Reykvíkingur - 01.11.1892, Blaðsíða 2

42
fjörðunum, og þrátt fyrir þetta stóra tap, sem vér
mundum hafa kallað þetta, þá hélt hún þó alein
gufuskipa- og gufubátasamgöngunum áfram, og þjóð-
in horfði aðgerðarlaus á, þangað til 1850, að félag
eitt í Bergen hyrjaði með eitt gufuskip, og það var
fyrst 1854, að stjórnin dró sig til baka með strand-
ferðirnar og afhenti þjóðinni „driftina“ með þessum
orðum: „Nú eru gufubátaferðirnar farnar að borga
sig fyrir oss, og því heldur ættu þær að borga sig
fyrir hvert prívat-félag. Taki þið nú við“.
Þegar nú að norska stjórnin var búin að brúka
stórfje til að „brjóta ísinn" og opna augun á þjóð-
inni, fyrst alein í 23 ár og svo fjögur ár með Bergens-
fjelaginu = 27 ár, þá mundum vjer ímynda okkur, j
að hún skipti sér ekki af því meira. Já, því miður
kvaðst hann ekki hafa skýrslu um tillagið fyr en 1889,
þá styrkti stjórnin gufuskipa og gufubátasamgöng-
urnar moð 437,000 kr. og þá voru samgöngu-gufu-
skip í Noregi orðin 80 að tölu. Samkvæmt þessu
dæmi Norðmanna sagði hann að það væri hið eðli-
legasta og sjálfsagða, að þingið hjer horfði nú ekki
lengur í þá kostnaðar-grýlu ár eftir ár, að opna hjer
innlendar samgöngur með gufubátum.
H. Iir. Friðriksson kvaðst búast við að mál
þetta kæmi fyrir á næsta þingi, og hann myndi, !
þrátt fyrir það, þó hann ekki væri með öllu sam-
dóma þeim skoðunum, sem virtust nú vera ofan á
í gufubátamálinu, verða þó málinu hlynntur á þingi,
þar sem hann væri sannfærður um, að það væri vilji
almennings að fá því framgengt. Bn var á sama
máli sem H. Jónsson, að einhver kaupmaður ætti að
taka að sjer gufubátakaupin og bjóst hann við jafn-
vel áður en vetur þessi væri úti, að tilboð myndi
koma frá einstökum kaupm., að halda úti gufubát
hjer á Faxaflóa eftir næsta þing; báturinn yrði að
vera nokkuð stór svo framt að hann ætti að verða
að verulegum notum; annars væri það ekki nema
kák o. s. frv.
Halldór Jónsson gat þess að nú lægju fýrir3000
kr. frá síðasta þingi ásamt 1000 kr. sem hlutaðeig-
andi sýslufjelög ættu að greiða. Mundi því hægra
að fá einhvern að annast um gufubátakaupin, þar
hann ætti von á þessum styrk o. s. frv.
Uppástun/ja kom frá kaupm. W. Ó. Breiðfjörð,
að kosin yrði þriggja manna nefnd, til þess að flýta
fyrir málinu og koma því í sem greiðast horf, en þar
sem menn voru eigi vel búnir undir slíka kosningu
og mönnum vóru ókunnar skoðanir þeirra sem kynnu
að verða kosnir, fól fundurinn í einu hljóði W. Ó-
Breiðfjörð að útvega með sjer 2 menn, er stuðluðu að
því að fremsta megni að gufubátur fengist sem allra
fyrst, sem hjeldi uppi ferðum á Baxaflóa. Það var undr-
un að þingmaður Mýramanna mætti ekki, en var þó
hjer í bænum. Fundi slitið.
3. þ. m. hjelt sýslun. í Gullbr.- og Kjósarsýslu
fund. Og var þá ákveðið að veita fje(enhvað mik-
ið fer tvennum sögunum) til gufubáts hjer á Faxa-
flóa, en þó fyllilega svo mikið að landssjóðstillagið
fengist, efBorgarfj. ogMýrasýsla og Reykjavíkurbær
gjörðu hið sama (sem vart er að efa), og er það
mjög gleðilegt að heyra. Daginn sem vjer hjeldum
gufubátsfundinn, stóð all-löng grein í ísafold frá rit-
stjóranum, um gufubátamálið, eptir að hann hafði
ekki hreyft því í fleiri ár, og erum vjer honum hjart-
anlega þakklátir fyrir að hreyfa nú við þessu vel-
ferðarmáli, og vonum hann haldi því áfram. En
furðu djarfyrtur íinnst oss hann þó vera í enda
greinarinnar, þar sem oss skilst, að hann kalli þá
alla magnlausa græningja, sem ógjörlegt sje að bendla
sig við, sem hreyfðu á undan oss við gufubátamál-
iuu. Hann var þó áður sjálfur einn af höfuð-for-
göngumönnum gufubátsius á Faxaflóa, sem aldrei
kom. Máske að hann meini „magnlaus græningi"
einungis til sjálfs sín? Sje svo, erum vjer honum
hjartanlega samdóma, og svo munu 'fleiri vera.
Ritstjórinn.
Cæjarstjórnarfundur 15. sept.
1. mál. Áætlun um tekjur og gjöld bæjarins
1893 var til fyrri umræðu, og var ákveðið að þetta
áætlunarfrumvarp skyldi ganga á millum fulltrúanna
til næsta fundar. — 2. Formaður bar fram uppá-
stungu fjárhagsnefndarinnar, að bærinn ljeti nú um-
girða og ræsa fram sjerstakt svæði fyrir kúahaga í
landi bæjarins, og var þar til nefnd Kringlumýrin;
og voru kosnir til að búa málið undir næsta fund:
H. Kr. Fr., Þórh. og Jón Jensson. (Yjer hreyfðum
fyrstir því, að nauðsyn væri að umgirða og ræsa
fram svæði í landi bæjarins fyrir kúahaga og nefnd-
um til Vatnsmýrina; sbr. sept. bl. Keykvíkings, at-
hugasemd við bæjarstjórnarf. 17. ágúst). — 3. Form.
vakti máls á þvi að framhaldið yrði í vetur að um-
j girða kálgarðastæði á melunum handa fátæklingum,
sbr. fundina 17. des. og 18. febrúar í vetur er !eið; mál-
inu frestað til næsta fundar. — 4. Jóu Magnússon
í Bráðræði bað um c. 2 engjadagslattur, til rækt-
uuar við Eiðstjörn. Ákveðið að skoða hið umbeðna
svæði. — 5. Beiðni um nýja lukt í Túngötu (upp
undir Landakoti) frá Guðrúnu Halldórsdóttur, og var
þvi vísað til álita veganefndarinnar. — 6. Eptir
beiðni ekkjufrú Steinunnar Thorarensen og Ólínu ekkju
Sigurðar sál. fornfræðings, var þeim báðum eptir-
geíið hálft aukaútsvar, er mönnum þeirra sál. var
gjört þ. á. — 7. Brunabótavirðingar: 1. hús Ás-
mundar Sveinssonar í Þingh.st. kr. 6972 og hús
kaupm. Jóns Þúrðarsonar sama str. kr. 3000. — 8.
Dregið út til útborgunar af skuldabrjefum kaup-
staðarins frá Lauganes kaupunum nr. 16. 2. Sam-
þykkt að leyfa mætti slægjur í Kringlumýrinni.
Bæjarfógeta falið að veita leyfið. — J. Jensson og
G. Gunnarsson ekki á fundi.
Aukaíundur í bæjarstjórniimi 24. sept.
1. mál. Áætiun um tekjur og gjöld bæjarsjóðs
1893. Eptir að áætlunin hafði gengið millum full-
trúanna frá seinasta fundi, var hún nú við síðari um-
1 ræðu samþykkt með litlum breytingum. Öll áætlun-
in fyrir árið sem kemur (1893) er kr. 32367,05 þar
i af eru aukaútsvörin kr. 18056,80, en öll áætlunin
j var í fyrra kr. 32039,82, þar af voru aukaútsvör
; kr. 17585,75. Allt svo eru nú aukaútsvörin kr.
471,05 meiri en í fyrra. En áætlunin öll nú kr.
327,20 hærri en í fyrra. — 2. Ókeypis kennsla í
barnaskólanum var veitt að öllu leyti nú í vetur 17
börnum, og öðrum 17 að hálfu leyti. — 3. Sam-
kvæmt skriflegri tillögu kúahaganefndarinnar, sbr.
seinasta fund, var nú samþykkt, að Kringlumýrin
verði á yfirstandandi hausti girt og þurkuð með
skurðum fyrir kúahaga, og að taka allt að 1000 kr.
lán með leyfi landshöfðíngja til að framkvæma með
þetta verk, og að hagatollur kúa verði hæfilega
hækkaður, þegar þetta er fullgjört. Allmiklar ræð-
ur urðu um það, hvernig ætti að láta fátæklinga
verða aðnjótandi vinnunnar, þannig að hver fengi
borgun eptir því sem hann ynni, þangað til Halldór