Sunnanfari - 01.07.1902, Blaðsíða 3

5*
ir töluvert stutt að því, að lærisveinarnir iðkuðu
þær, fylgt þeirn út á glímuvöllinn og talað hug
og dug í hina þróttminni og leiðbeint þeim.
Enn fremur hefir hann stutt að því, að þeir
héldi sem oftast uppi fundarhöldum á laugar-
dagskveldum, þar sem kappræður hafa farið fram,
og leiðbeint þeim, er hönum hefir þótt eitthvað
ábótavant
J. A. H. var konungkjörinn þingmaður 1887
—1897. Fremur þótti h.ann íhaldssamur, en
skýr og óhvikull.
Tölnvert liggur eftir hann af ritum. Bókaskrá
milda enska samdi hann, meðan hann var bóka-
vörður í Edinborg. Síðan hann kom að Möðru-
vallaskóla hefir hann samið ensk orðasöfn og
kenslubækur í ensku, bæklinginn »Hvernig er
oss stjórnað« o. fl. Hann fekst nokkuð við
ljóðagerð á yngri árum (i skóla) og þótti vel
takast; en lagði það niður siðan. Bjarna rektor
var ekki um slíkt gefið, taldi það lítinn frama-
veg.
[. A. H. er prúður maður og gæfur í um-
gengni, skemtinn og fróður.
Jón Þórarinsson Flensborgarskólastjóri erfædd-
ur að Melslað 24. febr. 1854. Þar var þá faðir
ir hatis, Þórarinn Böðvarsson, aðstoðai prestur föð-
ur sins, Böðvars prófasts Þorvaldssonar, prófasts
og sálmaskálds Böðvarssonar, síðast prests að
Holti undir Eyjafjöllum (J* 1836). Samaárfekk
hann Vatnsfjörð, en siðan Garða á Alftanesi (1868);
dó þar u.95. Kona Þórarins prófasts og móðir
Jóns skólastjóra var Þórunn Jónsdóttir prófasts
Péturssonar i Steinnesi og Elisabetar Björnsdótt-
ur prests í Bólstaðarhlið; og eru þeir Hallgrimur
biskup og Jón skólastjóri systrasynir (Bólstaðar-
hlíðarætt).
Jón fæddist upp með foreldrum sinum, gekk
i Reykjavíkur lærða skóla og útskrifaðist þaðan
1877, tók árið eftir próf í heimspeki (forspjalls-
vísindum) við Khafnarháskóla og stundaði þar
guðfræðisnám um hríð. Síðan tók hann við for-
stöðu alþýðu- og gagnfræðaskóla þess í FJens-
borg við Hafnarfjörð, er foreldrar hans höfðu þá
stofnað með rausnargjöf, 10,000 kr. virði, íminn-
ingu eldra sonar sins, Böðvars, mesta efnispilts,
er þau höfðu mist í skóla. Því embætti hefir
hann þjónað síðan.
Auk þess hefir hann og samkennarar hans við
skólann haft á hendi síðari árin alþýðukennara-
kenslu, — komið upp fyrsta vísi til kennaraskóla
hér á landi, sem brýn þörf kallar eftir. Hann
hefir alla tið sýnt rnanna mestan áhuga hér á
landi á alþýðumentun og kenslumálum yfirleitt.
Hann var frumkvöðull þess, að stofnað var »Hið
íslenzka kennarafélag* 1889, og hefir verið for-
rnaður þess alla tíð. Hann hélt úti m. fl. mörg
ár »Tímariti um uppeldi og mentamál«, hinu
þarfasta riti, er orðið hefði langgæðara, ef al-
menningur hefði haft verulegan neista af áhuga
hans á sliku.n málum.
Alþingismaður var Jón Þórarinsson fyrir Gull-
bringu- og Kjósarsýslu árin 1887—1899, og bar
þá einkutn. fyrir brjósti mentamál þjóðarinnar.
Hann fylti og alla tíð vel og dyggilegn flokk
stjórnbótarmanna. Honum er mjög liðugt um
mál og kom hann fram á þingi sem utan þings
sem mesta lipurmenni, góðgjarn og göfuglyndur.
Um kenslu hans og skólastjórn segir svo ná-
kunnugur maður og skilríkur:
»Sé komið inn í kenslustund hjá J. Þ., þá mun
varla öðruvísi hittast á en að þar sé kyrð og ró,
og að allir nemendur fylgi með athuga kenslunni.
Það er þó ekki sökum ótta nemendanna eða
vegna hótana að svo er. J. Þ. er gefið það, að
þurfa ekki að gripa til slíkra örþrifsráða við nem-
endur sína. Styður meðal annars það að því, að
öll framsetning hans er einkar ljós og skipuleg,
og honurn lagið að gera námsefnið hugnæmt
nemendum. Sjálfur er hann glöggsýnn og hag-
sýnn, og leitast rnjög við að glæða sjón nemenda
sinna og vekja athuga þeirra á lífinu kringum þá;
vill sem mest leitast við að fá til að sameina
verksýni og bókvísi.
Hann er rnaður hinn umgengnisbezti; sam-
vinna hans við meðkennendurna hefir því jafnan
gengið einkarvel, og utn það 20 ára skeið, sem
hann hefir veitt Flensborgarskóla forstöðu, hefir
þar verið óvenjulega friðsamt. Sambúð hans við
nemendurna verið hin alúðlegasta, og ótalið er,
hve oft þeir hafa leitað ráða hans og aðstoðar,
bæði nteðan þeir hafa verið að námi í skólanum,
>
v