Austri - 20.07.1895, Síða 1

K>mur út 3 á mánnði sða
36 blöð ti) nœsta nýárt, og
kostar hér á landi aðeins 3
kr., erlendis 4 kr. Gjalddagi
1. úlí.
kpj-.o'on skriflep' Innuiin
viö áramót, Ugnd uema
kcmin eé ti! ritst.iórans í'yrir
1, olttóber, Auglýsingar 10
aura línan eða C0 aura hver
Jiuml. dálks og liá’.iu dýt sra
á fvrstu. síðu,
V. Ar.
SEYÐISFIRÐI, 20. JÚLÍ 1895.
Nb. 20
Amtsbökasafiiið ffiSfkuÆm4
Sparisjóður
v(3xti af inni.
/o
Hérmeð vottum við und-
irrituð vort innilegasta pakk-
læti öllum Jieim, sem sýndu
oss hiuttekningu við fráfall
okkar elskuiega sonar, Carl
Ottos, og heiðruðu iitfor liaus
með nærveru sinni.
Seyðisfirði 18. júni 1895.
Johanne Jorgenseii.
Anders Jorgeusen.
Ullar- og íiskprísar
verða hjá 0. Watlllie hinir sömu
í júlí og ab undanförnu.
A1 f) I ii g 1
var sett af konungsfulltrúa Magn- |
úsi Stephonsen þann 1. júlí, ab j
lokinni guösþjónustugjörð í dóm-
kirkjunni, þar sem prófastur
Einar Jónssoiv hélt ræðuna.
Forsetihias s uneinaða þings
varð umboðsmaður Olafur Briem,
meb 19 atkvæðum. Varaforseti
síra Sigurður Gunnarsson 17
atkv. eptir bundnar kosningar
um liaim og Skúla Thoroddsen,
er féklc 15 atlcv. Skrifarar hins
sameinaða þings eru síra Sigurð-
ur Stefánsson og sjslumaður
Grublaugur Guðmundsson.
Forseti neðri deildar varb
sýsluniaður Bencdikt Sveinsson
meb ] 9 atkv., varaforseti banka-
stjóri 'l’rjggvi Gunnarsspn með
11 atkv. Skrifarar prófastur
Einar Jónsson (19 atkv.) og
sýslumaður Klemens Jón"sson(lí
atkv.).
1 neðri deild vanta enn 2
þinginenn, þá Jón Jónsson frá
Múla, er ]á veikur heima hjá
sér, er þingmenn fóru af stað og
eru litlar líkur til, a,ð honum
batni svo fljótt að hann komist
á þetta alþingi, og er mikil
eptirsjá í honum f.yrir þingið, —
og síra Eirikur Gíslason, er 34
í Iteykjavík; hafði slasab sig í
fæti. ^
í efri deild vantaði afþeim
þjóðkjörnukandídat ]>orleif Jóns-
son og því varb að kasta hlut-
kesti um forsetatignina þar í
deildinni, þar allir hinir þjóð-
kjörnu kusu landfógeta Árna
Thorsteinsson, en 5 hinir kon-
ungkjörnu kusu fyrir forseta
prófast Sigurð Jónsson, en Árni
landfcgeti stýrði kosningunni sem
aldurgforseti. Við hlutkastið
kom upp hlutur fógetans, og
verður liann þvi forseti efri
deildar, sem að undanförnu.
Varaforseti justisiarius L. E.
Sveinbjörnsson með 7 atkv.
Skrifarar: skólastjóri Jón Hjalta-
lín (9 atkv.)ogcand. Jón Jakobs-
son (7 atkv.).
Stjórnarfru-mvörpin eru 19
að tölu:
J'ar á m eðal f j á r v e i t i n g-
a r til ab brúa Blöndu rétt ofan-
viö Blönduós á svonefndum „Klyf-
um“, töluvert fé t.il akbrauta
og vegagjörða, uppmælingar
Hvammsfjarðar, . skipaábyrgbar-
felags, fé til ab gefa út hinar
gömlu alþingisbækur,fé til holds-
veikraspítala, eptirlaun handa
síra Pétri Guðmundssyni o. fl.
11 újööj arðir skal selja.
Breyta skal launum hrepp-
stjóra.
Bæta skal gagnfræðakennslu
við lærðaskólann í Keykjavík,
en afnema Mö&ruvallaskólann,
auka kosningarrétt Reykjavíkur-
búa og setja miklu nálcvæmari
en verið hefir o. ýmisl. fl.
jþingYallafiindur
var haldinn þann 28. júní eins
og til stóð og mættu þar kosnir
menn úr flostum kjördæinum
landsins.
Sýslumaður Benedikt Sveins-
son setti fundinn, en forseti
fundarins var kjörinn síra Bene-
dikt Kristjánsson úr Keykjavík,
varaforseti lands-revisor Indriði
Einarsson.
Um 20 mál voru rædd á
fundinum. ]>ar á meðal fyrst
og fremst stjórnarskrárbreyting-
in, er fundurinn áleit sjálfsagt
fyrir alþingi ab lialda óbreyttri
áfram, einsog liún hefir verið
samþykkt á síöustu alþingum.
Samþykkt var ab afnema eptir-
laun eða að minnsta kosti að
færa þau niður um helming, ab
afnema gjafsóknir embættis-
manna, rýmka styrkinn til bún-
aðarfélaganna, veita konum jafn-
frelbi við karlmenn, veita lán
til þilskipakaupa og styrkja að
ööru leyti sjávarútveginn til-
tölulega við landbúnabinn, stofna
innlent brunabótafélag, veita
styrk til að rannsaka hvab
járnbraut mundi kosta frá Reykja-
vík austur að J'jórsá, samþykkt
ab framfylgja héraðasamþykkt-
arlögum síðasta alþingis gegn
áfengis, samþykktur lagaskóli,
tíðari gufuskipaferðir milli ís-
landsog Englands og Skotlands,
og gufubátar hér innanlands.
r
1 Skúlaroálinu lét ]>ing-
vallafundurinn í Ijósi óánægju
sína yfir aðferð stjórnarinnar í
því máli og skoraði á alþingi
ab rannsaka, hvort landstjórnin
hafi eigi brotið í því máli stjórn-
arskrána og hvort eigi verði
gjörð ábyrgð á hendur henni
fyrir alla þá frammistöðu, en ab
öðrum kosti skuli landsjóður
bæta Skúla embættismissinn.
S V A
Herra verzlunarstjóri O. F.
Davíðsson hefir ritað grein um
útsvarsmál 0runa & Wulifs í 18.
blaði Atistra f>. á. og með því
að eg er mikið vúð það mál
riðinn, leyfi eg mér að
gjora
tilbúniugi,
söl-u og innflutningi
nokkrar athugasemdir við það.
Eg' ætla fyrst að taka það
fram, að ef það er satt, að eg
ráði nú flestum gjörðum hrepps-
nefndarinnar, þá er það clcki
siður satt, að árið 1892 og þau
ár þar á undan, er vórzlunar-
stjórinn rekur aptur í tímana,
réði verzlunarstjóri 0rum &
Wulífs fiestum gjörðum hennar
og hvað aukaútsvör sérstaklega
snertir, voru þau lögð á gjald-
endur ab miklu leyti eptir hans
uppástungu og fyrirsögn; að
minnstakosti ákvað hann ávallt
sjálfur útsvar verzlunar þeirrar
er hann veitti forstöðu.
]>egar þess er gætt, að
verzlun 0rum & Wulifs er hundr-
að ára gömul einokunarverzLun
og fyrverandi verzlunarstjóri var
eins tl’Úr þjónn lmsbænda sinna
og núverandi verzlunarstjþri er,
og liann auk þess bar langt af
öðrum breppsnefndarmönnum að
andlegu atgervi, er lítiö liægt
að byggja á því hlutfalli, sem
þá var milli útsvara verzlunar-
innar og annara gjaldenda.
Svo gjörspilltur hugsunar-
liáttur er þó eigi mebal íslend-
inga, að þab sé frambærilegt í
íslenzku blabi, að meira sé að
marka þannig tilkomið mat á
útsvari v e r z 1 u n a r, en það
mat, sem lireppsnefnd, sýslunefnd
og amtsráð hefir komið sér sam-
an um ab væri rétt.
|>að þarf engum fleiri orð-
um ab eyða um útsvör 0rum &
Wulffs á Vopnafii’ði 1892 og
árin þar á undan. ]>að var
eðlilegt að þau væru of lág i
samanburði við útsvör annara
gjaldenda og með samhljóða á-
liti hreppsnefndar, sýslunefndar
og amtsráðs er nú löglega sann-
að, að svo var.
Árið 1893 var verzlunar-
stjóri 0rum & Wulífs að vísu
eigi í hreppsnefndinni, en hann
var hér einvaldur, sem kaup-
maður. Pöntunarfélagið var þá
ab vakna, en það var ekki kom-
ið á fót, svo nauöugui' var einn
lcostur, að sæta þeim kjörum í
flestu, sem 0rum & Wulífþókn-
aðist mönnum að bjoba, ]>á var
amtsráðið eigibúið að samþykkja
hækkun sýslunefndarinnar á út-
svari 0rum & Wulffs haustið
áður, en engu ab síður lagði
hreppsnefndin útsvar á þá eptir
sömu reglu og Skagfirðingar
leggja útsvör á verzlanir sínar.
Verzlunarstjórinn kærði yfir út-
svarinu og hreppsnefndin felldi
úrskurð í málinu, er hljoðaöi
þawnig:
,,Ár 1893, dag 9. des., var
hreppsnefndarfundur settur og
haldinn á Vopnafjarðarverzlun-
arstab af oddvita Jóni Hallgrím>
svni og undirskrifubum hrepps-
nefndaritíönnum og var fram-
lialdið umræðum um aukaút-
svar 0rum & Wulfts. Faktor
Ól. Davíbsson mætti á fundinum
og færbi rök fyrir, ab regla sú,
er hreppsnefndin hafði viðhaft,
væri eigi fullkomlega samkvæm
lögum 9. ág. * 1889, þar sem
aöeins væri lagt á veltuna, en
eigi á aröinn, sem eðlilega eink-
um ætti ab taka til greina vib
álagning útévara. Að vísu virð-
ist lireppsnefndinni útsvarib í
sjálfu sér eigi ofhátt (sic),
er boiib er saman gjaídþol 0r-
um & Wulffs-verzlunar og ann-
ara gjaldenda, en hreppsnefndin
vill eigi gjöra þetta|útsvarsmál
ab kappsmáli í þetta sinn
(sic) bæði af þ»víf að flestir
hreppsnefndarmennirnir eru eigi