Austri - 10.11.1904, Blaðsíða 4

NR
A U S T R I
136
og 511 skotáhöld. eru nú komin í
verzlnn
St- Th. Jónssonar
á Seyðlsflrði.
Kúiuriflar á 60 kr.
Haglabyssur tvíhleyptar. bakhlaðnar, stálofin hlaup, á-
gætar á 40 — 45 og 50—75,oo.
Bakhkðnar einhleyptar stálhiaup Kemington nr.16-12
á 4o—42 — 46 kr., bakklaðnar, einhleyptar óvandabri
á 10 kr.
Salonriflar 6 m/m 15 til 18 kr.
Skambyssur marghleyptar frá 4—11 kr.
Patrónur úr pappa af mörgum tegundum, central og
með pinna. nr. 16 og 12, hundraðið á 2,4o til 3,25 kr.
Patrónur úr látúni þunnar og þykkar
8 til 2o a. st.
Hvellhettur 1 patrónur stórar og smáar
3o og 35 aur, hndr.
Hvellhettur fyrir framhlaðninga 15 aur, hnd.
Högl stór og smá, góð tegund 3o aur. pnd,
Porhlöð úr flóka 5oo í pakka á I ,oo til l,4o
— úr pappa 5oo i pakka á 46 til 6o au.
og enn fleiri tegundir.
Smábyssuskot og salonbyssuskot, kúlu
og hagla, frá 8o a, til 2 kr. hnd.
þurkustokkar frá 2o til 5o a.
hleðsluverkfæri 1 kr. og dýrari. — tengur til að ná úr
hvellhettunni 2—3 kr. o. fl. þessháttar verkfæri.
Byssureimar o,9o—l5o kr.
patrónutöskur 3,5o kr. og- dýrari,
patrónubeltí l,5o og dýrar1',
byssuhólkar úr striga með leðri 4—6 kr.
Veiðimannshnífar l,5o og dýrari,
Gúmmí til að fægja ryð af byssum 2o au. og
Byssusmyrsli í dósum á lo aura.
Aak þess sem hér er talið. hef eg marga aðra hluti byssum
tilheyrandi og svo má panta hjá mér allar aðrar byssutegundir.
Gjörið svo vel að skrifa mér el ykkur vanhagar um eitthvað af
þessu tagi, og það skal verða afgreitt með fyrstu ferð,
St. Th. Jónsson.
Yerzlnn
St. Th. Jónssonar
á Seyðisfirðí
hefir aldrei verið eins vel ’oyrgð af öllum vörum og nú og aldrei
selt jafnódýrt. Hún er því þegar á allt er litið
ódýrasta verzlun i bænom og útvegar bæjarbáum einna
mesta atvinnu.
Matvara af öllum tegundum.
Kol rnjög ódýr gegn peningum.
Steinolia ágæt tegund (lyktar ekki frá sér),
Kaffi - Sykur — Brauð 40 teg., kaffi- og tebrauð, skonrok, bæði
norskt og danskt, og ódýrt kex frá Englandi.
Kartöflur, Rófur (Kálrabbi).
líiðursoðinn kjptmatur fl. tegund. — Ávextir — [Jxatunga —
Saltkjöt — Sultutöj af mörgum teg. — Fiskibollur — Sardínur
— Ansjósun — Mðursoðin kálmetissúpa — Kiðursoðnar baunir
og margt fleira — Sósur á kjöt og fisk —■ |>urkuð epli — |>urk
uð bláber og kirseber — Steittur hvítasykur.
Álnavara alskonar — Lampar ódýrir — Lampagiös — Skot-
færi, skotábpld og byssur af mörgum tegundum — Skegghnífar
óviðjafnanl. á 3,50 — Skeggsápa — Vatt — Jólakort —Klukk-
ur — Vasaúr og fleira gull og silfur-stáss — Ýmsir smáhlutir í
jölagjafir — Barnaleikspil afmörgum teguudum
o. m. fl.
Allar vörur mínar seljast með 10 ° | 0 afslætti gegu pening-
um. úti hönd, og bið eg mína heiðruðu bæjarbúa og aðra skiptaw
vini að gæta vel áð því að verðið á þessum vprum minum er
mjög lágt þegar búið er að gefa 10°[o. — Til dærnir kostar
púðursykur aðeins góða 19 aura pundið þegar lo ° | 0 eru dregnir
frá, svona er með alt annað.
Allar vörur era, ef óskað er, sendar heim til hvers manns
hér í bænum.
Undirritaður gjörir við
skófatnað framvegis.
Fljót afgreiðsla!
Vestdalseyri 4. okt. 1904.
Pétur Sigurðsson.
Ábyrgðarmaður og ritstjóri:
Oaad. phil. Skapti Jósepssoa .
Prentsmiðja
onteins JJ. jikaptasoTiar.
I
160
fir þennan ómíölanlega hafflöt — finnst yður efcki hver bylgja vera
■itt æðaslag eilífðarinnar?“
Gabriella stóð við hlið hans og horfir hugsandi fram fyrir
ig-
„Nei,“ svaraði bún, „það hefir mér aldrei dottið í hug. í Her-
mgsdorf gjörðu menu að gamni sínu, en gáfu sig ekki að heim^
speki-“
„það er ekki beimsneki,“ sagði hann brosandí. „það er hjartað
og tilfinningin, en ekki skynsemin, sem talar hér.“
Gundula kom nú til þeirra, og Guntram Kraft bauð henni að
leiða hana.
„Eg hefi látið byggja hér hús yfir báta og áhöld og til skjóls
fyrir menn mína í illviðrum. Vilt pú koma þangað, mamma?“
„Viljið pér sjá björgunarstöð sonar mins, Gabriella?11
„Mig dauðlangar til pess.“
„þá skulum við fara þangað, Guntram Kraft, við vitum, að
Gabriella meinar það sem hún segir.“
Guntram Kraft varð glaðlegur á svip, og fjörugri í máli en
endranær, en Gabriella gekk pegjandi við blið Gundulu.
Björgunarstöðiu var stór og sterkleg skúrbygging; tvær breiðar
dyr voru á húsinu og undxr mæninum var skjaldarmerki Hohen-Esp
ættarinnar.
Björgunarbáturinn stóð í roiðju húsinu, og aptan á skatnumstóð
nafn hátsins, „Guntram Kraft,“ málað með stórum stöfum.
Eldfluguáhpld voru par og inni og allskonar bjargráða-útbúningur,
sjóföt, kaðlar, skotvopu, korkur og flothringir, sjónpípur, austurtrog,
neglur og atkeri.
Gabriella gat ekki skofað pað allt jafnhart og greifinn útskýrði
pað fyrir henni, og pegar hún hlustaði á orð hans, og sá hin brenn-
andi áhuga skína út úr svip hans, gat hún varla hugsað sér að petta
væri sami maðurinn og sá, sem fyrir lítilli stundu hafði staðið og
horft sem í draurni út yfir haflð, sá sami, sem forðura hafði roðnað
eins og ung stúlka í danssalnuro. Hór rétti björnin frá Hohen-Esp
ut sína hraustu arma og hóf upp pungar byrgðir, sem væru pær fis,
her sópaði að honum, er hann sjöklæddur stóð á sinni eigin jörð,
161
sem hann sjálfur hafði gjört margfalt verðmeiri. því hafði enginn
áður sagt henni, að Guutram Kraft hefðiunuið til heiðursverðlauna?
því bar h-nn ekk: heiðursmerki sitt á brjósíinu eins og Heidler?
Og Heidlers heiðursmerki var aðeins ómerkilegur kross, sem eiuhver
af hinum konunglegu gestum 'nertogans hafði gefið houuin að launum
fyrir að bann hafði pjönað honum, meðan á heimsókmnni stóð!
í
XVIII-
Vorið hafði komið óvenjulega snemma, en pó sólskiu og hlýtt
veður væri á daginc, var opt svalt á kvöldin, og kusu pá hallarbúar
að halda sér inni hlýjum herbererjum.
Guntram Kraft hafði fyrst ætíð gengið til herbergja sinna að
afioknum kvöldverði.
þar sat hann með dagblöðin fvrir framan sig, eu ekki las han í
peim.
iStundum spratt hann á fætur, og paut aptur út í skógina eða
niður að sjó, en par fann hann heldur ekki frið, Gabriella stöð honum
fyrir hugskotsjónum hvert sem hann fór.
því lengur sem hann var henni samtiða, pess mnilegri varð ást
hans til hennar, pó hin stillilega framkoma Gabriellu drægi úr o^sa
tilfinninga hans.
Hann vandist návist hennar, og naut mikillar gleði af pví að sjá
hana, hann titraði við hyert vingjarnlegt orð, er hún mæltí til hans,
og í hvert sinn er hún sýndi áhuga á starfi hans — en samt hljóm-
uðu altaf fyrir eyrum hans orð skáldsins: „Vér girnumst ei stjörnur,
pó glói pær skært, en gleðjum oss við peirra fegurðarljóma!11
Hann ætlar sér að skoða Gabriellu sem eina af pessum fögru