Austri - 15.01.1895, Blaðsíða 1
Ketnur út 3 á raánnftí eóa
36 blöð til næsta nýára, og
kostar hér á landi aðeins 3
kr„ eriendis 4 kr. Ojalddagí
1. jftli.
ílppsögn skriilejj 'bnndin
við árstnót, rOgiid nema
komin sé til ritstjcrans fyrir
1, októiier, Augiýsingar 10
anra linan eða £0 a.ura hver
|mml. dá’ks og liáifu uýr»nx
á fvrstji síAa,
Hneigir Helju
lieilog Sunna,
devja ljúfar liljur;
fvœr hiuav fegurstu
só eg folvar hniga
fyrir Dellings dyrum.
1
■og seínast lifnar aptur dána rósin.
f>á glóir angah guödómshj.art [ heiöi,
f)á grænkar ykkar táram vætta leiði. —
Eilífa ]irá. scm lyptir li-fi’ og sál.
lýs [)u oss, lýs, i þessu stóra myrkri!
Hvab €1* að bergja9 á beiskri dauöans skái
bundnir af Alvalds náöarhöndu styrkri!
Ef tilveran m-eö tungl og sól og heiöi
<er tómur Guö — ó„ hvað er [>á eitt leiöil —•
D f r 1 e i f S ¥ e i n s d 611 i r
faxkl 11. mai 1860, — gipt 22. sept. 1884
Á r n a prófasti J (j 11 S 8 J íl i á Skútustöðum.
J>au eigrmðust trö börn (bseði á iífi).
Dáin 2. des. 1894.
f> ö y a J ó n s (! ó 11 i r,
fædcl 17. des. 1860, — gipt 23. sept. 1881
P é 11* í alþra. J é 11 S S y 11 i á Gautlöndum.
Eignuðust sex börn (öll á lífi).
Dáin 30. nÓT. 189-4.
O, hjartans-brúðir, sofið stett og vót'f! —-
í Hve sár er dómur guhs i þessum heimi!
En nú er dimmt, því nú er regin-nótt,
vér njótum oss ei hór í þessum geimi!
En einhverntima ljómar ljós i heiöi.
þá lypiist skýlan yfir þessu leiöi!
Og nú einn koss á kaldan grafarbarm; -
Að koraa’ ©g fara, það er lífsins saga; -
GuðfógrU svannar’! gegaurn lán og harra
grátnar af ykkar alla lífsins daga;
‘Sofið í Guði! Sólin blið í heiöi
ÆÍgiiajxdi geymi ykknr helga leiðil
ai. j.)
Frfondsystur — fríöleikskonur —
góðra manna — göfgar, ástrikar —
Vamm sór vita —’ vildi hvorug —
Ifvor í sínum sal — sólargeisli.
Aú er þér gengið, sveitin sumarbjarta,
þar sólarherrann birti alrnátt sinn,
og leiddi fram úr hraunsins dauða hjarta
hlæjsmdi lif með bros á hverri kinn; —
nú er þér gengið — allt. í sorg og eyði,
öræfi, nótt — og þetta kalda leiði. —
Guð hjálpi oss, hve hverful er vor sol,
vor heilsa, lukka, gleii, von og friður;
Gub hjálpi oss, hve valt er vinaskjól —
ö, vinir kæru, Drottinn hjálpi yöur'!
Nú sést ei fagra sólin Guðs í heiði,
nú sjai þið ekkert ncma þetta leiöi! —
Blessuðu liljui’, sofið sætt og vel,
þó sorgin sfcari’ í þessar reginhæð r;
Ijúfustu rósir, nú er nótt og hel,
og ncpja dauðans pínir allt og hræðir.
Og vinirnir á völtu lifsins skeiði
verja með tárum ykkar kalda leiði.
Elskuðu brúóir, bráðum koma jól,
og börnin ykkar fá hin þráðu ljósin,
og faðir lífsins tendrar sína söl,
| Ú T L E X D A 3 ! F R F. T T 1 R .
- U-
'I
(Framhald').
íustræn! dfriðuiinn. þvl
j miður voru mikil grimmdarverk
j íramin er Port Arthur var nnn-
ið, en þó ímsii þau okki sjálfir
hinir Japönsku hernacim, heldur
burðarkarlar hersins. Allmikill
höpur af þessum burðarkxkdum
ífóru úr herbúðum Japaniaga ut-
an bergarinnar, inni bæinn dag-
Inn eptir að Isorgin var unnin..
Til alh’ar ogæfu náðu þei-r í
vinföng og fylltu sig. |>egar
þeir v«m orðnir drukknir minnt-
ist einhver þeirra þess, hversu
•Kinverjar höfðu í byi’jun stríðs-
, ins níðst þræl.stega á vepnlans-
1 . 9
j um Japaningum, ©g þá var eig'i
j lengur að söknm að spvrja..
: Hinir drukkiiu Japaningai’ gengu
! rui. bcrserksgaiig ogdrápuhvera
j þann Krnverja er þeir náöu í
j jafnt karla sem konur eg bönu
Loks slcökkuöu hinir Japöiisku
bt-rmenn þennan voðaloga leik.
Oyama marskálkur let siðan
rannsaka raálið eptir boði Jap-
anskeisara og hegha þeim seku.
j Tilefni öfriðarins te3ja
j útlend blöð að só lij skona Ivoreu-
kommgs.
Li-Hi Ivoreiikornmgur kvað
vera fremur kvennlrollur einsog
mörgum Austurlanda höfðmgj-
l um er hætt við. í Icvennabúri
j hans var ein forkunnar frið
| stúlka, er liann lagði milíla ást
| á og lót allt eptii’. Henni þótti
i nú konungur of kurteis við að-
j oldrottmngu sína, rrMður krón-
; prinziris og rægði hún drottn-
ingu svo fyria’ konungi, aö hann
| rak hana frá hirðinni mn stund-
arsakir, en tók hana fió braðum
aptur í sátt og heim til sin.
I þessu reiddist frilla konung-s
ákaíloga; hún tældi circttning-
una inní lierborgi sín og brenndi
haiui þar i framan með glóandi
járni, svo að drottningin beið
bana af cptir fáa daga.
En samt sem áður Lrirgaf
Li-Hi konungur frillunni þetta
möingsvei’k og let nú i öllu
stjörnast af henui. Frillan átti
sór kunningja að nafni Min-Yes
Shou slægan mann og drottn-
unargjarnan, sem lum kom uppi
■ forsætisráðgjafatign, og höfðust
þossi hjú. siðan I sameiningu að