Austri - 10.07.1895, Blaðsíða 1

Kemtir út 3 á mánnði eía
36 blöð til næsta nýárs, og
kostar hér á landi aðeins 3
kr„ erlendis 4 kr. Gjalddagi
1. úlí.
Urrrögn skiif'op brl'dirj
við áraroót, Ogiid nenia
komin sé iil rilstiórsns fyrir
1, október, Augiýsingar 10
anra linan e<!a CO aura liver
dslks og liáliu djrara
á fyrstu síðu,
V. Ar.
Aintsbokasafnið
á Seyðisf. er opið á
laugard. kl.4—ðe.m
Sparfsjóðar
íSeyAisfj. borgar 4°/rt
vexti af innl.
I
verða hjá 0. WathílO liinir sömu ;
í júlí og að undanförnu.
T I L
Eg fæ r ið og við bréf frá íslend-
ingum í Ameríku með fvrirspurnum
mn, hváð pað mundi kosta að kom- ■
ast með gufuskipum mínum frá Nor-
vegi til íslands. Ætla pessir hoimflyt-
éndtir víst tið fá ser ódýrt far frá
Ameríku til Xorvegs með Jdngvalla-
línuskipunun.1 eða öðrum fólkílutnings-
skipum, sem konnt við í Norvegi.
]pareð eg álít svo sem sjAlfsagt,
að „Austri“ se líka almennt luildinit
í Ameríku, ])á vil eg leyfa rnér að
birta hér í blaðinu afstöðu mína við-
vikjandi pessu máli, og bið bréfritar-
ana. unt petta mál til mín, að álíta
Jtessa mina grebt, sem svar uppá fyr-
irspurnir peirra.
jþað mun engum dyljast, að pað
vsari liinn mesti hagur fvrir Jsland. að
vesturfarar sneru aptur heim tii föð- j
uvlands síns, einkunt þó peir yngri og ;
duglegri. Landið getur hvorki prif-
izt til lands né sjúvar sökum vöntun-
ar á dugandi og æfðum veikmönmun.
það eru útlendingar sent ausa hér
inestmegiris upp auðæfum hafsins, en
iandsins eigin börn iáta sör enn nægja
ntoia pá, sem falla af borðum hinna !
riku útlendu fiskimanna. Oglattdbún- J
aðinunt lielir varla stórum farið fram j
h’á pvi á landnámsöldinni. . Plestar
lientugar nýbreytingar ■niitíraans vant-
ar á flestiím stöðum hér á landi.
það mun nú orðið allflestum par
vestra ljóst, ,,að pað er elcki allt gnll
sent glóir“ í Anteriku; eu ég ætla að
flestir peirra haíi lært par tvennt: að
„timinn er peningar14, og að treysta
sjálfum sér og eigin atorku.
Mér finnst pað fagur starfi fyrir
beztu ntenn landsins, að takast nú
liöndum saman til pess að koma dftg-
aiuli fslendingum paðan að vestan
heint aptur til ættjarðar peirra, sem
pá fýsir svo mjög að sjá aptur.
íiandsjóður er víst svo efnunt
búinu, að hann hafi ráð á að styrkja
svolítið iunflyténdur til pess að snúa
aptur heim til fettjarðariunar og viuna
henni par gagn á sjó og landi.
Til pess að styðja petta málefni
að rnínu leyti, býðst eg ltérmeð til j
p.ess að flytja innfljténdur til íslands !
SEYÐISEIRÐI, 10. JÚLÍ 1895
Nr, 10
frá Stavanger i Xorvegi eða Leith á
Skotlandi — par sent að eru aðal-
viðkomustaðir gufuskipa niinna — fyr-
ir cirea 10 krónúr manninn. Og ef
ntenn taka sér far í nokltuð stórum
hóp, er eg til með að sækja inn-
flyténdur íil Glasgow eða Liverpool, —
eða jafnvel alla leið til Quebec eða
Cliicagoborgar, ef stjórn landsins vildi
styðja fyrirtækið með nokkrum ijár-
styrk.
Tilgangur minn nteð pessunt fáu
línum, er að vekja áliuga vor íslend-
inga á pví, að ná nú aptur frá Ame-
t'iku, peint vinnukrapti, uppyngdunt og
aiikmim, er ísland hefir lánað Ame-
ríku nú um stuud,
Eg enda svo pessar línur nteð
peirri ösk og von, að við pessu mál-
efni taki mér fterari talsmenn, sent
haldi pví fram til heilla og blessunar
fyrir pjóð og land.
Seyðisfirði pann .8. júlí 1895.
O. Watliiub
Oss er kuimugt um, að fjölda
margir nýtir Islendingar vestan hafs
vilja fegnir komast heiltt hingáð aptur
og hamlar ekkert annað en féleysi,
til pess að vera lagðir af stað.
þareð landinu liggur á, engu frem-
ur en dugandi og ,,praktiskum“ starfs-
mönnum, pá sýnist oss eigi áhorfs-
mál fyrir alpingi að styrkja Yestur-
Islendinga að einhverju leyti til lieiin-
fararinnar, og felum ver hinu hæst-
virta alpingi öruggir petta nauðsynja-
mál til fljótra og góðra ftarnkvæmda.
I sambandi við petta viljunt vér
aðeins benda á, hvílikt gagn að út
lítur fyrir að ishúsin muni gjöra, sein
peir heimflyténdurnir Jóhannes Guð-
mundsson og ísak Jónsson hafa stað-
ið fyrir; og er all-líklegt að vér fáum
að vestan ýmsa pvilfka nytsemdar-
menn, til ómetanlegs hagnaðar fyrir
landið.
t\ð endingn vonunt vér að Islend-
ingar viðurkenni hið stalca drenglýndi
Otto Wathnes, er í hvívetna vill vinna
að framförum og velgengi lands og
þessi ösigur, sent „Wliiggarnir*
biðu í parlamentinu, álíta menn að
orsakast hafi af pví, að ganili Glacl-
stone var Jangt undan landi, við vígslu
skipaskurðsins unt Suður-Slesvík
úr Yorðursjónum inní Austursjóinn.
Er talið víst að flokksmenn hans
hefðti betur fylgt merkinu, ef karl
hefði sjírlfur verið heima.
BruUanp. J>ann 27. f. m. gekk
og aðeins séð um pað að Gladstone gæti
sjálfur haft næði. En karl kom við
og við útúr herbergi sínu og heilsaði
lýðnunt, sent tók honunt nteð mestu
fagnaðarópum.
Skipseigandinn, Donald Currie,
heimsótti síðan KristjAn konung og
bauð honum og allri konungsættinni
uppá matarbita útá skipinu nteð
garnla manninum, og páði kommgur
prinsessa Helena af Orleans, dóttir j pað með pökkum.
greifans af París, náfrænka Mariu, 1 þegar konungur og ættmenn ltans
prinz, að eiga her- ! koniu út á skipið sat Gladstone í
pjóðar.
Ritstjórinn
ITU:M)A11 FRÉTTlll-
—o—-
England, þatin 21. f. m. varð
ráðaneyti Boseberys lávarðs að víkja
úr sessi, :vf pví pað hafði eigi lengur
afl atkvæða í ueðri málstofunni, en
trevstist eigi að skjóta deilumálunum
til úrskurðar alpýðu og rjúfa pingið.
Hefir nú foringi „Tory-flokksins“,
Balisbury lávarður tekið við stjórninni
og lielztu flokksfoi’ingjar úr pví liði,
pa.r á meðal Balfonr, fjárntálaráðgjafi,
Chamberlain, nýlendnaráðgjafi, og
Gosehen. IIotamá 1 aráðherra.
konu Valdemars
togann af Aosta, náfrænda Humberts
ítaliukonungs, í Twickenliam, höfuð-
bóli Orleaninga á Englandí, og var
brullaupið liið dýrðlegasta og fjöldi
störhöfðingja viðstaddur. — Sem lítið
dæmi uppá, brúðai’skartið skulura vér
rétt til smekks geta pess, að slæðnrn-
ar aptur af brúðarkjólnum voru 14
fet á lengd, allar gullsaumaðar og
paktar dýrustu blóntum, en nafn brúð-
arinnar sauntað í skónefnurnar hennar
með ekta perlum og demöntum.
Yígsla skipaskurðsfns um lier-
togadæmin milli Norður- og Austur-
sjóah'ns fór eins og til stóð fram 21.
f. m. í viðurvist fjölda stónnennis og
óteljandi manngiúa; en svo var her-
skipaflotinn mikill, að eigi sást útyfir
lninn, er lioíium var raðað ntargföld-
ura á báðar liliðar út Kilarfjörð.
Vilhjálmur keisari kvaðst skíra
skurðinn: „keisara Yilhjálnts Canal“, í
niinhingu afa sins; „Yilhjálms mikla“,
og vigja skurðinn í nafni heilagrar
prenningar, til heiðurs Vilhjálmi keis-
ara, til hamiugju þýzkalandi og til vel-
ferðar pjóðanna“ og sló urn leið 3
högg á síðasta Inrnsteininn í skurðar-
múrnum; kvað hann „stórverk og
friðarverk petta hafa verið plantað í
friði, hugmyndina um ao konta pví á
megi rekja upp til hinna myrku mið-
alda, ett fullkomnun poss hafi verið
geymd hinu nýreista þýzka keisara-
dæmi"'. Hélt keisarinn síðan öllunt
gestunum ágætar veizlnr og fórust öll-
unt par ntjög bróðurléga og friðsam-
lega'orð.
berbergi sínu og var að staulast frant-
úr einhverri nýrri danskri bók með
orðbók, og fagnaði hanu konungi hið
bezta, og segist blöðunum svo frá, að
pað liafi verið fögur sjón, að sjá hinn
aldraða konung, er að ýmsu leyti er
einhver ástsælastur og frægastur pjóð-
höfðingi pessara tima, bg hinn há-
aldraða vitring, mynnast með hinni
mestu blíðu hvor við annan.
Undir borðum hélt Gladstone 2
ágætar ræður; og skyldu peir kon-
ungui' og ættmenn hans og Gladstone
nteð hinni mestu vinsemd.
Erá Kapmannahöfu hélt Glad-
stone til ýmsva borga í Norvegi
sunnunverðura og ók par langt uppí
dali, og fannst honunt ntikið til feg-
ui’ðar htndsins eins og flestum lönd-
urn ltans.
Ýms útlend blöð fullyrða, að hinn
japanski marskálkur, Yamagata, er
mest afreksverkiit hefir unnið í ófriðn-
ttm, sé Jöhann erkiiiertogi, bróðir
Franz Jóseps Austurríkiskeisara, er
fyrir nokkrum árum sagði af sér tign,
tók upp nafnið Johann Orth og fór
eitthvað úti heim, án pess til hans
hafi spurzt nteð nokkurri vissu síðan.
> ord ur- Ameríka. Síðan
vora tók og heldnr fór aó lifna
yfir atvinnulífinu þar yestra, svo
verktnenn voru síbur hræddir viö
að deyja hrönnum saman úr
kulda og hungri —- hefir verlc-
föllunum rnjög fjölgab, og dags-
dao'legar sögur gengib af því,
sá vinnumannahópur-
nú lagt nibur vinn-
aup af
flestir
ab sá eoa
inn hefbi
Hchnsókn (Hadstones í Kanp-
mannahöl’n. Eptiv að hafa verið við
vígslu skipaskurðsins, hélt Gladstone j lt]ia og lreimtab hærra
á skipi vinar síns, Donald Currie,
„Tantallou Castle“, til Kaupmanna-
hafnar. það skip ntun rúma nál.
10,000 smálestir og iiutn eitthvert
stærst skip hafa komið í hina nýju
„fríhöfn“ höfuðborgarinnar, en skips-
eigandinn er einhver rnesti skipaút-
gjörðarmaður á Englandi, og átti eigi
annað erindi á bolbmunt en flytja vin
sinn Gladstone til vígslu skipaskúrðs-
ins.
Kaupmannahafnarbúunt varð mjög
starsýnt á petta mikla og skrautlega
skip og pá eigi síður „öldunginnmiklau,
er Gladstone er opt nefndur. Var
skipið,
ab
ueigenduu-
vinn uvéi t end un um, sem
eru vel aubugir menn.
Og sú nýlunda varb,
nokkrir 'af verksn
um hækkubu dálítið kaupgjald
vinnumaima sinna; og sló þá
miklum felmtri á alla aubmenn
víbsvegar um Bandaríkin, er á-
litu þetta banaráb vib auðkýf-
ingavaldið, er þar í landi hefir
um mörg ár rábib Iögum og lof-
um og kúgað ógurlega alla
smælingja og verkmannalýð.
En þess * var
lengi að