Reykvíkingur - 01.07.1892, Blaðsíða 2

26
Khafnar slökkviáhöld vera hin heztu og fullkomn-
nstu og þeirra slökkvilið hið bezt „organiseraða", eins
er það sorgleg sjón að sjá hjer okkar slökkviáhöld
og allt þar tilheyrandi; við höfum að nafninu fimm
Sþrautur, tvær alónýtar, þriðju ljelega, hinar tvær
máske notandi, ef þeim yrði ekið vegna stirðleika,
— segja yfirmennirnir fyrir þeim. Eitthvert samskrap
höfum við af fötum úr járni, trje og segldúk, svona
um það hauda tveimur þriðjupörtum af vatnsburðar-
liðinu. Slöngurnar, sem heyra til sprautunum, eruúr
Ieðri, og yfir hálft hundrað ára gamlar, og halda
sumar þeirra hvorki vindi nje vatni, og engar auka-
slöngur eru tii. Húsið, sem þessi áhöld eru geymd
í, er alltoflítið, svo hverju verður að hrúga ofan á
annað; loptið í þvi er óplægt einíalt borðalopt, og
hrinur niður um rifurnar sandur, enda sjest varla
hvað er í sprautunum fyrir sandi og öðrum óhrein-
indum, og má nærri geta, hvað gott það er að fá
það ofaní „eylinderana"; reyndar eru breiddar poka-
tuskur yfir þá, og þess utan eru sprauturnar marg-
skjöldóttar af málningarleysi, og hvernig „cyiinder-
arnir“ líta uú út að innan er víst öllum dauðlegum
óljóst. Svona er nú ástandið hjer með okkar slökkvi-
áhöld í augnablikinu; sumt hef jeg sjeð, en uin sumt
er rnjer sagt af trúverðugum mönnurn. Áður en æfing
verður næst, mun jeg sjá um, að rannsaka þetta bet-
ur, og laga það sem lagað verður, láta hreinsa og
máia sprauturnar o. s. frv.. Þetta getur verið alvar-
legra en menn uggir. Útgefandi.
Bæj arstj órnarfundur
19. maí.
/Niðurl.J. 3. mál var beiðni frá Jóhanni snikk-
ara um lækkun tii helminga á 10 kr. útsvari sínu,
sökum þess að hann hefði verið vinnumaður í ár.
Þórhallur Bjarnarson: „Jeg skal ekki rengja neitt
að frásaga þessa manns sje rjett, að hann hafi verið
vinnumaður þetta ár, en hann mun hafa verið óvist-
bundinn síðastliðið ár, og væri því rjettast að leyta
upplýsinga hjá niðurjöfnunarnefndinni, hvort hann
hafi ekki verið laus það árið sem hún lagði á hann,
því henni er skipað að leggja á eptir efnum og á-
standi árið áður, allt svo i fyrra, og getur hún því
ekki breytt útsvarinu fyrir árið sem ieið, þó kjör
manna breytist þetta árið“. II. Kr. Friðriksson: \
„Hreinn misskilningur! ef niðurjöfnunarnefndin veit
að maður, sem var vinnumaður í fyrra, verður lausa-
maður i ár, þá getur hún lagt á hann útsvar i fyrra
og bann verður að borga; eins er hafi maður verið
laus i fyrra, þá er nefndin lagði á útsvörin, en liinn
sami fer í vinnumennsku í ár, þá er rjett að ljetta
eður burtnema hans útsvar, þó það heiti svo, að
menn borgi útsvörin fyrir liðna árið. Annað mál er
með menn sem lagterá, en ekki koma til bæjarins“.
Halldör Jónsson: „Jeg álítþaðekki rjett, að leggja
aukaútsvar á menn fyrir hið ókomna ár, ijettara væri
að breyta því við aukaniðurjöfnun". H. Kr. Frið-
riksson: „Hvort niðurjöfnunarn. breytir útsvari á
manni fyrir hálft árið og svo hinu seinua, eða hún
gjörir þaðíeinu fyrir allt árið, er hið sama“. Form.\
„Hjer liggur ekki fyrir að leggja á útsvar, hvorki í
ár eður í fyrra; mjer skilst á þessu brjefi, að mað-
urinn hafi verið orðinn vinnumaður þá lagt var á
hann útsvarið“. — Samþykkt að gjöra fyrirspurn um
þetta til niðurjöfnunarnefndarinnar.
4. mál var beiðni frá S. Waage, um að bæjar-
stjómin ljeti leggja rennu út frá húsi hans. Form.
veganefndarinnar aðspurður, hvað hún mundi kosta.
Svar: „Veitekki". Enn hvað hafikostaðrennanfráhans
eiginhúsi? Ogsvosvar: „Veitekki". Samþ. að bærinn
kostaði rennuna hjá S. Waage í gegnum götuna.
5. mál. Hafnsögumaður bað um lausn og 300
kr. eptirlaun; engar umræður urðu um það mál; ein-
hver sagði á stólnum, að Hafnarsjóðnum væri skyld-
ast að veita honum eptirlaun.
Dr. J. Jónassen, form. veganefndarinuar, spurði
hvort bærinn ætti að gjöra við allar holur eptir
steina, sem klofnir voru í brunn í túni Sveins á
Seli, og það mundi örðugt að finna þær allar; sumir
þökkuðu fyrir að láta taka grjót úr túni sínu, þó þeir
þyrftu að fylla upp holurnar aptur. Form.: „Sveinn
hefur talað um þetta, og álít jeg rjett að fylla upp
holurnar undan steinunum, sem rifnir hafa verið
þar Upp, og einnig gjöra við girðingar sem skemst
hafa“. — þvi grjótiðyrðiað reiknast sem aðrar afurðir af
jörðunni, og mætti ekki minna vera, þegar það feng-
ist ókeypis, en allt væri sett í samt lag aptur. Sam-
þykkt að veganefndin ljeti laga þetta. Dr. Jónassen
skoraði á bæjarstjórnina, að hlutast til um, að lög-
reglustjórinn, samkvæmt samþykktinni, sæi um að
sauðfjáreigendur hjer i bænum hefðu fje sitt í gæzlu,
svo það eyðilegði ekki jarðeplagarða fyrir almenn-
ingi. Formaður: „Þeir sem verða fyrir ágangi af
fjenaði, verða þá að tilkynna það lögreglustjóranum,
til þess hann geti vitað um hver fyrir skemmdunum
verður, og hver eigi fjenað þanu, sem þeim veldur,
og heppilegra væri fyrir fulltrúann að koma með
eitthvert dæmi, sem sannaði sögu hans, en kasta
þessu svona fram fyrir bæjarstjórnina öldungis órök-
studdu“. Dr. Jónassen: „Lögrcglustjóri á að spyrja
um hver eigi sauðíjenað, og hvar hann sje í vörsl-
um, og þá múlktera þá alla duglega, ef einhveijar
kindurgjöra einhverstaðar óskunda“. (öeneral-hlátur).
Fundi slitið. — Allir á fundi, nema Dorl. Jónsson.
(Vjer erum sannfærðir um, að umkvörtunin frá Dr.
Jónassen, yfir hvað kindur eyðileggi hjer garða fyrir
fólki, er á fyllstu rökum byggð, þótt miður fimlega
færi að framfylgja henni, þar sem í byrjuninni leit
svo út, sem verið væri að klaga lögreglustjóra
fyrir bæjarstjórninni, sem vjervitum, að alls ekki var
meining fulltrúans, og þar næst að lögreglustjóri
eigi að ganga fyrir hvern mann og spyrja hann um
hvort hann eigi kindur, og hvar hann hafi þær?
Það mundu finnast þeir borgarar, sem svöruðu að
honum kæmi það ekki við, svo lengi að kindur þeirra
ánetjuðust ekki i lögreglusamþykktinni. Að öðru
leyti erum vjer þessu máli hlynntir, og skorum á al-
menning að líða ekki þegjandi óskunda af fjenaði,
heldur liandsama hann og tilkynna það svo tafar-
laust lögreglustjóra; hann mun gegna því.
Bæjarstjóruarfuiidur
2. júní.
1. mál um launahækkun gjaldkera. Frá fjár-
laganefndinni las formaður upp brjef, þar sem hún
lagði til, að laun gjaldkera væru færð upp um 50
kr. á ári í fjögur ár, og byrjað skyldi nú í ár, H.
Kr. Friðriksson sagði að hann stæði við það sama
sem áður, að óeðlilegt væri að hækka launin nú á
miðju ári, því að gjaldkerinn hefði verið enn svo
stutt í sýslan sinni, og hvað starfinn hefði aukist,
(sótaragjalda innheimtan) þá virtist nóg borgað fyrir
það, þar sem hann fengi c. 11% af því gjaldi í
innheimtulaun; hann tæki það fram, að hann mót-
mælti, að launin væri nú hækkað; það væri fyrst að
tala um það við næstu áætlun; hann yrði að vera