Austri - 10.08.1906, Side 1

Blaðið kemur út 3—4 sinn-
uœ á mánuði hverjum, 42
arkir mianst til næsta nýár?.
Blaðið kostar um árið: hér á
landi aðeins 3 krónur, erlendis
4 krónur. (Jjalddagi l.júlí hér
á landi, erlendis borgist blaðið
fyrirfram.
Upps0gn skrifleg, bundinyíð
áramót, ógild nema komin sé til
ritstjórans fynr 1. október og
kaupandi sé skuldlaus fyrm
blaðið. Innlendar auglýsingar
10 aura línan, eða 70 aura hver
þnmlungur dálks, og hálfu dýr-
ara á fyrstu síðu.
XVI Ar Seyðisflrði 10. ágúst 1906. NR. 27
1906,
Búuaðarsamband Austurlaads.
Aðalfundur þess verður haldinn að Eiðum íimmtudaginn 20. september
4 Allir fulltrúar mæti.
Stjórniu.
Hús og tún til solu.
Hið svokallaða „Magasíns^hús, á Fjarðaröldu hér
bænum, er til sölu ásamt lóð sem því fylgír.
Húsíð er 12+9 ál., með kjallara undir, mjög nýlegt.
Ennfremur eru til sölu: hið svonefnda „Solvangstún“ til fullr-
ar eignar og afnotat svo og leiguréttindin að „Stóratúni“ og
„Teitstúni", sem öll eru hér í bænum,
Semja má um kaupin við kaupmann Sigurð Jónsson
á Seyðisfirði eða undirritaðan.
p. t. Seyðisfirði 4. ágúst 1906.
Sis’. Johansen.

Auglýsing,
Sökum þeSs að mér er ómögulegt
að fóðra hesta, verð eg að íilkynna
héraðsbúum míDrm að
allir,
sem vitja mín, verða að laggja mér
ti) hest.
Hjartarstpðura 27. júlí 1906.
Jón Jónsson
læknir.
AMTSBÓKASAPNIÐ á Seyðbíirði
er opið hvern luugaidag frá kl 3—4’
e. m.
f> i si g m a 1111 a f0 r! 11.
B )tuia kom hingalS apiur með ping.
mennina 3, þ. n;. Hafð’ förin venð
hin hózta og óræpjulegasta. — 011
danska. pjóðin kepptist nm að sýna
alþingismörnum vo um sem mesta
fæmd c g alúðarfj lUtu,hjartanlegustu og
höfðihglegustu viðtökur, Var viðtök-
umim hagað samkvæmt, áður útgefinni
áætiun, seuv Austri hefir flutt.
Tveir af meðlimum fararinnar hat’a
sýnt oss þá velvild, að senda oss frá-
sagnir rm íerðina, og retjum vér pær
bér á eptir
*
* *
Kæri vin!
í>ú bað'4 mig að skrifa pér pað
helzta um utaníör ol kar pingmanoa
frá mínu sjöuarmiði. fetta hafði eg
hngsað mér að reyua að eichverju
leyíi. En nú erum við komnir í ná-
munda við Seyðisfjörð á heimleið, án
pess, að eg hafi nokkru sinni haft
tíma til eða tok á, að skrifa eira oin-
ustu finu um ferðina og ailir viðburðir
ferðarinnar eru að kalía má í einum
hiængraut enn í huga mínum. pað
er akki fyr en seinns, að hinar marg-
víslegu minningar úr ferð pessari giein-
ast í huga manns og skipa sér til
sætis ept'r gildi sín hver um síg.
pessvegna hefi eg engin ráð á að
skrif’a um ferðina neitt að mun ad
pessu sicni. Kaupniaimahafcarblöðin
skýra nákvænilega frá ferð vorri írá
sínu sjónarmtði og tuá gagn hafa af
því. fað eina sem pau eigi geta ikýrt
frá eru áhnf ferðarinnar á oss ping-
menn.
Margir munu hafa búizt við pví að
vér þingmenn myndum tæplega geta
sloppið hjá pvl í framkomu vorri við
Dani, að láta all mjög gæta flokka-
rigs pess og sundurlyndis sem ein~
kenEt hefir alit pólitiskt líf hjá oss nú
um hríð. p>essu varð pó vikið á ann"
an veg. A leiðinni til Danmerkur
töluðum við hreinskilnislega saman um
pessa hættu og komum okkur samun
um nokkur aðalatriði, sem báðir flokk-
ar vorn saroir.ála um viðvíkjandi pví
sem bera myndi á góma í samtali við
Dani um mál vor. — |>et,ta samkomul.
hélzt í reyndinni svo vel, að eg hycg,
í að víð hpfum gagnvart Dönum komið
fram í rullri eining, pá er um var að
ræða sambandið við Dani og allt sera
pað snerti, en jafnframt allir verið
fátalaðir um sérmál vor og pau atriði
sem mikill ágreiníngnr er um hjá
okkur innbyrðis. Yið héldumst pví
allir mjög bræðralega í hendur and-
spænis Dönum í al’ri ferðinni.
Yiðtpkur Dana voru, í fám orðum
sagt, láfiaus hátiðafagnaður frá pvi vi?
tókum land í Khöfn 18. júlí kl. 8 um
kvöldið óg þangað til við skildurn við
hina dönsku leiðtoga vora (par á með-
al forsætisráðherra Dana) á Evrar-
sundi um nónbil 30. júlí.
Allt störmenní Danmerkur tók raeiri
og minní pdtt í móttokuaura alit frá
konungi, ættmönnun, hans og hirð og
ofan eptir, og hvervetna. þar sem við
koraum veitti allur almenningur okkur
hir.ar beztu viðtökur, allt frá bor'gar-
stjórum ofan að smádrengjnm og stúlk-
um. Hiýjar kveðjur, fagnaðaróp og
hlómknappar komu frá peim sem ekki
hófðu efni né tæki á, að láta meira í
té. J>ar sem við fórum um péttbýlar
borgir eða porp, stóð fólkið við, mitt
í annríki dags.ins, horfði á okkur og
heilsaði hlýleaa. í pllum pessum við-
tökum var hlýleikinn engu síður eptir-
tektaverður he)dnr en hátíðleikinn og
rausnin. Og kærustu minnÍDgarnar
sem eg hefi ennpi gjört raér grein
fyrir úr ferð pessari eru eksi rausnin
og hinn dýrðiegi faguaður, sem við
raættum+eldar pátt-taka smælingjanna
í pessum aiúðar-viðtokum og all-náin
viðkynning við einstaka Dani, einkum
pingmenn pá, er voru leiðsöguipenn
okkar.
Ekkert er fjarstæðará, eptir pví
sem eg komst næst, en að Danir hyggi
á yfirdrottnun ytír oss í peun málum,
sem eiu sérstök fyrir oss. Hvervotna
kvað við að fyrra bragði hið saraa,
bæði bjá piugmönnnm,forsætisráðherr'-
anum og fleirura, að við íslendingar
ættum einir að ráða þeim að öllu
leyti. J>ekkingin á pólitisku sambandi
landanna virtist yfirleitt rajpg lítil.
En hjá pllum pingmönnum, sem eg
heyrði minnast á siíkt, vjrtist rikja
frjálslynd skoðun og góðgjörn i vorn
garð, og eg fékk pá sannfæringu í
ferðinni, að vér /slendingar getum, ef
vér sjálfir erum sammála, fengið pá
skipun í sambandi voru við Dani( sem
tryggi landsréttindi vor að fullu, og
ferð vor hefir áreiðanlega greitt fyrir
pví máli.
Eg efast ekki um. að ferð okkar
um Jótlandsheiðar hafi mikil áhrif á
hugi manna. Hvergi hefir ást>'n á föð-
urlandi sínu sýnt Ijósari menjar. p>ar
hefir hugsunin að „klæða landiðM kom-
izt í framkværad á pann hátt, sem fá
eða engin dæmi eru til. Stórir heiðar-
flákar, magrir, hrjóstrugir og alls ó-
byggilegir eru nú orðmrað fögru skóg-
lendit eða engjura og akurlendi. Jarð-
vegar er þar stórum yerri en víða.st
hér á landi. Heiðarflákar pessir náðu
yfir mikinn hluta Jótlauds, og er nú
sígjð á seinni hluta með að græða þá
upp. Hér er oss íslendingum bent!
|>á eru Danir að maklegleikum enn
frægari fyrir samvinnufélagsskap smn
og áhrif hans a landbúnaðmu og a.f-
urðir hans, Sjálfstæði pað og frami,.
sem petta skapar bændastétt Dana,
ætti að vera oss íslenzku hœndunum
hvöt og fyrirmynd. Fyrirmyndir pær
er vér höfum haft frá fornöld uin
frjálsa bændur og sjálfstæða, metn-
aðargjarni og ðháða, nægja eidri lengur.
Breytingar og krofur félagslífsins
heimta ný skilyrði, nýja krapfa, og til
pessa er samvinna bænda í verzlunt
búskap og allii frairleiðslu auðsjáan-
lega tímabært raeðal. Við pingmenn
fengum næg sýnishorn af pessu í ferð-
inni og kynntumst pví, hve jarðvegnr-
inn fyrir slíka samvinnu er ólíkt betur
undJbúinu i Danmprku, en hér á
landi.
Nú er „Botnía“ konaiu á höfnina
og Læt eg hér staðar uumið. Eg er
—1 prátt fyrir alla dýrðina og hlý-
indin í Danmorku, sæll yfir pví að vera
kominn hein. Eu kuldalega tekarnii
hlessað landið á móti okkur. Hér er
poka og norðan kuldi, og pó er pað
landið, gagn pess og heiður sem við
hofum hugsað mest um á allri ferð-
inni.
' jþinn
P. J.
*
* *
Eerðin var í alla staði hin - ákjós-
anlegasta.
Yeðrið hið bezta, en óvenju-miklir
hitar í Danmörka. Nóttina pess 30
júlí var t. d. 18°C og pann dag 33°
í forsælu.
Heilsufar þingmanna gott. Frá
Höín kom Jób. Jóh. sýslum., en eptir
urðu par B. M. Ólsen og J5n Jak.
Óisen dvelur í Höfn til haust ins,
eu Jón fór með frú sinni til Englands
og ráðgjorðu pau að Korna heim p.
10. ágúst.
Viðtökurrar Alstaðar stórfengtlegar