Sunnanfari - 01.05.1902, Blaðsíða 4

SagTLÍr
um
f»orleif dbrm. í Bjarnarhöfn,
fjarskynjun hans ín. m.
(Sbr. Sf. IX 12).
Þorleifur hét bóndi veStra. Hann átti 17 börn,
er dreifðust víða og niðjar þeirra. Einn son
hans hét Þorleifur, er barst austur í Arnessýslu
og jók þar ætt sína. Annar son hans hét Narfi
(það nafn hafði gengið í ættinni). Þá er hann
var ungur, sagði hann það fyrir, að þá konu
mundi hann eiga, sem nú væri í mikilli fjar-
lægð frá honum. Er hann
komst upp, réðst hann í sigl-
ingar. Dvaldi hann urn hríð á
Englandi, giftist þar ungri stúlku,
er Ursúla hét; kom út aftur og
varð kaupmaður á Stapa.
Þorleifur »snikkari« var son
Narfa. Hann átti þá konu, er
Haildóra hét. Síra Jón á Staða-
stað, er kallaður var »mikliprest-
ur«, fekk þau til sín; varð Þor-
leifur þar ráðsmaður, en kona
hans ráðskona. Ekki var Narfa
um þetta. Sagði hann, að
sonur sinn mundi eiga að sækja
það að Staðastað, að missa lífið.
Kom það og fram. Þor-
leifur varð formaður við Traðir.
Þar reru menn oft frá Staðastað.
hann fyrir «stórfiski«.
Guðbrandur hét son Þorleifs og Halldóru.
Hann bjó síðan á Hofstöðum í Miklaholtshreppi,
og átti Kristínu dóttur sr. Péturs Einarssonar,
prests í Miklaholti. Synir þeirra voru Sigurður
og Þorleifur.
Sigurður ólst upp hjá síra Pétri móðurföður
sínum. Þá er harin var vaxinn, var hann arfleiddur
af barnlausum hjónum í Skógarnesi. Fór hann
þangað, tók við búi þeirra og giftist; hét kona
hans Guðrún Jónsdóttir, Snorrasonar frá Ökrum,
Böðvarssonar. Snorri sá var bróðir Árna rímna-
skálds á Ökrum,
Kristín hét systir Guðrúnar. Hennar fekk
Þorleifur Guðbrandsson, bróðir Sigurðar, og bjó
hann á Hofstöðum eftir föður sinn. Móðir
þeirra systra, kona Jóns Snorrasonar, var Kristín
Gísladóttir frá Svignaskarði, en móðir hennar
var Kristín, dóttir »ríka Gísla«, bróður Sigurðar
Dalaskálds.
Börn Þorleifs Guðbrandssonar og Kristínar
voru: Kristín á Rauðkollsstöðum, móðir Þórð-
ar d.brogsmanns, og Þorleijur, sem hér verður
nokkuð frá sagt.
Af börnum Sigurðar og Guðrúnar verða
hér að eins nefndar: Kristin eldri og Kristín
yngri. .
Þeir Guðbrandssynir voru
báðir formenn. Reri Þorleifur
frá Akri, en Sigurður reri heim-
an frá Skógarnesi. Eina nótt
dreymdi Sigurð, að honum þótti
sr. Pétur, afi hans og fóstri,
ganga snúðugt fram hjá honum
og segja höstulega: »Róirðu í
dag, sluilu þönglarnir spenna
hálsinn á þér !« Gott var sjó-
veður um morguninn; en Sig-
urður reri ekki. Þá nótt hafði
Þorleifur verið heima á Hof-
stöðum, en fór til sjávar um
morguninn og flýtti sér óvenju-
mikið. Var hann þá áhyggju-
fullur og sagði, að svo hefði
sig dreymt, að líklega mundi
hann missa Sigurð bróður sinn í sjóinn í dag.
Drauminn sagði hann ekki. Hann reri, og 3 skip
alls frá Akri. Alt i einu brimaði og gjörði ó-
fært. Fórust þau öll. Eftir það fór Sigurður
búferlum frá Skógarnesi að Hofstöðum; tók hann
þá jörð hálfa mót ekkju Þorleifs bróður sins, og
sá til með henni, meðan börn hennar voru í
æsku.
Þá er Þorleifur Þorleifsson var vaxinn, tók
hann við forustu fyrir búi móður sinnar. Og
er Kristín systir hans giftist, brá móðir þeirra
búi. Tók Þorleifur við því og kvæntist Kristínu
eldri, dóttur Sigurðar, bræðrungu sinni. Bjó hann
þar um hríð móti tengdaföður sínutn. Búskap-

......... ^
Samvöxnu tviburarnir (Radica og Doodica).
Þar fórst