Kirkjublaðið - 02.09.1893, Síða 1

lianda íslenzkri alþýðu.
III
RVÍK, SEPTBR. (B.) 1893.
11
Kenn mjer!
(Eptir Chr. Richardt).
Kenn mjer, stjarnan kæra,
að kveykja birtu skæra, —
þræða rjett hinn vissa veg,
sem vill minn Guð að feti jeg.
Kenn mjer, stjarnan kæra.
Kenn mjer, blómið bjarta,
að bera vor í hjarta,
mitt í heimsins þraut og þrá
að þróast undir vetrarsnjá.
Kenn mjer, blómið bjarta.
Kenn mjer, heiðin kalda,
þar kátar lóur tjalda,
ánægður með fátæk föng
að fá að una mjer við söng.
Kenn mjer, heiðin kalda.
Kenn mjer, báran bláa,
minn bát að leiða smáa,
bera hvað mitt hlutfall er,
og himininn að spegla’ í mjer.
Kenn mjer, báran bláa.
Kenn mjer, grundin græna,
með gróðri þínum væna,