Austri - 22.06.1895, Blaðsíða 3

Nr, 17
A USTRI.
07
Skúla Thoroddscu
hefir íslandsráðgjafi Nellemann vikið
frá embætti pann 30. f. m. Daginu
áður stóð grein eptir Skúla i Kaup-
mannahafnarblaðinu ..PolitikeiJ meo
svari hans uppá tilboð ráðgjafans um
Rangárvallasýslu og ýmsum athuga-
semdum um málsmeðferðina gagnvart
Skúla, sem ráðgjafanum mun hafa.
líkað miðlungi vel og pótt ser par
lítt gullhamrarnir slegnxr. fekúli
'i’horuddsen á po að íxt eptirlaun. af
landsjóði. sem alltaf hefir nógu breitt
bakið. En hætt er við að alpingi
vilji leggja hcr orð í belg í sumur og
málið scj engan veginn hérnxeð út-
kljáð.
„Heimdalluib,
ijotiivorpuskipiu
hafa nú átzt við. Varðskipið iiefir
farið í kringum mesfcan hluta landsins
fram og aptur til pess að leita að
pessum iagabrofcsmönnum og hitti nú
ioks 3 botnvörpuskip skamt austur af
Ingólfshöfða i Mýraflóanum í land-
Jielgi. Náði hann 2 af skipunum og
setti hormenn ura borð i pau bæði
og kom svo með pau bæði hingað p.
18. p. sn. Var strax sendur hrað-
boði eptir sýslumanni A. V. Tulinius
til Eskifjarðar. er kom hingað 19. p.m..
og varð pað að sætt fyrir rétti, að ann-
að skipið skyldi greiða 1500, en hitt
1000 kr. í sekt, og veiði og veiðar-
færi gjörð upptækt. þriðja skipið
var fyrir utan landhelgi er „Heim-
dallur'"' sá pað. En hinir segja að
pað hati áður legið jafuvel næst
íandi.
ö. Watkne lagði út sektarféð.
Storstúkuþinghl
var haldið í Iteykjavík 8. 9. og 10. p.
m. og var par meðal margs annars
sampvkkí: a,ð biðia íilpingi um 2000
kr. fjárstyrk, að senda Ieturgrafara
Arna Gíslason austur og norður til
útbreiðslu bindindis, og pá landsrevi-
sor Iudriða Einarsson og ritstjóríi
Skapta Jósepssou á uæsta veraldar-
stórstúkuping.
Leiðrétting; Herra Lars Ims-
land er eigi meðlimur síldarveiðafé-
lags pess, er getið var um í s. tbl.
Austra, heidur haia peir feðgar Ims-
j land stoínað sérstaka sildarveiði í
j Reyðarfirði fyrir sig, er peir eiga
eiixir og bráðum ,er á fót korniu.
Sayðisfirði 19. júní 1895.
Tíðarfar viðvarandi ágætt og fer
j grasvexti vei frara.
Fiskiajli allgóður, pó nolckru
; tregari síðustu dagana.
Síld nokkur hér í firðinnm; hafa
nótamenn O. Wathne aptur sett nýj-
an lás undir Háubökkunum, svo sjó-
inenn hafa alltaf haft næga beitu.
Ishús peirra bræðra, Konráðs og
Vilhjálms Hjálmarssona á Brekku i
Mjóafirði gefst mjög vel og geymist
síldin ágætlega í fvosthúsinu.
„EgilF kom hingað pann 14. p.
í m. að suiman með á fjórða hundrað
útróðramenn-.
„Laura“ kom lxingað p. 16. p.
m. sunnan um land. Með skipinu
voru stórkaupmennirnir Jón Vídalín
með frú. V. T. Thostrup og Grarn,
j síra Magnús Bl. Jónsson með frú,
héraðslæknir Jón Jónsson, síra þór-
arinn þórarinsson að Valpjólfsstað
með konu og 2 börnum, lýfsali O.
Thoraronsen með dóttur, kona kaup-
manns Magnúsar Einarssonar ineð
systur sinni, Haraldur Briem frá Bú-
landsnesi, snöggva ferð, og ýmsir fleiri.
Htman tólc sév far með Laura konsúl
Hansen til Ólafsvíkur, leturgrafari
j Arui Gíslasou til Akureyrar, paðan
j sem hann fer landveg til Eeykjavíkur
j i. biudindiserindum fyrir Stór-Stúku
, Islands, síra Magnús Bjarnason og
| Sigurður Einavsson.
I lllJcynjiið hálsveild og harnaveiki
\ (Diplitheritis og Krup) íiafa stungið
! sér niður hér á Fjarðaröldu og Vest-
dalseyri, svo að höraðslæknir Jón
.ionssou hefir úlitið nauðsynlegt að
leggja pað til við sýslumann Tulinius,
að hann bannaðí samgöngur barna frá
j og til Seyðisfjarðar vxð öiraur héruð
i fyrst um sinu.
| ^ Andainefja var skotin liér við
Pjarðaröldu á hvítasunnumorgun, af
| peim skósmið Andr. Rasmussen og
trésmið Andr. Jijnssyni. Kjöt og
! spik var 3—4 pús. pund.
og dökkleit svuntutau. úr silki og ull
með ofnum rósum, dökkblátfc flöiel á
1 kr. al., ágætir mílliskirtúdúkar á
45, 48 og 50 a. al., fínt og gott jpeysu-
ldœðí á 5 kr. al., Yerseytreyjur k
3,50 og margt annað, auk pess sem
áður hefir sést í speglinum.
Steinolíuvélarnar „Primus'*
koma áxeiðanlega með fyrstu póst-
gufuskipsferð frá Kaupmannahöfn,
pær hafa lækkað í verði;
í verzlun Mag'núsar Einarssonar
á Vestdalsey.ri.
WSF" líækur íiýkoiimar
í bökverzlan L. 8. TómásSonar.
Aldamót IV. ár.................. 1,20
Biblíumyndir.................... 0,25
Eimreiðin 1. lxepti ............ 1,00
Huld V. hepti.................. 0,50
'Iðunn I. ár (gamla frá 1860) . 1,00
j Kvennafræðarinn í bandi . ; . 2,50
Landafræði M. Hansens .... 0,75
Laxdæla (11. bindi af ísl. sögum) 1,00
Ljéðmæli Stgr. Thorsteinss. 3,00—4,50
Lækningabók Dr. Jónasens . 3,00
Nal og Damajanti (saga) . . 0,65
Reilcningsbók Eir.yBriems í b. . 1.00
Ritreglur Vald. Ásm. 4. útg. . 0,60
Sagan af Andra jarli ........... 0,60
Sannleikur kristindómsins . . . 0,35
tímásögur Dr. P. P. 6. hefti . 0,60
Stafrof söngfræðinnar ...... 1,10
Um áfengi og áhrif pess 0,15, í b. 0,20
Um motvæli og munaðarvöru eptir
Guðm. lækni Björnss. 1. hít. 0.35
þjóðsögur, íslenzkar 1,00, í b. 1,30
Skrifbækur, smáar og stórar o. m. fl.
i kirkjur og Sieimahús
Iiljoiiifiðgui' voiiduú og ódýr
útvegar L. S. Tómasson á Seyðisfirði.
^amkvæmt ákvörðun bindindisfundar-
ins á Seyðisfirði 24. f. m., biðjum við
undirskrifaðir, er kosnir vorum í nefnd
til að semja frumvarp til laga, sem
miðaði til að koma á betri og meiri
samvinnu xnilli allra bindhidisfélaga
í Múlasýslum, formenn allra bindind-
isfélaga í pessum sýslum að senda
meðundirskrifuðum Skapta Jósepssyni
nokkar eptirrit af lögum hvers bind--
indisfélags fyrir 31. ágústm. næst-
komandi.
Seyðisfirði, 16. jimi 1895.
Björn porláksson. Jón Jónsson.
Magnús Bjarnarson. Skapti Jósepsson.
Stefán Th. Jónsson.
BRUNAÁBYRGÐARFÉLAGÍD
,, Xye danske Brandf orsikmngs Selskablí
Stormgade 2 Kjöbenhavu.
Stofnað 1864 (Aktiokapital 4, 000 000
og Reservefond 800,000).
Tekur að sér brunaábyrgð á liús-*
um, bæjum, gripum, verzhinarvörum,
innanhússmunum o. íl fyrir fastákveðna
litla borgun (premie) án pess að
reikna nokkra borgun fyrir brunaá-
byrgðarskjöl(Police)eðastimpilgjald—•
Menn snúi sér til umboðsmanns tö-
lagsins á Seyðisfirði
St. Th. Jónssonar.
Jíieolai Jensens
Skiæder Etahlissement
Kjöbmagergade 53. 1. Sal, ligeover
fot- Regenzen, med de nyeste og bedste
Varer.
Pníver og Schema over Maaí-
tagning sendes paa Forlangende.
Ærbödigst
Nicohii Jeusen.
I. M. HANSEN á Seyðisfirði
t.ekur brunaábyrgð í hiuu stóra enska
brunaábyrgðarfélagi, „North Brithish
& Merkantile“, mjög ódýrt.
*
XC
3
O J
416
fólk í nágreuninu, sera eg gæti haft gaman af að' heimsækja? Mér
er sagt að greifafólk búi á Baggesta, sem er hér nálægt, en er
xiokkur skemmtan í að heimsækja pað?“
„Eg hekí pað goti varla komið til málaað pér umgangist pað“;
svaraði húsbóndinn.
„Nú, pér meinið, að pað sé ekki ómaksins vert fyHr mig. . En
hér xip)>i sveitinni verður maður að lúta að litiu og gjöra sér allt
að góðu“.
Svo varð löng pögn.
„|>etta er leiðinlegt fólk“; hugsaði Kalli Útter, liér verður
maður að finna uppá einhverju til að skeramta borðgestunum. Hon-
um kom uú til hugar að pað hafði opt pótfc góð skemmfcan hjá föð-
ur hans og meðal stúdenta, að hnoða smábrauðkúlur og senda pær
sem hnútur að fornum sið yfir borðum liver í hausinn á öðrum.
Kalli Útter var snillingur í pessari grein og hugsaði sér nú til
breytings með að fjöi’ga samsætið með pessari lisfc sinni.
. Kennzlukonan var einmitt að láta uppí sig kjötsnúðsbita, en í
pví hitti lítil brauðkúla á nefið á henni, svo hún rak upp háskræk
og missti niðiu mathvuslina; í sama bili paut öimur kúla rett í
raunniun á greifadótturinni eptir að hafa íiogið fram hjá brúnni
baun. sem hún var að láta uppí sig. Hún hljóðaði líka upp og
missti baunarinnar. Og nú tóku kúluimar áð fljúga í allar áttir án
pess hægt væri að sjá hvaðan pær komu.
„Hva . . . Hva ... a petta að pýða ; hrópuðu nú húsbænd-
urnir um leið og peir lilífðu sér með höndunuin fyrir kúluregninu.
„Kúlurnar konxa frá henum, húskennaranufn!“ skýrði nú pjénn-
iun frá, s«m alltaf hafði veitt óvin sínum eptirtekt.
„þetta er sú rnesfca haugalýgi!„ hrópaði Kalli Útter, eg hefi
með mínum eigin augum séð pig ausa kúlunum yíir mig og hefðar-
fólkið. þessi stóra brauðkúla, er eg heii nú i hendi mér, í'éll ein-
initt í pessu of'an n diskinn minn, en pú skaR svei mér fá hana
aptur og pað með rentu;“ og i pví sama kastaði hauu kúlunni rétt
uppí opinn munninn á pjóniiram, sem gapti bissa ytir ósvifni kenu-
araus og hinum ranga sakariburjj.
413
„]?uð, að dóttir miu og kennslukona hennar ulðu að tlýja burt
úr garðinum af pví að-, yður póknaðist að sýna yður svo fáklæddan,
að . . . . “
„Hver skollinn! Yar pað frökenin eg kenuslukonHn?" hrópaði
Kalli Útter, „Eg hélt sem sé, að pað væru tvær af vinnukon-
unum“.
Barónninn hvessti augun íi kenuarann, til pess að komast að
fovort hann inæiti petta í háði eða einfeldni. Hann gaf honum siðan
bendingu um að samfcalið væri á enda og húskennarinn hneigði sig
og gekk burtu.
Hálfuui fcíma seinna gekk barimninn úf til pess að líta eptir
vinnufólki sínu og gekk fram hjá peim hiuta hallarinnar seni her-
’bergi Kalla var í. Glugginn var opinn, og barónninn stausaði og
lilustaði forviða á einhver óskiljanleg orð, sem hann heyrði nýja
kennaraxui lesa upp nxeð hárri röddu, og lærisveinixin hafa upp eptir
ixonnm í aumkvunat’legnm málrómi.
Orðin voru pessi:
„Alefi Beth, Gimel, Dal-oth, He, Yav, Dsajiu, €heth“.
„Hvaða bolv. vitleysa er petta“, spurði barónninn.
„það «r hebreska stafrofið“; svaraði húskennarinn.
„En til hvers skollans t-rað pér að keuua syni inínum hebreskn
«ruð pér vitlaus?“
„Gætið að pví hérra barönu!“ svaraði Kalli Útter, „að lxebreska
er mjög nytsamiegfc fcungumál, sem er áríðandi að nema“.
„Eg verð pó að krefjast pess, að pér hættið við hana . . . .
Sonur minn á hvorki að verða prestur eða Gyðingur11, sagði barónn-
iixn um leið og kann fór burtu.
Kalli Útter varð reiður yfir pví að verða að hætta við kennzl-
«aa á uppáhaids tungumáli sínu, og varð nú litið í spegilinn á
veggmun og sá par, að nemandinn Heygði hebreskú málmyudalýsing-
nnni frá sér weð íýririitningu og rak út úr sér tunguna um leió
á bak við hann.
„Réttirðu útúr pér tunguna að keanara pinum, ótuktin pín!“
brópaði Kalli og snéri sór við, ,,eg skai koma pér ofan af pví,
drengur .miuuL