Austri - 12.03.1895, Blaðsíða 1

#
Kemúr út 3 S, múnnði eða
36 blöð til nsesta nýárs, og
kostar hér á landi aðeins 3
kr„ erlendis 4 kr, Gjalddagi
1. júlí.

Uppsögn skrjfleg Vmndin
við áramót, Ogild nenia
komin sé til ritstjórnns fyrir
V, október, Auglýsingar 10
aura Hnan eða CO auja hver
pum]. dálke og báliu dýrara
á fyratu síðu,
Y. Aft.
SEYÐISFIRÐI, 12. MARZ :895.
Nr. <
F ii n d a r b o ð. I Bindindismálið kom
—:o:—
Samkvæmt ályktun bindind-
isfundarins á Eiðuui 14. april
f. á. boðum vib undirskrifaðir
til bindindisfundar í Seyðisfir&i
föstudaginn 24. mai næstkom-
andí. Skorum við á allar
Templar-stúkur og á öll bindind-
isíélög í Múlasýslum að senda
fulltrúa á fund þennan.
Seyðisfiiði 7, marz 1895.
Skapti Jdsepsson. Björn porláksson.
Skarphéöinn Sigurösson.
(xóð verzlun.
Af því vörupantanir til mín
næstl. ár urðu svo miklar, þá
hefi eg — til þess að geta
stundað þær svo vel sem unnt
fyrir á alþingi í fyrra á þann
hátt, að upp var borið og rætt
i neðri deild alþingis frumvarp
til laga, sem heimilaði samþykkt-
ir um bann gegn innflutningi
áfengra drykkja, sölu þeirra
og tilbúningi. Er í Austra
skýrt frá meðferð og afdrifum
þessa máls, svo og frá því
hverjir einkanlega lögðu málinu
öruggt fyigi og töluðu fyrir
því. En það voru þeir: sira
Einar Jónsson, 'flutningsmaður
frumvarpsins, sira Jens Pálsson,
bankastjóri Tryggvi Gunnarsson,
og fremstur og fyrstur allra
sýsluraaður Cluðlaugur Guð-
mundsson.
Eú hefir Templar-stúkun-
um á Seyðisfirði þótt hlýða að
tjá opinberlega þakklæti sitt
þessum mönnum.
er — fluttmig aptur hingað til
höíuðstaöarins og leigt öðrum
verzlun þá er eg hafði úti á
landinu.
Eg býðst til eins og áður
að kaupa allskonar vörur fyrir
landa mina, og með því eg
kaupi einungis gegn borgun út
í hönd, get eg keypt eins ódýrt
og nokkur annar, eins og eg
líka mun gjöra mér ómak til
þess að fá svo hátt verð, sem
unnt er, fyrir þær vörur er eg
sel fyrir aðra.
Eg leyfi mér að vísa til
meðmæla þeirra, er stóðu í
Eyrir þvi viljum við í um-
bobi stúknanna „Herðubreiðar
og Leiðarstjörnu“ og „Gefnar“
flytja þessum formælendum bind-
indismálsins alúðarfullt og ein-
lægt þakklæti stúkna okkar
fyrir drengilega og ötula frammi-
stöðu í bíndindismálinu á sein-
asta þingi. Og jafnframt ðskum
við í nafni stúknanna, að bind-
indismálið fái að njóta sömu
velvildar og fylgis af þeii’ra
hálfu á næsta þingi.
Scyðisfirði 3. marz. 1895.
Skapti Jósepsson. Bjarn porláksson.
(Æ, T, i „Herðubreið (Æ‘ T. i nGefn“)
og Leiðarstjörnu“)
Austra og ísafold f. á., og hefi
eg eiimig i höndum ágæta vitnis-
bui’ði frá nokkrum af merkustu
kaupmönnum landsins, enn frem-
ur hafa mínir nýju skiptavinir
látið í ljósi ánægju sína útaf
vióskiptunum.
íslenzldr seðlar teknir með
fullu verði.
Prineip: Stör og áreiðanleg
verzlun, litil ómakslaun, glöggir
reikningar.
Utanáski'ipt til mín:
Jakob Gunnlögsson
Nansensgade 46 A
Kjpbenhavn K.
Heri-a ritstjöri!
Eg las einmitt í dag í heiór-
uðu blaði yðar Austra (IV 32)
um ishúsgjörð á Brimnesi við
Seyðisfjörð, og er gleðilegt að
heyra að slíkt framfarafyrirtæki ,
muni þegar á næstunni komast |
þar á fót. En út af því sem !
stendur i þessaxú grein, að sag
muni verða of dýrt til þess að 1
hafa þar milli þilja, eins og satt
er, og að óskandi væri að eitt-
hvert innlent efni yrði til þess
haft, datt mcr i liug að senda |
yður þessar línur, ef ske kynni j
að þær gætu oi’ðið til einhvers
góðs. — Hjer er reyndar ekki j
um neina nýja uppgötvun að I
gjöra frá minni hendi — það
er langt frá því — heldur vil
eg að eins leyfa mjer að benda
á ef’ni, sem aðrar þjóðir á síð-
ari árum eru farnar að nota í
þessum tilgangi eins mikið og
sag. og þykist eg vita að um
brúkun þess sé fleirum kunnugt
en mér. Efnið er innlent, mjög
ödýrt og víðast hvar til. J>að
er mómold eða mömylsna. í
fleirum útlendum tímaritum,
þýzkum og frakkneskum, er á
síðari árum opt talað um hve
mómylsna sé hentug til að hafa
i milliveggi í íshúsum (ein vor-
treffliches Isolir-material zur
Ausfiillung der Zwischenwánde
bei Eiskellern oder sonstigen
Kuhlráumen, und verdient den
Vorzug vor dem háufig benuzten
Materialien . . . etc. — „Tech-
nische Mittheilungen“ 1891, og
viðar). Mómold er hér víða
hægt að fá, og verður náttúr-
lega komið undir atvikum hvort
hentngra væri að fiytja möinn
heilan að og mylja hann í tað-
vél, eða flytja mylsnuna að.
Hér er að vísu sá galli á, að
biða verður ■sumarsins I þetta
sinn til þess a’ð fá hana nóga
og vel þuri'a, en ef íshús verða
gjörð víða eptirleiðis, sem von-
andi er til, er mönnum náttúr-
lega innanhandar að safna mylsnu
að sumrinu til, svo að gjöra
megi íshúsin jafnvel að vetrum,
þegar aðrar annir eru minnstar.
Úr þvi að eg fór að nefna
mómylsnuna á annað borð, má
eg máske nota tækifærið til
þess að drepa á fleii’i kosti þessa
efnis, sem menn almennt ekki
hagnýta sér eins og vert væri
hér á landi. Nýtt kjöt má lengi
geyma i mómold, og i’otnar það
all8 ekki, en of ,það er geymt
mjög lengi, þornar það alveg
og verður hart, því mómoldin
sýgur í sig allan vökva úr þvi.
Nýr fiskur hefir opt verið s»-nd-
ur langar leiðir i inómold, t. d.
frá Triest norður að Eystrasalti
og jafnvel til Hafnar og hefir
komið óskemmdur. Allir á-
vextir geymast einkar vel í mó-
mold, t. d. epli, og jafnvel vin-
ber; vér íslendingar þurfum nú
ekki svo mjög á því aö hakla,
en hitt er meira umvert, að
rófur og kartöflur geymast al-
veg óskemmdar í mómold fram
á vor og jafnvel allt sumarið,
og mómold er vist það'eina
efni, sem hægt er að geyma
kartöflur i, án þess að þær
spiri. Mikil líkindi eru einu-
ig til að geyma megi egg urn
langan tírna óskemmd í mómold,
en það hefir jafnan þött vandi
að verja þau. — J»á þykir og
mómold ágæt til nppfyllingar,
„til að stoppa með“,innanum
allskonar brothættar sendingar,
flöskur og þessli., því auk þess
sem hún fellur svo ágætlega x
allar holur, hefir hún þann kost
að hún drekkur í sig allan vokva
t. d. ef ílát með fljötandi inni*
haldi brotnar i kassa sem ýmis-
legt annað er í, þá drekkur
mómoldin í sig allan vökvann
og fyrirbyggir þannig að ann-
að í kassanum vökni eða skemm-
ist af því sem spillzt hofir. —
J>að er góður siður, sem viða
er farinn að tiðkast, að bora
mömold í fióra. til þess að
þerra upp þvagið, scm annars
vill fara of rajög til spillis;
því auk þess sem mómoldin
drekkur svo vel í sig þvagið,
er hún í sjálfu sér ágætur á-
burðarauki, þareð hún, eins og
allar jurtaleyfar, inniheldur kali,
sem vjðast mun vera oflítið af
í ábui’ðinum, nema þar sem sið-
ur er að bera ösku í tún, eink-
um móösku og viðar-ösku. —•
Heilbi’igðisfræðingar í útlönd-
um tala nú mikið um að hafa
mömold, og ekkert annað, til
að þerra upp öll óhreinindi úr
saurinda-rennum í stórborgum,
og sömul. á náðhúsum, þai’eð
mórnold sýgur bezt í sig vökva,
eyðir bezt rotnun og verður
þessutan ómétanlegur áburður.
1 útlöndum er nú fai’inn
að skapast sérstakur mó-iðnað-
ur; þannig er nú farið að vinna
vefnað, ábreiður og þvíl. úr
næstu stungunni fyrir ofan mó-
inn, sem hér vestra er almennt
kallað pysja — lópysja. — J>etta
sarna lag, sem eins og kunnugt
er, inniheldur langar trefjar, cr
ljka haft til pappirsgjörðar. l’r
mónum fæst fika Ijó.sraki (gas),
photogen, parafi'ín, o. m. fl.
Yfir böfuð segja efnafræðingar