Austri - 15.11.1895, Side 4

NR, 31
A IJ S T E I,
124
Lí FSAB Y RG Ð A RFEL AGIÐ
„S T A R“
stofnað í Lundúnum 1843.
Stofnffe 1,800,00 0 krónur,
Varasjóður 6 4, 2 3 3,1 1 5 krór.ur,
býður öllum er vilja tryggja líf sitt
1 íf sábyrgð
með betri kjörum en nokkurt
annað lifsábyrgðarffelag á Norðtir-
löndum.
Aðalumboðsmaður ffelagsins á ís-
landi er fröken Olafía Jóhannsdóttir
í Reykjavik. Umboðsmaður ffelagsins
á Sey ðisfirði er verzlunarmaðtir Armann
Bjarnason á Vestdalseyri.
Stj erimheilsu-drykkiir.
Stjörnu-heilsudryldcurinn sJcarar
fram úr alJs Jwnar
Lifs-Elixír
setn mmn allt til Jressa tima bera
kennsli á, bæði sern kröptugtlæknislyf
og setn ilmsætur og bragðgöður drykk-
ur. Hann er ágætur læknisdómttr, til
að afstýra hvers konar sjukdómur,
sein koma af veiklaðri meltingu ogeru
Ahrif hans stórmjög styrkjandi allan
líkamann, hressandi ltugann og gefandi
góða matarlyst. Ef maður stöðugt
kvöld og ntorgna, neytir einnar til
tveggja. teskeiða af þessum ágæta
heilsudrykk, í brennivini, víni, kaffi,
te eða vatni, getur maður varðveitt
heilsu sína til efsta aldttrs.
J>ETTA EE EIvKEET SKEUM.
Einkasölu hefir:
EDV. OHIHHTEXSEN,
Kjöbc’thavn Tv.
D. ffi. (Jíansen á Seyðisfirði tekur
brunaábyrgð í hinu stóra enska brtina-
ábyrgðarffelagi, „North British &
Mercantile“, mj'óg ódýrt.
Hvid Oporíovill mærket:
„Dct röde Kors'S
anbefalet af mange Læger smn fortrinlig for Syge og Eecotv
valescenter', faas paa Akureyri hos Herr B. J. Gislason og paa
Seydisfjord hos Herr Kjöhmand T. L. Imsland.
Peter Bucli.
direkte Import af Vine
Helmerhits 13., Kjöbenhavn V.
A U G L Ý S I N G.
Buclis verksmiðjtt verðlanmtðu liti til lieimalitunar, sem að
fegttrð og gæðum niunu revnast hetur en allir aðrir litir, ættu
allir að kaupa, sem vllj-a fá fagra og varanlega liti. Og í stað
hellulits ætti fólk að nota miklu fremur „Castorsvart11, sem er
langtum lientugri, lialdbetri og ódýrari litur.
T. L. lmsland.
("ougo Lifs-Elixír.
Af ölltim Jieijtt ótal meltingarmeðulum, er Norðurálfumenn
hafa revnt sem vörn gegn hinu banvæna loptslagi í Congo, itefir
pessi táugastyrkjandi Elixír reynzt að vera liið eina óbrigðula
ráð til að viðhakla lteilsunni, með pvi að Elixírinn orkar að við-
halda eðlilegum störfum tuagans í livaða loptslagi sem er.
Eannig itafa verkanir hans einnig reynzt mjög góðar í köldu
loptslagi.
Elixirinn fæst hjá rndirskrifuðum, sem er aðal-nmboðsmaðiir
á ísJandi, og gcta kaupmenn pantað hann lijá mér mót góðnm
prósentum.
L. J. ImsJand.
Cong'o Lifs-Elixir fæst i % flöskum á kr. 1,50. Einn-
ig fæst fínt Charente-Cognac á 2 kr. 50 aura flaskan, og júseJ-
frítt brennhin og ótal margt fleira mjög ódýrt, í T. L Ims-
Jands-verglun á Seyðisfirði
Byssur og skotfæri komin til verzlunar St. Th. Jónssonar.
Allir sem skulda mer
ern viiisamlega beðnir að
borga Iiað i peiiingum i haust.
Seyðisfirði í september 1895.
Magnús Einarsson.
Kicolai Jenscns
Skræder Etabl issement
Ivjöhmagergade 53 1. Sal. ligeover
for Regenzen, med de nyeste og bedste
Varer.
Pröver og Schema over Maaltag-
ning sendes paa í'orlangende.
Ærbödigst
Xieolai Jensen.
Pianornagasin
„Skandinavien“
Kongens Xytorv 30 Kjöbenhavn,
Störste FabriJi i Danmarli.
Fabrik & Lager af;
Orgel-Harmoniums
5°/0 ]>r. Contant eller paa Afbetaling
efter Ovérenskomst. lllustreret Pris-
liste sendes franco.
Ábyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skapti Jóscpsson.
TrentsmJja jiiLStra.
470
„Parðu til ráðsmannsins," svaraði vfiríiðinn án pess að virða
Blom viðlits.
„Jurtabaðstofan er í mesta ólagi, pað verður pegar að gjöra
við bana,“ sagði Lars Blom..
„Snáfaðu til ráðsmannsins .... Heyrðirðu pað eigi, vinnn-
kindin pín, livað eg sagði,“ hætti yrirliðinn við og brýrdi röddina.
„Eg kemst heldur ekki af með tvo vinnumenn, eg verð að minnsta
kosti að fá 4 vinnumenn,“ hélt Blom áfram og hækkaði nú einnig
röddina.
„Hvað segirðu, liundinginn pinn!“ lirópaði yfirliðinn úm leið
og hann sneri sfer snarlega við á stólnum og lauk nú alveg upp
augunum, er sjaldan henti h ann.
Blom endurtók kröfur sínar og hætti við: „og allt petta, sem
eg liefi heimtað, verð eg <að fá, sé pað ekki ætlun yðar að eg skuli
rækta baunir í stað vínberja og jarðepli fyrir Ananas-ávöxt.“
Yfirliðinn krossbölvaði og spratt uppúr sætinu og æddi fram
að Blorn með reiddan lmefann.
„Kiður með handlegginn“, hrópaði Blom. „Hverja pá grein
cða kvist, sem er fyrir mfer, snið eg af.“
Y firliðinn varð nú óður af reiði og paut að piJinn og preif
paðan langa aksvípu; en í sama bili sem hann sneri sfer við, sneri
að homim hlaupið á skammbyssu, er Blom míðaði á brjöst hiis-
bóndans.
„Mfer er ekki um húsaga gefið, og sízt pó Skæningja,“ sagðl
Blom í láguni en greinilegum máírómi, „og eg segi yður pví í
allri einlægni, að hvert svipuhögg mun eg bcrga yður með blýmola
og hverja skeimu með gati á heilanum, og pfer megið reiða yður á
pað, að eg skal horga yður skilvíslega“.
Yfirliðinn varð náfölur, og stöð dálitla stund grafkyr og alveg
hissa; síðan hljóp hann að glngganum og reif hann opinn og kallaði
á vinnumennina.
Lars Blom tyllti sfer niður ofboð rólega n stól. Dyrunum var
peytt opnum og inn pustu nokkrir vinnumenn. sem höfðu verið hjá
hliðarbyggingu peirri, er skrifstofau lá í.
471
„Talcið pið liann, piltar! petta er ræningi og morðvargur!“ hröp-
áði yfirliðinn til luiskarla sinna og benti peim á nýkomna garðyrkju-
manninn.
„Húsbónda okkar er vist eklci sjálfrátt,“ sagði nú Lars Blom
með mestu meðaumkvun: „hefir hann lengi pjáðst af pessum sjúk-
leika?“ sagði hann við vinnumennina, um leið og hann benti á enni
sfer.
„Hvilíkt úrpvætti!“ frísaði yfirliðinn. „Leitið pil straks í vös-
um hans, hann ber morðvopn á sfer, og liefir rfett í pessu liótað að
skjóta mig.“
„Guð varðveiti vesalíngs húsbönd:um,“ stundi Lars Blom og
hristi höfuðið. „Já, já, látið hann fá vilja sinn .... hérna eru
vasarnir mínir, gætið nú vel í pá, drengir, svo yfirfiðinn geti gengið
úr öllum vafa um, að petta tr tóm vitleysa éir honuin.“
Hann sneri nú um öllum vösum Sínum, vinnuniennirnir störðu
ýmist forviðaá lrinn nýja garðyrkjumann. sem nokkrir poirra pekktu,
eða yfirliðann, en lilýddu pó loks boði lians og leituðu á Blom, en
fundu ekkert nema tóbaksdósir úr spjaldapappír með dilitlu af tö-
baki í. Kú leitaði yfirliðinn einnig á Blom, en fann lieldur ckkert.
„En eg sá pö með mínum éigin augum skanmibyssuna, er þræl-
mennið miðaði á mig.“ öskraði yfirliðinn og froðufellti af reiði . . .
„liann liefir máskc fleygt henni frá sfer einhverstaðar hfer á slcrif-
stofunni?“
Hann leitaði nú undir skrifborðinu, legubekknum og stólunum,
en allt kom pað fyrir ekki
„Við ættum máske að láta frúna vita af pvi, hvað gengi að
manninum hennar, svo að straks yrði sent eptir lækninum,“ stakk
Lars Blom uppá,
pessari meðferð var yfirliðinn sízt vanur og liafði hún hálf-
truflað hann, en við síðustu orð Lars Blom fór sem hryllingur um
liann allan, eins og iiann hefði fengið köldusótt, og loks datt hann
útaf á stól. Vinnumennirnir hfeldu að liann hefði fengið niðurfalls-
sýki og jusu vatni yfir hann. Lars Blom sýndi líka beztu viðleitni
til að lífga húsbónda sinn við, en í fátinu tók hann hina stóru
blekbyttu á skrifborðinu og hellti öllu iir hernri vfir höfuðið á liinuin