Austri - 11.05.1895, Blaðsíða 2

Nh- 13
A U S T R I.
50

deildarstjóra og 5 fulltrúa til
að mæta á abalfundi. Ásamt
þessu verba rædd þau mál fé-
lagsins, er hlutaðeigendur óska
eptir.
Yestdalseyri, 4. maí 1895.
Siguvður Jönsson,
chiildarstjöri.
Brfefkafli úr Fljótsdal 21. apríl 1895.
Leiðinlegt pótti mér í vetur peg-
ar eg sá af ,,Austra“' og var að frétta
á skotspónum, að bæjarréttindin
skvldu í byrjuninni verða til pess að
vekja sundurlyndi milli beztu manna
baojarins einmitt pegar rnest pörfin
var ú samkeldni og góðri samvinnu;
en séi staklega álít eg óheppilegt og
ópraktiskt af bæjarbúum að kjósa
ekki Otto Wathne í bæjarstjórniha,
pví vart mundi hann hafa skort vilja,
pekkingu eða áræði til pess að koma
öllu sem bezt á laggirnar og með
allri virðingu fyrir ykkur hinum
„Ö1dubúum“, verð eg að segja, að cg
hefði treyst honum langbezt í því efni.
En hvað er nú um petta að taía
höðan af; vonandi er að allt lagist, eða
sé máske pegar gleyrnt, og pykist eg
pá fullviss um, að bæjarréttindin, sem
Seyðfirðingar óskuðu svo mjög eptir,
dragi fram nýja krapta til framfara
og menuingar, kaupstaðnum og Aust-
firðingafjórðungi í heild sinni til gagns
og sóma.
Héðan af uppsveitunum cr fátt
raerkilegt að skrifa, pví um pennan
tíma ársins er allt eins og í hálfgjörð-
um dvala, samgöngurnar eru strjálar
og samkomur cngar; en pvi frekar má
nú ætla að vorið verði notnð, eptir
alla hvildina, til fundarhaldn og ým-
islegra framkvæmda.
Yeturinn sem er að kveðja má
víst með öllum rctti teljast einhver sá
bezti sem komið hefir hér á Héraði
í flestra manna minnum sem nú íifa,
og kernur par margt til, svo sem ein-
staklega alrnenn heilbrigði á mönnum,
stök veðurblíða og j.irðsældir fram
undir Góulokogsérstaklega góð skepnu-
höld. Bráðafárið, sem opt að undan-
förnu, hefir gjört uppsveitunúrn, eink-
kum í Flj itsdal hinar verstu búsyfjar,
hefir nú í vetur, að heita má, legið
niðri og lítið gjört vart við sig, pví
pó nokkrar kindur 10—20) hafi farið
á stöku bæjum af mövgu fé, er slíkt
ekki að telja. — |>rátt fyrir veður-
blíðuna og jarðsældina munu pó flest-
ir vera búnir að gefa töluvert hey,
einkum lömbum, exida eru menn al-
mennt bér um pláss farnir að gjöra
svo vel við fénað sinn, sein kringum-
stæður framast leyfa, einkuin i upp-
vextinum; enda er pað eitt af aðal-
undirstöðu-atriðum landbúnaðarins,
einkum fyrir pá sem fátt fó eiga, og
purfa uð lóga pvi ungu, að pað sé
sem bezt uppalið og par af leiðaudi
sem bráðproskaðast.
LTra leið og eg skrifa petta, dett-
ur mér í hug greinarstúfur eptir
„gamlan fjármann“, sem eg las ein-
hverntíma i Anstra pinum, var pað
ádeilu og ámælisgrein til fjármanna á
Fljótsdalshéraðinu fyrir apturför í
fjirhirðingu og fjármennsku. Eg skal
nú alls ekki neita pví að margt í
grein peirri kunni að hafa haft við
nokiiur rök að styðjast að ýmsu leyti,
og margt mætti betur far:a en nú gjör-
ist, en pað pori eg að'segja Héraðs-
J búum (sérstaklega á uppsveitunura,
sem eg pekki bezt til) til hróss, að
j fjárraennsku og meðferð á fénaði hjá
; peim hefir farið stórum fram á sið-
1 ast.a fjórðungi aldarinnar, einkum í
nærgætni með heygjafir framan af
vetri og skynsatblegri útistöðutíma í
frosthörkum á veturna; enda heyrast
nú sjaldnar en áður gjörðist, á vorin
getgátur um að mergurinn mundi
hafa frosið úr peirri og peirri
fjársortiuni 1 einhverju grimmdakast-
inu, hjá harðvitugustu yfirstöðumönn-
um. — Með pessu sein hér er sagt
er pað pó alls cigi meiningin, nð eg
vilji ha'fa móti yfirstöðum á fenaði,
eða mæla pví bót að láta skepnurnar
eptirlitslausar, pann tíinann sem pœr
eiga að leita sér bjargar úti, heldur
vildi eg einasta benda á, að „kapp er
bezt raeð forsjá“ eins í yfirstöðum og
öðru.
Ura ekkert er nú eins mikið tal-
að bér í sveitunum eins og hæsta-
réttardóminn í Skúlamálinu, enda hefir
allur almenningur fylgt pví með al-
huga og spenningi frá byrjun og fagn-
ar nú úrslitunum nærri að segja eins
og hver einstaklingur hefði átt per-
sónulega lilut að máli. — Sem dæmi
pess, hvernig 8. nr. Austra með hrað-
fréttinni fráWathne, um sýknun Skúla
var tekið, skal eg geta pess að eg
heyrði einn bónda segja, að fyrir pað
blað eitt hefði hann víijað gefa 10
krónur.
J>að er annars herfilegt niðurlag
fyrir landsstjórnina pessi málalok,
eptir allan eltingaleikinn, pví frekar
sein öll röggsemin varð ekki t,il ann-
ars en staðhæfa pað, sem annars flest-
ir kunnugir póttust áður fnllvissir um,
að Skúli sýslumaður mundi vera, eða
mega teljast með reglusömustu orn-
bæítismönnum landsins, enda tel eg
víst að peir mættu flestir vera paltk-
látir, ef ekki fynndist hjá peim ncma
eitt lítilsháttar formfeil eptir hver 8
embættisár, pegar búið væri að loita
eins í saumunum og gjört var hjá
Skúla.
„Hver á nú að borga brúsann",
pessa 7/8 hluta málskostnaðarins og
svo skaðabætur, sem Skúli sjálfsagt
bcdmtar og hefir að öllum líkindum
fullan rétt til að fá? Er pað lands-
sjóður eða eru pað peir landshöfð. og
ráðgjafi? Eg pykist nú raunar i litl-
um vafa um, að pji svarar pvi, að
landssjóðar eigi bér að blæða fyrir
vandlætingasemi og umhyggjusemi
peirra h'raherraum aðekkert, fari af-
laga hjá emhættismönnnm!!. En pcg-
ar hæstiréttur kemst nú að peirri
niðurstöðu, »ð allt haíi verið að á-
stæðulausu gjört, og allt réttarfarið x
héraði fær eins pungan áfellisdóm eins
og hér er tilfellið, pá er skki ólíklegt
að fulltrúar pjóðarinnar á alpingi
hugsi sig tvisvar um, áður en pau út-
gjöld verða saxnpykkt fyrir hönd land-
sjöðs. — Meðal aunara orða, geta nú
peir landshöfðingi og ráðgjafi verið
pekktir fyrir að láta landssjóð bera
allan málskostnaðinn?
Úr bréfi á Eyjafirði á sumard. fyrsta.
J>essi vetnr sem nú er endaður
var hér um sveitir eins og víðar um
land, snjóa- og frosta-lítill.
Einmánuðurinn var einna harðast-
ur, en porrinn og göan hvað veður-
sælust, en í hinum lxaidléttu sveitum
hér í kring notaðist beit illa tim mið-
bik vetrarins pó góðviðri væru og auð
jörð, eru margir pví heytæpir og sumir
alveg hevlausir og yfirleitt munu fáir
fyrna hey verði vorið kalt og hreta-
samt frameptir eins og verið hefir
pað sem af er, en fénaður bænda er
nú sjálfsagt með fæsta móti.
Hafís rak hér inn n fjörðinn fyrst
i pessum mánuði dagana áður en
Thyra átti að koiua, og vóru pví
margir milli vonar og ótta ura að hún
mundi lcomast. £>að lifnaði pví held-
ur en ekki yfir bæjarbúum, pegar
Thyra skreið hér inn fjörðinn á mið-
vikudag fyrir páska. Var pá pykkur
lagis hér á Póllinurn út fyrir Oddeyri
og braut hún sér leið gegnum hann
allt inn að hafnarbryggju og gekk
greiðlega.
Með Tbyra kom hingað kaupmað-
ur consul J. V. Havsteen rneð frú
sinni og tveimur sonum, sem öll hafa
dvalið í vetuv í Danmörku og J>ýzka-
landi, urðu menn komu peirra fegnir,
pví consúllian kom með mikið af alls-
konar vörum sern hér var orðinn meiri
og njinni skortur á, og setti nú niður
og selur flestar erlendar vörur inun
ódýrari en áður var hér gjört, og munu
aðrir kaupmexm eigi hafa séð annað
fært en að fylgja honum í pessu að
meira eða xninna leyti. t>að er lítill
efi á, að ef consúll Havsteen hefði
eigi komið svona sneinma árs með
vörur sínar, hefðuin vér orðið að una
við vetrarverðið frará eptir sumrinu,
líklega par til seglskip befðu komið,
som hætt er við að hefði dregizt
jafn-íslegt sem íitlitið er.
Heilsafar rnar.na almennt gott,
pað eg til voit.
Nýdáinn er á Oddevri síra Tómas
forstenisson, uppgjafa prestur á
níræðisaldri.
Síra Tóinas p>orsteinsson var
fæddur 14. cles. 1814 — á Núpakoti
undir Eyjafjöllurn. Lærði í Bessa-
staðaskóla. Yigðist 1843 og varð að-
stoðarpres^ur lijá próf. J>orst. Hjálm-
arsen í Hitardal, giptist stjúpdóttur
hans Margrétu Kristínu Sigmunds-
dóttur. p>jónaði Staðarstað xxm tíma
fyrir Dr. P. Pfetnrsson, er síðar varð
biskup. Fékk Hofsping 1 Skagafirði
1848, pjónaði pví hratiði i 32 ár.
Fékk Fagranes- og lieynistaðaklaust-
urs brauðið 1880, og pjónnði pvíbrauði
í 8 ár, en er kona hans andaðist
19. febr. 1887 sagði harm lausu brauð-
inu og bjó síðan á Oddeyri hjá dóttur
sinni og tengdasyni.
Sira Tómas þorsteinsson vav
maður slcarpvitur og vel að sér. Bæð-
ur hans voru vel hugsaðar, og hann
skyldurækinu embættismaður.
Síra Tómas var hinn mesti öðl-
ingur í luud, eins og kona hans, og
hvers manns hugljúfi.
Seyðisfirði 10. nmí 1895.
Tíðavfar núsíðustu dagana mjög
blltt og landátt, opt allhvasst svo ísinu
er allur horfinn að pessu sinni.
Síra Lárus Hallilórsson hefir
sagt af sér prestpjónustu við fríkii-kju-
söfnuðinn í Ileyðarfirði.
Flestir Hreiðdælingar munu
ætla að verzla í ár við stórkaupa-
verzlan O. Wathnes, og voru nýlega
2 bændur paðan hér til pess að taka
ii i. vfirnr
Skipaferðir J>ann 29. f. m.
komu hingað seglskipiu “8tokkseyriu
með timbur og „Assur“ með salt, bæði
til Grknufélagsvei’zlunar. „Assur“
hafði töluvert bilast í ísnum á inn-
siglingunni.
,. Stamf ord“ lagði hér loks upp vör-
urnar, sem áttu að fara til Kópaskers
og Húsavíkur, eptir fieiri árangurs-
lausar tilraunir að komast norður
fyrir. Hann fór héðan p. 1. p. m. á-
leiðis til Leith.
„EgiU“ fór p. 1. p. m. suður um
land til Reykjavikur, og átti að lítu
eptir hvort nokkur frakknesk fiskiskij)
hefðu sti-andað par syðra, og síðan til
Englands eptir vörum til stórverzlun-
arinnar. Konsúl I. M Hansen var með.
Kaupskipin „Ragna“ t.il Imslands
°S ,,I:iyvardenu til eög. Johansens,
komu bæði p. 30. f. m..
„ Thyra“ kom hingað 2. p. m.
Hafði komizt að Langanesi og orðið
að snua par við aptur fyrir ;s og fara
í kring um land. A norður leið hafði
hún brotnað lítið eitt í ís við Langa-
nes, komu tvö göt á skipið að fram-
anverðu, en varð pó viðgjört.
Með Thyru kom hingað sýslu-
maður A. V. Tulinius með frú sinni,
Guðrímu, dóttur Hallgríms biskups
Sveinssonar. o. fl., par á meðal nokkr-
ir smiðir frá Akureyri til pess að
byggja upp verzlunarhús Gránutélags-
ins á Vestdalseyri. Með skipinu voru
einnig lyfsali 0. Thorarensen frá Ak-
ureyri, með ungri dóttur
smni,
verzl-
unarm. Hafsteinn Sigurðss'on fcá
Blönduósi, áleiðis til Kaupm;ranahafn-
nr, og verzlunarm. Ragnar Ólafsson
til Norðfjarðar o. fl.
|>ann 29. f. m. sökk skonnortan
„Activ“, verzlunarskip konsixls .J .V
Havsteins á Oddeyri, hér fyrir utan
Vikurnar, hafði pað mölvast par í ísn-
um og konist skipshöfnin (4 menn)
með nauraindum í bátana og til lands.
Skipbrotsmennirnir fóru héðan rtieð
Stamford. 1. p. nx. til útlanda.
Með „Agli“ síðast kom hingað frá
Eskifirði Ijösmyntlasmiður Hallgrimur
Einarsson; hafði haim pangað komið
með skipinu „Rjúkan“ frá Eaupmanna-
höfn.
jpriðjudaginn 21. p. m. kl. 11 f. há-
degi verður við opinbert uppboð selt
töluvert af lausafé tilheyrandi prota-
búi I. K. Grude, svo sem ca; 300
tömar síldartunnur, nœtur með til-
heyrandi bátum, búsgögn og margt
fleira.
Gjahifrestur veitist áreiðanlegum
kaupendum til septemberloka, að öðru
leyti verða söluskilmálar birtir á und-
an uppboðinu á uppboðsstaðnum.
Skrifstofa Norður-Múlas. 8. maíl895.
A. V. Tulinius.
settur.
J>e.ir sem eiga ólokin pinggjold
i Seyðisfjarðarhreppi hinum forna
(Seyðisfjarðarhreppi og Seyðisfjarðar-
kaupstað) verða að greiða pau fyrir
lok pessa mánaðar, pví annars vevða
pau tafarlaust t«kin lögtaki.
Skrifstofn Norður-Múlasýslu s/3’95,
V. V. Tulillius
settur.
Síórar byrgðir hjá
Andr. Itasmussen á Seyðisfirði
af túristskóm mjög billegum, filtskóm,
plusches morgunskóm, dömuskóm
roiniuðum, hnepptum og rneð xjöðrum.
Karlmannsskóm, vatnsstígvélum, Agæt-
um stígvélaáburði m. m.