Kirkjublaðið - 01.01.1896, Blaðsíða 13

18
flnnast aptur tíl ab búa sarnan hinum megín, sem hjer liíhu sam-
an í trúuni á Jesú nafn og leituðu hjá honum huggunar í allri
eymd og voiæbi þessa heims. Kærleikurinn hlýtur að draga oss
nær honum, er gaf oss hin beztu týrirheit, fyrirheit sem enginn gat
geflð nema hann, fyriiheit um samtundi eptir dauðann og óendan-
lega sambúð vinanna i eilítðinni. Þegar því skilnaðarsöknuðurinn
og dauðans angistin hrellir huga vorn, þá skulnrn vjer snúa aug-
um vorum að yfirskript ársins og líta á þ&ð nafnið, sem þar er
ritað með innilegri trú og auðmjúkri bæn. og mun þá eigi hjá því
fara að hryggð vor snúist í íögnuð. Já, í öllu sje þetta nafn vor
eina, sanna og f'ullkomna huggun. Þegar vjer sendum blessuð
börnin frá oss út í heiminn, þá kvebjum þau í Jesú nafni og fel-
um þau hans algóðu vernd; daglega skulum vjer biðja fyrir þaim
i Jesú natni og styrkja huga vorn mitt í áhyggju vorri fyrir þeim
meb þeirri tilhugsun og öruggu von, að frelsari þeirra sje hjá
þeim á neyðarinnar stundu. Ó vinir mír.ir ! Ef nokkur er sá á
meðal vor, sem heflr ekki fyrir alvöru lært að snúa huga og hjarta
tii frelsarans, hann gefi í dag gaum ab því, hvað og hve mikið
hann vantar. Hvar á hann að ieita sjer hætis á tíma hættunnar og
neyðarinnar ? TJpp á hvern á hann að varpa áhyggju sinni ?
Hver á að hugga hann, þegar hann er hrelldur? Hver á að vera
hjá honum á sjúkdómsbeðnum og hugsvala honum ? Hver á ab
leiða hann yfir dai dauðans og myrkur grafarinnar ? Hver sem
þú ert, bróðir minn og systir, þá snú þú þjer til írelsara þíns,
meðan tími er til, í hans nat'ni getur þú öruggur haldið áfram lífsleið
þína hjer, í hans nafni getur þú með krapti skipað treistaranum
að víkja frá þjer, í hans nafui getur þú ókvíðinn lagt þig til þinn-
ar seinustu hvíldar til þess að vakna aptur í gleði og friði.
Svo veri þá þetta blessaða nafn í dag skrifað í vor hjörtu
með óafmáanlegu letri af Guðs góba anda, svo vjer með bæninni i
í því féum byrjað og endað sjerhvern dag hins nýa árs. Börnum
vorum skuum vjer kenna að þekkja og elska þetta blessaða naf'n,
og sjálflr aldrei nefna það nema meö lotningu. Yið hverja gleði
sem oss hlotnast, skulum vjer nefna það með þakklæti, við hverja
reynslu, sem oss ber að höndum, skulum vjer netna það með von
og trausti.
Komið þá, mínir elskulegu vinir, með mjer öruggir og ókvíðn-
ir út á þá leið, sem nú liggur íyrir framan oss of'arin. Leggjum
út á hana í Jesú nafni. Kveðjum hin umliðnu árin með lofgjörð
til Drottins, sem hingað til hefir ieitt oss dásamri líkuar- og
miskunnarhendi. Þökkum einnig hver öðrum fyrir bróðurlega
samfylgd árið sem leið. Þegar jeg nú lít yfir yður, kæru sóknar-
menn, þá hlýt jeg af hjaita að þakka yður alla þá velviid og ást-
úð, sem þjer svo iðulega hafið auðsýnt mjer. I bróðurlegum kær-
leika vil jeg nú í Jesú nafni byrja nýan áfanga með yður, örugg-
ur í þeirri trú, að Drottinn sje með oss, og þá höfum vjer ekkert