Austri - 10.12.1891, Blaðsíða 1
Koma út til nýárs, 3 blö<'
Ainánuöi. Verö:l kr.50aura,
ej-londis 2 krónur. Borgist
fjrir lok október, annars 2kr,
Uppsögn, *krífl*g, kundr
ín við áramót. Ogild nema
komin sé til ritstjórant fyrir
1. oktober. A.uglýsingar 10
aura línan, eða flO aura Uyer
þml. dálks.
I. árg.
■■»■1.111.1 ■» .. 111 luiwiimnii". I n I
SEYÐISFIRÐI, 10. DES. 1891.
Nr. 13
líréf af Sléttu 20. okt. 1891.
r
i.
í von um ab bréf þetta veröi
<?kki marga mánuöi á leibinni
beldur abeins nokkrar vikur, ein-
ar 5—6 (veginn má fara landveg
á 4 dögum) sendi eg þaö af staö
ef „Austri“ kynni að vilja Ijá
því rúm við hentugleika.
Tíðarfar hér umliðið sumar
liefir veriö hérumbil í meöallagi.
Um túnasláttinn kom óþurka-
kafli, svo þaö gekk seint aö þurka
töðuna, en á endanum náðist hún
allstaðar lítt eba ekki skemmd.
Seinni hluta sumarsins var hag-
stæö veöurátta, svo heyskapur-
inn hefir orðið meö betra móti.
Menn eru því ókvíðnir aö mæta
vetrinum af þvl flestir eru allvel
byrgir með hey, bæfti frá surnr-
inu og undanfarandi ára fyrning-
um. Fénaöur manna hefir fjölg-
að síðan harftserinu linnti og hlýt-
ur aft fjölga töluvert þetta ár,
ef ekki kemur víkingsvetur.
Menn hafa í haust nálega
ekkert fé selt á fæti, því HtiÖ
varð nú um markaðina. í stað-
inn hafa menn orftið aft slátra
með meira móti til þess a& borga
skuldirnar.
Fiskiafli hefir verið allgóft-
ur við Langanes og Sléttu, en
vegna fólkseklunnar er hann ekki
stundafturnoma í hjáverkum. Dug-
legir menn mundu þó geta lif-
að hér víða, eingöngu af þvj
stunda sjóinn. Enskar, franskar
•og færeyiskar fiskiduggur eru á
Ihverju sumri eins og mý á mykj u-
skán vift fiskiveiðar 1—2 mílur
frá landi og afla optast vel. Hand-
færi erueingöngubrúkuð af lands-
mönnum, því síld er ekki veidd,
þö sést liún opt, einkum seinni
part sumars. Skelfisk er eflaust
h8egt að fá í sjóarlónum sem eru
viða hér.
Fólksekla stendur annars mjög
f) rir þrifum hér, allir kvarta um
hvaö eifitt sé aft fá vinnuhjú, og
það er nærri ókleyft að fá þau
lengra aö \egna samgönguleys-
Jsin*, sem hér er 8vo bágboriö,
sem þaö getur verið. Ameríku^
Autningar hafa verið miklir úr
sveitunum hér í kring næstliðin
haröindaár, en viröast vera liætt-
ir i bráö. Margar jarftir fliggja
alveg i eyfti, sem þá voru yfir-
gefnar og er þó á flestum þeirra
góftur lieyskapur, afbragðs land-
gsefti, landrými og silungsveifti,
enda opt verift búift géftu búi á
þeim fyrmeir, en þa?r liggja langt
frá sjó og vetrarríki talsvert í
vondum[árum, en vafalaust mundu
þær byggjast, ef fölksfæftin væri
eigi svo mikil sem hún er. íþaft
hafa engir komift í staft þeirra
sem flutt hafa burtu og yfir höf-
uft eru alltaf sömu ættirnar í
þessum sveitum kynslóft eptir kyn-
slóö; örsjaldan koma nýir menn
inn í sveitirnar. Tilbreytingin
er því lítil. En þaö er meeta
furða aft menn skuli þó eigi vera
ennþá lengra á eptir timanum en
þeir eru. Aft vlsu eru allar verk-
legar frárafarir enn á fremurlágu
stigi, en víða er þó hægt aft sjá
vaknandi menntunarfýsn og fram-
faralöyigun. í sumum^hreppum
eru lestrarfélög, sem farin eru
að gjöra töluvort gagn, enda er
allmikiö lflsið af bókum ogblöð-
um og menn eru farnir að hafa
meiri smekk en áftur fyrir nýti-
legar bækur. Tilraunir með að
stofna búnaðarfélög eru sumBtað-
ar gjörftar, en verulegau almenn-
an áhuga vantar’þó ennþá. Allt
þetta stendur nú til bóta, þó
framfarirnar fari hægt eins og
vant er.
n.
Samgongur. Póstgöngur í Norður-
þingeyjarsysln.
Oss íslendingum liggur meira
á því, aft fá góðar samgöngur
heldur en nýja stjórnarskrá.
Strandferðir líkt og bent er á í
3. tbl. „Austra“, þurfa endilega
að komast á sem fyrst, og þær
hljóta að komast á, þvi þörfin
kallar alltaf hærra og haerra. þaft
eru til margar sveitir, sem hafa
J alls ekkert gagu af strandferð-
unum eins og þær eru nú, þó
vifta séu til hafnir, sem gufuskip
geta komift á, að sumarlagi; land-
póstferðirnar eru heldur ekki í
samræmi vift gufuskipaferftirnar.
þannig hefir t. d.: öll Norður-
Í>ingeyjarsýsla engin not af strand-
ferðunum eins og þær eru nú,
og eru þar þö nokkrar hafnir
sem skip geta vel legið á og ein
þeirra,Raufarhöfn,meö þeimbeztu
á landinu, fyrir seglskip og smærri
gufuskip. Einmitt vegna sam-
gönguleysis standa N.þingeyingar
aö suma leyti á baki Suðurþingey-
ingum. Til_ strandferðanna ætti
eigi að hafa stór gufuskip, en
þau þyrftu aö koma víöa. Eng-
um dettur í liug að slíkar ferð-
ir geti borgað sig beinlínis, sízt
fyrst i staö meðan menn eru að
læra að notaþær,óbeinlmis mundu
þær borga_ sig vel.‘ Landið getur
naumast variö fé sinu betur, en
til þess aö bæta samgöngurnar
á sjó og [landi 1 skynsamlega og
samkvæmt kröfum tímans, því
greiðar samgöngur þarfnast ísland
mest af öllu og þær eru skilyrði
fyrir fiestum líkamlegum og and-
legum framförum þjóöarinnar.
En eins og landið sjálft bendir
á og búið er aö sýna fram á, verða
aftalsaitigöngurnar að vera sjó-
veg. þær samgöngur verða hent-
ugastar, ódýrastar og greiðastar
eins og hér hagar til.
r t
A alþingi í sumar kom fram
þingsályktunartillaga um aft aftal-
pósturinn milli Akureyrar og
Seyðisfjarðar leggi leið sína frá
Grenjaðarstað um Axarfjörð,
[sem áður hefir legift yfir Hóls-
fjöilj og fari aftalpósturinn uxn
Skinnastaft, þaftan Axarfjarftar-
heifti í Svalbarð, þaftan um Sauða-
nes á Vopnafjörð o. s. frv. En
aukapóstur fari frá SkinnaBtaft
til Baufarhafnar, cptir komu aft-
alpóstsins frá Aknreyri.
þessi ráftstöfun er í ýmsum
greinum mjög óheppileg og úti-
lokar Núpasveit, Sléttu og nokk-
urn hluta af þistilfirði ruiklu
meir en aður frá samgöngunum.
það er þess vegna nauðsynlegt
—ef því verftur framgengt aft að-
alpéstleiftin liggi yfir Axarfjarft-
arheifti að tveir séu aukapóstar;
annar sem fari frá Skinnastöðum
þegar aðalpóstur er kominn þang-
að frá Akureyri, um Presthóla,
Raufarhöfn og í Svalbarð og bíði
aðalpóstur á Svalbarfti uns auka-
póstur er kominn þangað; en
hinn fari frá Svalbarði þegar að-
alpöstur er kominn þangað áð
austan, um Baufarhöfn í Skinna-
staði og bíði aðalpóstur á Skinna-
stöftum uns aukapóstur er kom-
inn þangað. En betra væri þó
að hætta við Axarfjarftarheiði og
láta aðalpóst fara sömu leið og
aukapósturinn frá Grenjaðarstöð-
um fer nú á sumrum, nefnfiega
um Húsavík, Héðinshöfða Skinna-
staði, Presthóla, Eaufarhöfn, Sval-
barð o. s. Lv. þó þetta sé dá-
lítið lengri leið, þá er hún mest
öll í byggft og þá þarf heldur
ekki áðurrefnda aukapósta. Vér
getum eigi ímyndað oss, að því
verði framgengt, að Núpasveit,
Slétta og nokkur hluti þistil-
fjarðar, rerði svipt nálega öllu
gagni af póstferðunum.
Ef þab hefir vakað fyrir nefnd-
armönnum þeim er sömdu tillögu
þessa, aft vegirnir yrbu endur-
bættir[ á[ þessari aðalpostleíð, þá
virðist það vera einkum Axar-
fjarðarheiði sem hefir átt að njóta
góðs af því, en haga póstleiðinni
þannig eingöngu af þeim orsök-
um, finnst oss alls eigi ástæða
til.
A Axarfjarðarheiði er sem
stendur svo góður vegur að hann
fullnægir þörfinni. Heiðin sjálf
er svo löng bæja á milli að póst-
arnir fara ekki yíir hana á dag
í skammdeginu ef ófærð er og
ekki er gjörandi að leggja áhana
nema í eineýnu veðri á vetrar-
dag, sf menn ekki vilja eiga á
hættu aft liggja úti yfir nöttina.
þaft œundi því opt koma fyrir
að póstarnir tepptust tvið Axar-
fjarðarheiði þegar þeir vel gætu
haldið áfram hina leiðina, nefnil.
út Núpasreit yfir Hólsstíg [eða
kring Sléttu ef vond veður eru]
til Baufarhafnar og austur.
í annan stað er Hólsstígur
ólíkt fjölfarnari vegur en Axar-
fjarðarheiöi, þar sem hann er að-
al kaupítaðarleift Axfirðinga og
Núpsveitunga og virftist að öllu
leyti vera meiri astæfta til aft
endurbæta veginn á Hólsstíg,
en Axarfjarðarheifti og gjöra hann
að aðalpóstleið.
Hvaft snertir póstleiðina milli
Langanes og Stranda, þá eru þar
farnir 3 eða 4 vegir og allir