Sunnanfari - 15.10.1900, Side 8

sé
tnörg, og livort þau ekki yrSu þar tamin; hvaö bisk-
upshúsitiu liði og hvar hann væri ; hvort eg væri
búinn með undirbúning Jónsbókar útgáfu, hvað langt
væri síðan hún var seinast prentuð; hvort almúg-
inn æti smjör eða lifði á öðru en fiski dyfðum í
súrmjólk eða skyr. Upp á þetta anzaði eg alt.
Hann sagði mig orðinn digrari en þá eg var hér
seinast og var hinn náðugasti.
3. Frá konungi keyrði eg til prinz Christian;
var þar fult fyrir af höfðingjum til að heilsa hon-
utn og votta heiðrun. Hann spurði mig ítarlega
frá íslandi og hvort eg ei vissi, að hann lóti sér
um það ant. Eg anzaði því síðara : jú, og hinu
sem eg gat. Hann kvaðst lengi hat'a í huga haft
að sjá Island, og nú einkum að sumri. Það mundi
kosta rúma tvo ntánuði. Eg kvað ísland lilakka til
þeirrar náðar og heiðurs að sjá sinn tilkomanda
konung í fyrsta sinni á lóð sinni, en mega fyrir-
verða sig að geta hvergi boðið slíkum herra undir
sitt þak. Hattn tók því náðuglega, spurði mig um
Viðey og æðarfuglinu, og hvað liði byggingu bisk-
upshússins, ttm eldgosin, um triávöxt, ttm hverana.
Spurði, hvort eg heföi ei verið hér seinast sér sam-
tíða. Eg kvað nei við. Hann kvað okkar fundum
oftar ntundi í vetur saman bera. Með það kvaddi
eg haun, mikinn skynsemdar, góðsemdar og ljúf-
lyndis herra. Þaðan:
4. til yfirhofmarskálks Hauchs, sem tók mór
nteð fornu honum eiginlegu ljúflyndi. llm eftir-
miðdaginn kom til mín kammerherra Hoppe, sat
lengi og spjallaði, og cancelliráð Hammerich. Heils-
aði eg geheimeráði Cold; hann hjalaði lengi við mig
um Jónsbókarverk, og var hinn ljúfasti maður.
8. n ó v . bauð prófessor Rask mér á fund Forn-
fræðafólagsins um kvöldið, hvar eg mætti og hór
um bil 20 aðrir. Þar var konfereuzráð Schlegel,
sent lettgi ræddi við mig unt Jónsbókarverkið og
Grágásir, — og kammerjunkur, major Abrahamson,
sem kom til mín, kvaðst hafa séð mig í gær í for-
sali konungs, hvar eg þekti hann þá ei, og ttú hjal-
aði eg mikið við hann úm ymislegt. Hann og lengi
um A s g r í m s illafþ.e. Asgrims Vigfússonar Hellna-
prests] mál; hélt hann ofsóktan engil gttðs og af-
laga borinn stórurn, að dómi generalfiskals etazráðs
Bildsteds, advocats Guldbergs og fleiri; kvað grófar
álygar um Asgrím, að hann drykki, þvi haitn smakk-
aði nú í tvö ár einutigis vatri, en hvorki brennivín
né vín, og blandaði æ vatni í skildingsöl við þorsta.
Eg komplimenteraði majórnttm út af forþónustum
hans við Lancasters bamaskólakenslu útbreiðslu og
við steinprentið. Hann forþenkti það alls ekki. Á
fundinum urðu amtmaður Thorsteinsson og apótek-
O(ddur) Thorarensen félagar. Þar fann eg nokkra
prófessóra, justizráð Langeland, Gttnnlaug Oddsson,
Hrepp [þ. e. Þorleif Guðmundssoti Repp], Rafn,
Erichsen [þ. e. Vigfús Erichsen] o. fl.
Nýprentuð
íslenzk
stafsetningarorðbók
Björn Jónsson
hefir sarnið að tilhlutun Blaðamannafélagsins.
Kostar innb. 80 a.
Þótt fylgt só í bók þessari, — sem þeir Pálmi
P á 1 s s o n og G e i r T. Z o e g a, kennarar við
latínuskólann, o. fl., hafa unnið að með aðalhöfund-
inum, — Blaðamannafólagsstafsetningunni, sent svo
er nefnd, þá er hún mjög þörf og gagnleg þeint,
er skólastafsetningunni fylgja, vegna þess, að hvör-
irtveggju rita meiri hluta orða alveg e i n s, eða
að minsta kosti m e s t a 1 t þ a ð, er v a n d a s a tn-
ast er í ísl. stafsetningu, t. d. ber þeim alveg
sarnan um, hvar rita skuli y og ý og urn z að all-
ntiklu leyti.
Með því að fjöldi lærðra manna, hvað þá heldur
leikra, er í töluverðum vafa um allmörg orð f mál-
inu, hvernig þau skuli rita, þá er stafsetningarorð-
bók ómissandi handbók fyrir hvorutveggja, með því
að þ a r m á s j á v i ð s t ö ð u 1 a u s t h i n n
rótta ritthátt vandritaðra orða, að því
er framast er kostur á að vita eða færustu stafsetn-
iugarfræðingar liafa orðið ásáttir um, og það hvor-
um hinria algengu rithátta sem fylgt er (Blaðam.fél.
eða skólastafsetn.).
IST Til þess að vinna upp dráttinn á
útkomu blaðsins í sumar, kemur það
út tvisvar í þessum mánuði, en síðan 1.
og 15. nóvbr. og 1- og 15- desbr-, — og
þá er árgangurinn búinn.
■ ■ ■ » i ■ i i i i » i « i i ■ • ■ ■ » » i i i i i ■ ■ ■ ■ « i» 11
Ritstjórar:
Björn Jónsson (útgef. og ábm.) og Einar Hjörleifsson :
IsafoldarprentsmiOja.