Sunnanfari - 01.03.1902, Qupperneq 1
X
REYKJAVÍK
*
MARZMÁN.
1902
J^igurður Magnússon, óðalsbóndi að Kópsvatni,
er fæddur að Berghyl í Hrunamannahreppi 2.
des. 1827. Foreldrar hans voru Magnús hrepp-
stjóri og síðar alþingismaður, Andrésson, hrepp-
stjóra á Seli, Narfasonar, og Katrín Eiríksdóttir,
hreppstjóra Vigfússonar á Reykjum á Skeiðum ;
en móðir Katrínar var Ing-
unn Eiríksdóttir frá Bolholti
(frá honum er komin Bolholts-
ætt).
Þá er Sigurður var á 4. ár-
inu, fluttust foreldrar hans bú-
ferlum að Syðra-Langholti í
sama breppi; ólst hann þar
upp hjá þeim þar til hann var
14 ára. A 13. ári var hann
staðfestur af síra Jóni Högna-
syni í Hrepphólum, og þótti
einkar-vel að sér. Þá bjuggu
að Kópsvatni merkisbjónin Jón
dannebrogsmaður og hrepp-
stjóri, Einarsson, bónda á
Berghyl, og Katrín Jónsdóttir,
bónda í Reykjadal, Eiríksson-
ar frá Bolholti. Þau fengu
Sigurð íyrir smaladreng, er
hann var 14 ára. Kom hann
sér þar svo vel, að þau sleptu
honum eigi aftur. Var hann
hjá þeim upp frá því meðan þau lifðu og
lofaðist Kristrúnu dóttur þeirra. Þau hjón, Jón
og Katrín, önduðust bæði sama árið, 1855. Hafði
Jón áður gjört þá ráðstöfun, með samþykki sona
sinna, að Sigurður skyldi taka við jörðinni Kóps-
vatni eftir hann. Giftust þau Kristrún 27. des.
s. á. Bjuggu þau síðan að Kópsvatni til 1900,
eða 45 ár, og búnaðist ágætlega. Gátu þau
smámsaman keypt jörðina. Voru þó erfið ár
framanaf; þvíáfyrsta búskaparári þeirra kom fjár-
kláðinn og svo niðurskurðurinn árið eftir; en þá
næsta sumar, 1858, var keyptur nýr fjárstofn i
Norðurlandi. Meðan á þessu stóð, þurfti mjög
á forsjá og samheldi að halda, og eigi var minst'
komið undir þeim mönnum, er gæti haldið fé-
lagsskapnum saman. En tii þess var Sigurður
manna bezt fallinn. Fekk
hann svo mikið orð á sig í
þessum framkvæmdum, að ár-
ið eftir, 1859, var hann skip-
aður hreppstjóri í Hruna-
mannahreppi; hélt hann því
embætti til 1879, er heilsa
hans tók að bila. Tveir voru
hreppstjórar í öllum stærri
hreppum, áður hreppsnefndir
kæmist á; en svo var sem
eigi þyrfti hreppstjóra með
Sigurði; þar í hrepp þótti eigi
ráð ráðið, tnema hans ráð væri.
I hreppsnefnd var hann frá
því hún komst á, 1874, til
1882. Þótti þar gott mann-
val í hreppsnefnd, er síra Jó-
hann Briem i Hruna var odd-
viti og þeir bræður Helgi í
Birtingaholti og Sigurður með
honum, ásamt 2 öðrum góð-
um bændum. Þótti Hruna-
mannahreppur þá einhver myndarlegasti hreppur-
inn í sýslunni, og býr enn að því. Allar fram-
kvæmdir til hreppsþarfa komu rnest á Sigurð.
Var það bæði, að hann þótti manna bezt til
þess fallinn, og svo var hann ósérhlífinn og
taldi eigi eftir sér að verja tíma og kröftum til
almenningsþarfa. En engu minni tíma varði
hann til ýmissar liðveizlu við einstaka menn ;
því til hans var ávalt flúið, þegar einhver í sveit-
SIGURÐUE MAGNÚSSON FRÁ KÓPSVATNI