Austri - 10.11.1904, Qupperneq 3

NR. 36
A U S T R I
135
Nýdáin er liér á spítalanum Sigurlaug
Sigurðardött'r, 17 ára gömulr eptir 'an-
s0m Teikindi, úr lungnatæringu.
Xiítið þið hérna á lyfjabúð
lseknisins á Yopnafirði.
Soda, svampar,
salmiak, myrrha,
buris, bronce,
brennisteinn, talkum,
terpentínolía,
tjerusápa,
barnadropar, benzin,
broncetinctur.
Græðisprítt, gibs,
gerpulver, dextrin,
ferrocyaukali,
kremór, skellak,
politúr, trocacant,
terpinólpillur,
reykelsi, lóðvatn,
laxeroiía.
Vax, vínsýra,
vindlar, sápur,
kakao, negull,
kardemómur,
migrainestifti,
meðalalýsi,
styrkjandi plástrar,
piparmyntur,
Doðameðul,
Danakongsdropar,
gasolía, skeiðvatn,
guðshandaplástur,
sapolín, saltsýra,
somatose,
gleraugu, ilmvötn,
aqva-rosæ.
Kamfóra, aloe,
eyrnasprautur,
maltextrakt, kresól,
karbólplástur,
fægismyrsl, hárspritt,
hárolía,
pottaska, blámi,
balsaminplástur.
Barnamél, tonkabaun,
töbaksdropar.
Alt er pað ágsett
Austri
Tottar.
Lyfjabuð læknisins á Vopnaflrði
selur öll vanaleg læknislyf, fyrlr borg-
un út i hönd.
Ágætt líkpornameðal.
I lyfjabúð læknisins á Vopnafirði
fæst ágætt líkpornameðal semritstjóri
Austra mælir hið hezta með.
Barnasápa.
J>voið aldrei ungbörn úr venjulegri
búðasápu! I lyljabúð læknisins á
Vopnafirði fæst ágæt barnasápa, sem
styrkir hörundið og varnar útbrot-
um.
Barnadropar.
Gefið ekki ungböruum „Ohróness-
ens“ eða „grassíu“ eða pví um lík
meðöl!
I lyfjabúð læknisius á Vopuafirði
fást ágætir barnadropar.
Andarnefj u-gigtáburðnr
fæst hvergi uema í iyfjabúð læknisins
á Vopnafirði, Reynið sem fyrst pena-
an góða áburð.
Eg álít pað skyldu mína að senda
yður vottorð pað, sem hér fer á
eptir.
Eg hefi í mðrg ár pjáðst _af inn-
vortis sjúkdómi;lystarleysi, taugaveiklun
og annarskonar veiklun. Oft hafði
eg brúkað meðul frá ýmsum læknum
eD árangurslaust. Síðastliðið ár hefi
eg brúkað kína-lífs'elixir frá Waldi-
mar Petersen Fredrikshavn, og hefir
mér ætíð batnað afj“honam. Vegna
pess að eg er fátæk hefi eg ekki efni
á að brúka hann að staðaldri en finn
samt að eg get ekki verið an hans.
J>etta get eg með góðri samvizku borið
vitni um.
Króki í febrúarm. 1902'
Quðbjörr/ Guðbran.dsdóttéi.
Kína-lífs-elixír fæst hjá flestum
kaupmönnum á íslandi
Til pess að vera viss um að fá
hinn ekta Kína-Jífs-elixír eru Kaup-
erdur beðnir að lita eptir pví að
V. P.
F.
Hrappsstaðir
í VTopnafirði
verða til sölu og afhendingar í næstu
fardögnm 1905 með mjög vægum borg-
unarskilmálum.
Jerðin er 18’/2 hudr. að dýrleika
og má óhætt telja með hinum betri
jörðom í Vopnafirði. Hefir gott tún
er fékksf af síðasta sumar 200 hestar
of töðu; útengjar eru miklar og góðar,
ber pvi jörðin vel 6 kýr og um 400
fjár auk hesta. Laudrými er mjög
míkið og gott undir bú á surarura og
standi a flöskunum í grænu lakk>, og
eins eptir binu skrasetta vprumerki á
flöskumiðanum: Kínverji með glas í
hendi, og firmanafnið Valdemar Pet-
ersen, Frederikshavn Danmark.
Farangur tapast.
Frá s/s „Ceres“ hefir í s 1 marz-
mánuðl tapast farpegjaflutningur:
poki kista og koffort merkt: Arndís
Sigurðardóttir, Patreksfirði. peir, sem
geta getið upplýsingar um hvar far-
angur pessi er niðurkomiun, eru vin-
samlega beðnir, að^ skýra berra C.
Ziemsen, afgreiðslumanni gufuskipa
hins sameinaða gafnskipafélags i
Reykjavík frá pví sem allra fyrst eða
sonda farangurinn til bans.
sem purflð að kaupa
eittbvað, munið eptir
nýju verzluninni í
„B j ark a.“
útheit góð a vetrum.
0-1 bvgging og bús er ný eða rýleg
á jöiði ni og bærinn nærn nýr. Lang-
hús, 12 alna langt, byggt fyrir 4 árum,
baðs’ofa byggð í ár; búr í fyrta; allt
innaupiljað, aðrar byggingar á jörðinni
nýjar eða nýlegar.
Jörðin var keypt fyrir 20 árum á
kr. 3,800.
Ly thafendnr snúi sér til undirritaðs
eigandr ,j irðarinnar, er gefur nánari
upplýsiugar.
Jóhannes Einarsson,
Hrappstöðuui.
a
=>
3
:o
a
í=4
C3
Gð
B
____________________________________________1 p
. ■■■!■■ ii n niiiimhiii i— “■ ■■ "■ vnmrsHBHM r—i
Undertegnedo Agent for Islairds
0stland. for det krngelige octroj ‘
erede almindelige Brandassuranse
Compagni
for Bygninger, Varer, Effecter,
turer, Hö &c. stiftet 1798 i Kjóben-
havn, modtager Anmeldelser om Brand
forsikring, meddeler Oplysninger
Pr朒er &c. og udsteder Policer.
Carl D. Tulinius Efterí'olger.
/
162
fjarlægu stjörnum sem líta vingjarnlega niður til mannanna barna, en
aldrei stíga niður frá hæðum sínum til að taka sér bústað í hjörtum
peirra.
pegar Gabriella gekk við hlið hans í björgunarstöðinni og hlust-
aði með eptirtekt á útskýringu hans og dróg engar dulur á að hún
bæri ekkert skynbragð á slíka hluti — pá gladdist hann af hjarta
yfir pví að geta vakið ahuga hennar a lífstarfi sínu:
Við kvöldverðinn snerist samtalið einnig um bjargráðin, og pegar
Anton gaaili að vanda færði honum póstbréfin og blöðin, stóð hann
ekki upp til pess að ganga til herhergis síus, heldur gekkhægt að
arnÍDum og sagði:
„J>að er svo kalt uppi hjá mér í kvöld, og eg sakna eldsins sem
brennur svo glatt hér á arninum
„J>ví segirðu ekki Anton að kveykja upp í arninum?“ spurði móð-
ir hans.
v Greifinn fleyir v’ðarstykki í eldinn og horfir á eldtungurnar sem
sleikja sig upp eptir pví.
„J>að varður fljótlega of heitt í svo litlu herbergi og hitinn fellur
mér enn ver en kuldinn. — Eg vildi helzt vera héraa kyr — en
ef til vill trufia eg ykkur?“
GuDdula brosti lítið eitt.
„En sú spurning,“ segir hún, hristi höfuðið og sezt makindaléga
í stól sinn. „Okkur pykir vænt um að pú sért hér. Vdð erum ekki
með nein launmæli — eg er að kenna Gabriellu að spinna.“
„Spinna? Eruð pér að læra að spinna?“
Guntram Krafí lítur forviða til Gabriella, sem brosandi játar
spurningu hans.
„Af pví eg ekki get lært pá list af yður, pá er yðnr óhætt að
iðka hana pó eg sé viðstaddur,“ segir hann í gamni, og breiðir nr
dagblaðinu fyrir framan sig, og sýnist brátt vera sokkinn niður í
lesturinn.
Enn hann les akki.
Hann starir á blaðið eins og ídraumi, og nýtur peirra sælu-til-
finningar, sem návist Gabriellu veldur honum.
159
„Eg held ekki að fröken v. Sprendlingen sé mikil pægð í pví —
henni pykir ekki svo vænt um hafið.“
„Nei, mér pykir ekki vænt um hafið, og eg skil ekki í pví, að
mönnum geti p'-tt pað fagurt,“ sagði Gabriella í mestueinlægni. „En
einmitt pessvegna langar mig til að koma ofan að ströndinni, til að
sjá hvert hafið er eins leiðinlegt hér og í Heringsdorf."
Gundula hló.
„En hvað mér pykir*vænt um hreinski!nina yðar, Gabriella. Ef
pér einhverntíma. segið hrósyrði um hafið okkar, pá veit eg, að pað
er engin uppgjörð.“
„Eg get ómögulega iátið fröken v. Sprendlingen bíða eins lengi
niðurfrá og eg parf að dvelja par. Ef pú ferð með, mamma, pá
getið pið orðið samferða heim."
„Já, gjarnan,“ svaraði Gundula, og varð brosleit- er hún leit á
son sinn.
J>að var óvenju blíður vordagur. Himininn heiður og blár og
hafið var skínandi bjart, og yzt við sjóndeildarhringínn rann saman
himinbjarminr og blámi hafsius. Glaða sólskin var, og hvítu seglin
á fiskibátunum sáust í fjarska.
Greiíafrúin nam staðar bjá gamalli sjómannskonu, sem sat niður
við fjöruna og var að bæta net, en Gabriella og Guntram Kraft
geugu hægt áfram. ,
Greifinn hafði tekið ofan batt sinn, gleðiblæ sló á andlit hans,.
svipurinn varð mildur og baraslegur; Gabriella skotrar tilhans augunum
og nú í íyrsta sinn virðíst henni pessi svipnr ekki óviðfeldinn.
„Hér er inndælt lopt og biesfai:di,“ sagði hÚD ejit;r iitla pögn
„en hafið er jafn kyrrt og leiðinlegt og í Hejingídor) < g f g bið jður»
greifi, að segja mér í hverju sú fegurð bggur, sem pér dáið stO
mjög.“
„Hvernig verður peirri fegurð með orði m lýst? Memi geta
ekki gjöit grein iyrir henni, menn fiDra til Lennarí — Mér finnst
að pér að öðru leyti bafið svo uæman skilning á skáldlegri fegurð^
og hér eruð pér blind fyrir henni, eirmitt 1 ér, par fem bún birtist
í sinni fullkomnustu mvnd. Finnið pér ekki ítiðinn, sem nmkringir
yður? Fáið pér ekki hugmyrd i;m óendanJegleikann, er pér boifið