Austri - 15.12.1906, Qupperneq 1

Blaðið kemur út 3—4 sinn
nm á mánuði hverjum, 42
arkir minnst ti) nfnsta nýárs
Blaðið kostar um árið: hér á
,andi aðeins 3 árönur, erlendis
ékrónur. Gjalddagi 1. júlihér
á landi erlendis borgist blaðið
fyrirtram.
Dpps0gn skrifleg, bunclin við
áramót, ógild ner< komm sé til
ritstjórans fyr 1. oktobor oy
kaupandi se skuldlaus fyr-r
blaðið. Innlendar auglysingar
10 aura línan,eða 70 aura hver
þumlungur dálks, og hálfu dýr-
ara á fyrstu síðu.
XVI Ar
Seyðisíirði, 15. ðesember 1906.
NK. 45
Nyir kaupeudur
að XVII. ðrg. AUSTRA fá
ókeypis,
um leið og pe'r borga blaðið, hinar ágætu neðanmálssögur blaðsins,
Fógraitrarmanninn
Og
Bjarnargreifana,
samtals 250 bls. innheftar í kápu.
Hir.a ljóroaud' failegu og spennandi sögu,
Eugenie,
seœ nú er að koroa út í bl ð:nu og verður um
250 b!s.,
fá nýir kaupendur að næsta árg. eunfremur ókeypis, pegar hún verður fall-
prentuð o? iunheft, ef peir borga fyrirfram fyrir 2 árgan^a blaðsins í emu.
AMTSBÓKASAPNIÐ á Seyðisfirði
er opið hvern laugat dag frá kl 3—4
e. m.
Reykjavikurbref.
10. nóv. 1906.
Ekki eru margar pólitiskar fréttir
héðan( pví að engin sérstok deilumál
hafa verið á dagskrá blaðanna. Að
sjálfsögðu halda stjórnféudablöðin á-
fram svona við og við að narta í ráð-
herrann og stjórn hans, en pað virð*
ist vera nú upp á siðkastið fremur af
vilja eu mætti — svona til að sýna
að alltaf sé sama sinnið og
skinnið. Hin siðasta uppvakning ísa-
foldar í pessa átt var málaferla-
drangur vestan af SDæfellsnesi (át af
gömlum sveitakrit millí hrerpsnefndar
par og sýslumanns), sem eptir hennar
skoðun var a.fskapleg goðgá að leyfa
ekki að stefna fyrir hæstarétt í Dan-
mörku (upp á landsjóðs kostnað). Oss
hinum virðist aptur á móti ráðherrann
hafa gjört rétt í pvít að álíta nœgi-
legt, að pebsir hlutaðeigendur pvoi
ópverra tuskur sínar frammi fyrir
undirrétti og yfirrétti á Islaudi, pótt
peir séu ekki að halda sýniugar á peim
í útlpndum. Enda óparft samkvæmt
áður fenginni reynslu að vænayfirrétt
vorn pesst að hann hlífist við Lárus
sýslumann Snæfellinga í deilum hans
við héraðsbúa.
|>að vakti talsverða eptirtekt í haust
að ísafold varð ógnar glöð og gleið
yfir fréttum um pað í dpnskum blöð-
umt að rafmagusfræðingur í Dnnmarku;
Yaldemar Paulsen aðnafni, hefði fund-
ið nýja loftskevtasendingar-aðferð,
mjög svo frábrugðna Marconiaðferð-
inrii. Paulsen pessx ámælir sem sé
mj0g Marconiaðferðinni, hve hún sé
stó' ;iöl!uð, óírygg’og ófullkomin, en
fullyrðir að sín aðferð taki henni fram
í ölium greinum. Stpku maðnr minnt-
ist pess pá, hversu í 'afold hafði fyrir
rúmlega einu ári siðan hafið Marc-
oniaðferðina til skýjanna íyrir full-
komlegíeik hennar og ágætit og ham-
aðist með íádæma gaaragangi fyrir
pví, að alpingi skyldi kaupa Markoni-
aðferðina handa landi voru fyrir mörg
hundruð púsundir króna.
„Já, já“, sögðu menn, „hefir pá
Marconí-aðferðin ekki enzt ísunni
lengur en petta? Holl hafa Isuráðin
verið í íyrra. Nú er hún orðin hug-
fangir. af nýrri loptskeyta-aðferð,sem
dæmir Marconiaðferðina svona dauð-
ans hart.“
Einar kveinar mjög í Fjallkonnnni
yfir pvi að alpingismenn hafi ekki í
sumar borið fram fyrir Dani nógu
skýrar og yfirgripsmiklar kröfur vorar;
pvælir um petta íram og aptur 1
nokkrum leiðiirum. En ekki lítur út
fyrir, að hann viti sjálfur, í h v e r j u
áfátt hafi veriðt pví að ekki bendir
hann á neitt atriði máli sínn til sönn-
unar. Bessastaða-|>jóðviljinn tekur
líka í hnakkadrambið á Einari fyrir
þessar dylgjur.
Annars er Bessa»taða«J>jóðviljinn
nú orðinn býsna ráðsettur og stilltur
upp h síðkastxð, eins og málgagnl ráð-
herraefnis sæmir; jafnvel farinn að
fiytja hógværar greinir nm lamlsmál.
Yfir pessu hefir ritstjóri Reykja-
víkúr orðið svo frá sér numinn, að
hann hefir faðmað hann að sér „paa
en Maade“: tekið í málgögn sín ágrjp
af ritgjörðum hans.
En ritstj. Reykjavíkur er aptur á
móti alltaf á höttuuum eptir Lögröttu-
blaðafélaginú. Honum pykja pau
blöð ekki nógu hvöss og einbeitt —
(vauta í pan skamm’r. segja sumir).
Jafnvel álasað paira pingm0nnnmtsem
að peim blöðum standa, að peir hafi
myndað, eða sén að mynda sérstakan
pólitiskan ílokk. En Lögrétiumenn
hafa hingað til látið slkar ásakanir
og getsakir eins og vind um eyrun
pjóta, treystandi pvi, að htn hógværa
bardaga-aðferð psirra verði eins happa-
drjúg og sigursæl fyrir stjórn vora og
allan heimastjörnarflokkinn eina og
hávaðinn í bloðum ritstj. Reykjavíkur
og hinar smellnu ritgjörðir hans.
f>ess helði mátt vænta að pllum
landsmpnnnm mandi vera umhugað
um að viðtökur konungs vors að sumri
og hinna dpnska pingmanna gætu
orðið sem • hjartsnlegastar og alúð-
legastar, bæði vegna pess, hve mikla
ástúð vg velvild konungur vor hefir
sýnt oss og landi vorn siðan hann
tók við ríúisstjórn og vegna pess, hve
frábærar viðtökur alpingismeon vorír
fengu í sumar hjá konangi vorum, hin-
nm dönsku pingmpnuum og allri hinni
doasku pjóð; par kom fram á sem
Ijósastan hátt hið innnilega bræðrapel
sem pjóðin i heild sinni ber til vor.
J>að h-ífir pví ekki getað annað en
vakið hina meguustu greroju, að lesa
„Digfara" nú upp á síðkastið og finna
hinn óvinveitta kuldagnst, senj par
andar. Eiga menn bágt með að trúa
pvi að pað sé tilgangur aðalkostnaðar-
manns blaðsías, sem talinn er að vera
stórkaupœaður Thor E. Tulinius í
Kaupmannahöfn, að sjxana hina íslenzku
pjóð upp til úlfúðar og rnddaskapar í
öllum háttnm gagnvart Konungi vorum
og samp8gnum — svo sem til launa
fyrir ástúð peirra síðastliðið snraar
til vor og pá líka sem happasælan
grnndvöll fyrir samningsmál vor við
pá nú á næstn árum.
Eróbjartur.
A haustferð með „Hölum“.
(Framh.)
Af „audlegum kröptum“ er Akur-
eyri vel skipuð. J>ar býr skáldakonung-
urinn okkar Mattb. Jochumsson, og
meðal landsins ritfærnstn manna erti
peir| Gnðm. Hannesson. St. Stefánss.
og Jón í Múla. Sýnir Jón okkurpað,
hvað greindarbændur úr sveit^ ern
fljótir að verða að f í n us t u „Gentle"-
mönnnm.
J>á er bezt að minnast á, hvað mér
sýnist um sjálfan Seyðisfjprðinn ykk-
ar. J>egar maður kemur inn í fjörð-
inn og sér höfnina og húsint spyr
roaður sjálfann sig: J>ví hafa menn-
irnir sett húsin sín svona til beggja
hliða, undir veltandi skriðum, en ekki
fyrir innan, par sem er hið fegursta
bæjarstæði? Auðvitað af p?í, að
parna var hægast til allra aðdrátta
af sjónum| stórskipabryggjn etc. En
raætti pá ekki hafa jámbrantauiarstúf
pann spotta, p >ngað sem sé, lem hús-
in stæðu óhult og bærinn va>ri pá í
einu lagi, en ekki eins og nú í jr-nnu
lagi! Veigamesta og veglega ta ’úúð
á Seyðisfirði er enn pað, sem O to
sál. Wathoe reisti fyrir mörg im árum
síðan og er pað nú móttökunöð allra
símaskeyta frá útlondum til t landí.
Snarbrattar skiiður e'U pxr fyrir ofan
samt og sýoist staðursó, er b óðir hins
sálaða (o. fl.) hefir reist hið snotfa
hús sitt á, alLkamt frá, vera varhiiía-
verðar í txllíti til snjóflóða*. Innar
frá á Oldaa ni, er alpétt húsaporp.
Og pegar m xðnr stondur á brú mi
par sem myndxstytta hins óaleymin*>
leaa Otto Wathnes er, finns*: manni
sem umferð og líf sé engu minna á
Seyðisfirði en á Akureyri. — M klu
sýndist mér hér traustari hú*, eða
ems menn viti betur aí pvi hér að
við búum á Islandi en ekki suður áít-
aliu að undanskddu einu, kaupm. St.
Th. J., par skín fram skrautgirni Ey-
firðinga! „Hotel Seydisfjord" erlag-
legt hús, en pað er nú sem dauðra
manna gröf, stðan tekin var af p?í öll
vínveit'ng, Seyðisfjör’ur erpi hreina
af allri áfengissölu, En hvað kom t>I
pess, að hvergi sá eg fleiri bera merki
Bachusar á sér| en eimnitt par? Nei,
hvötin til áfengis útiýmingar verðar
að koma innra frá, hitt æsir bara og
gjörir mennina sólgnari í pað, pví
„forboðinn ávöxtur smakkar bezt“.
Hún Eva hefði kannske aldrei bitið í
eplið, befði henni ekki verið bannað
pað!
Um vöxt og viðgang Seyðixfjarðar, má
s»gjatað hann er að mestu nndir sjávar-
aflanum kominn. Sjórinn,með öllsín auð-
æfi, skapar bæinn. J>ví pó góð héruð
svo sem Fliótsdals, og fl,, liggi ná-«
lægt, pá eru landbúnaðarafurðir okkar
ennpá svo iitlar, að pær mynda aldrei
stóra bæi,
St. D.
Utan urheimi.
Fjölmennur pólitiskur fnndur ?ar
haldinn í Pétnrsborg 18. f. m, til
pess að ræða um stjórnarástandið par
í landi. Var pað frjálslyudi flokknr-
inn sem boðaði til fnndarins.
Formaðnr fundarins, Gutschkow,
?ildi afnema ein?eldisstjórnina algjör-
lega og ?oru margir á hans máli.
Pobtik Stolypins og ráðaneytis hans
?ar að mestu fyrirdæmd, pó ?iður-
kenndn fundarmenn pað, að Stolypin
sýndi lofs?erðan áhuga á p?í, að koma
friði og ró á í landinu.
*] Aldrei heflr þar snjóflóð fall'ð í nú
lifandi manna minnum. En á snjóflóðasvæt
inu gamla itauda nú engin ibúðarhúsi
Ritstj.