Kirkjublaðið - 01.07.1893, Qupperneq 4

116
nú gildir, þó að það raunar sje vitanlegt, að hún er ekki
fremur brotin en mörg önnur lög, sem allir vita að eru
brotin, en enginn hreyfir við. Hins vegar er það kunn-
ugt, að ýmislegt í helgidagalöggjöflnni er miður frjálslegt,
vafa bundið og erfltt viðfangs, þó að heita megi, að hún
sje einna sízt úrelt af því, er snertir hina ytri löggjöf
kirkjunnar. En hvernig sem þessu er háttað, þá er þetta
mál þó komið á dagskrá á undan mörgum öðrum þýð-
ingarmeiri kírkjulegum málum, og þarf því að veita því
athygli. Það, sem sagt heflr verið með og mót málinu á
þingi, má sjá á síðustu þingtíðindum, og þarf ekki að orð-
lengja um það. En því heflr, finnst mjer, ekki verið
nægilega gaumur gefinn, hvað þjóðin eða söfnuðirnir segðu
um þetta atriði, en það skiptir þó miklu; þvi að gefa út
lög um slíkt, ef það væri á móti vilja almennings, yrði
ef tii vill að eins til tjóns, þótt það í sjálfu sjer gæti verið
til bóta. Ilvaða lög eru í útlöndum um þetta efni, er oss
alveg óviðkomandi, því að hjer stendur að mörgu leyti
allt öðruvísi á.
I sambandi við þetta stendur helgidagavinnan og
helgidagaskemmtanir. Þar eru skoðanirnar margskiptar,
því að sumir álita það mjög saknæmt, sem aðrir álíta
alveg ósaknæmt. Flestum kemur þó saman um, að vinna
megi öll nauðsynjaverk á helgum dögum; en hvað nauð-
synjaverk eru, greinir menn á um. Jeg fyrir mitt leyti
álít fieira nauðsynjaverk en almennt heflr verið talið.
Það er fleira nauðsyn en matreiðsla og skepnuhirðing og
þess konar, sem óumfiýjanlegt er. Það er líka opt nauð-
synlegt að ferma og afferma skip, þurka og hirða hey,
þurka og hirða fisk og jafnvel róa tii fiskjar á vetrar-
vertíðum. Þess konar störf ættu því einnig að vera leyfi-
leg á helgum dögum, þó auðvitað með því skilyrði, að
það ekki komi í bága við guðsþjónustu kristinna manna.
Líkt má segja um skemmtanir, að allar skemmtanir, sem
að almenningsáliti eru siðsamlegar og samboðnar kristnum
mönnum, ættu að vera leyfilegar á helgum dögum, ef þær
ekki trufla guðsþjónustuna.
Ef helgidagalöggjöfin er nægilega frjálsleg í þessu til-
liti hvorutveggju, þá gjörist þess og síður þörf að fækka