Austri - 20.10.1906, Síða 1

Blaðið kcrrmr út 3—4 siim-
um á mánuði hverjum, 42
arkir mianst til næsta nýárs.
Blaðið kostar um árið: hér á
jandi aðeins 3 krónur, erlendis
4krónur. öjalddagi 1. júlí hér
á lan^i, erlendis borgist blaðið
fyriríram.
Upps0gn, skrifieg, bundin yið
áramót, ógild nema kom.n sétil
ritstjórans fynr 1. október og
kaupandi sé skuldlaus fyrrn
blaðið. Innlendar auglýsingar
10 aura línan.eða 70 aurahver
þumlungur dálks, og hálfu djr-
ara á fyrstu síðu.
XVI Ar
Seyðisfirði 20, ottóber 1906.
NB. 37
AMTSBÖKASAFNIÐ á Seyðisfirði
er opið livern lnugardag frá kl 3—4
e. m.
Skáldið
Benedikt (rrondal
varð áttræður 6. p. m. í tilefni af
pví vill Austri flytja skáldaerninum
innilegar liamÍDgjuóskir og hugheilar
pakkir fyrir kraptmiklu ljóðin^ háu og
skæru tónana og eldheita fjórið, og
óska pess, að æfikvöld haDs verði
farsælt og blítt.
Bragabróðir Grondals, síra Matth.
Jochumsson, sendi honum við petta
tækifæri eptirfarandi tvítuga drápu:
Sendi eg Frosta-far
Fjölnis kundi
ungum — áttræðum,
peim er æva lifir;
ann eg mér einum,
öðrum fremur,
galdur að gala
geir niflungi.
pví að af p é r
eg páði fyrstum
arnsúg orðsnilidar
pann er Óðinn dróg,
pá er árborinn
með Yggjarmiði
til Asgarðs fló
úr Jötunheimum.
Yeit eg fáa
að Fjölnis sumbli
svásara syDgja
und segulskauti —
„sem sigbleikur
sólarbróðir
skærast skíu
á skýjalandi1'.
Heyrði eg Braga brag
barn að aldri
í óðar píns
ægidrauroi/
heyrði Einherja,
heyrði Völsunga,
og hrönn hrynja
af himinfjöllam.
Óx ásmegin
ungu brjósti
við óðræri
Egils niðja;
greip raig goðvakin
gígjukyDgi —
fimbulljómi
vorrar fornu tungu.
Hver i oss tungu
tignarfegri,
hroinDÍ, hreimstærri,
hreystilegri?
stæltari, stilltari
stál’ og brandi,
svanfegri, sætari
Sjafnar draumi?
Hpfnð pití er Hliðskjálf
hróðrardrottins,
búkur og brjóst
Brímis salur,
en dvörghagir
Dvalins iingur
galdri glæstir
Gusisnautar.
Hrókur og hilmir
höfuðskálda!
f>ig skyldu allir
óði stæra.
Bræður og brúðir
Braga ættar,
hreyfið gullgígju
gunnórungi!
Æskið pess,
að yðar jofur
hærum hrósi
hundrað ára,
og enn teijist
tuttúgu vetur
tign og túlkur
tungu vorrar.
Syngið, syngið,
svanir á heiði
heillabróður
hlymmildingi, —
sæt sólarljóð,
peim er svana dró
mynd og muna
mund og óði.
Hlymjí, glymji
hróðmæringi
haukur og orn
vfir Heklutindi!
Engi kló-gulan
ara betur
fáði á Eróni
eða fjöðnr merkti.
Heiti eg á haftyrðil,
hrafn og kjóa,
lunda, langvíur,
lóur og presti:
munið pá fingur
er fjölkunmgast
líf yðax’ og iit
listum vígðu.
Eiska fans
og fránir ormar,
færið hollnstu
fjölvitringi,
Suuddýr, sandmiga,
selamóðir,
ginvíðir búrar,
gasterosteus!1
Hyllið pnl
og Uamalt fylkið
hlægidýr
og hrækvikíndi;
skrímsl, skarnflugur,
s k a r a h æ u s,3
mús, maurildí,
og mýrarskítur!
Kveðið krossfiíkar
og kampalampar,
maðka-mor
og marghttur;
pvi að ást hans
alvísinda
skoðaði eigi skakksýn
skepnu Drottins.
Horfðir pú hrifinn —
hungur var í augutn —
3) o. hornsili.
2) o. tordýfill.
skrýddur skinnstakki
meðal skjögurkrabba, ■
uodrandi auðæfi
Ægis sala;
áttir pú pó, völundur!
vit og kvngi.
Hvað átti Krösus,
Karlamagnús,
rógmslms-ilegiim
eða riki Gvöndur,
bjá anda píns
og íprótta
uppsaia auði,
sem enginn mælir.
*
* *
Sigið er að sölhvprfum:
signag víðfrægan
buðlung bragsnilldar,
sem minn bróðir væri.
Blessar pig nú sá,
er bara var alinn
pangs milli og para
í forskafirði.
Kleif eg pér samhliða,
— sólar viidí ieíta —
sjötugt bjarg,
sjötigu vetur:
morgunvind gat’stu
mímim vængjum.
Sértu i\ú signaður!
Sigur i dauða!
Gull er foldin,
gott er að lifa,
en hvergi hræddur
skal eg Heljar bíða.
„Minnst um feigð sina
skyidu frjálsir hugsa
halir í heimi“, —
hermdi Spínóza,
Utan úr heimi.
Tyrkjasoldán, Abdul-Hamid II var
mjög mikið veikur seinni hluta sum-
arsins, svo honum var varla ætlað líf,
en hann náði sér pó aptur, til mik-
illar gremju fyrir alla óvini hans. En
pað er tabð líklegt, að hann muni
aldrei lifa morg árin eptir petta, pví
hann er mjög farinn að heilsu og 64
ára gamall. Er pví mikið farið að
ræða um pað, hver taka skuli við ríkj-
um eptir haus aag.
Samkvæmt gpmlum tyrkneskum sið,
er pað jafnan elzti maðnr Osmönnsku
ættarinnar er tekur við konungstigninni.
j>egar Tyrkjasoldánar á umliðnum
oldum hafa viljað koma sonum sínum
til valda eptir sinu dag, pá hafa peir
orðið að láta drcpa alla pá ættmenn
sína, er eldri voru enn synir peirra,
og hafa slik prinza-morð opt komið
fyrir.
Abdul-Aziz soldán (1861—76) ætlaði
að breyta pessum ríknerlðalögum og
koma syni sinumt Jussuf Izz-edin, sem
ennpá er á lífi, til valda. En honum
tókst ekki að fá pví framgengt, og
eptir hann kom til ríkis bróðursonur
hans, Murad, og síðan bróðir hans,
hinn núverandi soldán.
Abdul-Hamid soldán vill pú sjálíur
framfylgja hugmynd föðurbróour sms,
og hefir mikinn hug á að koma til
valda eptir sinn dag( einum sona
sinnat Burhau-eddin, sem er 21 árs að
aldri, og eru pað pó 13 prinzar aðrir
sem samkvæmt aldri sínurn standa
nær pví að hljóta voldin. — Abdul-
Hamid á 7 sonu, sá elzti er 36 ára
og sá yngsti 11 mánaða.
Elzti sonur hans heitir Selim og
kvað um mörg ár hafa verið óvin átta
milli peirra feðga. Selim pessi er
talinn mjög vel gáfaður og menntaður
maður. Lifir hann við einkvæni og
kvað hjónaband hans vera mjög ham-
ingjusamt. En faðir hans heldur hon-
nm í einskonar fangelsi einsog öllum
hinum sonum sínum, er ekkert mega
segja eða aðhafast nema með
leyfi foður síus.
Prinz Burhan-æddín hefir erft hið
aðlaðandi viðmót og kænsku-kurteisi
föður síns, en aðra kosti hans er
monnum ekiri kunnugt um, og vita pví
ógjörla hvernig hann muní revnast, ef
fóður hans tekst að fá ósk sína upp-
fylta og koma honum til valda eptir
sinn dag.
— Ástandið á Kuba hefir eigi
batnað pótt Bandaríkjamenn fengju
par yfirráðin, enda hafði pví verið
spáð af mörgum. Bandaríkjamenn
hafa eigi áunnið annað með ófriðnum
heldur en taka við uppreisninni á
Kubu, er kostað hafði Spánverja svn
mikið bJóð eg fé að brjóta á bak
aptur.
Aldrei hafa uppreisnarmenn á
Kubu verið eins æstir og nú, og taka
konur jafnvei pátt í uppreisninni. Ein
af konum peim, er gripið hafa til
vopna, er Leonora Clara Santos.Hefir
hún pegar klæðzt karlmannsbúningi og
enda haldið til orustu með uppretsnar-
mönnum; vana hún sér brátt svo mik-
ið élit með hreysti sinni og herkænsku
að henni var fengin forusta yfir 10U
manna herflokki. Hefir hún opt átt
í höggi við herliðið, er, jafnan borið
sigur af hólmi, pótt við ofurefli hafi
verið að etja,
Utlitið á Kúbu er pví hið versta.
Palma forseti hefir sagt af sér og allt
logar par í eiuu ófriðarbáli. Talið
víst, að uppreisnin verði ekki brotin á
bak aptur nema með miklum ófriði og
blóðsúthellingum. Hefir Roosevelt
Bandaríkjaforseti ákveðið að senda
skuli 12 púsund hermanna til Kuba
nú pegar.
— Einsog kunnugt er, páeruKín-
verjar mjög hneigðir fyrir opiums-reyk-
ingar, og ollir pað miklu tjóni og vol-
æði fyrir pjóðina. Um miðja síðustu
pld ætluðu Kínverjar að banna
innflutning á opium. En pá sögðu