Kirkjublaðið - 24.12.1893, Qupperneq 3

að Jesús Kristur *er Drottinn, Guði föður til dýrðar«. I
þeirri trú, feem þessi orð láta í ljós, eigum vjer að lifa
öll jól, í því ljósi, sem þau breiða yfir fæðingu Jesú, vilj-
um vjer hugleiða hina heilögu sögu um hina fyrstu jóla-
nótt, um fæðingu heimsins frelsara.
María, móðir Jesú, átti heima í Nazaret á Gyðinga-
landi. Engill Drottins birtist henni og sagði: »Heil vert
þú, sem nýtur náðar Guðs, þú hin sælasta allra kvenna«.
En hún varð hrædd er hún sá hann og heyrði orð hans.
Og engillinn sagði við hana: »Hræðst þú ekki, María, því
þú hefir fundið náð hjá Guði. Og sjá, þú rnunt fæða
sveinbarn; hann skalt þú láta heita Jesús. Heilagur andi
mun koma yfir þig og kraptur hins hæsta mun yfirskyggja
þig, og þar fyrir mun það heilaga, sem af þjer fæðist,
kallast sonur Guðs. Því Guði er enginn lilutur ómáttug-
ur«. María vildi f'yrst ekki trúa, en að síðustu laut hún
í trú og auðmýkt vilja Drottins og sagði: »Sjá, jeg em
ambátt Drottins, verði mjer eptir orðum þínum«.
Hrifinn af þessum mikla atburði fór María til Júta
eða Hebron, til frændkonu sinnar Elisabetar, móður Jó-
hannesar skírara. En er hún kom þar, fylltist Elísabet
af andagipt og mælti: »Hvaðan kemur mjer það, að
móðir Drottins kemur til mín; blessuð sjert þú meðal
kvenna; það mun rætast, sem þjer er heitið af Drottni«.
María var 3 mánuði hjá Elisabet.
En er hún kom heim og Jósep, sem var trúlofaður
henni, vissi að hún var með barni, vildi hann heimulega
skilja sig við hana. En honum birtist engill Drottins í
draumi, er sagði: »Víla þú ekki fyrir þjer að eiga Maríu,
festarkonu þína, því sá þungi, er hún gengur með, er
getinn af heilögum anda. Hún mun son fæða, og hann
skalt þú láta heita Jesús, því hann mun frelsa sitt fólk
frá þess syndum«. Og hann trúði orði Drottins og sætt-
ist við Maríu og þau bjuggu í Nazaret.
Á þeim tíma hafði hin volduga þjóð, Rémverjar, náð
yfirráðum yfir Gyðingalandi eins og svo mörgum öðrum
löndum. Augustus, sem þá var keisari í Rómaborg og
rjeði yfir Gyðingalandi, þó Iierodes væri kallaður kon-
ungur þar, ljet nú þar, sem annarstaðar í ríki sínu, taka