Austri - 22.03.1895, Side 4

Njí 8
A U S T R I .
32
>ar eg hefi séð skriflega uppslegið
lausri hálflendunui Vattarnesi til
ábúðar í sölubúð hr. kanpmanns Fr.
Wathne, pá btð eg hérmeð í árlegt
afgjald fyrir hana 150—180 krónur
frá næstkomandi fardögum 1895.
Sléttu 16. marz 1895.
Björn Jónsson.
— Billegt og gott skrifblek er til sölu
hjá Andr. Rasmussen á Seyðisfirði.
Undirskrifaður hefir 1—2000
pd. af góðri töðu til sölu.
Skúlanesi 23. febrúar 1895.
Jón Kristjánsson.
iíott niatarkaup.
Saltfiskur er til sölu fyrir 3 til
4 aura pundið; hjá St. Th. Jónssyni.
Deildarliturinngóði, bœði svartur,
tauður, gulur, grænn, blár, briinn,
sem venjulega er seldur á 25 aura
deildin, kostar nú aðeins 15 aura hjá
St. Tb. Jónssyni.
Millur og allskonar gamalt silfur
kaupir háu verði, St. Th. Jónsson á
Seyðisfirði.
Betrekk, mjög ódýrt, bæði gyllt
og ekki fæat hjá St. Th, Jónssyni.
H ú s e i g n
Benedikts gestgjafaHallgrímssonar á
Eskifirði, samanstandandi af 2 rúm-
góðum húsum og áföstum skúr er til
sölu með góðum kjörum. Lystbafendur
snúi sér sem fyrst til seljanda.
Tandað Iveruhús
i Seyðisfjarðarkaupstað,
með stórum geymsluskúr er til sölu.
Húsinu fylgir til leigu stór umgirtur í
túnblettur. Ritstjóriun vísar á seljand-
ann. Kaupendur gefi sig sem fvrst
fram.
BRUNAÁBYRGÐARFÉLAGIÐ
„Nye danskeBrandforsikrings Selskábu
Stormgade 2 Kjöbenliavn.
Stofnað 1864 (Aktiekapital 4, 000 000
og Reservefond 800,000).
Tekur að sér brunaábyrgð á hús-
um, bæjum, gripum, verzlunarvörum,
innanhússmunum o. fl fyrir iastákveðna
litla borgun (premie) án pess að
reikna nokkra borgun fyrir bruna-
ábyrgðarskjöl (Police) eða stimpilgjald.
Menn snúi sér til umboðsmanns fé-
lagsins á Seyðisfirði
St. Th„ Jónssonar.
*
Uudertegnede Agentfor Islands
Östlaud for l)et Kongeligc
Oetroierede Almindelige Brand-
assurance Compagni
for Bvgninger, Varer, Effecter, Krea-
turer, Hö etc„ stiftet 1798 í Kjöben-
havn, modtager Anmcddelser omBrand-
forsikkring; meddeler Oplysninger om
Præmier etc. og udsteder Polieer.
Eskifirði i mai 1894.
Carl D. Ttdinius.
I. M. HANSEN á Seyðisfirði
tekur brnnaábvrgð í hinu stóra euska
brunaábyrgðarfélagi, „North Brithish
& Merkantile14, mjög ódýrt.

Aalgaards Uldvarefabrikker
— Norges storste og ældste Anlæg for Leiespindiiig _
modtager Klude til Oprivning og blandet med Uld —
til Karding til Uldne Plader (til stoppede Sengetæp-
per), Uld—alene eller blandet med Klude eller Kohaar—
til Spinding. Vævning og Strikning.
Priskuranter og Töipriser paa Porlangende gratis og
franko.
Gods kan enten sendes direkto til Aalgaard Uld-
varefabrikker i Gjæsdal pr. Sandnæs (Yareadressé: Sta-
vanger) eller til Fabriklcernes Kommissionærer i Stavanger,
Brödrene Haabeth.
Af eigin reymslu vottum
er bæbi vandvirk og ódýr.
vér, at> verksmiðja þossi fjjj
Ritstj.
Pianomagasin
“S kan di na v i e n“.
Kongens Nytorv 30, Kjöbenhavn.
Störste Fabrik i Danmark.
Fabrik & Lager af
Or gel - Har in o n i u ms
Lifsabyrgðarfélagið „ S t a r “
stofnað í Lundúnum 1843.
Stofnfé 1,800,000 krónur .
Varasjóður 64,233,115 krónur.
býður öilum er vilja tryggja líf sitt
Ufs&byrgb með betri kjörum en noklc-
urt annað lífsábyrgðaríelag á Norður-
löndum.
Aðalumboðsmaður félagsins á Is-
hmdi er frökcn Ólafia Jöhannsdöttir
í Reykjavík. Umboðsmaður félagsins
A Sevðisfirðí er verzlunarm. Áímann
Bjavnason á Vestdalseyri.
/Vbyrgðarmaðnr og ritstjóri
5% Pr- Contant éHer paa Aíbetaling | Cand. phil. Skapti Júsepsson
efter Overenskomst. lílustreret Pris- 1
liste sendes franco.
Prentari S i g. trrímBson.
386
að gengið verði til P.tkvæða um petta stóra veli'erðarmál í'ósturjarð-
arinnar, og J>vi eigum við að „vurast kifið sálar tjóns“, pví eigum
við allir að vera bræður og segja já og amen við öllum greinum
hins óviðjafnnnlega frumvarps. — Að yísu sé eg hér á borðinu
fyrir framan mig heilmikið af ágreinings ^ath.vtqðum og vara- og
viðauka- uppástungum, en nú er ekki, timi til að taka slíkt til
greina, og roargt hefi eg pegar áður hrakið. Yfir höfuð er petta
allt yfrið ómerkilegt, til dæmis pað, að einhver vill ekki leyfa
félaginu að slá eign.sinni á öll opinber og einstakra œ-anna hús í
landinu, og brúka kirkjur fyrir kolahús og brermivínsknæpur. Éias
befil- einhver pröngsýnn maður stungið upp á breytingu á peirri
grein se i) leyfir félaginu að veita öllum ám og lækjum landsins í
Mývatn. Er ekki sarna hver á húsiu, efpau eru bara kvr í lamiimi?
Er ekki eins gott að drekka brennivin í kirkjunum, eins og að láta
pær fúna niður fyrir pað að aldrei er komið í pær? Og er ekki
vatnsforði landsins eins vel geymdur i Mývatni eins og hvar annars-
stáðar? (Löng pögn) .....
Klukkan er að kalla tólf, kalt er úti núua. Heldur vil eg
yfkja. uui Hrólf, heidureun hrölta nrn trúna. Kannast hálærð ping-
deild við Göngu-Grólfs-rímur........... Mér heyrðist klukkan slá
•. . . . i . Hvað mun vera frainorðið? — — — ----------— — — —
þegar hér er komið, sofna skrifararnir, deildin mókir, en ræðu-
toaðuriim belclur áfram heilt da>gur að tala, mest um skáldskap og
fagrar listir og sleppi eg pví, með pví pað upplýsir aðalmálið ekki
mjkið.
Kap. 1002,
Frumvarpið til laga um lög handa féiagi sétu á að stofna, er
sampykkt. Davíð kemur toeð járnbrautina, og ótal agentar með
hooum. það er byrjað k járnbrautinni og hun er lögð á jörðina
et) ekki stólpa. En verkið er drifið áfram í ákefð, og er pví lands*
sjóðs-tillagið pegar borgað út. Allir menn um allt land kaupa
aktiur f félaginu, som borgar 10 proéent, |>eir taka_ fé sitt út úf
387
sparisjúðuin, og bilta um koll söfnunarsjóðnum, pvi betta cru engir
vextir sem sjóðirnir borga, og svo lecgja peir enga járnvegi. Járn-
brautin flýgur áfram og allur landslýðurinn hoppar í háa lopt af
fögnuði. það eru haldnar veizlur og dansleikir um allt land, og
mánudagurinn er gjörður að helgidegi í stað sunnudagsins gamla,
til endurminningar um pað, að á mánudag var byrjað á járnbraut-
inni, og pá hefst nýtt timabil i frarofarasögu íslands.
En einn morgun — brautin er pá komin upp að Kolviðarliól —
er Davíð horfinn og allir hans íélitgar og sjást ekki framar að
eilifu.
En hvað gerir pað? ísland hefir fengið járnbraut, og pó að
pessi stúfur verði ónýtur og eyðileggist, pá hetir pó verið
Járnbraut á íslandi.
JN y a r s g j o x i n.
— O—“
t’m kvöldið panu 23. desember var kalt og hrissingslegt veður.
Djúpir skaflar láu viðast hvar oíaná gaddinum og niðurá pá sendi
iníminn sína daufn kvöldgeisla. A pjóðveUnum, skarnmt frá litlu
porpi, stöð mannskepna i ohreinum og bættum görmuin sein næddi
í gegnum. Hann skalf og nötraði meira en hrislurnar gaddfreðnar
skanmit frá honum. Tunglsljósið skein í andlit honum, og við pað
mátti lesa skýru letri teikn hinnar voðalegu bölvunar ofdrykkjunnar.
Eátækur, vesæll og langt leiddur virtist hann vera, — og kann vav
pað vissulega.
Fyrir framan hann lá snoturt eiulypt húsílitlum fogfum garði.
J>ó pað væri einfalt bat pað vott um velmegum Sá, sem clskar
pægfndi og gleði, mundi einmitt velja sér siikan bústað. — Tárin
streymdu niður eptir kiunum drykkjumannsins, sem stóð og éinblíndi