Austri - 17.04.1897, Blaðsíða 1

Ktmur út 3 á mknudí eða
36 hl'óð til uæsta nýárs, og
liostar hér á landi aöeins
3 kr., erlendis 4 kr.
Ojalddagí 1. júH.
TJppsögn skrifleg lundin við
áramót. Ógild nema kom-
in sé til ritstj. fyrir 1. októ-
ber. Auglýsingar 10 aura
línan, eða 60 a. hverþuml.
dálks og hálfu dýrara á 1.
síðu.
VII. Alt.
Seyðisflrði, 17. apríl 1897.
NR. 11
ULLARVERKSMIÐJA
er einhver hin elzta og bezta ullarverksmiðja í Horvegi.
Verksmiðja þessi hefir hinar nýjustu og fullkomuustu vinnu-
vélar, og er hverri verksinibjudeild stjórnab af duglegnm og æfð-
um verkstjórum, svo verksmibjan stendnr að öllu leyti jafnfætis
öllum slikum ullarverksmiöj um í Norvegi og erlendis, bæbi hvað
vörugæði og fljóta afgreiðslu snertir.
Ennþá sem komib er, liefir engin ullarverksmibja í Norvegi
getab afgreitt vörurnar svo fljött til íslands sem Sandnæs ullar-
verksmibja, og eru allir möttakendur varanna mjög vel ánægbir
með verkið á þeim.
Eg hefi til sýnishorn af vefnaðinum, og verðlagsskrá.
Ab senda ull til vinnu í þessari verksmiðju er mikill hagn-
aður fyrir menn, þareb allur vefnaður þaban er bæði ódýrari og
betri en frá útlöndum, og því mæli eg með Sandnæs ullarverk-
smiðju til allskonar ullarvinnu, og ábyrgist eg, að þeir sem senda
þangab ull til vinnu, fái bæði vandaöa vöru og fljóta afgreiðslu.
fess ber að gæta, er mér er send ull, að nafn þess, sem
sendir, sé líka á merkiseðlinum ásamt mínu nafni, til þess ab vör-
urnar fari eigi í rugling, þar mér er send ull allstaöar ab hér á
landi, einsog eg bið menn líka að senda mér bréf með póstum
viðvíkjandi því, hvaó menn vilja láta vinna úr ullinni.
011um spurningum her að lútandi verbur fljótt svarað, og
upplýsingar skjótt gefnar.
Nýir umboðsmenn verba teknir.
Seyðisfirði 21. nóvember 1896.
L. J. Imsland.
Aðal-umhoðsmaður á íslandi og Færeyjum.
í s 1 e n z k umboðsverzlnn.
Undirskrifaður selur íslenzkar verzlunarvörur á marköðum erlendis og
kaupir allskonar útlendar vörur fyrir kaupmenn og sendir á pá staði, sem
gufuskipin koma. Sölu-umboð fyrir ensk, pýzk, sænsk og dönsk verzlunarhús
og verksmiðjur. Grlöggir reikningar, lítil ómakslaun.
Jakob Gunnlögsson.
Cort Adelersgade 4
Kjöbenhavn K.
Gott og ódýrt kaffi.
þareð eg hefi einka-umboð á íslandi fyrir hið stærsta kaffisöluhús í út-
löndum, þá býðst eg til að útvega gott kaffi með svo lágu verði, að engum sé
hægt að keppa við pá prísa.
Pröfur sendast, ef óskað verður, til hvers sem ætlar að kaupa pað.
Kaffið sendist beint frá húsinu til pess staðar, sem óskað verður, og
póstskipin koma á.
P' t. Seyðisfirði, 10. marz 1897.
/•
M. S. Arnason,
ísafirði.
Prentsmiðja Þorsteins J. 0. Skaptasonar
tekur til prentunar:
blöð og bækur, verðlista, kvæði, grafskriptir; innskriptarseðla, afhendingar-
bækur, veðbréf; lotteríseðla, nafnmiða, trúlofunarkort, og yfir höfuð allt smátt
og stórt, er prenta parf.
Allt fljótt og vel af hendi leyst.
Hérmeð tilkynnist, að eg undirrit-
aður kem til Siglufjarðar, að öllu for-
fallalausu, með fyrstu ferð fjórðungs-
bátsins norður um land í vor komandi,
og ætla eg að verða par einhvern
tíma að taka ljósmyndir. Einnig hefi
eg í hyggju að ferðast uppí Eljótin í
sama tilgangi. Eg mun gjöra mér
far um að myndirnar séu sem bezt
af hendi leystar.
Helmingur af andvirði myndanna
borgist fyrirfram.
Vestdalseyri, 4. marz 1897.
H. Einarsson.
t
Sýslumaður
Jóhannes Davíð Olafsson
var fæddur á Stað á Reykjanesi 26.
okt. 1855. Foreldrar hans voru, pró-
fastur Ólafur Einarsson Johnsen kaup-
manns, bróðir frú Ingibjargar Sigurðs-
son, — og Sigríður porláksdóttir, systir
séra Bjarnar á Höskuldsstöðum.
Jóhannes sál. ólst upp hjá foreldr-
um sínum par til hann fór í lærða
skólann, og útskrifaðist úr honum 1878,
og sigldi samsumars til háskólans, par
sem hann tók próf í lögum með beztu
einkunn eptir 41/, ár, sem er óvana-
lega stuttur tími við svo pungt nám.
Erá háskólanum kom Jóhannes upp
til Reykjavíkur, og var par mjög vel
látinn málafærslumaður við landsyfir-
réttinn, par til honum var veitt Skaga-
fjarðarsýsla 1884.
Sama sumar gekk hann að eiga
frændkonu sína, fröken Margrétu Guð-
mundsdóttur Einarssonar frá Arnar-
bæli; og voru pau hjón fyrsta árið á
íteynistað, en fluttust síðan að Gili,
og bjuggu par nokkur ár, pangað til
pau fluttu sig á Sauðárkrók, par sem
sýslumaður Jóhannes Ólafsson andað-
ist 26. marz s. 1. úr langvinnum maga-
sjúkdómi.
þeim hjónum varð 5 barna auðið,
hvar af 4 lifa.
Jóhannes sýslumaður var hinn ágæt-
asti gáfumaður, bæði skilningsgóð-
ur og minnugur, enda hefði hann ann-
ars eigi getað aflokið hinu punga laga-
námi á svo óvanalega stuttum tíma.
Yar hann og mjög skarpur júristi.
Hann var gleðimaður hinn mesti, og
svo fjðrugur og skemmtilegur, að hann
átti fáa sína líka.
það var býsna vandasamur sess að
fylla vel uppí í Skagafirði, eptir Egg-
ert sýslumann Briem, er óhætt mun
mega telja með hinum vitrustu valds-
mönnum landsins, bæði fyr og síðar,
og svo ástsæll af sýslubúum sínum, að
fá munu dæmi til.
Er pað óræk sönnun fyrir pví, hví-
líkur afbragðsmaður Jóhannes sál. var,
að hann náði brátt peirri almennings-
hylli hjá alpýðu, að pegar honum var
veitt Borgarfjarðar- og Mýrasýsla, pá
báðu Skagfirðingar hann i einu hljóði
að yíirgefa sig ekki, og lét hann pað
eptir peim.
Jóhannes sýslumaður var mjög frjáls-
lyndur, einsog hann átti kyn til að
rekja, og áhugamaður mikill, og pví
lét hann sér mjög annt um velgengni
og framfarir sýslubúa sinna, sem á
seinni árum hafa ráðizt í hvert stór-
fyrirtækið af öðru undir forustu hans,
svo sem brúargjörð á Héraðsvötnun-
um og mörgum fleiri ám, svifferjur o. fl.
Sýslumaður Jóhannes var hið rögg-
samlegasta yfirvald, og sá afkastamað-
ur við skrifstofustörf, að hann, að
minnsta kosti framan af, hafði engan
fastan skrifara, en afgreiddi mest allt
sjálfur. Góðgjarn var hann og ráð-
hollur, og samdi opt sættir með mönn-
um, er sparaði peim mikil útgjöld og
leiðinlegt málapras.
Heimili peirra hjóna var fögur fyrir-
mynd að öllum höfðingsskap og gest-
risni, pví pau hjón voru svo aðdáan-
lega samtaka í pví, að gjöra öllum,
háum sem lágum, heimsókn peirra svo
ógleymanlega skemmtilega og unaðs-
ríka,, og pví drúpa nú allir Skagfirð-
ingar af sárri sorg, par sem peir eiga
að sjá.á bak pvílíkum ágætismanni og
afbragðs yfirvaldi.
„Grátpögull hármafugl hnípir
á húsgafli hverjum“'
Skapti Jósepsson.
Nokkur orð
um
kíghósta og Törn gegn honum,
eptir
héraðslækni G. B. Scheving.
—o—
Einsog kunnugt er, fer kíghósti yfir
sem landfarsótt víða hér á landi nú
um pessar mundir. Og pað parf víst
engum blöðum um pað að fletta, að
veikin muni ganga yfir allt land, eins
og hún svo opt hefir gert að undan-
förnu. í sumum héruðum kvað land-
farsótt pessi hafa verið væg, og víst
er ujn pað, að hér í Seyðisfirði hefir
kíghóstinn verið mjög rægur í petta
sinn. En sumstaðar hefir veikin aptur
verið skæð, svo sem á Yopnafirði, ísa-
firði, og víðar, að sögur segja. í út-
löndum er almennt talið, að 8 börn
deyi af hundraði hverju. Mér er
ekki kunnugt um, hvernig petta hlut-
fall er hér á landi, en pað mun óhætt
að fullyrða, að veikin muni vera hér
engu síður skæð en ytra, pegar sóttin
annars gengur í fullum krapti. Að
minnsta kosti veit eg, að pegar kíg-
hóstinn geklc í pessu læknisdæmi haust-
ið 1891, pá var dauðratalan 9 af
hundraði.