Reykvíkingur - 01.06.1892, Blaðsíða 1

Af greiðslustof a
Eeykvlkings er nú
hjil útgefanda, Aðal-
Btræti nr. 8, opin
hvern virkan dag
allan. Nýir kaup-
endur gefl sig fram.
Reykvíkingur
Blaöið kemur út
einu sinnií hverjum
mánuöi og kostar
hjer í Rvík 1 kr. um
árið, út um iandiö
og erlendis burðar-
gjald að auki. Borg-
ist fyrir lok ]úlí.
II, 6.
(xullbrúðkaups hátíðin í Keykjavík.
Eftir að Eeykvikiugur hafði alvarlega
bent broddborgnrunmn hjer á nokkurnveg-
inn sjálfsagða skyldu þeirra, að heiðra
gullbrúðbaups afmæli konungs hjónanna,
með samsæti og annari viðhöfn, þá fyrst
vöknuðu þeir sem af dvala og sem menn
með stírur í augum, skimuðu þeir í ýms-
ar áttir, sem leitandi að því er til bragðs
skyldi taka; reykur og þokusamt var þar
innra, og sólarlaust mistur hið ytra, og
því vegir allir óglöggvir. Var því í þess-
um vandræðum gengið til atkvæða hvað
gjöra skyldi. Samhljóða öllum atkvæðum
var þá sest niður, sem betur fór, því úr
því varð ráðstefna, og var þá afráðið að
láta ganga lista millum bæjarmanna með
árituðu tilboði til samsætis. Jafnóðum og
listarnir voru ritaðir, flugu þeir með rafr-
magnshraða um alla borgina; og eftir 14
daga voru ásbrifendurnir orðnir hvorki
meira nje minna að öllum með töldum
rang-bornum sem rauðum, en segi og skrifa
þrjár og þrír fjórðu tylftar, auk heiðurs-
gestanna af „Diana“, en sá hængur var
reyndar á með þennan ógna fjölda, að all-
margir áskrifendur höfðu gjört þá athuga-
semd aftan við nöfn sin á listanum, „ef
heimilisástæður eður heilsa leyfði“, og „ef
til vildi“ kæmu þeir. Vel að merkja, marg-
víslega illur kvilli geisaði hjer um það
mund í borginni, sem heimsótti ýmsar stjett-
ir, í það minnsta menn á vissum aldri, með
hæsi, höfuðverb, svefnleysi, hósta, gikt og
helti. Allt fyrir það undirbjó hin ötula
forstöðunefnd allt til veisluhaldsins,
keypti og pantaði fje og uxa sem fitast
skildu sem danskur gris, og er fram liðu
stundir fengu allir slagtarar borgarinnar
sem nærri má geta nóg að gjöra, kófsveittir
allan daginn ljetu þeir kutann ganga. Á
endanum liðu svo tímar, að einungis urðu
tveir dagar til hins mikla dags, þann 24.
maí. Sá dagur gaf nefndinni ástæðu til að
koma saman til nánari yfirvegunar á sín- [
um stóra starfa, og rjett sem hún er að
setjast a ráðstefnu bebkina kemur hrað-
frjett (vjer meinum þó ekki Telegram,
því það var þá ekbi í standi), að L. sje
Kúmeriö
kostar 10 a.
mjög slæmur og geti ekki komið upp einu
orði fyrir hæsi, J. mjöglasinn, Assarnir
hreint ófærir, á A. hafði ekki komið blund-
ur í fleiri nætur og B. þoli engan mat,
H-d. sje reyndar enn á fótum, H. H. drag-
istí fötin, Þ. væri mjög lasburða, en svona
við það sama sem í seinustu 10 ár, en þar
á móti væri Th., Fr., Sc. og fleiri, enn ó-
smittaðir af þessum illa umgangs kvilla.
Með því einu að lesa söguna af Napoleon
fyrsta þá er hann tapaði bardaganum við
Waterloo, er unt að gjöra sjer hug-
mynd um hvílíkt reiðarslag þetta var fyrir
nefndina, sem eins og Napoleon ekki hafði
farið úr stígvjelunum í þrjá sólarhringa,
og var líka aðframkomin af þreytu (þó eng-
in sæi hana gjöra neitt), en þar sem Na-
poleon hjelt um nóttina eftir bardagann
áleiðis til Parisar, þá ræður nú nefndin
það af að halda kyrru fyrir, en ljet það
boð út ganga, að allir hennar starfsmenn
skyldu hætta, utan matreiðslumenn; þeir
fengu þá sbipun að byrja að sjóða, og
bera svo á borð fyrir nefndina af hátíða-
rjettunum, og á meðan hvíldi nefndin sig,
en eftir að hún hafði snætt, uppvaktist
henni það snjallræði, sem engum svöngum
gat til hugar komið, nefnilega að hafa
dagaskifti við drottinn sinn, og heiðra
gullbrúðkaupsdag konungs hjónanna þann
80. í staðinn fyrir 26. maí (þetta svona á
eftir tímanum). Þó nefndin væri hraðför-
ul, þá fór þó tíminn hraðara. Hinn 26.
maí þá er skotin dundu frá herskipinu
„Diana“ hjer á höfninni, sást ekki svo
mikill árangur af hinum stranga starfa
nefndarinnar að danskur fáni blaktaði á
stöng Eeykj aví kurklubbsins, og færri
fánar munu hafa sjest hjerí öllumbæn-
um, en í St. Strandstrœti einu við almenn
tækifæri. Hið eina hátíðahald sem hjer
var í bænum 26. maí var það að land-
læknir Schierbeck bauð heim til sín seinni-
part dagsins fyrirliðanum af „Diana“ og
nokkrum af yfirmönnum, og sem hjer er
tíðska, hjá öðrum embættismönnum, örfá-
um, eður engum leikmanni. Um miðjan dag
bauð fyrirliðinn af „Diana“ til sín um
borð Eeykj aví kur-klubbs-stj órninn i og
Júní, 1892.