Reykvíkingur - 01.09.1892, Page 1

Afgrei ð slustof a
Eeykvíkings er nú
hjá útgefanda, Aðal-
Strœti nr. 8, opin
hvern virkan dag
allan. Nýir kaup-
endur gefl sig fram.
Reykvíkingur
B1 aöiö kemur út
einu sinni 1 hverjum
mánuöi og kostar
hjer 1 Rvík 1 kr. um
árið, út um landiö
og erlendis burðar-
gjald að auki. Borg-
ist fyrir lok júlí.
September, 1892.
Númerið
kostar 10 a.
D, 9.
Fundarboö.
Þeir heiðruðu kjósendur í Reykjavik, sem
skrifað hafa uudir áskorun til yfirkennara
H. Kr. Friðrikssonar um að hann gæfi kost
á sjer sem þingmannsefni Reykjavíkur, boð-
ast hjer með á fund laugard. 3. sept. kl.
7í/g e. m. til að heyra skoðanir hans á þjóð-
málum og sjerstaklega áhugamálum kjós-
endanna. Sömuleiðis er skorað á aðra heið-
raða „kandídata“, sem hafa í hyggju að
bjóða sig hjer fram til alþingis, að mæta
einnig á tjeðum fundi og láta í ljósi skoð-
anir sínar. Fundurinn verður haldinn á 1.
sal í hinu nýja stóra húsi kaupm. W. Ó.
Breiðfjörðs, sem nú er í smíðum, enn þó
orðið fundarfært. — Inngangur i gaflinn í
frá Bröttugötu.
í umboði allmargra kjósenda.
W. Ó. Breiðfjörð.
*
* *
Þetta fundarboð hafa alimargir kjósendur
beðið oss um að láta augiýsa í öllum blöð-
um hjer í höíuðstaðnum.1 Vjer skorum því
vinsamlega á alla þá, sem ritað hafa undir
áskorunina til yfirkennarans, og viðstaddir
eru, að gieyma ekki að mæta á ofangreind-
um fundi til að heyra með eigin eyrum skoð-
anir hans, því það hyggjum vjer rjettara
að kjósendurnir heyri þær sjálfir, en fá þær
afbakaðar og rangíærðar gegnum óhlutvanda
andmælendur, sem liggja nú á því lúalagi
að temja sjer það miður mannúðlega ráð,
að reyna að sverta og ófrægja yfirkennar-
ann í augum kjósendanna fyrir ímyndaðar
ófrjálslyndar skoðanir á áhugamáium kjós-
enda hans, en sem þeim að von tekst svo
amlóðalega og fjarstætt tilgangi þeirra, að
þeir sem voru ekki á því að kjósa hann til
alþingis, eru nú fastráðnir að kjósa hann og
engan annan, hver sem i boði væri (þvi
hann mun nú hafa látið í ijósi skoðanir
sínar á höf'uðmálunum, sem munu koma
fyrir á næsta þingi, við þá kjósendur, sem
þess hafa æskt, og mun hann gjöra það betur
á fundinum á laugardaginn 3. september),
hvað þá heldur þeir, sem frá byrjun voru
1) Þjóðólfur og ísafold vóru syo frjálslynd, að
neita að taka fundarboðið, þó full borgun væri boðin.
fastráðnir að kjósa hann, og hefur þó ekki
verið sparað af andmælendum yfirkennarans:
veiðibrellur og fortölur í pukri við kjós-
endurna, og þeir sem lesa ísafold og Þjóð-
ólf geta borið um, hvað þar í hefur staðið
viðvíkjandi yfirkennaranum og kosningunum,
og þó að öll þeirra áhlaup og pukurs að-
ferðir að allra heiðvirðra manna dómi,
dæmi sig sjálf, þá er þó sami tilgangurinn
með viðleitnina. Og þar auki hefur ísa-
foldar-bjarnar pukurs-liðið gjört langan og
harðan leiðangur í pukri, til að veiða kjós-
endurna hjer, með ofur fögrum loforða
„Fraser“ til að reyna að fá þá til að kjósa
ekki yfirkennarann (söm var þess gerð, þó
allt yrði árangurslaust), og borið á borð
fyrir kjósendurna, eins og venja er í góðri
veislu, fjölda af breyttum rjettum; haft á
boðstólum fjölda af kandídötum, sem nefnd-
ust ýmsum girnilegum nöfnum og kunnum
vjer einungis að nefna þessa: Betri, Beztur,
Mikill, Meiri, Mestur, o. s. frv. En þó smá-
síli væru kölluð, þá voru þau ekki svo auð-
veidd sem þeir hjeldu, þó margbreytt væri
beitan, og varð því það eina úr smásíla
veiðinni, að ísafoldar-bjarnar-liðið týndi þann
dag öllum kandídötunum. Næsta kvöld þá
húma fór, leggur pukursveiða-foringinn á
stað í stórfiskaveiði; reynir í næstu leitum,
Mosfellið að norðan í vesturhornið á Aust-
urvelli, sjer þar á sporðinn á einum, og
þar með ekki meira; sama sem hreint nei.
Lætur þá pukursforinginn (því alhúmað var)
bruna með eim, segli og árum út á aðal-
stórfiskamiðið Þingholt; sjer þar líka einn,
en það fór á sömu leið; veiddi ekkert; hjelt
svo heim, og sikkuðu þá í meiralagi hinar
svörtu brýr og siðari öxiin (en sú sneipa).
Hægra er að kenna þau heilræði en sjálfur
að halda, að við stórfiska dugi engar veiði-
brellur.
Að endaðri þessari gremjulegu sneipuför,
fitjar ísafoldar-björn upp nýja fit á nýjum
prjónum, safnar nýju kjörveiði-bralls liði og
finnur upp handa því (til að berjast fyrir)
spánýjan kandídat, dómkirkjuprest síra Jó-
liann Þorkelsson, og sendir á stað hinn spor-
viljugasta úr liði sínu, Indriða, að bjóða
honum alla Grood-Templarana til umráða