Kirkjublaðið - 01.10.1894, Blaðsíða 9

185
því, að Jóhannes tylltist gremju eða óánsegju, er hann sá
að aðsóknin minnkaði, en fjöldinn nú leitaði á fund Jesú,
að hann miklu fremur ljet í Ijósi gleði sína yfir því, með
því þetta var honum ljós vottur þess, að hann hefði ekki
starfað árangurslaust. Þegar því lærisveinar skírarans
ljetu í ljósi við meistara sinn óánægju sína yfir þeirri
breytingu, sem orðin var, svaraði hinn aumjúki skírari
þeim með hinum fögru orðum, sem lesa má í Jóhannesar
guðspjalli 3. kap. v. 27.—36., þar sem hann sýnir fram
á, hví svo hljóti að vera, að allir nú leiti á fund Jesú:
Það er eðlilegt að gestirnir fagni brúðgumanum, en gleymi
vini brúðgumans, en Jóhannesi nægir það að vera vinur
brúðgumans. »Hann á að vaxa, en jeg að minnka« því
hann er frá himnum kominn og því yfir öllum og hann
vitnar það, sem hann hefir sjeð og heyrt, þótt enginn
vilji gefa gaum að vitnisburði hans. Hann á að vaxa, en
jeg að minnka, því Guð hefir gefið honum andann án
takmarka og elskar hann sem son sinn, svo að hver, sem
á soninn trúir hefir eilíft lff!
Það var því ekki skíraranum að kenna, að ekki all-
ir lærisveinar hans leituðu á fund Jesú og fylgdu honum,
heldur miklu fremur fylltust heipt og gremju við Jesú og
gengu í fiokk með fjandmönnum hans, Fariseunum, (sbr.
Matt. 9, 14.); en þetta sýnir hve rótgróin hin ranga
Messíasarhugmynd var í brjóstum manna, að jafnvel læri-
sveinar skírarans, sem ef til vill stóðu honum næstir, ekki
vildu trúa orðum meistara síns, að Jesús í sannleika væri
hinn fyrirheitni Messias. —
Nokkrum mánuðum eptir að Jesús hafði tekið skirn,
upprann sú stund, er Jóhannes varð að hætta starfi sínu,
og hefir hann sennilega búizt við, að það yrði með
öðrum atvikum en varð. Fjórðungsfurstinn Heródes
Antípas (sonur Heródesar mikla), sem að nafninu til
rjeði yfir Galíleu og Pereu, ijet taka Jóhannes höndum,
flytja hann í böndum til fjallkastalans Makkæros, aust-
anvert við Dauðahafið og þar varpa honum 1 fangelsi.
Guðspjallamönnunum ber saman um, að orsakirnar til
þessa hafi verið þær, að skírarinn hafi ávftað Heródes
fyrir óleyfilega sambúð við konu bróður síns (sbr. Matt.