Austri - 29.06.1895, Page 1

Kemur út 3 á mánnði eða
S6 blöð til næata nýárí, og
kostar hér á landi aðeina 3,
kr., erlendis 4 kr. Gjalddagi
1, úlí.
v. An.
AmtsftMneafMð I Sparisj,iður «5'
borgar 4°/,
nnl.
M Y N I) I
Hérmeð líet eg almenning vita, að eg nú aptur er byrjaður að taka
3ÍSJ IHlÍr, og er mig a<5 hitta alla virka daga, og á sunnudSgum til hádegis.
Eg mun eins og að undanförnu sérstaklega gjöramér far um, að allar nAnd-
ir frá mér séu sem bezt af hendi leystarog svo ^OílíU’ sem unt er. Af
ýmsum ástæðum sé eg mig mi færan til að afgreiða myndirnar talsvert fyrr
en að undanförnu. Borgun'tek eg bæði í peningum og innskriptum.
I ®CÍ 1* sem ,Kn*a eítthvað fyririrain
afgreiddlr fvrst.
Mig er a3 hitta í husi pví, er Gestur Sigurðsson átti niður á árbakkanuni.
Seyðisfirði.
Eyjölfur Jðnsson.
T I L
K Al PEM)A 00 ÚTSÖLI'-
3IA3ÍNA AUSTRA.
Eg vil vittsainlega biöja
liina háttvirtu kaupendur og ut-
söluraenn Austra, ab borga inér
nú blaðið lielzt ísuuiarkaup-
Uð.
Andviröi Austra má skrifa
inn til mín við allar verzlanir
hér. austanlands og við Orura &
Wulffs og Gránufélagsverzlanir
allar á Norðurlandi og hjá kou-
sul J. V. Havsteen á Oddeyri.
ðb'r kæmi það rajög vel, ef
INorð ur J)in gey in gar vildu gjöra
svo vel að innskrifa fyrir Austra
við 0rum & AYulfts verzlun, er
senda raun veizlunarskip í sum-
ar á ýmsar lxafnir í sýslunni.
Suðurþingeyingii bið eg
helzt að borga blaðið inni reikn-
ing miun við sömu verzlun á
Húsavík eða þá á Oddeyri.
Skagfirðinga og Áustur-
Hllllð Otninga bið eg að borga
Austra inní Gránufélagsverzlun
á Sauðárkrók.
Með þessu móti geta kaup-
endur og útsöiumenn Austra í
þessum héruðum alveg koniizt
hjá því, aö borga blaðið i pen-
ingum, sem mörgum muu örð-
ugt falla, og er þetta óvana-
i e g u v k o s t u r við biaðakaup
í fjarljggjandi héruðum.
í’á, sem ekki hafa enn
borgað mór hina fyrri árganga
Austra, bið cg um að gjöra nú
iolcsins rögg á sig og borga þá
i Iiossari suinarkauptið.
Seyðisfirði 29. júnv 1895.
8 k a p t i J ó s c p s s o i).
i) ýraver ii «1 u n arí é 1 a gi ð
ÍJ m
lioltlsveikisraimósknir
Dr. JJilcrs á íshuidi o. fi.,
eptir
iivraíshoki.i Árna jónmm
á Vopmiiii'öi.
—o —
(Xiðurl.)
I)r. Ehlei’s alítur.að véi’ ís-
lendingar stöndum á lágu heil-
brigðisstigi. Eg er á sömu skoð-
un og hef eg opt fuudið sárt til
]>css i þau 1() ár sem eg heíi
| verið lælcnir. Mér er það full-
víða seu góö
1 góöu
heldur aðalfund sinn 7. júlí n. k.
seinni hluta d:>gs kl. 3 i Bindindishús-
inu á Fjarðaröldu, oy verða p:i rædd
og samþykkt lög félagsins, haldnir
fyrirlestrat og ræður og skráðir nýjir
félagsmenn.
Árstillagið er aðeins 50 aurar.
Oskandi er að sem flestir mæti
á nðalfundi pessum.
J?elagsstjórnin.
ÚTLEND A lt FRETTIR.
Norreguv. ]>. 27. p. m..kom
rVaagcn“, kapt. Endresen, frá Man-
dal með ýrnsar vörur til O. W. Með
skipinu koinu dagblöð til miðs (). nr.
þau sögðu góða tíð erlendis og verzl-
un og skipaferðir heldur að lifna við.
Forsætisráðherra Stang hafði gjört
hoð eptir Oskar konungi til Kristíaníu
til að ráða fram úr Vandræðunum.
Konungur varð strax við tiimælum
ráðgjafans og var ícominn til Norvegs
með drottningu og ríkisarfa; og eptir
að haf'a ráðfært sig við helztu menn,
fól liann 13. ]). m. Sverdrup að mynda
nýttráðaneyti með4 hægrim., 4 vinstrim.
og 2 miðlurum. En dagiim eptir gafst
Sverdrup upi' við pað, og iengra ná
ei fréttirnar.
Japan. þar evstra hefir farið
að tilgátum síðasta Austra. Japans-
menn liafa barið, svo dugar, á upp-
reistarmönnum á Formósa og lagt
alía eyua á svipstundu undir sig.
kunxnigt, að ]
húsakyxxni og þntnaöur
lagi á Xorðurlandi, þá úfir þó
og grúfir þar af loptillum ogó-
þriflegum baðstofum og nnmu
þó byggingar vera þar töluvert
betri en á Suðurlandi og þrifn-
aður raeiri. A Austurlandi er
eg ekki eins kunnugur og á
Norðurlandi, en þó þykist eg
geta fullyrt, að bæði sé þar
þrifnaður meiri og byggingar
betri en á Norðurlandi, enda er
holdsveiki ekki til þar; og þó
er þrifnaði og byggingum engu
að síður mjög ábótavant á Aust-
urlandi. A Yesturlandi er eg
ókunnugur.
Löggjöfin og stjórn heil-
brigðismála vorra siban 1874
sýnir og á hvaba menntunar-
stigi vér stöndum í heilbrigðis-
fræðislegu tilliti. það hafa að
vísu verið gjörðar nokkrar til-
raunir til að verjast sullaveik-
inni, en hvað hefir verið gjört
fieira til bóta? í læknamálum
erum vér óháðir nokkru út-
lendu læknisfræðish-gu valdi,
því hið konunglega danska heil-
brigðisráb hefir ekkert yfir ís-
landi að segja. En hvaö höfum
vér fengið í staðinn? Hvað er
unnið mcð því aó ríkustu rnenn
landsins geti fengið jafn bil’lega
og ódýra læknishjálp í einstök-
nra sjúkdúmstilfellum. og. blá-
fátækir aumingjar ogsve.itarlim-
ir? Hvernig stendur á því, að
það skuli vera fyrirbyggt raeð
lögum, að sóttvarnir gegn næm-
um sjúkdómum frá öðrum lönd-
framfarið nema á (>
ura a landinu og' sunium illa
settum? Hvað var unnið með
því að innleiða skottulækningar?
Af livaba rótum er það runnið, <
ab alþingi neitabi landlaíkni utn
fó til þess að spítali yrði settur
á stofn fvrir landið! Hvernig
liefir umboðsstjórnin vakað yfir
því, að embættislæknarnir
gegndu skyldum þeim, er á þeim
hvíidu samkvæmt konunglegri
rábstöfun þegar landið fékk eiu-
( veldi yfir læknamálum sinurn?
Nýlega liefir merkur prest-
ur lands vors látib í ljósi’ opin-
berlega, ab rangt væri að bæta
kjör yfirsetukvenna og auka-
lækna og fært fyrir því þá slá-
andi ástæbu, að konur fengjust
í yfirsetuhérubin og læknav í
aukalæknahéruðin þólaunin værn
lá. Ef lians velæruverðugheiff
gæti lagt sig níöttr við að skrifa
um hin slæmu húsakynni, sem
víba eru hér á landi, mundi hann
komast ab þeirri niðurstöðu, ub
ástæðulaust væri að bæta úr
slíku, á meðan nóg fólk fæst til
uin geti
cð búa í húsakynnunum eins og
þau eru.
Eg get ekki séð, að neius-
staðar sjáist. enn sem konxiö er,
minnsti vottur til annars, en að
vér stöndum á ofur lágu mennt-
unarstigi i heilbrigðisfi’æðislegu
tilliti og búast megum vér við,
aö fá að sjá meira um það í út-
lendum ritum, en vér höfum enn
séð, þar sem málefni þetta er
að byrja að koma á dagskrá.
Danska stjórnin mun kinka
lcolli og hugsa sem svo: Eg get
látið mér í léttu rúmi liggja,
þó slík þjób heimti jarl, ráð-
gjafa, háskóla, innlenda verzlun-
arstétt o. s. frv. og er því ekki
að neita, að hún liefir ekki svo
lítib fyrir sér, einkum þegar
viðar er pottur brotinn en í
þeim efnum, sem hér er nm að
ræða.
Úað er sannur málsháttur
þó ófínn sé: „skarnið verður
aldrei fegrað". [>aö svarar
ekki kostnaði ab breiða yfir
það; heppilegra og sómasam-
legra er að tletta ofan af því
og verka það upp, ef þess er
nokkur kostur.
Dr. Ehlers liefir skýrt nægi-
lega rétt frá húsakynnlim vorum
og óþrifnabi til þess, ab menn
feugju ljósa hugmynd um það,
hverjar orsakir eru til þess, að
holdsveikin er svo næm á íslandi
og hvergi hefir liann sagt, að
slíkur óþrifnabur, sem hann lýsir,
væri á hveiyu heimili á landinu,
þvert á móti virðist svo, seni
það sé babstofa á heimili fátækl-
ings, sem haim skýrir frá, þar
sem ekki er svo mikið um dýrð-
ir, að hjónahús sétih Sé þetta
rétt skiliö, eru það aðeins hinir
fátæku sein sneiðina eiga. H ms
eigin orð eru þannig: „men lios
den fattigö falder dette \ ærelse
(o: hj-ónaliúsib) bort og liele
Besætningen, Mænd, Kvinder og
Börii, sover i samrae Yærelse,
den saakaldte .. Baðstofa“. I
dette Yærelse lever liele Gaar-
dens Besætning" o. s. frv. Síðan
lýsir hann hvernig líti út ef
mennkomi inn í slíka baðstofu
þegar þar eru innibyrgðir 13—
16 manns, og fátt tilfærir liann
sem eg eigi veit dæmi til á
Norburlandi, þar sem þrifnaður
er þó mciti en ú Suðmlandi og
gæti eg jafnvel' bætt ýmsii við
of menn óska. En Dr. Elders
mun úlita, að óþrifnaðui’ á
íslandi sé einkum bundinn við
fatækt, en svo er ekki ávallt.
Á bláfátækum heimilum er
sumstaðar langt um meiri þi’ifrr
aður, ena efnaheimilum, og betr1
umgcngni hef eg opt séð í