins.
Um það, að stytta helgi hvers sunnudags, þannig að
að eins miðparturinn úr deginum sje helgur haldinn, kom,
eins og kunnugt er, frumvarp frá stjórninni til síðasta al-
þingis. Það varð þó eigi að lögum á því þingi. En með
því að stjórninni og ýmsum öðrum virðist hafa verið það
talsvert áhugamál, þá má búast við, að það verði tekið
upp aptur á alþingi. Mjer er ekki vel kunnugt um, hvað
eiginlega hefir vakað fyrir stjórninni og þeim, er helzt
hjeldu því fram, því að ástæður stjórnarinnar fyrir frum-
varpinu og ræður meðhaldsmanna þess bera það ekki
nægilega ljóslega með sjer. En það virðist að minnsta
kosti að nokkru leyti hafa verið það, að torvelt er fyrir
lögreglustjórnina að framfylgja helgidagalöggjöfinni, sem